อัศวินจอมโหดกับนายองครักษ์

เวลากลางคืน

" เธอปวดหัวอยู่รึป่าว " โรนานถามฉัน ฉันไม่รู้หรอก ฉันไม่ปวดหนิ

" ไม่แล้ว อ๊ะ! อย่านะ! " ฉันตะโกนขึ้นมา เพราะเขากอดฉันอยู่

" ทำไมล่ะ เรารักกันไม่ใช่หรอ " ฉันเคยบอกหรอ ว่าฉันรักนาย

" ฉันไม่ได้รักนาย! " ฉันตะคอกอย่างเหลืออด 

" งั้นเราต้องฟื้นความจำหน่อยแล้ว " เขาพูดพร้อมแสยะยิ้มชั่วร้าย ใบหน้าเขาเคลื่อนใกล้ตัวฉัน เขากำลังจะ

จูบฉัน!!

" ปล่อย!! " ฉันตะโกนให้เขาหยุด

" ทำไมล่ะ " เขาพูดพร้อมกับ

จุ๊บ~

" อย่าทำอย่างนี้กับฉัน นายเป็นผู้ชาย ฉันเป็นผู้หญิง!!! " ฉันเริ่มโมโหแล้วนะ!

" เอเลสิส!!!! " เขาตะโกนชื่อฉัน 

หมับ! จุ๊บ! 

เขากอดฉันไว้ในวงแขนแล้วจูบฉันอย่างรุนแรง

" ปล่อย!!!!! " ดิ้น~ ดิ้น~

" สงสัยต้องรื้อความจำอีกนาน ;) " ปล่อยช้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!

ผัวะ! พลั่ก! ปึก! ปึก!

ฉันต่อยและเตะเขาอย่างรุนแรง แต่เขารับได้ 2ครั้ง

" ฝีมือเธอยังไม่ถึงขั้น ^^+ " ฉันเกลียดนาย!!

" ฟังนะ! ฉันชื่อเอเลสิส มีสติครบ ความจำยังดี ฉันคนนี้ เกลียดนาย!!! " ฉันตะโกนครั้งสุดท้าย

" อะ.. เอเลสิส ฮึก ฮืออ " เขาร้องไห้ทำไม O_O??

" โรนาน นายเป็นอะไร " จู่ๆเขาก็กอดฉัน

" ฉันรักเธอ ฮึก " โถๆๆๆ

" ฉันโมโหเฉยๆ ฉันไม่ได้เกลียดนาย " ฉันพูดหน้าเรียบๆ

" แต่เธอไม่ได้รักฉัน " เขาเลิกร้องแล้วหันมาถามฉัน

" ฉัน มี หน้า ที่ ฮึก ฮืออ ฉันต้องหมั้นกับเซย์ฮาร์ต ฮืออ " ร้องไห้ทำไม อย่าร้อง

" เธออยู่ที่นี่ เธอจะสบาย " เขาปลอบใจฉัน

" อืม ฮึก " ฉันสะอื้นเล็กน้อย

" นอนเถอะ " เขาพูดยิ้มๆ

" "  ฉันเช็ดเหงื่อเม็ดเป้งของตัวเอง

เวลากลางวัน

" สงสัยเราจะมีสงคราม " อืม ดีๆ ห๊า!! ว่าไงนะ O[]O

" กับใคร..คะ " ฉันพูดน้ำเสียอ่อน

" น่าจะ แบล็ก คาวานาน -_-;; " ท่านไนท์มาสเตอร์พูดเหงื่อตก

" ห๊าาาาาาาาาาาาาาาา!! " อาร์มร้องเสียง..สูง

" โฮ่ย! ไม่ไหวแน่ๆ " ไลร์พูดน้ำเสียงไร้กำลังใจ

" ไม่น่าจะไหว  " โรนานยิ้มเหงื่อตก

" ต้องไหว!! " ท่านไนท์มาสเตอร์ยื่นคำขาด

" ทำไม " ฉันถามหน้างงๆ

" ก็เรามีปัญหากับ เซย์ฮาร์ต ผู้นำกลุ่ม บอกว่าเก่งสุดๆ " โฮก!!

" เกิดอะไรขึ้น " ฉันถามต่อ

" ก็ เซย์ฮาร์ต น่ะสิ ไม่ให้เราใช้สถานที่ฝึกซ้อมของเขา เลยบาดหมางกัน " โฮ้ย!!

" ก็ได้ " พวกเราแกรนด์เชสตอบพร้อมกัน

" ดี! เราจะเริ่มฝึกหนักตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป " คำสั่งฟ้าผ่าของท่านไนท์มาสเตอร์ผ่าดังเปรี้ยง!!เลย T^T