Thank you ที่ทนรัก Sorry ที่ฉันร้าย
MU~MU
12)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 12
โทโมะดึงกล้องออกมาจากมือของหวาย
“ทำไม ฉันดูไม่ได้เหรอ หรือว่ามันมีอะไร พี่มีความลับอะไรเหรอ”
เธอถามโทโมะกลับ
“กลับไปได้ซะ -_-”
“แต่ว่าฉันพึ่งมาได้ไม่นานเองนะ”
“หึ..”
โทโมะวางกล้องนั้นลงก่อนจะคว้าตัวหวายเข้าไปจูบ หญิงสาวที่ยังไม่ได้ตั้งตัวเธอตกใจเล็กน้อย
โทโมะถอนริมฝีปากจากหวายแล้วพูดว่า
“แค่นี้ใช่มั้ยที่เธอต้องการ กลับไปซะ”
“แต่ฉัน...”
“ฉันบอกให้กลับไปซะ!”
โทโมะตะคอกกลับไปหาหวาย ทำให้หญิงสาวรู้สึกกลัวเล็กน้อย แต่เธอก็ยอมออกจากห้องของเค้า
-----------------------------------------------------------------------------------------------
“อื้ม นายโทร.มามีอะไรเหรอเควิน”
(ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันเสียงใจของฉันมันบอกให้โทร.มาหาเธอ กิ๊วๆ~~)
“นายกำลังจะทำฉันอ้วกนะรู้ตัวลึกเปล่า”
(อะไรกัน ยังไม่ได้ได้แต่งงานกันเลย เธอแพ้ท้องแล้วเหรอ^^)
“เควิน”
(ฮ่าๆ ฉันแค่ล้อเล่นนะ ซีเรียสไปได้ ขำๆ)
“ถ้านายจะโทร.มาล้อเล่นแล้วฉันจะว่างนะ”
(เฮ้ย! อย่าเพิ่งดิ ที่ฉันโทร.มาหาเธอเพราะมีเรื่องสำคัญจะคุยกับเธอนะ)
“อื้มว่ามา”
(แก้ว)
“หือ”
อยู่ๆน้ำเสียงของเควินก็เปลี่ยนไป
(เรื่องที่ฉันจะจีบเธอนะ ฉันไม่ได้ล้อเล่นนะ ฉันจริงจัง และก็ชอบก็จริงๆด้วย)
คำพูดของเควินกำลังทำให้หน้าฉันร้อนพราว และฉันก็รู้ว่าเควินจริงจัง
“นายกลับฉันเราเพิ่งรู้จักกันไม่ถึงเดือนเลยนะ”
(ใครบอกล่ะ ฉันรู้จักเธอนานแล้วนะ ตั้งแต่ที่เธอเป็นเพื่อนกับหวายแล้ว ฉันอยากรู้จักกับเธอ แต่ก็ไม่มีโอกาส
จนวันนั้นหวายทักฉัน ให้ไปคุยด้วย รู้มั้ยฉันดีใจมากๆเลยที่ได้เจอเธอและได้คุยกับเธอ แล้วฉันก็ไม่ได้
ล้อเล่นกับหัวใจของเธอนะแก้ว)
ฉันอึ่งเล็กน้อยนี่เควินชอบฉันมานานแล้วเหรอ
(จะคบกับฉันได้มั้ย)
“ฉะ...ฉัน…”
(หรือว่าเธอมีใครเหรอ)
“ฉะ...ฉันไม่ได้มีใคร”
“มันยากนะที่จะตกลงรักใครสักคน”
(ใช่มันยากที่จะตกลงรักใครสักคน ฉันเข้าใจดี แต่ฉันก็จริงจังกับเธอมากเลยนะ)
“ฉันรู้…”
(เธอลังเลแบบนี้แสดงว่าเธอต้องมีใครสักคนที่ยังลืมไม่ได้ใช่มั้ย แต่ถึงผู้ชายคนนั้นมันจะเป็นใครฉันก็ไม่สน
ทั้งนั้นแหละเพราะฉันสนปัจจุบันมากกว่าอดีต)
“เควิน นายกำลังบังคับให้ฉันตั้งสินใจใช่มั้ย”
(ใช่เพราะฉันไม่อยากรออีกแล้ว)
“ฉันขอเวลาอีกสามวันได้มั้ย”
(อื้ม สามวันแล้วฉันจะรอ แต่คำตอบของเธอจะออกมาเป็นยังไงฉันก็จะยอมรับมัน)
“อื้ม”
(งั้นแค่นี้แล้วกัน ฝันดีนะ พรุ่งนี้เช้าฉันจะไปรับเธอที่บ้านนะ^^)
แล้วเสียงเควินคนเดิมก็กลับมา
“พรุ่งนี้นายมีเรียนเช้าเหรอ”
(เปล่าหรอกแต่ฉันอยากมารับเธอเฉยๆ ไปล่ะ บาย~)
“ดะ...เดี๋ยวสิ”
ตู๊ด ตู๊ด~~
แล้วเควินก็ตัดสายไป
เฮ้อ~
ฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่แล้วทั้งตัวนอนลงที่เตียง พรางคิดถึงเรื่องที่คุยกับเควินเมื่อกี้
“นายกำลังทำฉันหนักใจรู้มั้ยเควิน”
To Be Continued...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
