สรุป!นายเป็นแฟนฉันใช่ไหม
13) คดีพลิกเมื่อฉันท้อง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
โทโมะมาเยี่ยมแก้วทุกๆวัน เขาดูแลแก้วมากขึ้นแก้วเปิดใจรับโทโมะอีกครั้งเพราะลูก
ทุกวันโทโมะจะมาดูแลและช่วยเหลือเช้าและเย็น(หลังจากส่งแพรกลับบ้าน)
แพรยอมรับที่เขาจะมีน้องคนใหม่ ทิศยะพูดไทยได้บางคำและฟังไทยรู้เรื่องแล้ว
แต่บอกไว้เลยไรท์เตอร์ไม่จบเพียงแค่นี้เรื่องนี้ 30 + ตั้งใจไว้แล้ว
เชียร์ไรท์เตอร์ด้วยเน่ออออออ แล้วใครอ่านถึงจบ จะมีเซอร์ไหรซ์ให้ด้วยล่ะแต่ตอนนั้ยังไม่บอก
เข้าสู่เนื้อเรื่อง….
“แก้ว คุณหายโกรธผมมั้ย”
“ฉันหายโกรธค่ะ แต่คงกลับเป็นเหมือนเดิมไม่ได้นะ เพราะฉันทำไม่ได้”
“ทำไมล่ะ”
“ไม่ได้จริงๆ แต่พอมีลูกอาจจะต้อง”
“เย้!!!”
“ค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาดูแลฉัน ^^”
“ผมยินดี”
9 เดือนผ่านไป
แก้วเจ็บท้องและจะไปคลอดลูก แต่ครั้งนี้โทโมะพาไปแล้วจ้า
เขาทั้งสองได้ลูกผู้หญิง
จึงตัดสินใจตั้งขื่อว่า “แพรวประภัส ไทยานนท์”
เพราะจะได้คล้องกันกับ
“แพรพราว ไทยานนท์”
และ
“ทิศยะ ไทยานนท์”(เปลี่ยนนามสกุลแล้วนะ)
และที่ขาดไม่ได้
“จริญญา ไทยานนท์”นี่แหละจุด Climax
ทั้งสองคนภูมิใจกับลูกสาวคนนี้มาก
และเขาก็ดีใจด้วย
โทโมะจึงตัดสินใจจองทัวร์ไปกระบี่ 3 วัน 2 คืน
“แก้วครับเก็บกระเป๋าเสร็จรึยัง”
“เสร็จแล้วพี่โทโมะ”
“พ่อครับผมเสร็จแล้ว”ทิศยะพูด
“พ่อขา หนูก็เสร็จแล้วค่ะ หนูเอาแว่นไปด้วย”พราวพูด
“ดีมากทุกคน ไปเที่ยวกันเลยยยยย”
โทโมะขับรถไปใช้เวลาไปกระบี่ 1 วัน (แก้วกับโทโมะผลัดกันขับ)
“อากาศดีจังเลยค่ะ พราวขอถ่ายรูปแล้วอัพลงfacebookนะคะ”
“ได้สิ แท็กพ่อมาด้วยนะ”โทโมะยิ้มและหันไปพูด
“ค่ะ ไปเร็วทิศคุง”
“โห่ ไม่เห็นสมัครให้พี่เลย”
“เดี๋ยวสมัครให้ก็ได้..อาแก้วคะไปถ่ายรูปกันค่ะ”
“อ๋อ ไปถ่ายกันเถอะจ่ะ เดี๋ยวอาขออาบน้ำก่อน”
“ค่ะๆ ไปทิศคุง”พราวฉุดน้องแล้ววิ่งไป
ในรีสอร์ท
“อ้วกกกก”แก้วอ้วกออกมา
“แก้วเป็นอะไรน่ะ ทำไมอ้วกอีกแล้ว!”โทโมะตกใจ
“คงไม่เป็นอะไรหรอกมั้งคะ”
“ผมว่ากลับไปหาหมอก่อนมั้ย”
“ไม่ดีกว่าค่ะ กลับไปก็ไกลเด็กจะหมดสนุกกัน”
“ครับ”
“เห้อ! ฉันเป็นอะไรน๊า”
ทันใดนั้น
“อาแก้ว…”
“คะน้องพราว มีอะไรคะ”
“คือว่า หนูจะมาเอาชุดว่ายน้ำของหนูกับทิศยะไปเล่นน้ำค่ะ”
“น้ำทะเลเหรอ”
“ค่ะ”
“พรุ่งนี้ค่อยเล่นได้มั้ย เพราะว่าพรุ่งนี้ป๊ากับอาก็เล่นด้วยนะ”
“เหรอคะ”
“ใช่ลูก วันนี้เล่นน้ำในสระไปก่อนสิ”
“ค่ะๆ งั้นขอชุดว่ายน้ำค่ะ”
“หนูไปเอาเองได้ไหม อยู่ในตู้ลูก”
“ตู้นี้เหรอคะ”พราวชี้ไปที่ตู้
“ใช่ค่ะ ไปเล่นให้สนุกระวังจมน้ำนะเล่นดีดีนะลูกดูพี่ด้วย”
(รีดเดอร์คงคิดว่าลูกของแก้วทำไมบ๊องๆ ฮ่าๆไรท์เตอร์ก็คิดงั้น)
ตกเย็น
ในสระน้ำ
“ฮิฮิฮิ สมน้ำหน้ากระโดดเองเจ็บเอง”พี่ชายหัวเราะน้องสาว
“โห ทิศยะอ่ะเลววว”
“อาราย ไม่เกี่ยวเลยพี่ไม่เกี่ยว”
ทันใดนั้นก็มีเสียง
“ขึ้นได้แล้วลูกไปเร็ว..”
“ค่ะอาแก้ว ทิศคุงขึ้นๆ”
“ครับแม่”
“ไปเร็วๆ ไปอาบน้ำเลยนะเดี๋ยวป๊าพาไปกินข้าว”
“ค่ะ / ครับ”
--------------------------------------------------------------------------------------------------
^_________________^ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ