ภูติสาวที่รัก

10 ปีต่อมา

KZ School

แก้ว Part

แฟนคลับ:"กรี๊ดดดดดดดด พี่โทโมะ พี่ป๊อปปี้ พี่เขื่อน ขอถ่ายรูปหน่อยค่ะ กรี๊ดดดดด" ตอนชั้นเข้ามาโรงเรียนครั้งแรกหูชั้นแทบแตกไม่รู้ว่ายัยพวกชะนีป่าจะกรี๊ดอะไรกันนักกันหนาแต่ชั้นเห็นสายตาพวกผู้ชายมองไปที่ไอ้3ตัวนั้นด้วยความอิจฉาสุดๆแต่พอชั้นก้าวเข้ามาในโรงเรียนเท่านั้นแหละสายตาพวกผู้ชายที่มองไอ้3ตัวนั้นก้อมามองชั้นแทนก้อช่วยไม่ได้นิก้คนมันสวยนี่หน่าแต่ชั้นก้อไม่ได้สนใจอะไร

???:"ยัยแก้วทางนี้" พอชั้นได้ยินเสียงนั้นชั้นก้หันไปทันทีใช่นั่นคือเสียง

แก้ว:"ยัยเฟย์ ฟาง!" แล้วชั้นก้อวิ่งไปหา เฟย์กับฟางทันที

ฟาง:"ทำไมมาสายล่ะแก้ว"

เฟย์:"นั่นดิทำไมมาสายล่ะ"

แก้ว:"เอ่อออ คือ ว่าาาา เอ่อ" ถ้าชั้นบอกไปชั้นต้องโดนยัยพวกนี้ด่าเป็นชุดแน่เลย

เฟย์:"โอ๊ยยย พอเลยๆ แกจะเอ่อออ คือว่าอีกนานมั๊ยย๊ะ บอกมาเลยนะ"

ฟาง:"แล้วก้อห้ามโกหกพวกชั้นด้วย ถ้าพวกชั้นรู้ทีหลังแกเจอดีแน่ยัยแก้ว" ตายแน่ชั้น ถ้าโกหกตายแน่ บอกความจริงดีกว่า

เฟย์:"ใช่ บอกมาเลย"

แก้ว:"เออ บอกแล้วๆ เมื่อวานชั้นไปแอลเฟียมา ก้อเลยมาที่นี่ช้า"

เฟย์/ฟาง:"ห๊า!!! แอลเฟีย" หลังจากที่ยัย2คนนี้ตะโกนออกมาคนรอบข้างก้อหันมามองที่พวกชั้นกันหมด

แก้ว:"เห้ย เบาๆดิ คนอื่นมองหมแล้ว"

เฟย์:"แกก้อรู้ว่าพวกแอลทีฟตามฆ่าพวกเราอยู่แล้วแกจะไปแอลเฟียทำซากอะไรฟ๊ะ" เอาแล้วไง ยัยนี่เป็นเจ้าแม่แห่งการด่าจริงๆ

ฟาง:"นั่นดิ แกก้อรู้ว่าพวกนั่นตามฆ่าพวกเราอยู่แล้วแกจะไปที่นั่นทำไม แล้วไอ้ที่มาช้าเพราะไอ้พวกนั้นเห็นแกก้อเลยสู้กับพวกมันใช่มั๊ย"

แก้ว:"ใช่ แล้วที่ชั้นไปทีนั่นชั้นไปกราบ ท่านพ่อกับท่านแม่ ถึงชั้นจะโดนพวกแอลทีฟฆ่าจริงๆชั้นก้อไม่ยอมตายหรอก จนกว่าชั้นจะล้างแค้นให้กับท่านพ่อและท่านแม่ก่อน" สายตาของชั้นที่เย็นชาอยู่แล้วมันก้อเย็นชาขึ้นมาอีกไม่ว่าใครที่มองตาชั้นก้อต้องกลัว

ฟาง Part

หลังจากที่ชั้นได้ยินแก้วพูดอย่างนั้นชั้นก้อเงียบในทันทีเพราะชีวิตครอบครัวของชั้นกับแก้วก้อไม่ได้แตกต่างเท่าไหร่ความโศกเศร้าก้อได้บังเกิดขึ้นพอชั้นตั้งสติได้ชั้นก้อเริ่มทำลายความเศร้าทั้นที

ฟาง:"ไม่เอาน่าวันนี้เป็นวันเรียนวันแรกของเรานะอย่าเอาเรื่องเก่ามาคิดเลยนะ"

กริ๊งงงงงงงง

เฟย์:"ชั้นว่าเราขึ้นเรียนกันเหอะป่ะ"

แก้ว:"เดี๋ยว"

ฟาง:"อะไร"

แก้ว:"เราเรียนห้องไหนอ่ะ"

6/1

ครู:"หวัดดีจ๊ะนักเรียน วันนี้เรามีนักเรียนใหม่นะ เข้ามาได้แล้ว"

แก้ว Part

ตอนที่เรา3คนเดินเข้ามาคนทั้งห้องถึงกับตะลึงกันเลยทีเดียวแต่พวกเราก้อไม่ได้สนใจเท่าไหร่เพราะพวกเราชินกับสายตาแบบนี้แล้วอยากรู้มั๊ยว่าพวกนั้นพูว่าอะไรบ้างก้อพูดกันว่า 'สุดยอด' 'แม่งโคตรสวยเลยว่ะ' 'สวยอย่างกับดารา' 'สวยทั้ง3คนเลย' 'จะสวยไปไหนว่ะเนี่ย' 'สวยเกินหน้าเกินตาไปแล้วนะย๊ะ' ไม่ต้องงงนะว่าชั้นรู้ได้ยังไงก้อเพราะเราพวก แอลเฟีย สามารถอ่านความคิดคนอื่นได้ยังไงล่ะ

ครู:"แนะนำตัวเลยจ๊ะสาวสาว"

แก้ว:"เรา แก้ว จริญญา ศิริมงคลสกุล"

เฟย์:"เรา เฟย์ พรปวีณ์ นีรสิงห์"

ฟาง:"เรา ฟาง ธนันต์ธรญ์ นีรสิงห์"

ครู:"เอาล่ะ แนะนำตัวเสร็จแล้วก้ไปหาที่นั่งไป"

ffk:"ค่ะ" ตอนที่ชั้นกำลังจะเดินไปยัยเฟย์ก้อดันจับมือชั้นไว้ก่อนแล้วก้อพูดกัยครู

เฟย์:"เอ่อ ครูคะ"

ครู:"อะไรจ๊ะ"

ฟาง:"มีที่ให้พวกเรานั่งใกล้กันมั๊ยคะ"นึกว่าจะพูดอะไรซะอีก เฮ้อเพื่อนชั้น

ครู:"เอางี้เดี๋ยวครูจัดให้ดีกว่านะ" แล้วพวกเรา3คนก้อได้ใช้กระแสจิตปรึกษากันว่าใครจะควาบคุมความคิดของครู ผลมันออกมาเป็นชั้นเพราะว่าเพราะชั้นแข็งแกร่งที่สุดแล้วก้อได้ที่นั่งตามนี้

โฟร์ มด ขนมจีน หวาย พิม มิล่า

เนย แจม มิน จินนี่ แจม(siska)

โทโมะ ป๊อปปี้ เขื่อน เคนตะ จองเบ พายุ

แก้ว ฟาง เฟย์

ครู:"นั่งที่กันเรียบร้อยแล้วนะ เข้าเรื่องซะทีวันนี้เรียนวันแรก ซึ่งวันนี้ไม่มีเรียนแล้วก้เลิกเรียนครึ่งวันด้วย ครูก้อมีเรื่องบอกแค่นั้แหละไปก่อนนะ บาย"พอครูออกไปแล้วก้บบังเกิดเสียงขึ้น

นักเรียนทุคน ยกเว้นffk:"เฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ" มันจะดีใจอะไรกันนักกันหนาว่ะ

???:"นี่พวกเธอ3คนไม่ดีใจหรอ"ไอ้หน้ายาวพูดขึ้น

เฟย์:"ดีใจอะไรและดีใจทำไม"

???:"ก้อวันนี้ไม่ได้เรียน แล้วก้อเลิกครึ่งวันด้วย"ไอ้หน้าหมีพูพูดขึ้น

ฟาง:"งั้นหรอ"ฟางพูดแล้วก้อยิ้มให้ถึงกับทำให้ไอ้หมีพูตะลึงในความน่ารักของยัยฟางเลย ส่วนนายหย้ายาวเอาแต่จ้องยัยเฟย์

???:"เออ ลืมแนะนำตัว ชั้นโทโมะนะ นี่ป๊อปปี้ นี่เขื่อน"ที่แท้ไอ้หน้ายาวชื่อเขื่อน ไอ้หน้าหมีพูชื่อป๊อปปี้

ฟาง:"อืมยินดีที่ได้รู้จัก"

เขื่อน:"พวกเธอ2คนเป็นพี่น้องกันหรอ"

เฟย์:"ใช่"

ป๊อปปี้:"แล้วใครเป็นพี่ ใครเป็นน้องล่ะ"

ฟาง:"ชั้นเป็นพี่ ส่วนเฟย์เป็นน้อง"

โทโมะ"เอ่อ แล้วเพื่อนเธออีกคนเป็นใบ้หรอ" ชั้นได้ยินอย่างก้อเคืองบ้างแต่ก้อไม่สนใจ

เฟย์:"เฮ้ย ป่าว คือยัยแก้วอ่ะเป็นคนที่ไม่ค่อนพูดเท่าไหร่ ยิ่งเป็ยพวกที่ไม่คุ้นเคยอย่างพวกนายยัยแก้วก้อยิ่งเงียบมาก เอาเป็นว่าไม่สนใจคนรอบข้างก้อว่าได้นะ แล้วก้ออย่าไปถือสามันเลยมันก้อเป็นอย่างนี้แหละ"

???:"น่าหมั่นไส้ทำมาเป็นสนิทสนมกับแฟนของพวกเรา" คนที่หน้าตาหน้ารักพูด

???:"นั่นสิไม่รู้จักพวกเราซะแล้ว"

???:"นังแรดเอ๊ย" คำที่ยัยพวกนั้นด่าไม่เท่าไหร่ แต่มาถึงนังแรดที่ยัยซาลาเปานั่นพูด ชั้นก้อหันไปมองยัยพวกนั้นด้วยสายตาเย็นชาแบบฆ่าคนได้เลยทีเดียว พอยัยพวกนั้นเห็นสายตาชั้นถึงกับ รีบก้มหน้าแทบไม่ทันเลย

ฟาง:"แก้วใจเย็นๆ" ยัยฟางส่งกระแสจิตบอกชั้น

???:"เมื่อกี้มันอะไรอ่ะพิม สายตาน่ากลัวชะมัด" ยัยซาลาเปาพูดขึ้น

พิม:"ไม่ต้องกลัวนะหวาย มิล่า มันก้อแค่สายตาเท่านั้น" ยัยพิมพยายามปลอบเพื่อนทั้งๆที่เสียงยัยนั่นสั่นอย่างกับเจ้าเข้า หึ น่าสมเพช

มิล่า:"อืม งั้นเราไปแก้แค้นกัน"

หวาย/พิม:"ดี งั้นไปกัน"

พิม:"ป๊อปขาพิมว่าเราไปนั่งตรงนู่นดีกว่านะคะ" พิมเข้ามาเกาะแขน

ป๊อปปี้:"เอ่อ คือว่าผมขออยู่ตรงนี้ดีกว่านะครับ" ไอ้หมอนี่ก้องี่เง่าปฏิเสธไม่เป็น

พิม:"ทำไมคะ รึว่าเป็นเพราะนังนี่คะ" อ้าว อีนี่

กระแสจิต

ฟาง:"แก้วแกช่วยชั้นหน่อย"

แก้ว:"จะให้ช่วยยังไงล่ะขนาดชั้นใช้สายตาข่มพวกมันแล้วยังหน้าด้านมาหาพวกเราอีก เดี๋ยวชั้นก้อต้องเคลียร์กับยัยหวายอีก ช่วยตัวเองแล้วกันนะ"

กระแสจิต End

ฟาง Part

พิม:"นี่แก มายั่วอะไรแฟนชั้นย๊ะอยากเจอดีรึไงย๊ะ"

ป๊อปปี้:"นี่พิม พูดให้มันดีดีนะชั้นไปเป็นแฟนเธอตั้งแแต่เมื่อไหร่"

พิม :"อ๊ายยยยยย ทำไมป๊อปพูดอย่างนี้ เป็นเพราะนังนี่ใช่มั๊ย" พิมกำลังจะตบชั้นแต่ชั้นจับข้้อมือยัยนั่นไว้ทัน

ฟาง:"นี่เธอหลงตัวเองไม่พอ แล้วยังจะตบชั้นอีก"ชั้นสะบัดข้อมือยัยนั่นแล้วเดินออกมาแล้วชั้นหยุดเดินก่อนที่จะเดินออกประตูแล้วหันหลังกลับไปบอกยัยนั่นว่า"อ้อ แล้วอีกอย่างนะชั้นไม่ได้ชื่อนังนี่ ชั้นชื่อฟางจำใส่สมองกลวงกลวง ของเธอด้วยนะ แล้วอีกอย่างเลิกด่าชั้นในใจซะทีมันน่ารำคาญ" พอชั้นพูดเสร็จชั้นก้อหันหลังเดินออกไป

ป๊อปปี้:"ฟางรอด้วย"

พิม:"ป๊อปกลับมานี่นะป๊อป กรี๊ดดดดดดดดดด"

เฟย์ Part

เฟย์:"กรี๊ดดดดดดดด คิดว่ากรี๊ดเป็นคนเดียวรึไงย๊ะ ถ้าอยากกรี๊ดนักละก้อโน่นนอกห้องออกไป ลำคาญโว๊ย" แล้วยัยพิมก้อวิ่งออกไป

หวาย/มิล่า:"พิม พิม"

เฟย์:"เห้ย จะเรียกทำไมถ้าอยากเจอนักก้อออกไปดิ"

หวาย:"นิแก"

มิล่า:"ไม่ต้องชั้นเอง"

เฟย์:"จะทำไมหรอ อ้อ แล้วก้อนะถ้าหากเธอเล่นงานชั้น อย่าคิดว่าชั้นจะใจดีเหมือนพี่ชั้น เพราะถ้าเธอเล่นงานชั้นเท่าไหร่ชั้นก้อจะเล่นงานเธอเป็นเท่าตัว หึ"

มิล่า:"นี่เธอขู่ชั้นหรอ"

เฟย์:"ปล่าว นี่แค่คำเตือน แต่ถ้าเธอทำอะไรชั้นจริงๆละก้อ คำเตือนเมื่อกี้ได้ใช้แน่นอน"

เขื่อน:"นี่พอกันที จะทะเลาะกันทำไมเนี่ย"

มิล่า:"เขื่อนขา ก้อดูยัยนี่สิมันมาขู่มิล่าเขื่อนต้องช้วยมิล่านะ" มิล่าเข้าไปคล้องคอเขื่อน

เฟย์:"ชั้นชื่อ เฟย์" หึเล่นกับใครไม่เล่นมายั่วผู้ชายแข่งชั้นหรอไม่รู้จักซะแล้วว่าชั้นนะร้อนแรงแค่ไหน

เฟย์:"ที่รักจ๋า ไหนที่รักบอกว่าเลิกเรียนแล้วจะพาเค้าไปเที่ยวไม่ใช่หรอ นี่ก้อใกล้เลิกเรียนเราเตรียมตัวกันดีกว่าเนาะ" ตอนที่ชั้นดันมิล่าแล้วมาเอามือมาคล้องคอแทน พร้อมกับคำพูดเลี่ยนๆของชั้นถึงกับทำให้หมอนั่ตะลึงไปเลย

เขื่อน:"เอ่อ จ๊ะ จ๊ะ" ไอ้เขื่อนมันพูด ติดติด ขัดขัด แต่ก้อรับมุกชั้น

มิล่า:"นังเฟย์ แก เพี๊ย" ยัยมิล่าผลักไหล่ชั้นแล้วตบหน้าชั้น 1ที

เฟย์:"แกตบชั้นหรอ เพี๊ย เพี๊ย เพี๊ย " ชั้นตบมิล่ามากว่า5ทีแล้วเขื่อนก้อห้ามชั้นไว้ทัน เพราะตอนนั้นอารมณ์ชั้นเดือดมาก

เขื่อน:"มิล่าไปซะจะไปไหนก้อไป ชั้นเบื่อกับพฤติกรรมเธอเต็มทีแล้ว"

มิล่า:"แต่มันตบมิล่าตั้งหลายที"

เฟย์:"แต่ชั้นก้อเตือนเธอแล้วไม่ใช่หรอ"

เฃื่อน:"ไปซะมิล่า ไป๊" แล้วยัยมิล่าก้อวิ่งออกไปหึสมน้ำหน้า "ที่รักจ๋าเรามาต่อเรื่องของเราดีกว่าเนาะ"

เฟย์:"เรื่องอะไร ที่ชั้นทำไปเพราะหมั่นไส้ยัยมิล่าต่างหากล่ะ แก้วชั้นไปหาพี่ฟางก่อนนะ"

แก้ว:"อืม"

แก้ว Part

โทโมะ:"แก้วเธอพูดแล้ว" ไอ้หมอนี่มันจะดีใจอะไรนักหนาก้อแค่พูดคำเดียว

หวาย:"โมะจะดีใจทำไมก้อแค่คำพูดคำเดียวเรามาคุยเรื่องของเราดีกว่านะ" เสียงกระแดะชะมัดยัยนี่

โทโมะ:"ไม่ผมจะคุยกับแก้ว"

หวาย:"คุุยกับนังนี่ หวายไม่เห็นมันจะพูดอะไรเลย อย่างผีดิบ"

โมโมะ:"นี่หวายให้เกียจแก้วหน่อย" หึ อยากจะชนะใจชั้นขนาดนั้นเลยหรอแต่ชั้นไม่หลงกลนายหรอกนะโทโมะอยากรู้จริงๆว่าจะหาวิธีอะไรมามัดใจชั้นอีก

หวาย:"ไม่ เป็นเพราะแกคนเดียวที่ทำให้โมะตะคอกใส่หน้าชั้น"

แก้ว:"..."

หวาย:"นี่ได้ยินมั๊ย"

แก้ว:"..."

หวาย:"นี่ชั้นถามไม่ได้ยินรึไง"

แก้ว:"..."

หวาย:"หนอยแนะนังนี่กล้าเมินชั้นหรอ หมับ " ตอนที่หวายกำลังตบหน้าชั้นชั้นจับข้อมือหวายไว้ทันแล้วชั้นก้อลุกขึ้นจากนั้น "ป๊าบ" ชั้นเอาหนังสือที่กำลังอ่านอยู่ฟาดไปบนหน้ายัยหวายแทบหน้าแหก โอ๊ย สะใจที่สุด "โอ๊ย นังนี่แก" ตอนที่ยัยไหวายกำลังจะด่าชั้น ชั้นส่งสายตาอำมิตให้ยัยหวาย แล้วยัยนั่นก้อวิ่งแจ้นออกไปข้างนอกเลย