อัศวินจอมโหดกับนายองครักษ์

เคร้ง!เคร้ง! พลั่ก! ปึก! ผัวะ!!

" นี่โรนาน กรุณาเบามือหน่อยสิ -^- อู้ย! เจ็บ " ท่านไนท์มาสเตอร์ให้ฝึกจับคู่กันเอง ที่ฉันได้คู่โรนานก็เพราะว่า

ย้อนไปเมื่อวานนี้ T^T

' ฉันต้องคู่กับใคร -_- ' ฉันถามอย่างกล้าๆกลัวๆ หวังว่าจะไม่ใช่คนๆนั้นนะ

' โรนาน ' นั่นไง ว่าแล้ว T^T

' ทำไม ฉันต้องคู่กับโรนาน ' ฉันถามเสียงห้วน

' ก็สายเดียวกัน ไม่คู่กันก็แปลก -_-* ' แง~~

' ก็ได้ ' ฉันตอบเสียงแผ่ว (มาก) แง~

" ก็เบาแล้ว เธอนี่บอบบางดีจัง -_- " เบาบ้าอะไรเล่า แรงยังกะแรงควาย T_T

" เบาที่ไหนเล่า แรงจะตาย T^T " เจ็บนะ ฮึ!

" โอเคๆ เดี๋ยวเบาแรงลงก็ได้ :) " เขาพูดพลางลูบหัวฉันเบาๆ แปลกจัง พอเขาลูบหัวฉัน ความโกรธมันอันตธาน

หายไปหมดเลย

" ก็ดี เริ่มแล้วนะ " พลางยกดาบหนักๆขึ้นมา

" ไหวมั้ยนั่น ดาบใหญ่จัง =_= " เขาจิ้มๆลงดาบคู่กายฉัน

" ไหวสิ ^^ " ยกดาบขึ้นอีกรอบ

เคร้ง! ผัวะ! ปึก! ปึก! พลั่ก! ปึก!! เคร้ง! เคร้ง!! โครม!!!

" นี่นายแกล้งฉันรึป่าวเนี่ย TOT เจ็บชะมัด " นายนี่ นี่หรอ ออมแรง -_-

" อ้าว =O= " เขาร้องออกมา พลางมองฉันล้มลงลังใหญ่ๆ ที่ใส่ไม้ไว้เต็มไปหมด

" โอเค นายเก่งกว่าฉัน T^T ออมแรงเถอะนะ " ฉันร้องขอ

" ก็ได้ แต่นี่ออมแรงแล้วนะ -O- " โฮ้ย! นี่น่ะนะ ออมแรง

" เอ้า พักได้!! " ท่านไนท์มาสเตอร์สั่ง ดี ฉันเหนื่อย

" นี่เราจะฝึกหนักต่อไปอีกกี่วัน แล้วก็จะรบเมื่อไหร่ " ฉันถามเป็นชุด

" พรุ่งนี้รบแล้ว " ท่านไนท์มาสเต้ออออออออออออ!!

" ตาย ตายแน่ๆ " พวกเราร้อง

"พวกเราต้องไหว เราคือแกรนด์เชส!! " ใช่ เราคือแกรนด์เชส แต่ว่า ฉันไม่ไหวอ่า

" ... " บทสนทนาเงียบไปชั่วขณะ ก่อนที่พวกเราจะไปซ้อมอย่างหนักต่อ