ภูติสาวที่รัก
8.1
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสนามแข่งรถ KZ
โทโมะ Part
ตอนนี้พวกผม 3คนอยู่ที่สนามแข่งรถแล้ว แต่ว่า3สาวตอนนี้อยู่ไหนก้อไม่รู้
โทโมะ:"เฮ้ยพวกแกโทรหาสาวสาวดิว่าอยู่ตรงไหนกันเนี่ย"
ป๊อปปี้/เขื่อน:"โทดทีว่ะ ชั้นไม่มีเบอร์สาวสาวว่ะ"
โทโมะ:"อ้าววว ช่างเหอะๆหาไปเดี๋ยวก้อเจอเองแหละ"
เขื่อน:"เฮ้ยนั่นไงสาวสาวอยู่นู้น เราไปกันเหอะ" แล้วผมกับไอ้ป๊อปก้อตามไอ้เขื่อนไป
ป๊อปปี้:"ว่าไงสาวสาว" ที่สนามนี้คนน้อยชะมัด
เฟย์/ฟาง:"อืม/ไง"
โทโมะ:"อ้าวแล้วแก้วล่ะ" ผมพยายามมองหาแก้วแต่หาเท่าไหร่ก้อไม่
เฟย์:"อยู่ในสนามแข่งอ่ะ รถเฟอเรอรี่สีแดง" ผมมองไปที่สนามแข่งตามที่เฟย์บอก และตอนนี้แก้วกำลังนำอยู่ และผลการแข่งก้อออกมาว่า
เฟย์/ฟาง:"กรี๊ดดดด!! ยัยแก้วชนะแล้ว" ยัยนี่เก่งชะมัดเลย ตอนที่ผมเห็นลงมาจากรถ ท่าทางเซ็กซี่ชะมัด จนคนทั้งสนามแข่งมองยัยแก้วเป็นตาเดียวกันเลย
แก้ว Part
ตอนที่ชั้นลงมาจากรถก้อมีแต่สายตามาจับจ้องชั้นทั้งสนามไม่ว่าจะเป็น หญิงหรือชาย ก้อตามแน่นอนว่าชั้นไม่สนใจเพราะมันเรื่องปกติ ชั้นชินแล้วล่ะกับเหตุการ์แบบนี้แล้วชั้นก้อมุ่งหน้าไปหาเฟย์กับฟางทันที
เขื่อน:"ไงแก้ว ไม่คิดว่าเธอจะแข่งรถเก่งขนาดนี้ ทำไมไม่เห็นบอกชั้นบ้างล่ะ"
แก้ว:"ก้อนายไม่เคยถาม" ชั้นตอบนายเขื่อนแต่สายตาชั้นยังจ้องอยู่ที่สนาม
ทุกคน(ยกเว้นแก้ว/เขื่อน):" 5555"
โทโมะ:"แก้ว ชั้นอยากแข่งรถกับเธอได้มั๊ย" แล้วชั้นก้อพยักหน้าแทนคำตอบ
แก้ว:"แต่ไม่ใช่วันนี้"
โทโมะ:"ทำไมล่ะ"
ฟาง:"ก้อเพราะว่ายัยแก้วแข่งรถวันล่ะครั้งนะซิ"
ป๊อปปี้:"อืม งั้นหรอ"
เขื่อน:"แล้วทำไมต้องแข่งรถวันละครั้งด้วยล่ะ"
เฟย์:"นี่ ไม่รู้ซักเรื่องจะตายมั๊ยห๊าไอ้กบ"
เขื่อน:"ไม่ตายหรอก แต่ถ้าหากเค้าขาดที่รักเค้าต้องตายแน่ๆเลย"
เฟย์:"อ๊ายยยยยยยย ชั้นบอกแล้วไงว่าอย่าเรียกชั้นว่าที่รัก" เอาอีกแล้งไงคู่นี้ทะเลาะกันอีกแล้ว ยัยเฟย์โมโห ส่วนนายเขื่อนก้อเอาแต่ยิ้ม
โทโมะ:"พอเลย พอเลย จะทะเลาะอะไรกันนักกันหนา เฮ้อออ เออ แก้วแล้วจะแข่งวันไหนล่ะ"
แก้ว:"เสาร์หน้า" แล้วชั้นก้อเดินไปจากตรงนั้นเพื่อไปเปลี่ยนชุดแล้วก้อหลับบ้าน
เฟย์/ฟาง:"แก้ว!! รอด้วย พวกเรากลับก่อนนะ บาย" ระหว่างที่เฟย์กับฟางกำลังจะวิ่งตามชั้น ยัยฟางก้อหันไปบอก 3คนนั้น
บ้าน ffk
ห้องนั่งเล่น
ฟาง:"แก้ว วันนี้แกไม่ฝึกพลังเวทย์หรอ"
แก้ว:"ไม่อ่ะ เหนื่อย แล้วยัยเฟย์ล่ะ"
ฟาง:"กำลังฝึกอยู่ น่ะ แก้ว ชั้นมีเรื่องจะเตือนแก"
แก้ว:"เรื่องอะไร"
เฟย์:"ก้อเรื่อง นายโทโมะไงล่ะ" อยู่ดีดี ยัยเฟย์มาจากไหนไม่รู้ ก้อพูดแทรกขึ้นมา
แก้ว:"ฮึ ไม่ต้องห่วงชั้นหรอก เฟย์ ฟาง ชั้นรู้ว่าไอ้หมอนั้นมันคิดจะทำอะไร"
ฟาง:"ชั้นรู้ว่าแกเอาตัวรอดได้ แต่ ชั้นไม่ชอบนิสัยนายโทโมะเอาซะเลยจีบแก้วเพราะว่าอยากจะเอาชนะใจแก้วแค่เนี่ย"
เฟย์:"นั่นนะซิ ไม่ใช่แค่นั้นนะยังเห็นผู้หญิงเป็นของเล่นด้วย ผู้ชายอะไรทุเรศที่สุด"
ฟาง:"แล้วแกจะทำยังไงกับนายโทโมะอ่ะ บอกหน่อยดิ"
แก้ว:"ไม่บอก"
เฟย์:"ทำไมอ่ะ บาอกหน่อย นะๆๆๆๆ นี่ถ้าชั้นอ่านใจแกได้ชั้นไม่ง้อแกหรอก" ยัยเฟย์อ้อนสุดๆ
ฟาง:"ก้อช่วยไม่ได้นิเฟย์ ในเมื่อภูติอไม่สามารถอ่านใจภูติด้วยกันออกได้ อ่านใจได้เฉพาะมนุษย์เท่านั้นนิ แต่ว่าบอกหน่อยนะแก้ว น้าาาาา นะๆๆๆๆ" ยัยนี่ก้ออ้อนอีกคน
แก้ว:"เออ ก้อได้ บอกก้อได้ ชั้นจะดัดนิสัยหมอนั่น"
เฟย์/ฟาง:"ยังไง"
แก้ว:"ก้อชั้นจะทำให้นายนั่น รักชั้นจริงๆ ไม่ใช่เพราะอยากเอาชนะ แล้วชั้นก้อจะทำเป็นไม่สนใจหมอนั่น"
ฟาง:"อ้าว แล้วถ้าแกทำเป็นไม่สนใจโทโมะแล้วโทโมะจะรักแกได้ยังไง"
เฟย์:"พี่ฟาง อย่าลืมซิว่า หมอนั่นชอบเอาชนะ และก้ออยากจะชนะใจแก้วด้วย ยิ่งแก้วทำเป็นไม่สนใจโทโมะก้อยิ่งเข้าใกล้แก้วและตามตื้อแก้วมากเท่านั้น แล้วถ้าโทโมะเห็นว่าแก้วเล่นด้วยก้อจะคิดว่าแก้วเหมือนผู้หญิงทั่วไปที่เคยจีบ ก้อจะคิดว่าแก้วใจง่าย แล้วโทโมะก้อจะตีตัวออกห่างแก้วทันที"
แก้ว:"อย่างที่ยัยเฟย์พูดนั่นแหละ แล้วชั้นก้อจะทำเหตุการณ์บังเอิญบางครั้งเพื่อให้หมอนั่นหวั่นไหวบ้าง"
ฟาง:"อืม แล้วถ้าโทโมะรักแก แกก้อรักโทโมะ แล้วโทโมะก้อมาสารภาพรักแก แกจะทำยังไง" คำถามนั้นทำให้ชั้นเงียบไปเลย
เฟย์:"แก้ว แก้ว ยัยแก้ววววว!!" ยัยเฟย์ตะโกนใส่หูชั้นจนชั้นสะดุ้งเลยทีดียว
แก้ว:"ห๊ะ!! มีอะไร"
ฟาง:"ได้ยินมั๊ยที่ชั้นถามอ่ะ อยู่ๆแกก้อเงียบไปซะงั้น"
แก้ว:"โทดที ก้อแกเล่นถามอะไรแปลกๆ แกก้อรู้ว่าชั้นไม่เคยมีความรักและความสุขเลยตั้งแต่เมื่อเหตุการณ์10ปีที่แล้วเกิดขึ้น ถ้าความรักมันจะเกิดขึ้นมาอีกมันก้อคงจะเป็นไปได้ยากสำหรับชั้น"
เฟย์ Part
พอชั้นได้ยินที่ยัยแก้วพูดถึงเมื่อ 10ปีที่แล้ว ชั้น3คนก้อเงียบและแววตาก้อเศร้าในทันที และต่างคนต่างไม่พูดเลย
เฟย์:"พอเลยยัยแก้ว คุยกับแกทีไรพาไปเศร้าทุกที แล้วแกก้อตอบไม่ตรงคำถามด้วย ว่าถ้าหากแกกับโทโมะรักกัน แล้วโทโมะสารภาพรักแก แกจะทำยังไง อ้อ แล้วก้อตอบให้ตรงคำถามด้วย" ชั้นต้องดักยัยแก้วไว้ก่อนไม่งั้นยัยแก้วต้องเปลี่ยนเรื่องแน่
แก้ว:"ชะ ชั้น ชั้น ก้อไม่รู้เหมือนกัน ไม่แน่ชั้นอาจจะคบกับนายก้อได้มั้ง" แก้วตอบแบบติดขัด แถมยังมีมั้งด้วย"จะว่าไป แกกับเขื่อนไปถึงไหนแล้วล่ะ ชั้นอ่านใจนายเขื่อนแล้ว นายนั่นสนใจแกอยู่นะเฟย์"
เฟย์:"ชั้นก้อรู้ ชั้นบอกเลยว่านายนั่นก้อน่ารักดีนะ แต่เสียไปอย่างนึง คือกวนประสาท ชวนพูดทั้งวันจนน่าลำคาญ แต่ก้อน่ารักดี แล้วพี่ฟางกับนายป๊อปล่ะ"
ฟาง:"ก้อไม่มีอะไรนิ เฟย์ไม่รู้หรอว่าป๊อปเค้าปิดกั้นใจตัวเอง"
เฟย์:"รู้ซิ แต่ว่าตอนเฟย์อ่านใจป๊อปเค้าชมพี่ฟางตั้งเยอะแหน่ะ ยังไงต้องสนใจพี่บ้างแหล่ะน่า"
แก้ว:"ชั้นไปนอนก่อนนะ"
เฟย์/ฟาง:"ชั้นไปด้วย"
ตอนเช้า
แก้ว Part
ชั้นตื่นมาทำกิจวัตส่วนตัวเหมือนทุกๆวัน แล้วชั้นก้อลงมาข้างล่าง มาที่ห้องอาหาร
ห้องอาหาร
แก้ว:"มีไรกินบ้าง"
ฟาง:"ก้ออย่างที่เห็นเนี่ยแหล่ะ" กวนแต่เช้าเลยเพื่อนชั้น
เฟย์:"ไงจ๊ะ วันนี้ตื่นเช้านิ ชั้นนึกว่าแกจะไปแอลเฟียซะอีก" ยัยนี่เดินเข้ามาในห้องอาหารก้อหาเรื่องซะแล้ว
แก้ว:"ไม่ต้องบอกชั้นหรอก ชั้นต้องไปอีกแน่"
ฟาง:"ชั้นอนุญาตให้แกไปได้" ดีมาก เพื่อนชั้นต้องนี้ซิ
เฟย์:"เฮ้ย พี่ฟาง"
ฟาง:"แต่มีข้อแม้"
แก้ว:"อะไร" ว่าแล้วไง
ฟาง:"ถ้าวันไหนแกไปแอลเฟีย แกต้องให้ชั้นกับเฟย์ไปด้วย"
แก้ว:"ไม่ ชั้นไม่เอาพวกแกไปเสี่ยงอันตรายหรอก"
ฟาง:"ชั้นก้อไม่ให้แกไปเสี่ยงคนเดียวเหมือนกัน ในชีวิตชั้นครอบครัวชั้นถูกแอลทีฟฆ่ายกครัว ตอนนี้ชั้นเหลือแค่ยัยเฟย์กับแกเท่านั้น แล้วก้อเป็นอีกครอบครัวของชั้น ชั้นไม่อยากเสียมันไปอีก ฮึก ถ้าหากแกไปเสี่ยงชั้นก้อจะไปเสี่ยงด้วย ถ้าตายก้อตายมันพร้อมกันเนี่ยแหล่ะ ฮึก ฮึก ฮืออออออ" ยัยฟางพูดไปเรื่อยๆจนเสียงสั่น แล้วก้อสะอื้นจนร้องไห้
แก้ว/เฟย์:"ฟาง/พี่ฟาง" ชั้นเห็นท่าไม่ดีเลยเข้าไปปลอบยัยฟางทันที
เฟย์:"ไม่เอาน่าพี่ฟาง อย่าร้องไห้ซิเดี๋ยวไม่สวยนะ"
แก้ว:"นั่นซิ เฟย์พูดถูกเราไปโรงเรียนกันเหอะนะ"
เฟย์/ฟาง:"อืม" ยัยฟางเช็ดน้ำตาแล้วเรา3คนก้อเดินกันไปขึ้นรถเพื่อจะไปโรงเรียน
โทโมะ Part
ตอนนี้พวกผม 3คนอยู่ที่สนามแข่งรถแล้ว แต่ว่า3สาวตอนนี้อยู่ไหนก้อไม่รู้
โทโมะ:"เฮ้ยพวกแกโทรหาสาวสาวดิว่าอยู่ตรงไหนกันเนี่ย"
ป๊อปปี้/เขื่อน:"โทดทีว่ะ ชั้นไม่มีเบอร์สาวสาวว่ะ"
โทโมะ:"อ้าววว ช่างเหอะๆหาไปเดี๋ยวก้อเจอเองแหละ"
เขื่อน:"เฮ้ยนั่นไงสาวสาวอยู่นู้น เราไปกันเหอะ" แล้วผมกับไอ้ป๊อปก้อตามไอ้เขื่อนไป
ป๊อปปี้:"ว่าไงสาวสาว" ที่สนามนี้คนน้อยชะมัด
เฟย์/ฟาง:"อืม/ไง"
โทโมะ:"อ้าวแล้วแก้วล่ะ" ผมพยายามมองหาแก้วแต่หาเท่าไหร่ก้อไม่
เฟย์:"อยู่ในสนามแข่งอ่ะ รถเฟอเรอรี่สีแดง" ผมมองไปที่สนามแข่งตามที่เฟย์บอก และตอนนี้แก้วกำลังนำอยู่ และผลการแข่งก้อออกมาว่า
เฟย์/ฟาง:"กรี๊ดดดด!! ยัยแก้วชนะแล้ว" ยัยนี่เก่งชะมัดเลย ตอนที่ผมเห็นลงมาจากรถ ท่าทางเซ็กซี่ชะมัด จนคนทั้งสนามแข่งมองยัยแก้วเป็นตาเดียวกันเลย
แก้ว Part
ตอนที่ชั้นลงมาจากรถก้อมีแต่สายตามาจับจ้องชั้นทั้งสนามไม่ว่าจะเป็น หญิงหรือชาย ก้อตามแน่นอนว่าชั้นไม่สนใจเพราะมันเรื่องปกติ ชั้นชินแล้วล่ะกับเหตุการ์แบบนี้แล้วชั้นก้อมุ่งหน้าไปหาเฟย์กับฟางทันที
เขื่อน:"ไงแก้ว ไม่คิดว่าเธอจะแข่งรถเก่งขนาดนี้ ทำไมไม่เห็นบอกชั้นบ้างล่ะ"
แก้ว:"ก้อนายไม่เคยถาม" ชั้นตอบนายเขื่อนแต่สายตาชั้นยังจ้องอยู่ที่สนาม
ทุกคน(ยกเว้นแก้ว/เขื่อน):" 5555"
โทโมะ:"แก้ว ชั้นอยากแข่งรถกับเธอได้มั๊ย" แล้วชั้นก้อพยักหน้าแทนคำตอบ
แก้ว:"แต่ไม่ใช่วันนี้"
โทโมะ:"ทำไมล่ะ"
ฟาง:"ก้อเพราะว่ายัยแก้วแข่งรถวันล่ะครั้งนะซิ"
ป๊อปปี้:"อืม งั้นหรอ"
เขื่อน:"แล้วทำไมต้องแข่งรถวันละครั้งด้วยล่ะ"
เฟย์:"นี่ ไม่รู้ซักเรื่องจะตายมั๊ยห๊าไอ้กบ"
เขื่อน:"ไม่ตายหรอก แต่ถ้าหากเค้าขาดที่รักเค้าต้องตายแน่ๆเลย"
เฟย์:"อ๊ายยยยยยยย ชั้นบอกแล้วไงว่าอย่าเรียกชั้นว่าที่รัก" เอาอีกแล้งไงคู่นี้ทะเลาะกันอีกแล้ว ยัยเฟย์โมโห ส่วนนายเขื่อนก้อเอาแต่ยิ้ม
โทโมะ:"พอเลย พอเลย จะทะเลาะอะไรกันนักกันหนา เฮ้อออ เออ แก้วแล้วจะแข่งวันไหนล่ะ"
แก้ว:"เสาร์หน้า" แล้วชั้นก้อเดินไปจากตรงนั้นเพื่อไปเปลี่ยนชุดแล้วก้อหลับบ้าน
เฟย์/ฟาง:"แก้ว!! รอด้วย พวกเรากลับก่อนนะ บาย" ระหว่างที่เฟย์กับฟางกำลังจะวิ่งตามชั้น ยัยฟางก้อหันไปบอก 3คนนั้น
บ้าน ffk
ห้องนั่งเล่น
ฟาง:"แก้ว วันนี้แกไม่ฝึกพลังเวทย์หรอ"
แก้ว:"ไม่อ่ะ เหนื่อย แล้วยัยเฟย์ล่ะ"
ฟาง:"กำลังฝึกอยู่ น่ะ แก้ว ชั้นมีเรื่องจะเตือนแก"
แก้ว:"เรื่องอะไร"
เฟย์:"ก้อเรื่อง นายโทโมะไงล่ะ" อยู่ดีดี ยัยเฟย์มาจากไหนไม่รู้ ก้อพูดแทรกขึ้นมา
แก้ว:"ฮึ ไม่ต้องห่วงชั้นหรอก เฟย์ ฟาง ชั้นรู้ว่าไอ้หมอนั้นมันคิดจะทำอะไร"
ฟาง:"ชั้นรู้ว่าแกเอาตัวรอดได้ แต่ ชั้นไม่ชอบนิสัยนายโทโมะเอาซะเลยจีบแก้วเพราะว่าอยากจะเอาชนะใจแก้วแค่เนี่ย"
เฟย์:"นั่นนะซิ ไม่ใช่แค่นั้นนะยังเห็นผู้หญิงเป็นของเล่นด้วย ผู้ชายอะไรทุเรศที่สุด"
ฟาง:"แล้วแกจะทำยังไงกับนายโทโมะอ่ะ บอกหน่อยดิ"
แก้ว:"ไม่บอก"
เฟย์:"ทำไมอ่ะ บาอกหน่อย นะๆๆๆๆ นี่ถ้าชั้นอ่านใจแกได้ชั้นไม่ง้อแกหรอก" ยัยเฟย์อ้อนสุดๆ
ฟาง:"ก้อช่วยไม่ได้นิเฟย์ ในเมื่อภูติอไม่สามารถอ่านใจภูติด้วยกันออกได้ อ่านใจได้เฉพาะมนุษย์เท่านั้นนิ แต่ว่าบอกหน่อยนะแก้ว น้าาาาา นะๆๆๆๆ" ยัยนี่ก้ออ้อนอีกคน
แก้ว:"เออ ก้อได้ บอกก้อได้ ชั้นจะดัดนิสัยหมอนั่น"
เฟย์/ฟาง:"ยังไง"
แก้ว:"ก้อชั้นจะทำให้นายนั่น รักชั้นจริงๆ ไม่ใช่เพราะอยากเอาชนะ แล้วชั้นก้อจะทำเป็นไม่สนใจหมอนั่น"
ฟาง:"อ้าว แล้วถ้าแกทำเป็นไม่สนใจโทโมะแล้วโทโมะจะรักแกได้ยังไง"
เฟย์:"พี่ฟาง อย่าลืมซิว่า หมอนั่นชอบเอาชนะ และก้ออยากจะชนะใจแก้วด้วย ยิ่งแก้วทำเป็นไม่สนใจโทโมะก้อยิ่งเข้าใกล้แก้วและตามตื้อแก้วมากเท่านั้น แล้วถ้าโทโมะเห็นว่าแก้วเล่นด้วยก้อจะคิดว่าแก้วเหมือนผู้หญิงทั่วไปที่เคยจีบ ก้อจะคิดว่าแก้วใจง่าย แล้วโทโมะก้อจะตีตัวออกห่างแก้วทันที"
แก้ว:"อย่างที่ยัยเฟย์พูดนั่นแหละ แล้วชั้นก้อจะทำเหตุการณ์บังเอิญบางครั้งเพื่อให้หมอนั่นหวั่นไหวบ้าง"
ฟาง:"อืม แล้วถ้าโทโมะรักแก แกก้อรักโทโมะ แล้วโทโมะก้อมาสารภาพรักแก แกจะทำยังไง" คำถามนั้นทำให้ชั้นเงียบไปเลย
เฟย์:"แก้ว แก้ว ยัยแก้ววววว!!" ยัยเฟย์ตะโกนใส่หูชั้นจนชั้นสะดุ้งเลยทีดียว
แก้ว:"ห๊ะ!! มีอะไร"
ฟาง:"ได้ยินมั๊ยที่ชั้นถามอ่ะ อยู่ๆแกก้อเงียบไปซะงั้น"
แก้ว:"โทดที ก้อแกเล่นถามอะไรแปลกๆ แกก้อรู้ว่าชั้นไม่เคยมีความรักและความสุขเลยตั้งแต่เมื่อเหตุการณ์10ปีที่แล้วเกิดขึ้น ถ้าความรักมันจะเกิดขึ้นมาอีกมันก้อคงจะเป็นไปได้ยากสำหรับชั้น"
เฟย์ Part
พอชั้นได้ยินที่ยัยแก้วพูดถึงเมื่อ 10ปีที่แล้ว ชั้น3คนก้อเงียบและแววตาก้อเศร้าในทันที และต่างคนต่างไม่พูดเลย
เฟย์:"พอเลยยัยแก้ว คุยกับแกทีไรพาไปเศร้าทุกที แล้วแกก้อตอบไม่ตรงคำถามด้วย ว่าถ้าหากแกกับโทโมะรักกัน แล้วโทโมะสารภาพรักแก แกจะทำยังไง อ้อ แล้วก้อตอบให้ตรงคำถามด้วย" ชั้นต้องดักยัยแก้วไว้ก่อนไม่งั้นยัยแก้วต้องเปลี่ยนเรื่องแน่
แก้ว:"ชะ ชั้น ชั้น ก้อไม่รู้เหมือนกัน ไม่แน่ชั้นอาจจะคบกับนายก้อได้มั้ง" แก้วตอบแบบติดขัด แถมยังมีมั้งด้วย"จะว่าไป แกกับเขื่อนไปถึงไหนแล้วล่ะ ชั้นอ่านใจนายเขื่อนแล้ว นายนั่นสนใจแกอยู่นะเฟย์"
เฟย์:"ชั้นก้อรู้ ชั้นบอกเลยว่านายนั่นก้อน่ารักดีนะ แต่เสียไปอย่างนึง คือกวนประสาท ชวนพูดทั้งวันจนน่าลำคาญ แต่ก้อน่ารักดี แล้วพี่ฟางกับนายป๊อปล่ะ"
ฟาง:"ก้อไม่มีอะไรนิ เฟย์ไม่รู้หรอว่าป๊อปเค้าปิดกั้นใจตัวเอง"
เฟย์:"รู้ซิ แต่ว่าตอนเฟย์อ่านใจป๊อปเค้าชมพี่ฟางตั้งเยอะแหน่ะ ยังไงต้องสนใจพี่บ้างแหล่ะน่า"
แก้ว:"ชั้นไปนอนก่อนนะ"
เฟย์/ฟาง:"ชั้นไปด้วย"
ตอนเช้า
แก้ว Part
ชั้นตื่นมาทำกิจวัตส่วนตัวเหมือนทุกๆวัน แล้วชั้นก้อลงมาข้างล่าง มาที่ห้องอาหาร
ห้องอาหาร
แก้ว:"มีไรกินบ้าง"
ฟาง:"ก้ออย่างที่เห็นเนี่ยแหล่ะ" กวนแต่เช้าเลยเพื่อนชั้น
เฟย์:"ไงจ๊ะ วันนี้ตื่นเช้านิ ชั้นนึกว่าแกจะไปแอลเฟียซะอีก" ยัยนี่เดินเข้ามาในห้องอาหารก้อหาเรื่องซะแล้ว
แก้ว:"ไม่ต้องบอกชั้นหรอก ชั้นต้องไปอีกแน่"
ฟาง:"ชั้นอนุญาตให้แกไปได้" ดีมาก เพื่อนชั้นต้องนี้ซิ
เฟย์:"เฮ้ย พี่ฟาง"
ฟาง:"แต่มีข้อแม้"
แก้ว:"อะไร" ว่าแล้วไง
ฟาง:"ถ้าวันไหนแกไปแอลเฟีย แกต้องให้ชั้นกับเฟย์ไปด้วย"
แก้ว:"ไม่ ชั้นไม่เอาพวกแกไปเสี่ยงอันตรายหรอก"
ฟาง:"ชั้นก้อไม่ให้แกไปเสี่ยงคนเดียวเหมือนกัน ในชีวิตชั้นครอบครัวชั้นถูกแอลทีฟฆ่ายกครัว ตอนนี้ชั้นเหลือแค่ยัยเฟย์กับแกเท่านั้น แล้วก้อเป็นอีกครอบครัวของชั้น ชั้นไม่อยากเสียมันไปอีก ฮึก ถ้าหากแกไปเสี่ยงชั้นก้อจะไปเสี่ยงด้วย ถ้าตายก้อตายมันพร้อมกันเนี่ยแหล่ะ ฮึก ฮึก ฮืออออออ" ยัยฟางพูดไปเรื่อยๆจนเสียงสั่น แล้วก้อสะอื้นจนร้องไห้
แก้ว/เฟย์:"ฟาง/พี่ฟาง" ชั้นเห็นท่าไม่ดีเลยเข้าไปปลอบยัยฟางทันที
เฟย์:"ไม่เอาน่าพี่ฟาง อย่าร้องไห้ซิเดี๋ยวไม่สวยนะ"
แก้ว:"นั่นซิ เฟย์พูดถูกเราไปโรงเรียนกันเหอะนะ"
เฟย์/ฟาง:"อืม" ยัยฟางเช็ดน้ำตาแล้วเรา3คนก้อเดินกันไปขึ้นรถเพื่อจะไปโรงเรียน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ