บทเพลงชองฉันกับเธอ

เคนตะน้อยเมื่อวางโทรศรัพเสร็จตัวเองก้แอบลงไปข้างลาง

แล้วไปล็อกประตูทางเข้าออกทุกทางเพื่อไม่ให้คนในบ้านหนีไป

เคนตะ-ก๊ากๆ ไปดับไฟก่อนดีกว่า จือเข้าให้

อยู่ไฟฟ้าในบ้านเคนตะก็ดับลง

กริ๊ดๆ มืดจังเลย แคบจังเลย น่ากลัวจังเลย

เคนตะ-สงสัยเสียงของพี่โทโมะ คิๆๆ ไปอาบน้ำดีกว่า

แต่แท้จริงแล้วเสียงที่เคนตะได้ยินนั้นก็คือเสียงของ.......

แก้ว-โอ๊ย โทโมะนายจะร้องทำไมเนีย

โทโมะ-มันน่ากลัวอะ เค้าเกลียดที่มืด(กอดแก้วเฉย)

แก้ว-ไม่ต้องกลัวนะๆ (ยอมให้กอดสะงั้น) 

แก้วกับโทโมะกอดกันนานมากเลย จนเคนตะลงมา

โทโมะ-เคนตะบ้านนายทำไม่ไฟดับละ

เคนตะ-พี่ๆอยู่ไหนมองไม่เห็น(ไฟดับอยู่อะนะ)

แก้ว-น่าดิ(โทโมะกอดไม่เลิก)

เคนตะเลยตัดสินใจเดินตามหา  แล้วไปเปิดไฟก่อนเพราะทนความมืดไม่ไว้

แต่ภาพที่เห็น แทนที่แก้วจะกอดโทโมะแต่กลายเป็น โทโมะกอดแกวสะงั้น

เล่นเอาเคนตะอึงไปนิดหน่อยก่อนจะแกล้งทำเป็นไม่เห็น

เคนตะ-พี่ครับพี่สองคนเออ...คือ...

แก้วมองดูสภาพตัวเองก่อนจะเห็นว่าโทโมะกอดตัวเองอยู่

แก้ว-โทโมะ...คือ...

โทโมะ-อะไรหรอแก้ว...กำลังนุามๆเลย

เคนตะทนไม่ไว้ก่อนจะหันมาบอกพวกพี่ๆทั้งสอง

เคนตะ-ก็พี่โทโมะกอดพี่แก้วแล้วหน้าของพี่ก็อยู่ต้องหน้าอกของพี่แก้วพอดี

โทโมะ-หรอ นุ่มๆ เอ้ยไม่ใช่ขอโทดนะแก้ว

แก้ว-เออ  ไม่เป็นไร ว่าแต่เมื่อไรจะปล่อยละ

โทโมะ-ครับๆ

ในที่สุดโทโมะก็ปล่อยแก้วขณะที่สองคนกำลังวุ่นๆอยู่

โทรศรัพของเคนตะก็มีข้อความส่งมาว่า

ถึงเคนตะ

ดีมากพวก....เห็นภาพของสองคนนั้นแล้วละ

ทำได้ดีมากเริ่มแผนสามได้เลย   โอเดไม

ก๊ากๆๆๆๆๆๆ  เดี่ยวช่วยถ่ายรูปแล้วส่งมาให้พวก.....ด้วยนะ

เคนตะ-คร๊าบๆๆ  พวก.....ก็งี้แหละนะ เอาละแผน 3 เริ่ม

โทโมะ-เราไปนอนกันดีกว่านะ

แก้ว-ไปเถอะง่วงนอนแล้วละ

โทโมะ-เคนตะแล้วพวกพี่นอนตรงไหนละ

เคนตะ-นอนห้องนอนใหญ่

แก้ว-มีใครนอนบ้าง

เคนตะ-นอนด้วยกัน 3 คน ได้ไหมคร้าบ

โทโมะ-ได้

แก้ว-อะไรนะเอาจริงดิ

เคนตะ-ผมขาดความอยอุ่นอะ TT^TT (บีบน้ำตา)

แก้ว-เออ.......คือ.....

โทโมะ-นะๆๆๆๆๆๆๆ

แก้ว-ค่ะ  โอเคๆ

เคนตะ- เย้ๆๆ

ทั้งสามต่างไปนอนเข้าที่ห้องนอนใหญ่ โยมีเคนตะนอนตรงกลาง

ส่วนแก้วนอนด้านซ้าบ โทโมะนอนชิดข้างขวา  เวลาผ่านไปนานมากโทโมะกับแก้วก็หลับกันแล้ว

เหลือแต่เคนตะที่ยังไม่นอน  เพราะเขามีหน้าที่ทำตามแผนการขั้นที่3

เคนตะ-ก๊ากๆๆๆๆๆๆ(เสียงเบาๆ)

จากนั้นเคนตะที่นอนอยู่ตรงกลางก็ค่อยๆออกจากที่นอนแล้วเตรียมกล้อง

กล้องที่เคนตะเตรียมไม่เปิดเสียงปิดแสง แล้วรอเวลา จนแก้วนอนดิ้นระเมอไปกอดโทโมะและโทโมะก็กอดตอบ

เคนตะใช้เวลานี้ถ่ายรูปโทโมะกับแก้วไว้

เคนตะ-กีากๆๆๆ  แล้วเจอกัน

----------------จบตอน------------------------

เจอกันตอนหน้าค่ะ

ขอบคุณมากๆนะค่ะ