รักหมดใจยัย(วิญญาณ)จอมเปิ่น

ตอนที่ 2 วันเกิด&วันพลิกผัน

                ท่ามกลางความเงียบในช่วงเช้ามืด หญิงสาวคนหนึ่งคนหนึ่งกำลังใช้มือเขย่าตัวน้องชายที่นอนหลับสบายอยู่บนเตียง

                “มิล ตื่นไปใส่บาตรได้แล้ว นี่วันเกิดแกแล้วนะ

                “อะไรกัน เจ๊ คนจะหลับจะนอน” มิลพูดด้วยเสียงงัวเงียอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์นัก

                “มิล นี่ วันเกิดแกทั้งที จะไม่คิดไปทำบุญตักบาตรหน่อยรึไง” พิ้ง พี่สาวของมิลพูดเตือนสติน้องชายโดยที่เธอหวังว่า น้องชายผู้อ่อนโยนและใจบุญของเธอจะรีบลุกขึ้นมาจากเตียงเหมือนอย่างปีก่อนๆที่ผ่านมา แต่ว่าคราวนี้ทุกอย่างกลับไม่เป็นอย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้

                “งี่เง่าน่ะ เจ๊ พูดไรน่ารำคาญหู เสียดายทั้งเงินและเวลานอน” มิลพูดอย่างไม่แยแส และพลิกตัวนอนต่อ ปล่อยให้พี่สาวของเขายืนนิ่งด้วยความอึดอัดกับสิ่งที่เธอได้ยินจากปากน้องชาย

                “มิล เพราะผู้หญิงคนนั้นใช่มั้ย  ที่ทำให้แกเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้” พิ้งนึกหดหู่ใจที่ได้เห็นน้องชายของเธอเปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคน

                สายวันนั้น ขณะที่พิ้งกำลังล้างจานอยู่ มิลก็รีบวิ่งลงมาจากห้องนอนแล้วเดินตรงไปที่ประตูโดยไม่พูดจาอะไรสักคำ

                “มิล เรื่องผู้หญิงคนนั้นยังทำใจไม่ได้อีกเหรอ เรื่องนั้นมันตั้งแต่ปี 1 จนนี่แกอยู่ปี 2 แล้วนะ รับความจริงแล้วก้าวต่อไปเถอะ เชื่อพี่นะ น้องรัก” พิ้งพยายามพูดปลอบใจน้องชายเหมือนอย่างทุกเช้า แต่มิลยังคงทำหน้าเมินเฉย และตอบกลับมาด้วยเสียงเย็นชาเหมือนอย่างทุกครั้ง

                “ เขาว่า ความรักทำให้โลกสวยงาม แต่ความจริงมันคือ กับดักที่รอวันเราพลาดเพื่อฆ่าเราทั้งเป็นมากกว่า ” เมื่อพูดจบ เขารีบเดินตรงไปที่ประตู โดยไม่สนใจอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะเลยแม้แต่น้อย

                “มิลกินอะไรก่อนไปบ้างสิ เธอไม่กินอาหารเช้ามาหลายเดือนแล้วนะ ดูแลตัวเองหน่อย วันนี้พี่ทำของชอบเธอเลยนะ ....” พิ้งพยายามพูดกับน้องชายอย่างอ่อนโยน แต่ยังไม่ทันจะพูดจบมิลก็ตอบมาอย่างเฉยชา

                “ขอบคุณครับพี่ แต่ผมรีบ และวันนี้ผมกลับดึกนะพี่” มิลพูดด้วยน้ำเสียงแบบเดิมแล้วเดินออกจากบ้านไป

………………….

                สำหรับหลายๆคนช่วงเวลาเย็นในวันเกิดคือเวลาที่แสนอบอุ่นแต่สำหรับมิลที่ยังเจ็บปวดกับเรื่องในอดีตมันช่างตงกันข้ามวันนั้นเขาจึงตัดสินใจไปเดินเล่นในห้างสรรพสินค้าใกล้บ้านและฟังเพลงผ่านทางมือถือ เขากำมือถือแน่น เมื่อเขาได้รับข้อความวันเกิดจากผู้หญิงที่เขาเคยหลงรัก ส่วนหนึ่งชวนให้มความสุขแต่แต่ชวนให้เจ็บปวดในเวลาเดียวกัน เพราะ ภาพเหตุการณ์ในวันนั้นก็จะย้อนกลับมาหลอกหลอนอยู่เรื่อยมาเขารีบกดปิดข้อความนั้นเสียโดยเร็วพร้อมกับที่มือถือของเขาเริ่มสั่น มิลรีบกดรับสาย แล้วพูดทักทายทันที

                “ไง ปาน โทรมาได้จังหวะมาก กำลังอยากหาคนคุยด้วยเลย”

                “ไอ้มิลระทม สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะ วันนี้ไม่มาด้วยกันจริงเหรอ เพื่อนเราก็มานะ เธออาจจะสนใจเขาก็ได้นะ” เพื่อนรักปลายสายพูดด้วยเสียงหลอกล้อกึ่งเอาจริงแต่มิลกลับถอนหายใจ แล้วพูดอย่างเบื่อหน่าย

                “ปาน เราบอกแล้วไง เรายังไม่พร้อมจะรักใครตอนนี้ เรา...” ยังไม่ทันพูดจบมือถือก็ดับไปเสียเฉยๆ

                "ไอ้มือถือบ้านี่ รวนได้รวนดีจริงโว้ย"

                "พี่มิล" เสียงหญิงสาวที่คุ้นหูเขาแว่วมาจากทางด้านหลัง

             มิลรีบหันไปมองแต่กลับไม่พบใครนอกจากร้านขายมือถือจำนวนมากแถวนั้น แต่สายตาของเขากลับไปสะดุดเข้ากับมือถือเครื่องยี่ห้อดังรุ่นหนึ่งเข้า  และเหมือนมีอะไรบางอย่างมาดึงดูดชวนให้เขาเกิดอยากได้มือถือเครื่องนั้นขึ้นมา เขาไม่รอช้ารีบเดินตรงเข้าไปถามราคาคนขาย ซึ่งทันทีที่เขาชี้โทรศัพท์เครื่องนั้น คนขายถึงกับเผลอแสดงอาการตกใจออกมาเล็กน้อย แล้วรีบหยิบโทรศัพท์เครื่องนั้นขึ้นมาแล้วบอกราคาอย่างรวดเร็ว

                “ปกติ 12.000 แต่พี่ให้น้องพิเศษเลย 9000พอครับ”

                ด้วยราคาที่ถูกเกินควรและสภาพที่ดูใหม่ราวกับยังไม่เคยใช้มาก่อน ทำให้มิลรู้สึกไม่มั่นใจว่ามันเป็นของแท้

                "เครื่องนี้ประกันศูนย์นะสภาพดีไม่มีแต่งเติมเลยน้องพี่ลดให้อีกได้นะ พอจะมีงบเท่าไหร่ล่ะ" คนขายคนนั้นพยายามพูดหว่านล้อมและส่งแววตาราวกับว่า เขาต้องการจะขายมือถือเครื่องนี้ให้ได้เร็วๆ

                "ตอนนี้มีแค่ 7000ครับ" มิลพูดพร้อมกับทำท่าจะเดินออกมา แต่ทันทีเขาทำท่าจะเดินจากไปคนขายรีบเสนอราคาที่น่าตกใจมาทันที

                “พี่ให้น้อง 6500 รวมฟิล์มด้วยเลย ” ทันทีที่คนชายพูดจบ มิลค่อยๆหันกลับมาอย่างตกใจในราคาที่ได้ยิน เขายืนนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนจะพูดขึ้นในใจ

                "เอาวะ ให้ของขวัญตัวเองหน่อยเถอะ"

                เริ่มควักเงินในกระเป๋าออกมาจ่าย คนขายรีบหยิบโทรศัพท์เครื่องนั้นมาทำความสะอาด ติดฟิล์มและส่งโทรศัพท์เครื่องนั้นมาด้วยใบหน้าที่ดีใจอย่างเห็นได้ชัด

                "โชคดีนะน้อง หากมีปัญหาส่งศูนย์ได้เลย"

                “อะไรกันนะ มือถือก็ใหม่ ราคามือหนึ่งก็เกือบสองหมื่น แต่ไหงลดเหลือ 6.500 เนี่ย” มิลคิดในใจ ขณะที่เขากำลังใส่ซิมเข้าไปในโทรศัพท์เครื่องใหม่พร้อมกับที่เขาเริ่มรู้สึกว่ามีไอเย็นบางอย่างเข้ามาปะทะแผ่นหลังของเขา และความรู้สึกเหมือนมีใครบางคนกำลังเดินตามหลังเขามา