second love รักครั้งนี้หัวใจไม่ผิดหวัง

6
มอเตอร์ไซค์
                หลังจากที่จบงานกีฬาสีตัวฉันก็แดงไป 2-3 วัน ก่อนจะหายเป็นปกติ วันนี้กลุ่มฉันตกลงกันว่าจะไปนั่งเล่นกันที่อพาร์ทเม้นท์ที่ไอซ์อาศัยอยู่ ไอซ์อยู่ชั้น 3 ของอพาร์ทเม้นท์ ฉันเคยไปอพาร์ทเม้นท์ที่ไอซ์อยู่ 2-3 ครั้ง ข้างล่างเป็นโรงกลึง ชั้น 2 มีคนอาศัยอยู่แต่เวลาที่เขาไม่อยู่จะปิดไฟมืดสนิทเวลาไปเลยต้องไปกันหลายๆคนเพราะหลอนมาก ชั้น 3 คือชั้นที่ไอซ์อยู่พอมาถึงกลุ่มฉันก็เอากระเป๋าเข้าไปวางในห้องของไอซ์ก่อนจะเดินไปตรงระเบียงด้านหลัง
                มาร์ชกับไอซ์โชว์ฝีมือการสอยมะม่วง ส่วนหวานกับตาลโชว์ฝีมือการปลอกและเฉาะมะม่วง ส่วนคนที่เหลือรวมทั้งฉันด้วยมีหน้าที่คือกินอย่างเดียว
                หลังจากที่ สอย ปลอก เฉาะ เสร็จ เราก็หยิบมะม่วงและแบกเสื่อขึ้นไปชั้นดาดฟ้าซึ่งก็คือชึ้น 4 ฉันเดินนำหน้าขึ้นมาพร้อมกับไอซ์ ก่อนจะหาที่ที่ไม่โดนแดดแล้วปูเสื่อนั่งกินมะม่วง
                ฉันเดินตามไอซ์กับมาร์ชไปตรงแท็งค์น้ำที่มีไม้กั้นเป็นรอบๆเป็นทรงสีเหลี่ยม ระยะห่างของไม้เป็นช่องโหว่พอให้ ฉันสามารถปีนตามมาร์ชกับไอซ์ได้ พอปีนขึ้นไปข้างบนก็เหมือนเห็นวิวด้านหลังของอพาร์ทเม้นท์ที่ไอซ์อยู่สวยขึ้นแต่ฉันปีนไปไม่สูงเท่ามาร์ชกับไอซ์หรอก ไม่งั้นกระโปรงเปิดหมด
                “ปีนขึ้นมาทำไมเนี่ยเดี๋ยวก็ตกหรอก”มาร์ชก้มลงมาพูดกับฉันที่ยืนเกาะไม้อยู่
                “ไม่ตกหรอก ฉันปีนต้นไม้ตั้งแต่เด็กๆ”
                “ไม่ตกก็ไม่ตก แต่ถ้าตกขึ้นมาคงช่วยไม่ทัน”
                แบร่  :P
                ฉันแลบลิ้นใส่มาร์ชด้วยความหมั่นไส้ ทำเหมือนตัวเองเก่งตายแหละ
                พลิ้ว~
                กระโปรงฉันปลิวโบกสะบัด ทำให้ฉันต้องรีบกระโดดลงมาก่อนที่กระโปรงจะเปิด ถึงแม้ฉันจะใส่กางเกงซับในก็เถอะ แต่มันคงจะหวิวน่าดูเลยถ้ากระโปรงเปิด ตอนเด็กๆฉันก็เคยกระโปรงเปิดไปแล้วมันเป็นเรื่องที่หน้าอายมากเลยแหละ แต่เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟัง ^//^ (อย่างไม่อาย)
                ตอนประมาณป.6
                ฉันนั่งเก็บสีที่ตกอยู่กับพื้นหลังจากที่มีคนวิ่งมาชน
                กริ๊ง~
                เสียงออดของโรงเรียนดังขึ้น เสียงออดจะดังขึ้น 2 ครั้ง ครั้งแรกให้หยุดอยู่กับที่ ครั้งที่สองให้เดินไปเข้าแถวเพื่อขึ้นห้อง
                ฉันจึงหยุดเก็บสีในท่านั่งย่องๆ
                พลิ้ว~
                ลมพัดมาทำให้กระโปรงของฉันเปิด ฉันทำอะไรไม่ถูกประมาณ 3 วินาที ก่อนที่จะมีสติและดึงกระโปรงให้ปิด ฉันไม่รู้เหมือนกันว่ามีคนมองหรือเปล่า เพราะฉันก้มหน้าก้มตาอย่างเดียว แถมไม่ได้ใส่กางเกงซับในด้วย ช่างน่าอายจริง^//^ (แต่ก็ยังจะเล่านะ -_- )
                กลับเข้าเรื่องเดิมดีกว่า ฉันมองกลับไปทางกลุ่มเพื่อนที่นั่งซุ้มหัวเม้าท์กัน ทันใดนั้นฉันก็เห็นว่ามะม่วงเหลืออยู่แค่สองสามชิ้นเอง พวกนี้กินกันไม่แบ่งเลยกินกันจนจะหมดอยู่แล้ว
                “ไม่เคยเก็บไว้ให้อะ กินกันจนจะหมดอยู่แล้ว”ฉันเดินเข้าไปโวยวาย
                “ไม่เก็บให้ที่ไหนล่ะ นี่ไง เมย์หนึ่ง มาร์ชหนึ่ง ไอซ์หนึ่ง”หวานพูดพร้อมกับชี้ไปที่มะม่วงที่เหลืออยู่
                “หนึ่งชิ้นก็ยังดี”มาร์ชพูดก่อนจะเอื้อมแขนข้ามหัวฉันไปหยิบมะม่วงในจาน
                “ข้ามหัวกันเลยนะเนี่ย”ฉันพูดล้อมาร์ชเล่นๆ
                “แล้วไมอะ”มาร์ชพูดก่อนที่จะกัดมะม่วงเข้าปาก ฉันว่ามันต้องเปรี้ยวมากแน่ๆเลย ดูสิมาร์ชทำหน้าเหยเกขนาดนั้น
                “ฮาๆ เกลือก็มีให้จิ้มไม่จิ้มเป็นไงล่ะ”
                “เปรี้ยวสิถามได้”มาร์ชพูดก่อนจะเอามะม่วงไปจิ้มเกลือแล้วกินต่อ
                ฉันหยิบมะม่วงขึ้นมากินบ้างแต่ฉันก็ไม่ได้แสดงท่าทีว่ามันเปรี้ยว จนเพื่อนๆสงสัย ฉันเป็นคนชอบกินของเปรี้ยวๆอยู่แล้ว แค่มะม่วงเปรี้ยวก็เลยจิ๊บจ้อย
                “เมย์มะม่วงนั้นน่ะมันเป็นมะม่วงเปรี้ยวนะ ไม่เปรี้ยวเหรอ”บีถาม
                “ไม่เห็นเปรี้ยวเลย”ฉันตอบก่อนจะเขี้ยวมะม่วงในปากตุ่ยๆ
                “ท้องเหรอเมย์~”ไอซ์พูดด้วยน้ำเสียงล้อเลียน
                “ท้องที่ไหนล่ะ แฟนยังไม่มีเลย”ฉันพูดก่อนจะเหลือบไปมองมาร์ชนิดนึงก่อนจะรีบหันกลับมา
                ♫ฉันน่ารักล่ะสิ ถึงโทรเข้ามา..  คิดถึงฉันใช่ม๊า โทรมาทุกวัน โทรเข้ามามากมาย จนสายแทบพัง เฮ่อ..เซงจิงๆเลยฉันคนมันน่าตาดี ♫
                เสียงริงโทนโทรศัพท์มือถือของฉันนี่ ฉันเอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากระโปรงแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมารับ
                “สวัสดีค่ะ แม่มีอะไรเหรอคะ”ฉันพูดหลังจากเห็นเบอร์โชว์ที่หน้าจอเป็นเบอร์ของแม่
                (ตอนนี้อยู่ที่ไหนเหรอน้องเมย์)
                “อยู่บ้านไอซ์ค่ะ”
                (รีบกลับบ้านเร็วเดี๋ยวตาจะพาไปเลี้ยง MK)
                “โอเคค่ะ”
                (ตู๊ด ตู๊ด)
 
                “นี่เดี๋ยวฉันกลับบ้านก่อนนะ มีใครจะกลับไหม”ฉันถามเพื่อนๆที่นั่งอยู่
                “รีบไปไหนอะ”ตาลถาม
                “ตาจะพาไปกิน MK น่ะ”
                “ดีเนอะ”หวานพูด
                “ฉันกลับ”มาร์ชพูด “เดี๋ยวต้องไปรับน้อง ตอนนี้ก็จะ 4 โมงแล้ว”มาร์ชพูดหลังจากชะโงกดูนาฬิกาบนข้อมือฉัน
                “อ๋อ โอเค”
                “งั้นเดี๋ยวฉันไปส่ง”ไอซ์พูดก่อนจะเดินนำลงไปที่ห้องไอซ์เพื่อหยิบกระเป๋า
                “ส่งแค่นี้ก็พอแล้วแหละ เดี๋ยวฉันกับมาร์ชเดินลงไปเอง”ฉันบอกกับไอซ์จากที่หยิบกระเป๋าเสร็จ
                “งั้นก็ได้ ฉันไปก่อนนะ”ไอซ์พูดเสร็จก็เดินขึ้นบันไดไป
                พอมาร์ชหยิบกระเป๋าเสร็จฉันก็เดินนำลงไปข้างล่าง พอถึงชั้น 2 ฉันก็แถบจะวิ่งลงไปที่ชั้น 1 เลยแหละ พอออกมาจากอพาร์ทเม้นท์ฉันก็เดินย้อนกลับไปทางด้านหน้าโรงเรียน โดยมีมาร์ชเดินตามหลังอยู่
                พึบ
                มาร์ชเอื้อมมือมาดึงกระเป๋าที่ฉันสะพายอยู่ ทำให้ฉันเซเข้าไปข้างทาง แล้วก็มีรถมอเตอร์ไซค์วิ่งผ่านไปตรงที่ฉันเดินอยู่เมื่อกี้ด้วยความเร็ว
                “เอ่อ...ขอบใจ”ฉันบอกมาร์ชโดยที่ไม่ได้หันกลับไปมอง
                “ไม่เป็นไร แต่วันหลังเดินบนฟุตบาทสิ”มาร์ชพูดเสียงดุ
                ฉันพยักหน้า แต่คงไม่ทำตาม ก็ฉันไม่ชอบเดินริมๆนี่นา มันคือความเคยชิน
                พอถึงหน้าโรงเรียนที่น้องมาร์ชเรียนอยู่เราก็แยกทางกัน
                “บาย”ฉันพูด
                “บาย”มาร์ชพูดก่อนจะเดินเข้าไปในโรงเรียน