Thank you ที่ทนรัก Sorry ที่ฉันร้าย
9.6
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่1
2 ปีผ่านไป
“หวายนั้นแกจะพาฉันไปไหน”
“ไปถึงเดี๋ยวก็รู้เองแหละแก้ว ”
ไม่ต้องแปลกใจอะไรไปหรอก ตอนนี้ฉันอยู่ที่เมืองไทยแล้ว ฉันเพิ่งกลับมาเรียนมหาลัยที่นี้
ได้สองอาทิตย์กว่าๆ และฉันก็เพิ่งเข้าปีหนึ่งที่นี้ สาเหตุที่ฉันต้องมากลับมาอยู่เมืองไทยอีกเพราะว่า มันเป็น
ธุรกิจของพ่อกับแม่ที่ต้องไปนู้นไปนี่อยู่ตลอด
และตอนนี้ฉันก็กำลังถูกยัยเพื่อนคนนี้ลากไปไหนก็ไม่รู้ เธอชื่อหวาย เป็นเพื่อนใหม่ของฉันตั้งแต่เข้ามหาลัย และเราสองคนก็เรียนคณะเดียวกัน แรกๆตอนฉันมาเรียนที่นี้ได้วันสองวันก็ไม่มีเพื่อนเลย แต่หวายนี่แหละที่มาขอเป็นเพื่อนฉัน
“หยุดลากฉันได้แล้ว ฉันเดินเองได้ แกจะรีบร้อนไปไหนเนี้ย”
“รีบสิฉันรีบมากด้วย เร็วๆ”
จะรีบไปไหนของเขาเนี้ย
“เออๆ
หวายลากฉันมาหยุดอยู่ที่สนามบาสของมหาลัย มาทำอะไรที่นี้อ่ะ? ที่รีบๆฉันเพื่อมาชวนฉันเล่นบาสหรอกเหรอ
“นี่แกพาฉันมาสนามบาสทำไม ที่รีบๆและลากฉันมาขนาดนี้ คงจะไม่ได้มาเล่นบาสหรอกน่ะ”
“จะบ้าเหรอ! ฉันไม่ได้สูงหุ่นสวย เพอร์เฟ็กแบบแกนะ จะชุดลูกเข้าห่วงรึเปล่าก็ไม่รู้ ”
“แล้วที่มาเนี้ยอะไร”
“จะพามาเปิดตัวแฟนฉัน”
“แกมีแฟนแล้วเหรอ ตั้งแต่เมื่อไร”
“จริงๆ ก็ยังไม่ได้เป็นแฟนหรอก แค่ดูๆไปเฉยๆ ฉันกะเค้ารู้จักกันแค่สามวันเอง”
“แค่สามวันเนี้ยนะ!ก็ตกหลุมรักเค้าแล้ว”
ไวๆจริงๆเลยยัยนี่
“นี่แกพาฉันมาสนามบาสทำไม ที่รีบๆและลากฉันมาขนาดนี้ คงจะไม่ได้มาเล่นบาสหรอกน่ะ”
“จะบ้าเหรอ! ฉันไม่ได้สูงหุ่นสวย เพอร์เฟ็กแบบแกนะ จะชุดลูกเข้าห่วงรึเปล่าก็ไม่รู้ ”
“แล้วที่มาเนี้ยอะไร”
“จะพามาเปิดตัวแฟนฉัน”
“แกมีแฟนแล้วเหรอ ตั้งแต่เมื่อไร”
“จริงๆ ก็ยังไม่ได้เป็นแฟนหรอก แค่ดูๆไปเฉยๆ ฉันกะเค้ารู้จักกันแค่สามวันเอง”
“แค่สามวันเนี้ยนะ!ก็ตกหลุมรักเค้าแล้ว”
ไวๆจริงๆเลยยัยนี่
“แล้วไหนล่ะแฟนแก”
“เธอเห็นผู้ชายคนนั้นมั้ย” ฉันมองไปตามมือหวาย ก็เจอกับผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังเล่นบาสอยู่กะพวกเพื่อนๆ
“คนนั้นเหรอแฟนแก”
“เฮ้อ~ไม่ใช่ๆ คนนั้นไม่ใช่แฟนฉัน ฉันจะแนะนำให้แกรู้จักเพื่อนของแฟนฉัน
“อุ้ย! ทำไมกล้าพูดว่าเพื่อนของแฟนฉัน แกบอกว่ายังไม่ใช่แฟนไม่ใช่เหรอ”
“ฮ่าๆๆๆ เอาน่ะ เดี๋ยวก็จะได้เป็น”
มั่นใจเหลือเกิน
“ผู้ชายคนนั้นอ่ะ ชื่อป๊อปปี้ เฮ้อ~น่าเสียดายพี่เข้ามีแฟนแล้วนะสิ เห็นเข้าบอกว่าชื่อฟางหรือะไรนี่แหละ
คนนั้นอ่ะ คนที่ใสแว่นเหมือนเด็กเนิร์ดอะไร เค้าชื่อจงเบ เป็นคนเกาหลี แล้วก็ผู้ชายคนหัวสีแปลกประหลาดกว่าคนอื่นอ่ะ คนนั้นชื่อเขื่อน แว่วมาว่ากำลังกุ๊กกิ๊กกะคนชื่อเฟย์อยู่ และคนสุดท้ายนั้นเคนตะ แล้วพวกเค้าก็เรียนอยู่ปีสอง”
กลุ่มนี้กว่าจะมาเป็นเพื่อนกัน มันไปหัดหน้าตากันมารึเปล่าเนี้ย ทำไมดูแล้วแต่ละคนที่ยัยหวายแนะนำเนี่ย มันจะหล่ออะไรกันจัง
“อืมๆ แล้วไหนล่ะแฟนแก ที่ลากมาเพื่อจะมาให้ฉันดูแฟนแกไม่ใช่เหรอ”
“ฮ่าๆ ถ้าเธอเห็นเธอต้องแอบกรี๊ดเค้าแน่เลย เค้าหล่อมากๆเลยล่ะ ไม่หรอกแต่จริงแล้วเค้าก็หล่อทั้งกลุ่มแหละ”
“เข้าเรื่องเลยดีกว่า และถ้าไม่บอกสักทีฉันกลับแล้วนะ”
“อ่ะบอกและๆ เธอเห็นผู้ชายคนนั้นมั้ย คนนั้นแหละแฟนฉัน ”
“…”
ฉันรู้สึกมีอาการจุกที่หน้าอกขึ้นมากะทันหัน
“พี่เค้าชื่อโทโมะ...ว๊าย! มาทางนี้ เดี๋ยวจะพาไปดุหน้าพี่เค้าใกล้ๆ”
“สวัสดีค่ะพี่โทโมะ”
“อืมหวาย...มีธุระอะไรกับฉันเหรอ”
“เออ...อ๋อ เพื่อนฉันเค้าอยากเห็นพี่นะ มานี่สิแก้ว”
หวายดันตัวฉันให้มายืนอยู่ที่หน้าของผู้ชายคนนี้ สายตาของเราสองคนปะทะกัน เค้ามองฉันแล้วฉันก็มองเค้า
“ฉันว่าฉันกลับแล้วดีกว่า ฉันไปน่ะหวาย”
“อ้าวอย่าเพิ่งไปสิแก้ว”
“ฉันต้องรีบกลับบ้านน่ะ ไปนะ”
ฉันกำลังจะหันหลังกลับ แต่ก็มีมือ มือหนึ้งมาจับที่ข้อศอกฉันไว้
“เดี๋ยวสิ...”
To Be Continued...
2 ปีผ่านไป
“หวายนั้นแกจะพาฉันไปไหน”
“ไปถึงเดี๋ยวก็รู้เองแหละแก้ว ”
ไม่ต้องแปลกใจอะไรไปหรอก ตอนนี้ฉันอยู่ที่เมืองไทยแล้ว ฉันเพิ่งกลับมาเรียนมหาลัยที่นี้
ได้สองอาทิตย์กว่าๆ และฉันก็เพิ่งเข้าปีหนึ่งที่นี้ สาเหตุที่ฉันต้องมากลับมาอยู่เมืองไทยอีกเพราะว่า มันเป็น
ธุรกิจของพ่อกับแม่ที่ต้องไปนู้นไปนี่อยู่ตลอด
และตอนนี้ฉันก็กำลังถูกยัยเพื่อนคนนี้ลากไปไหนก็ไม่รู้ เธอชื่อหวาย เป็นเพื่อนใหม่ของฉันตั้งแต่เข้ามหาลัย และเราสองคนก็เรียนคณะเดียวกัน แรกๆตอนฉันมาเรียนที่นี้ได้วันสองวันก็ไม่มีเพื่อนเลย แต่หวายนี่แหละที่มาขอเป็นเพื่อนฉัน
“หยุดลากฉันได้แล้ว ฉันเดินเองได้ แกจะรีบร้อนไปไหนเนี้ย”
“รีบสิฉันรีบมากด้วย เร็วๆ”
จะรีบไปไหนของเขาเนี้ย
“เออๆ
หวายลากฉันมาหยุดอยู่ที่สนามบาสของมหาลัย มาทำอะไรที่นี้อ่ะ? ที่รีบๆฉันเพื่อมาชวนฉันเล่นบาสหรอกเหรอ
“นี่แกพาฉันมาสนามบาสทำไม ที่รีบๆและลากฉันมาขนาดนี้ คงจะไม่ได้มาเล่นบาสหรอกน่ะ”
“จะบ้าเหรอ! ฉันไม่ได้สูงหุ่นสวย เพอร์เฟ็กแบบแกนะ จะชุดลูกเข้าห่วงรึเปล่าก็ไม่รู้ ”
“แล้วที่มาเนี้ยอะไร”
“จะพามาเปิดตัวแฟนฉัน”
“แกมีแฟนแล้วเหรอ ตั้งแต่เมื่อไร”
“จริงๆ ก็ยังไม่ได้เป็นแฟนหรอก แค่ดูๆไปเฉยๆ ฉันกะเค้ารู้จักกันแค่สามวันเอง”
“แค่สามวันเนี้ยนะ!ก็ตกหลุมรักเค้าแล้ว”
ไวๆจริงๆเลยยัยนี่
“นี่แกพาฉันมาสนามบาสทำไม ที่รีบๆและลากฉันมาขนาดนี้ คงจะไม่ได้มาเล่นบาสหรอกน่ะ”
“จะบ้าเหรอ! ฉันไม่ได้สูงหุ่นสวย เพอร์เฟ็กแบบแกนะ จะชุดลูกเข้าห่วงรึเปล่าก็ไม่รู้ ”
“แล้วที่มาเนี้ยอะไร”
“จะพามาเปิดตัวแฟนฉัน”
“แกมีแฟนแล้วเหรอ ตั้งแต่เมื่อไร”
“จริงๆ ก็ยังไม่ได้เป็นแฟนหรอก แค่ดูๆไปเฉยๆ ฉันกะเค้ารู้จักกันแค่สามวันเอง”
“แค่สามวันเนี้ยนะ!ก็ตกหลุมรักเค้าแล้ว”
ไวๆจริงๆเลยยัยนี่
“แล้วไหนล่ะแฟนแก”
“เธอเห็นผู้ชายคนนั้นมั้ย” ฉันมองไปตามมือหวาย ก็เจอกับผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังเล่นบาสอยู่กะพวกเพื่อนๆ
“คนนั้นเหรอแฟนแก”
“เฮ้อ~ไม่ใช่ๆ คนนั้นไม่ใช่แฟนฉัน ฉันจะแนะนำให้แกรู้จักเพื่อนของแฟนฉัน
“อุ้ย! ทำไมกล้าพูดว่าเพื่อนของแฟนฉัน แกบอกว่ายังไม่ใช่แฟนไม่ใช่เหรอ”
“ฮ่าๆๆๆ เอาน่ะ เดี๋ยวก็จะได้เป็น”
มั่นใจเหลือเกิน
“ผู้ชายคนนั้นอ่ะ ชื่อป๊อปปี้ เฮ้อ~น่าเสียดายพี่เข้ามีแฟนแล้วนะสิ เห็นเข้าบอกว่าชื่อฟางหรือะไรนี่แหละ
คนนั้นอ่ะ คนที่ใสแว่นเหมือนเด็กเนิร์ดอะไร เค้าชื่อจงเบ เป็นคนเกาหลี แล้วก็ผู้ชายคนหัวสีแปลกประหลาดกว่าคนอื่นอ่ะ คนนั้นชื่อเขื่อน แว่วมาว่ากำลังกุ๊กกิ๊กกะคนชื่อเฟย์อยู่ และคนสุดท้ายนั้นเคนตะ แล้วพวกเค้าก็เรียนอยู่ปีสอง”
กลุ่มนี้กว่าจะมาเป็นเพื่อนกัน มันไปหัดหน้าตากันมารึเปล่าเนี้ย ทำไมดูแล้วแต่ละคนที่ยัยหวายแนะนำเนี่ย มันจะหล่ออะไรกันจัง
“อืมๆ แล้วไหนล่ะแฟนแก ที่ลากมาเพื่อจะมาให้ฉันดูแฟนแกไม่ใช่เหรอ”
“ฮ่าๆ ถ้าเธอเห็นเธอต้องแอบกรี๊ดเค้าแน่เลย เค้าหล่อมากๆเลยล่ะ ไม่หรอกแต่จริงแล้วเค้าก็หล่อทั้งกลุ่มแหละ”
“เข้าเรื่องเลยดีกว่า และถ้าไม่บอกสักทีฉันกลับแล้วนะ”
“อ่ะบอกและๆ เธอเห็นผู้ชายคนนั้นมั้ย คนนั้นแหละแฟนฉัน ”
“…”
ฉันรู้สึกมีอาการจุกที่หน้าอกขึ้นมากะทันหัน
“พี่เค้าชื่อโทโมะ...ว๊าย! มาทางนี้ เดี๋ยวจะพาไปดุหน้าพี่เค้าใกล้ๆ”
“สวัสดีค่ะพี่โทโมะ”
“อืมหวาย...มีธุระอะไรกับฉันเหรอ”
“เออ...อ๋อ เพื่อนฉันเค้าอยากเห็นพี่นะ มานี่สิแก้ว”
หวายดันตัวฉันให้มายืนอยู่ที่หน้าของผู้ชายคนนี้ สายตาของเราสองคนปะทะกัน เค้ามองฉันแล้วฉันก็มองเค้า
“ฉันว่าฉันกลับแล้วดีกว่า ฉันไปน่ะหวาย”
“อ้าวอย่าเพิ่งไปสิแก้ว”
“ฉันต้องรีบกลับบ้านน่ะ ไปนะ”
ฉันกำลังจะหันหลังกลับ แต่ก็มีมือ มือหนึ้งมาจับที่ข้อศอกฉันไว้
“เดี๋ยวสิ...”
To Be Continued...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ