ภูติสาวที่รัก

ตอนที่ยัยหวายวิ่งไปตลกชะมัดคนธรรมดาหรอจะมาสู้ภูติอย่างพวกชั้นได้ หึ น่าสมเพชที่สุด

{ Baby Baby Baby Boy ! Baby Baby Baby Boy ! ไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอเข้าใจมั้ย ว่างมากก๊ไปเล่นที่อื่นไป !} เสียงมือถือชั้นเองตั้งระบบสั่นนะแล้วชั้นก้อรับ โทรศัพท์

แก้ว:"ว่าไง"

เฟย์:"(แก้วถ้าแกลงมาข้างล่างเอากระเป๋ามาให้พี่ฟางด้วยนะ)"

แก้ว:"อืม"

เฟย์:"(บายจ๊ะ)"

แก้ว:"บาย" ยัยเฟย์บ้ารึปล่าวมีกระแสจิตไม่ใช้ ดันใช้โทรศัพท์ เฮ้อเพื่อนชั้น

โทโมะ:"เอ่อ แก้ว ชั้นขออะไรเธอซักอย่างได้มั๊ย" ชั้นก้อหยักหน้าแทนคำตอบ ชั้นอยากรู้จริงๆว่าไอ้หมอนี่จะมาไม้ไหนอีก "คือ ชั้นอยากพูดกับเธอเหมือนคนทั่วไปที่เค้าพูดกันได้มั๊ย" หึ แค่นั้นเองหรอแต่ก้อเป็นการเริ่มต้นที่ดีเหมือนกัน

แก้ว:"ได้สิ ชั้นจะพยายามพูดเท่าที่ชั้นทำได้" แต่ยังไงสายตาชั้นก้อเย็นชาเหมือนเดิม

โทโมะ:"จริงหรอแก้ว จริงๆหรอ"

แก้ว:"อืม แล้วนายคิดว่าตอนนี้ชั้นเป็นใบ้อยู่รึไง"

โทโมะ:"เออ จริงด้วย 555 " เวลาหมอนี่หัวเราะก้อน่ารักดีแฮะ เฮ้ยได้ไงยังไงเกมนี้ชั้นก้อไมมีวันแพ้เด็ดขาด

{อย่างเธอไม่เหงาหรอก อย่าบอกเหงาเลยแค่ยืนอยู่เฉยๆ ใครต่อใครยังไหวหวั่น เจตนาที่พูดอย่างนั้น ให้ใจฉันสั่น
นี่เธอสนุกเหรอ} เสียงโทรศัพท์โทโมะเอง โทโมะทำท่าลุกลี้ ลุกลน และชั้นก้อรู้ด้วยว่าใครโทรมาไม่ต้องแปลกใจหรอกนะก้อเพราะชั้นอ่านใจหมอนี่ไงล่ะ หึ ไอ้ผู้ช่ายกะล่อนเอ๊ย

โทโมะ Part

ตอนที่ผมดูหน้าจอว่าใครโทรมาผมถึงกลับตกใจเลยแหละ ก้อเพราะคนที่โทรมาก้อคือกิ๊กของผมเอง ผมก้อไม่รู้หรอกว่าคนที่เท่าไหร่นะ แต่ว่าจะทำไงดีล่ะถ้าหากผมรับแล้วแก้วก้อต้องรู้ว่าใคร แล้วไอ้ที่ผมจะจีบแก้วแผนผมก้อล่มนะสิ เอาไงดีว่ะ

แก้ว:"ชั้นไปก่อนนะ เฟย์กับฟางคงรอนานแล้วล่ะ"

โทโมะ:"อืม ไปเหอะเดี๋ยวชั้นตามลงไป" ขอบคุณพระเจ้า

แก้ว Part

แก้ว:" ไอ้หมอนี่ท่าจะบ้าอยู่ดีดีก้อขอบคุณพระเจ้าที่ชั้นออกมาเพราะอยากให้นายตายใจเท่าแหละ และก้ออยากรู้ด้วยว่านายหายจะหาแผนอะไรมาชนะใจชั้นอีก"แล้วชั้นก้อเดินลงมาเรื่อยๆ

กริ๊งงงงงงง

???:"แก้วทางนี้"

แก้ว:"ไง" ชั้นทักทุกคน รวมถึงป๊อปกับเขื่อนด้วย

ป๊อปปี้/เขื่อน:"เฮ้ย!! เธอทักชั้นด้วยหรอ"

แก้ว:"ถ้าไม่ให้ทักพวกนายแล้วจะให้ชั้นทักหมาตัวไหนมิทราบ"

เขื่อน:"โห ไม่ต้องแรงก้อได้แก้ว"

เฟย์:"เงียบปากไปเลยไอ้กบ เพื่อนชั้นคุยด้วยก้อบุญแค่ไหนแล้ว"

เขื่อน:"คร๊าบบบบ ที่รัก"

เฟย์:"อ๊ายยยยยย ชั้นไปเป็นที่รักนายตั้งแต่เมื่อไหร่มิทราบย๊ะ"

เขื่อน:"อ้าวก้อเมื่อกี้ไง บนห้อง แล้วที่รักก้อเป็นคนเริ่มเรียกก่อนด้วย"

เฟย์:"นี่ไอ้น่ากบเมื่อกี้มันละครย๊ะ แต่นี่มันเรื่องจริง แล้วก้อห้ามเรียกชั้นว่าที่รักด้วย ฮึ้ย ไปแก้วพี่ฟาง"

ป๊อปปี้:"อ้าวแล้วจะไปไหนกันล่ะ"

ฟาง:"สนามแข่งรถ KZ รีบตามมาล่ะ" ขณะที่ฟางโดนยัยเฟย์ลากอยู่ก้อหันหน้าไปบอกป๊อปก่อนจะถึงรถหรู

ป๊อปปี้:"อืม"

ป๊อปปี้ Part

เขื่อน:"เราไปกันเหอะ"

ป๊อปปี้:"เดี๋ยว"

เขื่อน:"อะไร"ป๊อปปี้"

ป๊อปปี้:"รอไอ้โมะก่อน"

เขื่อน:"เออ จริงด้วย ลืมไปเลย เออไอ้ป๊อปแกคิดไง กับฟางว่ะ"

ป๊อปปี้:"ทำไม แกชอบฟางหรอ"

เขื่อน:"เฮ้ย ปล่าว ชั้นแค่จะถามแกเฉยๆ ของชั้นต้องเฟย์เท่านั้น ปากจัด ไม่ยอมใคร ร้อนแรง โอ๊ยอย่างนี้แหละสเป๊คชั้น5555" โธ่ ไอ้เพื่อนปัญญาอ่อน ท่าจะบ้าอยู่ดีดีก้อหัวเราะ"แล้วแกล่ะคิดยังไงกับฟาง"

ป๊อปปี้:"ไม่รู้ว่ะ แกก้อรู้ว่าชั้นไม่เคยรักใคร แล้วชั้นก้อไม่เคยคิดจะมีความรัก พอเหอะว่ะเลิกคิดเรื่องนี้กว่าเหลวไหลว่ะ"

เขื่อน:"เออ แล้วซักวันแกจะรู้ว่าความรักมันไม่ใช่เรื่องเหลวไหล"

ป๊อปปี้:"พอเลย พอเลย โทรหาไอ้โมะดิเมื่อไหร่มันจะลงมาเนี่ย"

เขื่อน:"แหมมม เปลี่ยนเรื่องเลยนะ ชั้นว่าไม่ต้องโทรแล้วล่ะ นู่นมันมาแล้ว" แล่วผมก้อหันหน้าไปนิ้วที่ไอ้เขื่อนชี้

โทโมะ:"อ้าว แล้วสาวสาว ล่ะ ไปไหน"

เขื่อน:"สนามแข่งรถ KZ"

โทโมะ:"อืม งั้นไปกันเหอะ" ตอนที่ไอ้โมะมันกำลังวิ่งไปผมก้อคว้าแขนมันไว้ก่อน"อะไรอีกว่ะ"

ป๊อปปี้:"ชั้นรู้นะว่าแกคิดอะไรอยู่"

โทโมะ:"คิดอะไร"

เขื่อน:"เรื่องแก้วไง"

ป๊อปปี้:"ชั้นรู้ว่าแกกำลังจะจีบแก้ว แต่ว่าชั้นอยากรู้ว่าแกจะจริงจังกับแก้วรึปล่าว"

โทโมะ:"ไม่ ชั้นก้อแค่อยากจะชนะแก้วก้อแค่นั้น" โธ่ ไอ้เพื่อนเลว

เขื่อน:"เพราะอะไร"

โทโมะ:"ท้าทายไง แก้วไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ตรงที่หยิ่ง ไม่สนใจคนรอบข้าง ไม่แคร์คนอื่น เย็นชา และอีกอย่างโลกส่วนตัวสูง อ้อ สวยบาดใจด้วย ลองคิดดูดิชั้นฮอตขนาดนี้ยังไม่สนใจชั้นเลย" ก้อจริงของมัน

เขื่อน:"แต่เฟย์กับฟาง ก้อไม่สนใจแกเหมือนกันนี่ ทำไมไม่เลือกเฟย์หรือฟางล่ะ" เออ ไอ้นี่พูดมีเหตุผลก้อวันนี้แหละ

โทโมะ:"ก้อเฟย์กับฟางอย่างน้อยก้อคุยกับชั้น แต่แก้วนี่ซิไม่คุยกัยชั้นเลย"

ป๊อปปี้:"เออๆๆ เรื่องของมึง จะทำอะไรก้อเชิญ แต่ว่าขออะไรซักอย่างได้มั๊ย"

โทโมะ:"อะไร"

เขื่อน:"ถ้าจะจีบแก้วจริงๆพวกชั้นไม่ว่า แต่ถ้าจีบเล่นๆ พอเหอะว่ะ"

โทโมะ:"ไม่ทำไมพวกแกพยายามให้ชั้นเลิกยุ่งกับแก้วล่ะ รึว่าแก2คนชอบแก้วห๊า!!"

ป๊อปปี้/เขื่อน:"ไม่ใช่"

เขื่อน:"ชั้นก้อแค่สงสัย"

โทโมะ:"สงสัยอะไรว่ะ"

ป๊อปปี้:"ก้อชั้นสังเกตยัยแก้วดู แล้วยัยนั่นเย็นชาอย่างกับน้ำแข็ง ไม่ยิ้ม ไม่ค่อยพูด แววตาแฝงไปด้วยความลับและความเศร้า ชั้นว่าที่ยัยนั่นเป็นแบบนี้เพราะต้องมีอดีตที่ฝังใจจนลืมไม่ลงแน่เลย ชั้นก้อเลยอยากให้แกเว้นยัยแก้วไว้ซักคนนะ"

โทโมะ:"งั้นหรอ แต่ว่ายังไงชั้นก้อไม่สนอยู่ดี ชั้นจะเอายัยแก้วมาเป็นผู้หญิงของชั้นให้ได้ เพราะชั้นไม่สนว่ายัยนั้นจะมีอดีตอะไรทั้งนั้นพวกแกห้ามชั้นไม่ได้หรอก ฮึ ฮึ" แล้วไอ้เพื่อนบ้ามันก้อหัวเราะออกมาอย่างชั่วร้าย

ป๊อปปี้/เขื่อน:"ไอ้เลว เฮ้อออ สงสารยัยแก้วจัง" แล้วผมกับไอ้เขื่อนก้อด่าไอ้โมะพร้อมกัน

โทโมะ:"เออชั้นเลว แล้วไงว่ะ ชั้นรู้สึกจะเสียเวลากับพวกแกนานแล้วนะ ไปหาสาวสาวกันเหอะว่ะ"

ป๊อปปี้/เขื่อน:"เออ" แล้วพวกเราก้อขึ้นรถไปที่ สนามแข่งรถ KZ