ภูติสาวที่รัก

สนามแข่งรถ KZ

โทโมะ Part

ตอนนี้พวกผม 3คนอยู่ที่สนามแข่งรถแล้ว แต่ว่า3สาวตอนนี้อยู่ไหนก้อไม่รู้

โทโมะ:"เฮ้ยพวกแกโทรหาสาวสาวดิว่าอยู่ตรงไหนกันเนี่ย"

ป๊อปปี้/เขื่อน:"โทดทีว่ะ ชั้นไม่มีเบอร์สาวสาวว่ะ"

โทโมะ:"อ้าววว ช่างเหอะๆหาไปเดี๋ยวก้อเจอเองแหละ"

เขื่อน:"เฮ้ยนั่นไงสาวสาวอยู่นู้น เราไปกันเหอะ" แล้วผมกับไอ้ป๊อปก้อตามไอ้เขื่อนไป

ป๊อปปี้:"ว่าไงสาวสาว" ที่สนามนี้คนน้อยชะมัด

เฟย์/ฟาง:"อืม/ไง"

โทโมะ:"อ้าวแล้วแก้วล่ะ" ผมพยายามมองหาแก้วแต่หาเท่าไหร่ก้อไม่

เฟย์:"อยู่ในสนามแข่งอ่ะ รถเฟอเรอรี่สีแดง" ผมมองไปที่สนามแข่งตามที่เฟย์บอก และตอนนี้แก้วกำลังนำอยู่ และผลการแข่งก้อออกมาว่า

เฟย์/ฟาง:"กรี๊ดดดด!! ยัยแก้วชนะแล้ว" ยัยนี่เก่งชะมัดเลย ตอนที่ผมเห็นลงมาจากรถ ท่าทางเซ็กซี่ชะมัด จนคนทั้งสนามแข่งมองยัยแก้วเป็นตาเดียวกันเลย

แก้ว Part

ตอนที่ชั้นลงมาจากรถก้อมีแต่สายตามาจับจ้องชั้นทั้งสนามไม่ว่าจะเป็น หญิงหรือชาย ก้อตามแน่นอนว่าชั้นไม่สนใจเพราะมันเรื่องปกติ ชั้นชินแล้วล่ะกับเหตุการ์แบบนี้แล้วชั้นก้อมุ่งหน้าไปหาเฟย์กับฟางทันที

เขื่อน:"ไงแก้ว ไม่คิดว่าเธอจะแข่งรถเก่งขนาดนี้ ทำไมไม่เห็นบอกชั้นบ้างล่ะ"

แก้ว:"ก้อนายไม่เคยถาม" ชั้นตอบนายเขื่อนแต่สายตาชั้นยังจ้องอยู่ที่สนาม

ทุกคน(ยกเว้นแก้ว/เขื่อน):" 5555"

โทโมะ:"แก้ว ชั้นอยากแข่งรถกับเธอได้มั๊ย" แล้วชั้นก้อพยักหน้าแทนคำตอบ

แก้ว:"แต่ไม่ใช่วันนี้"

โทโมะ:"ทำไมล่ะ"

ฟาง:"ก้อเพราะว่ายัยแก้วแข่งรถวันล่ะครั้งนะซิ"

ป๊อปปี้:"อืม งั้นหรอ"

เขื่อน:"แล้วทำไมต้องแข่งรถวันละครั้งด้วยล่ะ"

เฟย์:"นี่ ไม่รู้ซักเรื่องจะตายมั๊ยห๊าไอ้กบ"

เขื่อน:"ไม่ตายหรอก แต่ถ้าหากเค้าขาดที่รักเค้าต้องตายแน่ๆเลย"

เฟย์:"อ๊ายยยยยยยย ชั้นบอกแล้วไงว่าอย่าเรียกชั้นว่าที่รัก" เอาอีกแล้งไงคู่นี้ทะเลาะกันอีกแล้ว ยัยเฟย์โมโห ส่วนนายเขื่อนก้อเอาแต่ยิ้ม

โทโมะ:"พอเลย พอเลย จะทะเลาะอะไรกันนักกันหนา เฮ้อออ เออ แก้วแล้วจะแข่งวันไหนล่ะ"

แก้ว:"เสาร์หน้า" แล้วชั้นก้อเดินไปจากตรงนั้นเพื่อไปเปลี่ยนชุดแล้วก้อหลับบ้าน

เฟย์/ฟาง:"แก้ว!! รอด้วย พวกเรากลับก่อนนะ บาย" ระหว่างที่เฟย์กับฟางกำลังจะวิ่งตามชั้น ยัยฟางก้อหันไปบอก 3คนนั้น

บ้าน ffk

ห้องนั่งเล่น

ฟาง:"แก้ว วันนี้แกไม่ฝึกพลังเวทย์หรอ"

แก้ว:"ไม่อ่ะ เหนื่อย แล้วยัยเฟย์ล่ะ"

ฟาง:"กำลังฝึกอยู่ น่ะ แก้ว ชั้นมีเรื่องจะเตือนแก"

แก้ว:"เรื่องอะไร"

เฟย์:"ก้อเรื่อง นายโทโมะไงล่ะ" อยู่ดีดี ยัยเฟย์มาจากไหนไม่รู้ ก้อพูดแทรกขึ้นมา

แก้ว:"ฮึ ไม่ต้องห่วงชั้นหรอก เฟย์ ฟาง ชั้นรู้ว่าไอ้หมอนั้นมันคิดจะทำอะไร"

ฟาง:"ชั้นรู้ว่าแกเอาตัวรอดได้ แต่ ชั้นไม่ชอบนิสัยนายโทโมะเอาซะเลยจีบแก้วเพราะว่าอยากจะเอาชนะใจแก้วแค่เนี่ย"

เฟย์:"นั่นนะซิ ไม่ใช่แค่นั้นนะยังเห็นผู้หญิงเป็นของเล่นด้วย ผู้ชายอะไรทุเรศที่สุด"

ฟาง:"แล้วแกจะทำยังไงกับนายโทโมะอ่ะ บอกหน่อยดิ"

แก้ว:"ไม่บอก"

เฟย์:"ทำไมอ่ะ บาอกหน่อย นะๆๆๆๆ นี่ถ้าชั้นอ่านใจแกได้ชั้นไม่ง้อแกหรอก" ยัยเฟย์อ้อนสุดๆ

ฟาง:"ก้อช่วยไม่ได้นิเฟย์ ในเมื่อภูติอไม่สามารถอ่านใจภูติด้วยกันออกได้ อ่านใจได้เฉพาะมนุษย์เท่านั้นนิ แต่ว่าบอกหน่อยนะแก้ว น้าาาาา นะๆๆๆๆ" ยัยนี่ก้ออ้อนอีกคน

แก้ว:"เออ ก้อได้ บอกก้อได้ ชั้นจะดัดนิสัยหมอนั่น"

เฟย์/ฟาง:"ยังไง"

แก้ว:"ก้อชั้นจะทำให้นายนั่น รักชั้นจริงๆ ไม่ใช่เพราะอยากเอาชนะ แล้วชั้นก้อจะทำเป็นไม่สนใจหมอนั่น"

ฟาง:"อ้าว แล้วถ้าแกทำเป็นไม่สนใจโทโมะแล้วโทโมะจะรักแกได้ยังไง"

เฟย์:"พี่ฟาง อย่าลืมซิว่า หมอนั่นชอบเอาชนะ และก้ออยากจะชนะใจแก้วด้วย ยิ่งแก้วทำเป็นไม่สนใจโทโมะก้อยิ่งเข้าใกล้แก้วและตามตื้อแก้วมากเท่านั้น แล้วถ้าโทโมะเห็นว่าแก้วเล่นด้วยก้อจะคิดว่าแก้วเหมือนผู้หญิงทั่วไปที่เคยจีบ ก้อจะคิดว่าแก้วใจง่าย แล้วโทโมะก้อจะตีตัวออกห่างแก้วทันที"

แก้ว:"อย่างที่ยัยเฟย์พูดนั่นแหละ แล้วชั้นก้อจะทำเหตุการณ์บังเอิญบางครั้งเพื่อให้หมอนั่นหวั่นไหวบ้าง"

ฟาง:"อืม แล้วถ้าโทโมะรักแก แกก้อรักโทโมะ แล้วโทโมะก้อมาสารภาพรักแก แกจะทำยังไง" คำถามนั้นทำให้ชั้นเงียบไปเลย

เฟย์:"แก้ว แก้ว ยัยแก้ววววว!!" ยัยเฟย์ตะโกนใส่หูชั้นจนชั้นสะดุ้งเลยทีดียว

แก้ว:"ห๊ะ!! มีอะไร"

ฟาง:"ได้ยินมั๊ยที่ชั้นถามอ่ะ อยู่ๆแกก้อเงียบไปซะงั้น"

แก้ว:"โทดที ก้อแกเล่นถามอะไรแปลกๆ แกก้อรู้ว่าชั้นไม่เคยมีความรักและความสุขเลยตั้งแต่เมื่อเหตุการณ์10ปีที่แล้วเกิดขึ้น ถ้าความรักมันจะเกิดขึ้นมาอีกมันก้อคงจะเป็นไปได้ยากสำหรับชั้น"

เฟย์ Part

พอชั้นได้ยินที่ยัยแก้วพูดถึงเมื่อ 10ปีที่แล้ว ชั้น3คนก้อเงียบและแววตาก้อเศร้าในทันที และต่างคนต่างไม่พูดเลย

เฟย์:"พอเลยยัยแก้ว คุยกับแกทีไรพาไปเศร้าทุกที แล้วแกก้อตอบไม่ตรงคำถามด้วย ว่าถ้าหากแกกับโทโมะรักกัน แล้วโทโมะสารภาพรักแก แกจะทำยังไง อ้อ แล้วก้อตอบให้ตรงคำถามด้วย" ชั้นต้องดักยัยแก้วไว้ก่อนไม่งั้นยัยแก้วต้องเปลี่ยนเรื่องแน่

แก้ว:"ชะ ชั้น ชั้น ก้อไม่รู้เหมือนกัน ไม่แน่ชั้นอาจจะคบกับนายก้อได้มั้ง" แก้วตอบแบบติดขัด แถมยังมีมั้งด้วย"จะว่าไป แกกับเขื่อนไปถึงไหนแล้วล่ะ ชั้นอ่านใจนายเขื่อนแล้ว นายนั่นสนใจแกอยู่นะเฟย์"

เฟย์:"ชั้นก้อรู้ ชั้นบอกเลยว่านายนั่นก้อน่ารักดีนะ แต่เสียไปอย่างนึง คือกวนประสาท ชวนพูดทั้งวันจนน่าลำคาญ แต่ก้อน่ารักดี แล้วพี่ฟางกับนายป๊อปล่ะ"

ฟาง:"ก้อไม่มีอะไรนิ เฟย์ไม่รู้หรอว่าป๊อปเค้าปิดกั้นใจตัวเอง"

เฟย์:"รู้ซิ แต่ว่าตอนเฟย์อ่านใจป๊อปเค้าชมพี่ฟางตั้งเยอะแหน่ะ ยังไงต้องสนใจพี่บ้างแหล่ะน่า"

แก้ว:"ชั้นไปนอนก่อนนะ"

เฟย์/ฟาง:"ชั้นไปด้วย"

ตอนเช้า

แก้ว Part

ชั้นตื่นมาทำกิจวัตส่วนตัวเหมือนทุกๆวัน แล้วชั้นก้อลงมาข้างล่าง มาที่ห้องอาหาร

ห้องอาหาร

แก้ว:"มีไรกินบ้าง"

ฟาง:"ก้ออย่างที่เห็นเนี่ยแหล่ะ" กวนแต่เช้าเลยเพื่อนชั้น

เฟย์:"ไงจ๊ะ วันนี้ตื่นเช้านิ ชั้นนึกว่าแกจะไปแอลเฟียซะอีก" ยัยนี่เดินเข้ามาในห้องอาหารก้อหาเรื่องซะแล้ว

แก้ว:"ไม่ต้องบอกชั้นหรอก ชั้นต้องไปอีกแน่"

ฟาง:"ชั้นอนุญาตให้แกไปได้" ดีมาก เพื่อนชั้นต้องนี้ซิ

เฟย์:"เฮ้ย พี่ฟาง"

ฟาง:"แต่มีข้อแม้"

แก้ว:"อะไร" ว่าแล้วไง

ฟาง:"ถ้าวันไหนแกไปแอลเฟีย แกต้องให้ชั้นกับเฟย์ไปด้วย"

แก้ว:"ไม่ ชั้นไม่เอาพวกแกไปเสี่ยงอันตรายหรอก"

ฟาง:"ชั้นก้อไม่ให้แกไปเสี่ยงคนเดียวเหมือนกัน ในชีวิตชั้นครอบครัวชั้นถูกแอลทีฟฆ่ายกครัว ตอนนี้ชั้นเหลือแค่ยัยเฟย์กับแกเท่านั้น แล้วก้อเป็นอีกครอบครัวของชั้น ชั้นไม่อยากเสียมันไปอีก ฮึก ถ้าหากแกไปเสี่ยงชั้นก้อจะไปเสี่ยงด้วย ถ้าตายก้อตายมันพร้อมกันเนี่ยแหล่ะ ฮึก ฮึก ฮืออออออ" ยัยฟางพูดไปเรื่อยๆจนเสียงสั่น แล้วก้อสะอื้นจนร้องไห้

แก้ว/เฟย์:"ฟาง/พี่ฟาง" ชั้นเห็นท่าไม่ดีเลยเข้าไปปลอบยัยฟางทันที

เฟย์:"ไม่เอาน่าพี่ฟาง อย่าร้องไห้ซิเดี๋ยวไม่สวยนะ"

แก้ว:"นั่นซิ เฟย์พูดถูกเราไปโรงเรียนกันเหอะนะ"

เฟย์/ฟาง:"อืม" ยัยฟางเช็ดน้ำตาแล้วเรา3คนก้อเดินกันไปขึ้นรถเพื่อจะไปโรงเรียน