Dangerous ✗รักอันตราย
qpit
2) Dangerous ::: 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
องค์กร NIS
“อีกห้านาทีเตรียมเข้าประชุมนะคะ เอกสารเตรียมไว้รอที่ห้องเรียบร้อยแล้วคะ” ฮโยยอนหน้าที่เลขาของหน่อยสืบสวนทีม A ร้องบอก เจ้าหน้าที่ทุกคนจึงเตรียมกันเข้าประชุมทันที
หน่วยสืบสวนสอบสวนแผนกความสัมพันธ์ระหว่างประเทศแบ่งออกเป็นสองทีน คือทีม A และทีม B มีเจ้าหน้าที่ทีม ทีมละหกคน สมาชิกของทีม A ประกอบด้วยเจ้าหน้าที่ลีทงเฮหัวหน้าทีม โจคยูฮยอน อิมยุนอา ปาร์คจองซู(อีทึก) ควอนยูริ และคิมฮโยฮยอนเลขานุการประจำทีม และแน่นอนว่าทุกคนในองค์กรได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีเยี่ยมไม่ว่าทางด้านสมองและร่างกาย
“ตอนนี้ทีมของเรามีงานชิ้นใหม่ คดีที่เราทำก่อนหน้านี้ถูกโอนไปให้ทีมบีดูแลเรียบร้อยแล้ว..งานของเราในตอนนี้เป็นคดีของแก๊งค์มังกรดำ…” ทงเฮพูดเมื่อทุกคนพร้อมจากนั้นจึงเริ่มเปิดสไลด์ที่ได้ข้อมูลจากหน่วยข่าวกรองขององค์กร
ภาพแรกปรากฏบนจอผ้าใบขนาดใหญ่เป็นรูปของชายหนุ่มร่างสูงโปร่งวัยยี่สิบปลายๆ สีผิวเข้ม แววตาสะท้อนได้ถึงความเย็นชา
“นี่คือคิมคิบอม หัวหน้าแก๊งค์มังกรดำ อายุไม่เท่าไหร่แต่ได้คุมทั้งแก๊งค์ ไหนจะธุรกิจผิดกฎหมายของพวกมันอีกเป็นสิบๆล้าน” ทงเฮอธิบายแล้วกดเปลี่ยนสล์ต่อเป็นภาพของชายหนุ่มอีกคน ตัวเล็กกว่าคนแรกแต่ดูแข็งอรง นัยน์ตาสะท้อนอารมณ์แบบเดียวกันไม่มีผิด “นี่เป็นมือขวาของคิมคิบอม…ชื่อฮันเกิง ฝีมือฉกาจ..แต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะสู่กับพวกเราได้หรือเปล่านะ” ชายหนุ่มพูดยิ้มๆ
“ถึงอย่างนั้นก็สู้พวกเราไม่ได้หรอกครับ” จองซูพูดแทรกขึ้น แต่ทงเฮส่ายหน้า
“จะเก่งจนเราต่อกรกับมันไม่ไหวน่ะสิ”
“พวกเราเองก็ผ่านการฝึกฝนมาอย่างดี คงจะไม่ถึงขั้นนั้นหรอกมั้งคะ” ยูริพูดพร้อมกับที่ทงเฮกดสไลด์เปลี่ยนไปอีกครั้ง…อีกครั้ง….และอีกครั้ง
สรุปสมาชิกหลักๆของแก๊งค์มังกรดำประกอบไปด้วย คิมคิบอม หัวหน้าแก๊งค์ใหญ่ ฮันเกิงสมุนมือขวา และคนสนิทอีกสามคนคือ อึนฮยอก คังอินและหญิงสาวหน้าตาสะสวยอีกคนคือซอฮยอน นอกนั้นก็เป็นเพียงลูกสมุนปลายแถวที่ไม่มีอะไรน่าสนใจเท่าไหร่นัก
“มีรายงานเข้ามาว่าพวกมังกรดำจะติดต่อธุรกิจบางอย่างกับประธานชเวชีวอนในวันพรุ่งนี้ ซึ่งจะถูกกฎหมายหรือไม่นั้นก็เป็นหน้าที่ของเรา” ทงเฮพูด
“งั้นเราก็ต้องไปนั่งเฝ้าประธานชเวทุกวันเหมือนคดีของทงบังงั้นสิคะ” ฮโยฮยอนถามขึ้น เมื่อนึกย้อยไปถึงคดีใหญ่เมื่อปีที่ผ่านมา
“ก็คงจะต้องอย่างนั้น” ชายหนุ่มพยักหน้ารับ “เตรียมตัวให้พร้อม เซ็ตระบบให้ดีล่ะ อย่าให้มีอะไรผิดพลาดเด็ดขาด เราจะเริ่มคดีกันพรุ่งนี้”
“แล้วแผนล่ะครับ” จองซูถาม
“ทั้งสองฝ่ายนัดเจอกันที่ร้านอาหารจีนคงจู และเราจะแฝงตัวเข้าไป…”
:::Dangerous:::
ร้านอาหารจีนคงจู 18.00 น.
รถตู้โปนิว่าที่ดัดแปลงมาจากรถตู้ทำความเย็นขนาดสี่ล้อสำหรับจัดส่งอาหารจอดสนิทอยู่ทางด้านหลังของร้านเพื่อไม่ให้เป็นที่สังเกตมากนัก แต่ถึงจะมีใครผ่านมาเห็น…มันก็คงจะเป็นเพียงแค่รถขนส่งธรรมดาเท่านั้น ถึงแม่ความจริงภายในจะเต็มไปด้วยเครื่องมืออิเล็กทรอนิกมากมายและเจ้าหน้าที่ของ NIS อีกสามคน
หลังครัวกำลังดูวุ่นวายเพราะจำนวนลูกค้าที่สั่งอาหารกันมาแบบไม่ขาดสาย ทำให้กุ๊กต้องเร่งทำอาหารให้ทัน ซองจูที่อยู่ในชุดพ่อครัวเองก็กำลังง่วนกับการจัดอาหารก่อนจะใส่ถาดส่งให้ยุนอาที่ยืนรออยู่ ข้างกายมีร่างบางของยูริ โดยสองสาวแต่งหน้าเข้มกว่าปกติและสวมชุดชาวจีนสีแดงคลิปกระโปรงยาวปิดข้อท้าวแต่กลับผ่าถึงต้นขา
“ทำเองหรือคะเนี่ย” ยุนอาถามอย่างแปลกใจ จองซูยิ้มตาหยีให้ก่อนตอบ
“ไม่คิดว่าฉันจะทำอาหารเป็นใช่มั้ยล่ะ”
“น่าตาไม่น่าทำเป็นน่ะเนี่ย” ยูริกัดเล่น
“พูดมากน่า รีบเอาไปเถอะ…ระวังตัวด้วยนะ” ชายหนุ่มย้ำ สองสาวพยักหน้ารับก่อนเดินออกไปพร้อมกับถาดอาหาร
ตลอดทางเต็มไปด้วยชายชุดดำที่ยืนกันเป็นระยะเพื่อ่รักษาความปรอดภัยให้กับคนที่อยู่ด้านในห้องอาหาร นิ้วเรียวของยุนอาจึงกดกระชับเครื่องดักฟังขนาดเล็กไว้ใต้ถาดเพื่อไม่ให้เป็นการผิดสังเกตในขณะที่ยูริค่อยๆเปิดประตูเข้าไปในห้องช้าๆ ภายในห้องมีชายหนุ่มอยู่หกคน และสองสาวรู้จักพวกเข้าดี ประธานชเวชีวอน เจ้าของยริษัทผลิตรถยนต์รายใหญ่ของประเทศกับเญซองลูกน้องคนสนิท อีกฝั่งคือหัวหน้าแก๊งค์มังกรดำ คิมคิบอม ฮันเกิงมือขวาของเขาและลูกสมุนอีกสองคนที่ยืนอยู่ หญิงสาวทั้งคู่โค้งคำนับช้าๆตามมารยาทก่อนจะเริ่มเสิร์ฟอาหารทันที
“พนักงานที่นีสวยดีนะครับ ไม่ผิดหวังจริงๆที่คุณแนะนำมา” ชีวอนพูดพร้อมจ้องหน้ายูริไม่กระพริบ หญิงสาวเองก็ปรายตามองเล็กน้อยก่อนจะส่งยิ้มหวานให้
“ผมรู้ว่าคุณชอบของสวยๆงามๆแบบนี้แหละ..แต่พวกเธออยู่ด้วย เราอาจจะคุยกันสะดวกนักก็ได้ครับ” คิบอมพูดแล้วยกยิ้มเล็กน้อย
“ถ้าคุณต้องการ…ฉันจะนั่งดื่มเป็นเพื่อนก็ได้คะ” ยูริพูดด้วยสายตาเชิญชวนนิดๆ
“ผมว่าน่าสนใจนะครับคุณคิม” ชีวอนพูดพร้อมกับดึงมือยูริให้นั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆตัว ก่อนจะผายมือชวนให้ยุนอานั่งลงข้างคิบอมด้วย
หญิงสาวทั้งสองลอบมองตากันเล็กน้อย ยุนอาใช้โอกาสที่ยรูกำลังรินเหล้าเพื่อติดเครื่องดักฟังไปที่โต๊ะก่อนจะส่งสายตาเป็นสัญญาณ
แม้จะรำคาญอยู่ไม่น้อยที่มือปลาหมึกของชีวอนจะเทียวจับตรงนู้นทีตรงนี้บ้าง ทำให้ยูริต้องปัดออกอยู่เรื่อย ผิดกับคิบอมที่แค่โอบไหล่ยุนอาไว้หลวมๆเท่านั้น
“บอกข้อเสนอของคุณมาดีกว่าครับ ว่าอยากให้บริษัทของผมทำอะไร” ชีวอนเริ่มเรื่อง
“ทางเราต้องการแค่ร่วมธุรกิจกับคุณ ผมต้องการช่องทางการส่งออกของ และถ่ายโอนสินค้าบองส่วนเท่านั่นเอง” คิบอมตอบ
“แล้วผลประโยชน์ล่ะ…มันคงต้องคุ้มค่ากับความเสี่ยงซักหน่อยนะครับ”
“เรื่องนั้น…เราตกลงกันทีหลังดีมั้ยครับ” พูดพร้อมกับยกแก้วเหล้ากรอกใส่ปาก “ผมคิดว่า…ไหนๆวันนี้ก็มีความสุขให้มันเต็มที่ดีกว่าครับ” ชีวอนเพียงแค่ยักไหล่ก่อนจะหันไปสนใจหญิงสาวข้างกายแทน
“อ๊ะ!...ฉันคิดว่า ฉันควรจะไปทำงานต่อแล้วนะคะ” ยูนิพูดขึ้นทันทีพร้อมกับดันตัวออกห่างจากชายหนุ่มที่มีท่าทีว่าจะล่วงเกินเธอไปมากกว่านี้
“หึ….จะให้ฉันซื้อตัวเธอสองคนไว้ทั้งคืนก็ได้ยะ” ชีวอนรั้งมือยูริไว้เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะลุกออกไป
“ขอโทดนะคะ แต่เราไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น…ขอตัวนะคะ” ยุนอาเป็นฝ่ายพูดขึ้นแทนฝืนยิ้มตามมารยาทก่อนจะจับมือของคิบอมที่วางพาดไหล่เธอไว้ออก และลุกออกไปทันทีจนยูริแทบตามไม่ทัน
“ออกมาแบบนี้พวกนั้นจะไม่สงสัยเอารึไง” ยูริพูด
“ก็ดีกว่าปล่อยให้เธอถูกไดอ้ประธานหน้าม่อนั่นลวนลามมั้ยล่ะ” ยันอาหันมาพูดยิ้มๆ ก่อนจะเดินนำไปที่หลังครัว
:::Dangerous:::
ปัง!
เสียงคยูฮยอนปิดประตูรถอย่างดัง เรียกเอาทุกคนที่กำลังตั้งใจจดจ่ออยู่กับจอมอนิเตอร์หันมองรวมทั้งยุนอาและยูริที่เพิ่งเข้ามาก่อนหน้านี้ด้วย
“เป็นอะไรน่ะคยูฮยอน” ทงเฮถามขึ้น
“ปะ…เปล่าครับ” ชายหนุ่มตอบตะกุกตุกักแต่แววตาเป็นไฟอยู่รอมร่อ ก่อนจะหันไปทำหน้ามุ่ยใส่ยุนอา
“เป็นอะไรคะ…เหนื่อยหรือเปล่า” ยุนอาเข้าไปจับแก้วคนรักอย่างเบามือ
“เปล่าหรอก ผมแค่…..”
“อ๋ออออ….คงจะหึงล่ะสิ เห็นแฟนตัวเองโดนคนอื่นโอบเข้าหน่อยละก็..” ยูริลากเสียงยาว
“หยุดพูดไปเลยยูริ”คยูฮยอนตัดบท
“เอาไว้ก่อนเถอะคะ พวกนั้นกำลังออกจากห้องอาหารกันแล้ว” ฮโยฮยอนพูดขึ้น เรียกให้ทุกคนหันมาสนใจที่จอมอนิเตอร์ทั้งหมดอีกครั้ง
“จะให้ตามมั้ยครับ” จองซูถาม
“ไม่ต้อง…ดูเหมือนวันนี้จะยังไม่มีอะไร” ทงเฮบอก “เฮ้อออ… สรุปวันนี้ก็ไม่ได้อะไรอีกตามเคยสินะ..”
“แถมยังเกือบเสียตัวอีกแหนะ ฮ่าๆ ๆ “ ยริหัวเราะร่วน แต่ทำเอาคยูฮยอนฉุดกึก
“ทำไมเดี๋ยวนี้คุณทำงานเสี่ยงจังเลนห้ะ…ผมไม่สบายใจเลนนะ” ชายหนุ่มทำงอแงกับยุนอา
“เสี่ยงอะไรกันคะ ฉันดูแลตัวเองได้น่า”
“คุณหัวหน้าครับ ดูน้องสาวคุณสิ..ดื้อจริงๆเลยนะ” คยูฮยอนทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอก่อนจะหันไปบุ้ยใบ้กับ ทงเฮ
“ฉันไม่ปล่อยให้น้องสาวฉันเป็นอะไรหรอกนะ ยังไงเราก็มีกันแค่สองคน…นายสบายใจได้เลย” ทงเฮตอบพร้อมกับเดินเข้ามาโอบไหล่ยุนอา ทำให้หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างปลื้มใจ
“ซึ้งกันพอเถอะพอ เรากลับไปที่ศูนย์บัญชากันเถอะ” จองซูพูด
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
