สรุป!นายเป็นแฟนฉันใช่ไหม

เด็กๆทั้งสองคนรีบอาบน้ำ

พอทิศยะอาบน้ำเสร็จ ก็เหลือแค่รอ น้องพราว อาบน้ำส่วนน้องแพรวก็ยังนอนจอแจ๊ะอยู่ในเปล

ระหว่างรอ

….

“อุบบ…”แก้วรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำ

“แก้วเป็นอะไรน่ะ”โทโมะรีบวิ่งเข้าไปดู

“อ้วกกกกก”

“แก้ว! อ้วกอีกแล้วเหรอเนี่ย”โทโมะบ่นพลางลูบหลังไป

“อ้วกกกกก”

โทโมะลูบหลังจนแก้วอ้วกเสร็จ

“อาบน้ำเสร็จแล้วค่า”พราวนุ่งกระโจมอกออกมา

“ไปแต่งตัวก่อน เดี๋ยวป๊าดูแลอาแก้วก่อน”

“ค่ะๆ”พราวเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า

“แก้ว อาบน้ำเร็วๆนะมาสมัครเฟสให้หน่อย”

“นี่ทุกคนฟังพ่อนะ พรุ่งนี้จะไปดำดูปะการังกันแล้วกลับบ้านเลยนะ แม่ไม่สบาย”

“ค่ะ / ครับ”เด็กๆเห็นด้วยเพราะแก้วอาการหนักมาก

“แก้ววว พอไหวไหม”โทโมะถามอย่างเป็นห่วง

“ไม่รู้สิ! รู้สึกผอืดผอมตลอดเลย”

“งั้นไปกินข้าวกันก่อน”

“อืม”แก้วตอบสั้นๆ

แก้วพาเด็กๆเดินไป ส่วนโทโมะอุ้มน้องแพรวไปที่รถก่อน….

ณ ร้านอาหาร

โทโมะสั่งอาหารให้ทุกๆคน

“จะอ้วกอีกแล้วอ่ะ”แก้วหันไปกระซิบข้างๆหูของโทโมะ

“เหรอ”โทโมะพูด

“อืมๆ เบาๆหน่อยเด็กๆกินข้าวอยู่”แก้วหันไปกระซิบข้างๆหูโทโมะพร้อมกับมองไปที่ทิศยะที่กำลังกินราดหน้าอยู่

“เดี๋ยวกินข้าวก่อนแล้วผม จะพาไปโรงพยาบาลแถวๆนี้นะ”

“ค่ะๆ”

หลังจากเด็กๆกินข้าวและของหวานกันเสร็จแล้วก็รีบขึ้นรถและพาแก้วไปโรงพยาบบาลแถวๆนั้น…แก้วเวลาตรวจอยู่ 1 ชั่วโมงออกมาผลว่าแก้ว “ท้อง” ได้ 2 เดือนแล้วเด็กในท้องแข็งแรงดี เห้อออ! แก้วของเราเหนื่อยอีกแล้ว 5 คนแล้วนะคุณพ่อโทโมะ อย่ามีอีกเลยสงสารภรรยาบ้างนะ!

ตอนเช้า….

“ฮ๊าวววววว”แก้วตื่นขึ้นมาและก็หาว

โทโมะซึ่งกำลังแต่งตัวอยู่(ใส่เสื้อ)

“อ้าว แก้วตื่นแล้วเหรอ ไปๆ ไปดำดูปะการังกัน เสร็จแล้วเดี๋ยวกลับบ้าน”

“อืม เดี๋ยวแก้วอาบน้ำก่อน”

“เดี๋ยวก็ต้องอาบอีกล้างหน้าไปก็พอแล้ว”

“อืมๆ”

แก้วเดินเข้าไปล้างหน้าได้ไม่นาน

“อ๊า~…………………….”เสียงกร๊ดดังและยาวดังขึ้นหลังจากมีเสียงอะไรบางอย่างกระทบลงกับพื้น

เด็กๆตกใจมากจึงเข้ามาในห้องนอน ซึ่งตอนนั้นโทโมะวิ่งไปในห้องน้ำแล้ว…ในสภาพที่โทโมะเห็น

คืดแก้ว กำลังนั่งแหกขาตาหยีน้ำตาค่อยๆไหลออกมาทีละหยด กางเกงนอนบางสีขาวขณะนี้กลายเป็นสีแดง

โ ทโมะรีบอุ้มแก้วแล้วพาไปส่งที่โรงพยาบาล

4 ชั่วโมงผ่านไปทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา

“ตื่นแล้วๆ แก้สตื่นแล้ว”โทโมะวิ่งมาที่ เตียงของแก้ว และหันไปบอก เนย แม่ของแก้ว และแม่ของโทโมะ กับ เขื่อน

“อืมมมม~…”น้ำตาเริ่มไหล แก้วหน้าตาซีดมาก ตัวขาวไปทั้งตัว

“แก้ววว”โทโมะพูดเบาๆน้ำตาไหล

“ลูกของเราล่ะ”แก้วถาม

“ลูกไปแล้ว ลูกไม่ได้อยู่กับเราแล้ว”น้ำตาโทโมะเริ่มไหล

“ไม่จริง ไม่จริง ฮือออ”แก้วน้ำตาไหล

“แก้วอยากไปอยู่กับลูก ฮือออออ แก้วอยากหาลูก”

“ไม่ได้นะแก้ว แก้วไปไม่ได้”

“ไม่เอา ไม่เอา”แก้วตะโกนเสียงดัง”

โทโมะยกมือแก้วขึ้นมากุมไว้แล้วพูดว่า

“ถึงแก้วจะไม่มีลูกคนใหม่แต่แก้วยังมี แพรว พราว ทิศยะ และก็พี่นะเห็นไหม  ทุกคนอยู่กับแก้ว แม่ พี่เขื่อน”

“ไม่เอาแก้วจะอยู่กับลูก ฮือ แก้วจะอยู่กับลูก”แก้วร้องไห้

“แก้วจะไปหาลูก…”

ตาของหญิงสาวค่อยๆปิดลงช้าๆ ทุกอย่างหยุดนิ่ง มือของหญิงสาวในมือโทโมะค่อยๆ ตกลงไปที่เตียง…

ทุกคนค่อยๆ ร้องไห้ออกมา การนอนหลับครั้งนี้คือการจากลา…ที่ “แก้ว”จะไม่มีวันกลับมาอีก

โทโมะรีบจัดการเรื่องราวให้เสร็จสิ้น และพาแก้วไปสวดที่วัดแห่งหนุ่ง 7 วัน

การจากลาครั้งนี้….มันชั่งทำร้ายจิตใจของคนหลายๆคนในครอบครัวของเธอ ทุกอย่างผันเปลี่ยน

ความสุขกลายเป็นความทุกข์การจากลาครั้งนี่ ไม่มีใครหลีกหนีได้  ทุกคนต้องไปทั้งหมด รวมทั้ง “แก้ว”

ทุกคนคงไม่เข้าใจว่าทำไม ?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ทุกคนๆๆๆ สามารถติดตาม  Season 2 ได้และจะออกมาเร็วๆนี้

และสำหรับลัทธิ KF ห้ามพลาดดดด! (จะเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วยยย)

* ก็จะใช้เรื่องเดียวกัน ใช้เรื่องนี้นะตั้งแต่ session 15 Ok!

     GooDMemoriEs