second love รักครั้งนี้หัวใจไม่ผิดหวัง
6) กีฬาสี
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
5
กีฬาสี
"มีอะไรหวาน"ฉันที่ยืนอยู่ข้างๆถาม
"งะ...งู"หวานพูดแล้วชี้ไปที่งูซึ่งนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น
"อะไรนะ งู!!"บีที่อยู่ด้านหลังตะโกนด้วยความตกใจ
"งู...แต่ตายแล้ว"ฉันบอก
"ตกใจหมด หวานวันหลังพูดให้มันจบๆสิ-*-"
"ขอโทษ"
หลังจากที่มาถึงบิ๊กซีต่างคนก็ต่างไปซื้ออาหารมากิน เราต้องนั่งแยกกันออกเป็นสองโต๊ะ พอกินข้าวเสร็จก็กลับมาซ้อมต่อจนถึงเย็น เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่มาซ้อม รวมทั้งมาร์ชที่มาสายยังไงก็สายอย่างนั้น
วันกีฬาสี
วันนี้คือวันที่ทุกคนรอคอย สำหรับคนที่ไม่มีอะไรทำจะแต่งตัว แต่งหน้า ทำผมยังไงก็ได้ ทางโรงเรียนจะไม่ว่า แต่ทำไมฉันจะต้องมาใส่ชุดเหมือนเด็กม.1 ด้วยนะ แทนที่จะได้ใส่เสื้อสีฟ้าแล้วก็ไฮไลท์สีผม เซ็งชะมัด
พวกพี่นัดให้พวกเรามาถึงโรงเรียนตอนตี 5 ครึ่ง เพื่อที่จะได้มาซ้อมแล้วก็ช่วยพี่เขาเซ็ตฉาก แล้วก็เช็กสิ่งของที่ต้องใช้ ตอนที่ฉันมาถึงก็มีรุ่นพี่ รุ่นน้อง ส่วนเพื่อนฉันน่ะยังไม่มีเลยสักคน ฉันไปนั่งคนเดียวอยู่ตรงโต๊ะข้างๆสนาม เนื่องจากโรงเรียนเปิดสปอร์ตไลท์เลยทำให้สว่างไปทั่วสนามที่พี่เขาเซ็ตฉาก กันอยู่
"เมย์มาถึงนานยัง"พอได้ยินเสียงหวานฉันก็หันไปมองก่อนจะตอบ
"ได้สักพักแล้วจ้ะ"
หวานนั่งลงข้างๆฉันเพื่อนั่งดูพี่ๆเซ็ตฉากโดยไม่คิดจะเข้าไปช่วย
"เพื่อนเรายังไม่มากันอีกเหรอเนี่ย"หวานพูดพึมพำ
"นั่นสิ จะสายกันไปไหน ส่วนพวกรุ่นน้องนี่จะมาเร็วกันไปไหน"ฉันพูดแล้วหันไปมองรุ่นน้องที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ
"คงตื่นเต้นมั้ง"
"เวลาขึ้นแสตนจริงๆจะตื่นเต้นไม่ออกร้อนจะตาย"
นั่งได้สักพักก็มีคนเอามือมาปิดตาฉัน
"ใครเอ่ย?"เสียงหวานพูด
ฉันเอามือลูบคล้ำคนที่ปิดตาแล้วอธิบายลักษณะออกมา
"ใครนะ มือใหญ่ แขนใหญ่ มีพุงด้วย ต้องอ้วนแน่ๆเลย"ฉันพูดแล้วอยากจะขำที่จริงคนนั้นก็ไม่ได้เป็นถึงขนาดที่ฉัน พูดหรอก "บีชัวร์เลยอ้วนๆอย่างนี้"พอฉันพูดเสร็จบีก็เอามือออก
"เมย์ ว่าใครอ้วนกันหะ"บียืนเท้าเอวแล้วจ้องหน้าฉัน
"ล้อเล่น นั่งก่อนเถอะ"ฉันพูดแล้วขยับเพื่อนให้บีนั่งได้
พอบีมาฉัน 3 คนก็นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อย บางทีก็นั่งซ้อมท่า หาอะไรทำอยู่ตลอดเวลา จนฟ้าเริ่มสว่างเพื่อนๆก็เริ่มมากันครบ พี่เขาเลยให้พวกเราไปซ้อมกันที่แสตน
"เปิดงานกีฬาสี"ผู้อำนวยการโรงเรียนพูดขึ้น
เสียงดนตรีก็บรรเลงเสียงนักเรียนก็ปรบมือ พร้อมกับขบวนพาเหรดที่เดินเข้ามา รุ่นพี่ที่ถือป้ายโรงเรียนใส่ชุดไทยสวยมาก ส่วนพี่ที่ถือธงก็หล่อรัศมีเปล่งประกายจนแสบตา การทำพาเหรดจะเน้นเกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียง รณรงค์ป้องกันสิ่งเสพติด และภาวะโลกร้อน แต่ละสีจัดเต็มกันทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้าหน้าผม
พอเดินพาเหรดเสร็จเรียบร้อยผู้คนก็เดินออกจากสนามเพื่อที่จะได้มีการแสดงลีลาศ นาฏศิลป์ และB-Boy
กลุ่ม B-Boy เป็นกลุ่มของรุ่นพี่ในโรงเรียน สร้างกลุ่มกันขึ้นมาเองแล้วไปประกวด ปีนี้ก็น่าจะเป็นปีสุดท้ายที่มีกลุ่ม B-Boy ในโรงเรียนแล้วแหละเพราะรุ่นพี่เขาเรียนจบปีนี้แล้ว น่าเสียดาย
"ต่อไปจะเป็นการแข่งกองเชียร์นะครับ"ครูโกโก้พูด ที่เรียกว่าโกโก้เพราะสีผิว ครูเขาเหมือนมากๆ เรียกตั้งแต่ม.1 จนตอนนี้ฉันยังไม่รู้เลยว่าที่จริงแล้วครูเขาชื่อว่าอะไรกันแน่
สีฉันแข่งเป็นสีที่ 3 เพราะแสตนสีฟ้าอยู่ลำดับที่ 3 โรงเรียนมีสีอยู่ 5 สี แดง แสด ฟ้า ม่วง เหลือง เรียงตามนี้พอดี
พอถึงตอนที่แข่ง ฉันก็ทำได้ดีเหมือนกับตอนที่ซ้อมมาและคนอื่นๆด้วยเช่นกัน ตอนนี้เป็นเวลาพักเที่ยง พี่ๆเขาเลยเอาข้าวมาแจกเพื่อกินกันบนแสตนเพราะเดี๋ยวจะมีแข่งอีกรอบหนึ่ง
ฉันเห็นมาร์ชเดินกลับมาพร้อมกับน้ำสองกระป๋องในมือ หลังจากที่เดินไปตรงซุ้มน้ำแจกฟรี
"มาร์ชขอน้ำกระป๋องหนึ่งสิ"ฉันพูดหลังจากที่มาร์ชมานั่งที่
มาร์ชยื่นน้ำมาให้ฉันกระป๋องหนึ่ง
"ขอด้วยสิ"เบญที่นั่งอยู่ข้างๆฉันขอ มาร์ชก็เลยยื่นอีกกระป๋องหนึ่งให้
หลังจากฉันเปิดน้ำกินไปได้อึกหนึ่ง ก็เอาน้ำไปไว้ใกล้ๆกับมาร์ชเพื่อที่จะให้มาร์ชกิน
"มะ..."
"มาร์ชกินน้ำสิ"ฉันยังไม่ทันจะได้เรียกชื่อเบญก็แทรกขึ้นมาก่อน
มาร์ชรับกระป๋องน้ำจากเบญแล้วมองหน้าฉันก่อนที่จะดื่ม ไม่ได้นะ! มันเหมือนจูบกันทางอ้อมเลยอะ ว้ายฉันคิดอะไรกันเนี่ยเรื่องของเขาสิฉันไม่เกี่ยว เชอะ
หลังจากกินข้าวเที่ยงเสร็จ พี่ๆก็ให้พวกเราซ้อมกันอีกรอบก่อนจะแข่งรอบ 2 มันเป็นอะไรที่เหนื่อยจริงๆแดดก็ร้อนเปรี้ยงๆ แต่พี่ๆเขาก็พยายามจะหาอะไรมาพัดให้แต่มันก็ไม่ได้ดีขึ้นเลย
"ต่อไปจะเป็นการประกาศรางวัลของการแข่งกองเชียร์"ครูโกโก้พูดขึ้น
ฉันและเพื่อนๆรีบหันไปสนใจกันในทันที
"สีที่ได้ที่ 3 คือ สีแดง"
เย้ๆ
เสียงตรงแสตน์สีแดงดังขึ้น
"ที่ 2 คือ สีม่วง"
เย้ๆ
เสียงตรงแสตนสีม่วงดังขึ้น
"ที่ 1 คือ สี...สี...สีฟ้า!!! แสดงความยินดีด้วยครับ"
เย้ๆ วู้ๆ
เสียงตรงแสตนสีของฉันดังขึ้น
"เย้ พวกเราชนะแล้ว"บีพูดขึ้นก่อนที่จะวิ่งลงไปกอดกันข้างล่าง
"ความพยายามของพวกเราสำเร็จแล้ว"ฉันพูดขึ้น
หลังจากที่ครูโกโก้ประกาศอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทางโรงเรียนก็เปิดเพลง ทุกคนรวมตัวกันอยู่ตรงสนาม หันไปทางไหนก็เจอแต่รอยยิ้ม ฉันไปขอถ่ายรูปกับพี่ๆที่เป็นหลีด และถ่ายรูปกับพี่ที่เป็นสตาฟ วันนี้ฉันมีความสุขมากจริงๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ