อัศวินจอมโหดกับนายองครักษ์
19) ณ เมืองหุ่นยนต์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ เมืองหุ่นยนต์
แผลของฉันที่ถูกดาบกรีดออกเป็นวงกว้าง ยังไม่หายดี ท่านไนท์มาสเตอร์ก็บอกอย่าฝืนๆ แต่ฉันก็ดื้อรั้นใส่
เสื้อเกราะแขนยาวมาร่วมรบกับเพื่อน
“แผลหายดีแล้วหรอ” เลย์ถามฉันคนแรก ฉันส่ายหน้า
“ยังหรอก”
“อ้าว แล้วทำไมมาที่นี่ล่ะ!”
“ฉันอยากช่วยทุกคน เห็นทุกคนเหนื่อยมามากพอแล้ว” ฉันตอบเรียบๆเหมือนตัดบท และเดินไปหาโรนาน
ทันที
“เป็นไงบ้าง” เขาทักฉันด้วยน้ำเสียงเย็นชา ทั้งๆที่เมื่อวานเราก็ยังดีๆอยู่เลยด้วยซ้ำ ดีโอมองฉันด้วยสายตา
เป็นห่วง แต่ฉันก็ตวัดสายตาไปมองเขาและฟาดดาบลงหุ่นยนต์เคราะห์ร้ายตัวแรกแทน
เคร้ง! พลั่ก!
ไอ้หุ่นยนต์บ้าเลือดตัวหนึ่ง ฟันก็ไม่ตาย -O- หนังเหนียวโคตรๆ แล้วต่อยท้องฉันอย่างแรงจนฉันจุก
จุกมากๆเลยอะ T_T ไม่มีท่าทีจะล้มด้วย! ไลร์ยิงธนูไปกี่รอบๆก็ได้ยินแต่เสียงเคร้งๆๆๆ เลย์ก็พยายามจะต่อสู้แต่ก็
ไร้ผล ดีโอเข้ามาช่วยแต่ว่าผลก็เหมือนเดิม สุดท้าย อาร์มใช้เวทมนต์ สะกดมันไปชั่วขณะและมาพยุงฉัน
"เป็นยังไงบ้าง" อาร์มหันมาถามฉัน
"ปวดท้อง นิดหน่อย" ฉันยิ้มน้อยๆและหันไปทำสัญลักษณ์โอเคให้อาร์ม เธอหันไปร่ายเวทใส่หุ่นยนต์ตัว
อื่นๆแทน และให้โรนานมาดูแลฉันแทน
"โอเคปะ?"
"สบาย"
"สมกับเป็นเธอ" โรนานหัวเราะเล็กๆ
"อื้มม~" ฉันลากเสียงยาวพยายามใช้ดาบพยุงตัวเองให้ลุกขึ้น แต่ว่า
มันก็ล้มลงอย่างสวยงาม เยี่ยม!
"ไม่ไหวมั้งเนี่ย" เขาหัวเราะเล็กๆและช้อนตัวฉันขึ้น
"ปล่อยน่า~ ฉันดูแลตัวเองได้"
___________เดี๋ยวกลับมาอัพนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ