บทเพลงชองฉันกับเธอ
7.4
6) เป็นอะไรกันแน่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเคนตะ-พี่สองคนเป็นอะไรกันครับเนีย
เด้กน้อยถามด้วยความสงสัย
โทโมะ-น่าๆน้องไม่ต้องรู้หรอก
แก้ว-เป็นเพื่อนสนิทกันนะ
เคนตะ- - -+
โทโมะ-อ้าวไงว่างั้นละ
เคนตะ-สงสัยเป็นเพื่อนสนิท แต่......
โทโมะ- ......
แก้ว-แต่อะไร
เคนตะ-โตจนป่านนี้ละยังไม่รู้อีกว่าอีกฝ่านคิดยังไงกันตัวเอง
โทโมะ-สงสารพี่ใช่ไหม
เคนตะ-ใช่ครับ พระเอกละสงสารพระรองจริงๆ
โทโมะ-เคนตะ ขอบอกเรื่องนี้พี่เป็นพระเอก ส่วนเคนตะเป็นแค่.....
เคนตะ-แค่อะไรครับพี่โทโมะ
เคนตะทำเสียงโกรธ นั้นทำให้แก้วพูดตัดบท เพราะลำคาน
แก้ว-อ้าว ทำไมแม่เคนตะยังไม่มาอีกละเนีย
เคนตะ-แม่ไปซื้อของที่ เกาหลี ครับ
โทโมะ/แก้ว-ฮะ จริงดิ
เคนตะ-พี่แก้วคืนนี้ผมนอนด้วยนะ ไม่อยากนอนคนเดี่ยว
แก้ว-น่าสินะ งั้นเคนตะก้นอนกับพี่ก้ได้
โทโมะเริ่มโมโหนิดๆ จนถึงประโยคที่ไม่อยากจะได้ยินจากปากเด็กที่ยังไม่ถึง18
เคนตะ-อาบน้ำด้วยกันนะ ^^
แก้ว-......คือ.....
โทโมะ-ไม่ต้องเลยไอ้คุณน้องตัวประกอบ ไปนอนบ้านพี่ไป
เคนตะ-พี่แก้ว T^T
แก้ว-อ้าวงี้สิ พี่จะไปอาบน้ำก่อนแล้วเรา 3 คนนอนด้วยกัน
โทโมะ-จริงดิ
เคนตะ-อะโด๋ว พระเอกอย่างเราต้องนอนกับพระรองหรอเนีย
โทโมะ-พูดให้มันดีๆหน่อยเคนตะ
แก้ว-เอาละๆ ไปอาบน้ำกันได้แล้วเร็ว
โทโมะ-ว่าแต่จะนอนบ้านใครละ
แก้ว-ให้เคนตะเลือกแล้วกันว่าจะนอนบ้านใคร
ในระหว่างที่เคนตะคิด แก้วก้ขอไปอาบน้ำก่อน กว่าเคนตะจะคิดออกแก้วก้อาบน้ำเสร็จแล้ว
เคนตะ-นอนบ้านผม
โทโมะ-งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนละกัน เดี่ยวพี่ไปหา
แก้ว-พี่ไปปิดประตู ก่อนละกันนะ
เคนตะ-แล้วเจอกันที่บ้านผมนะ
เมื่อสองคน(โทโะมแก้ว)เข้าบ้านไปก้มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นและแน่นอนว่าจะต้องเป็นของเคนตะ
พอเคนตะได้ยินเสียงโทรศัพท์ก็รีบวิ่งเข้าข้างในบ้านของตัวเอง
เคนตะ-อะโหล ใครอะ
....-แผนที่วางไว้เป็นไงบ้าง
เคนตะ-โอเคเลยครับ
......-งั้นเริ่มแผน 2 ได้
เคนตะ-ครับ เดี๋ยวเคน จัดให้แต่ว่า...
.......-แต่ว่าอะไร...
เคนตะ-อย่าลืมของตามที่เราตกลงกันไว้
.....-ได้
เคนตะ-งั้นแค่นี้นะครับ
อยากรุ้จังคนที่เคนตะคุยด้วยเป้นใคร และแน่นอนต้องใหญ่พอตัว เพียงพอที่จะคุมเคนตะได้
แต่จะทำไงได้
ก๊อก ๆ เคนตะ กีอบๆๆๆ
เคนตะ-ใครอะ
แก้ว-พี่เอง
เคนตะ-ผมไม่รู้จักคนที่ชื่อพี่เอง คุณเป็นใคร
แก้ว-แก้ว
เคนตะ-อ้าว
เคนตะรีบเปิดประตู เชิญแก้วเข้าข้างใน ทั้งสองเล่นกันสักพักโทโมะก้มา
เคนตะ-อ้าว พระรองมาแล้วหรองั้นอยู่เป็นเพื่อนนางเอกนะ
โทโมะ-แล้วเราจะไปไหนละ
เคนตะ-ไปอาบน้ำ
เคนตะทิ้งให้ โทโมะ กับแก้วอยู้ด้วยกันส่วนตัวเองก้ไปชั้นบน
บนบ้านของเคนตะ สามารถมองเห้นข้างลางได้
ข้อความๆๆๆๆ
เคนตะ-อ้าว ข้อความมาเราอ่านก่อนไปอาบน้ำดีกว่า
ข้อความ
.....เคนตะ.....
เริ่มแผนแรกได้
จาก .....ฉัน
เคนตะ-โอเคจัดให้ ก๊ากๆๆๆ เจอกันแน่
----------------จบตอน------------------
เม้นเยอะๆๆๆๆๆๆๆ
เด้กน้อยถามด้วยความสงสัย
โทโมะ-น่าๆน้องไม่ต้องรู้หรอก
แก้ว-เป็นเพื่อนสนิทกันนะ
เคนตะ- - -+
โทโมะ-อ้าวไงว่างั้นละ
เคนตะ-สงสัยเป็นเพื่อนสนิท แต่......
โทโมะ- ......
แก้ว-แต่อะไร
เคนตะ-โตจนป่านนี้ละยังไม่รู้อีกว่าอีกฝ่านคิดยังไงกันตัวเอง
โทโมะ-สงสารพี่ใช่ไหม
เคนตะ-ใช่ครับ พระเอกละสงสารพระรองจริงๆ
โทโมะ-เคนตะ ขอบอกเรื่องนี้พี่เป็นพระเอก ส่วนเคนตะเป็นแค่.....
เคนตะ-แค่อะไรครับพี่โทโมะ
เคนตะทำเสียงโกรธ นั้นทำให้แก้วพูดตัดบท เพราะลำคาน
แก้ว-อ้าว ทำไมแม่เคนตะยังไม่มาอีกละเนีย
เคนตะ-แม่ไปซื้อของที่ เกาหลี ครับ
โทโมะ/แก้ว-ฮะ จริงดิ
เคนตะ-พี่แก้วคืนนี้ผมนอนด้วยนะ ไม่อยากนอนคนเดี่ยว
แก้ว-น่าสินะ งั้นเคนตะก้นอนกับพี่ก้ได้
โทโมะเริ่มโมโหนิดๆ จนถึงประโยคที่ไม่อยากจะได้ยินจากปากเด็กที่ยังไม่ถึง18
เคนตะ-อาบน้ำด้วยกันนะ ^^
แก้ว-......คือ.....
โทโมะ-ไม่ต้องเลยไอ้คุณน้องตัวประกอบ ไปนอนบ้านพี่ไป
เคนตะ-พี่แก้ว T^T
แก้ว-อ้าวงี้สิ พี่จะไปอาบน้ำก่อนแล้วเรา 3 คนนอนด้วยกัน
โทโมะ-จริงดิ
เคนตะ-อะโด๋ว พระเอกอย่างเราต้องนอนกับพระรองหรอเนีย
โทโมะ-พูดให้มันดีๆหน่อยเคนตะ
แก้ว-เอาละๆ ไปอาบน้ำกันได้แล้วเร็ว
โทโมะ-ว่าแต่จะนอนบ้านใครละ
แก้ว-ให้เคนตะเลือกแล้วกันว่าจะนอนบ้านใคร
ในระหว่างที่เคนตะคิด แก้วก้ขอไปอาบน้ำก่อน กว่าเคนตะจะคิดออกแก้วก้อาบน้ำเสร็จแล้ว
เคนตะ-นอนบ้านผม
โทโมะ-งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนละกัน เดี่ยวพี่ไปหา
แก้ว-พี่ไปปิดประตู ก่อนละกันนะ
เคนตะ-แล้วเจอกันที่บ้านผมนะ
เมื่อสองคน(โทโะมแก้ว)เข้าบ้านไปก้มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นและแน่นอนว่าจะต้องเป็นของเคนตะ
พอเคนตะได้ยินเสียงโทรศัพท์ก็รีบวิ่งเข้าข้างในบ้านของตัวเอง
เคนตะ-อะโหล ใครอะ
....-แผนที่วางไว้เป็นไงบ้าง
เคนตะ-โอเคเลยครับ
......-งั้นเริ่มแผน 2 ได้
เคนตะ-ครับ เดี๋ยวเคน จัดให้แต่ว่า...
.......-แต่ว่าอะไร...
เคนตะ-อย่าลืมของตามที่เราตกลงกันไว้
.....-ได้
เคนตะ-งั้นแค่นี้นะครับ
อยากรุ้จังคนที่เคนตะคุยด้วยเป้นใคร และแน่นอนต้องใหญ่พอตัว เพียงพอที่จะคุมเคนตะได้
แต่จะทำไงได้
ก๊อก ๆ เคนตะ กีอบๆๆๆ
เคนตะ-ใครอะ
แก้ว-พี่เอง
เคนตะ-ผมไม่รู้จักคนที่ชื่อพี่เอง คุณเป็นใคร
แก้ว-แก้ว
เคนตะ-อ้าว
เคนตะรีบเปิดประตู เชิญแก้วเข้าข้างใน ทั้งสองเล่นกันสักพักโทโมะก้มา
เคนตะ-อ้าว พระรองมาแล้วหรองั้นอยู่เป็นเพื่อนนางเอกนะ
โทโมะ-แล้วเราจะไปไหนละ
เคนตะ-ไปอาบน้ำ
เคนตะทิ้งให้ โทโมะ กับแก้วอยู้ด้วยกันส่วนตัวเองก้ไปชั้นบน
บนบ้านของเคนตะ สามารถมองเห้นข้างลางได้
ข้อความๆๆๆๆ
เคนตะ-อ้าว ข้อความมาเราอ่านก่อนไปอาบน้ำดีกว่า
ข้อความ
.....เคนตะ.....
เริ่มแผนแรกได้
จาก .....ฉัน
เคนตะ-โอเคจัดให้ ก๊ากๆๆๆ เจอกันแน่
----------------จบตอน------------------
เม้นเยอะๆๆๆๆๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ