บทเพลงชองฉันกับเธอ

เมื่อทุกคนกินอาหารกันเสร็จแล้ว ต่างคนก็ต่างพากับกลับมาทำงานต่อ
 ผ่านไป 5 นาทีพวกเขาก้ทำงานเสร็จเพราะว่าก่อนไปก็เสร็จเกือบหมดแล้ว
เขื่อน-เฟย์กลับบ้านเถอะ
เฟย์-อืม ดีเหมื่อนกัน
ฟาง-ว่าแต่ สอง คนนี้สนิทกันตั้งแต่เมื่อไรเนียไม่เห็นรู้เรื่องเลย
ป๊อบ-น่าๆๆ  ปล่อยเขาไปเถอะเราก็กลับกันดีกว่านะ
ฟาง-ได้....แก้ว เรากลับก่อนนะ
แก้ว-จร้า
โทโมะ-ปะ เราก็กลับกันมั่ง
เคนตะ-พี่ครับๆ ผมจะไปซื้อของแถวนี้นะเดี๋ยวมา
โทโมะ-แต่เราจะกลับแล้วนะ
เคนตะ-ฮะๆ  จะรีบไป
แก้ว- เด็กน้อเด็ก ไม่รู้จักโต
เคนตะวิ่งออกมา เลยไปหน้าโรงเรียนคนที่เคนตะนัดคุยด้วยเป็นใครกันนะ
เคนตะ-สวัสดีฮะ คุณลุง คุณป้าทุกท่าน
แม่แก้ว-ลูกน้าเป็นไงบ้างละ หวานกันดีไหม
เคนตะ-ฮะ
แม่โทโมะ-แล้วโทโมะ จีบ หนูแก้วติดยัง
เคนตะ-เริ่มแล้วนะ เต่ยังไม่ติด
พ่อโทโมะ-ไม่ไหวเลยลูกคนนี้
พ่อแก้ว-น่าสิ แล้วเมื่อไรเราจะได้ดองกันสักที
เคนตะ-ทำไมลุงๆป้าๆไม่ทำกันเองละฮะ
พ่อ/แม่- มันไม่งาม
เคนตะ-
แม่แก้ว-วันนี้พวกป้าจะนอนที่บ้านนะ
เคนตะ-แล้วให้บอกพี่ๆเขาว่าไงละฮะ
แม่โทโมะ-บอกว่ามี ผีอยู่ในบ้าน
เคนตะ-แต่พี่เขาจะเชื่อหรอฮะ
พ่อของทั้งคู่-เชื่อสิ เพราะ 2 คนนี้นะกลัวผีทุกสุดเลย
เคนตะ-เออ......คือ.....แม่ผมอยู่ไหมฮะ
พ่อโทโมะ-อยู่สิตอนนี้กำลังทำอาหารเตรีมไว้ให้เราอยู่ไงละ
เคนตะ-เย้ๆๆๆๆ
แม่แก้ว-เอาละทุกคนทำตามแผน
ทุกคน-รับทราบ
แก้ว/โทโมะ-เคนตะ   เคนตะ  เคนตะ อยู่ไหน
โทโมะ-ชอบทำให้ห่วงอยู่ได้ทุกวัน
แก้ว-เคนตะ เคนตะ
เคนตะ-ทุกคนฮะไปๆ พี่แก้วกับพี่โทโฒะมาแล้ว
ต่างคนต่างหนี้ เหมื่อนเป็นหนี้แล้วโดนท้วง
เคนตะ-ฮะๆ ผมอยู่นี้
แก้ว-เอามาทำอะไร ไหนบอกว่าจะไปซื้อของ
เคนตะ-คือ.....กลับบ้านกันเถอะฮะ นะๆๆๆๆๆๆๆ
โทโมะ-กลับเถอะแก้ว
แก้ว-อืมๆ ว่าแต่นะวันนี้เราจะนอนบ้านใครละ
เคนตะ-บ้านพี่โทโมะ
โทโมะ-......
เคนตะ-ได้ไหมฮะ พี่แก้วก็ไปนอนด้วยกันนะ
แก้ว-โทโมะว่าไงละ
โทโมะ-เอาไงดีละเนีย
เคนตะ-
โทโมะ-ได้ๆ
เคนตะ-เย้ๆๆๆ ดีใจจัง
 
ณ บ้านโทโมะ
เคนตะ-พี่แก้วๆ มีอะไรไม่รู้อยู่ในครัวอะ(เริ่มแผนการ)
แก้ว-เคนตะ....อะไรหรอ
เคนตะ-สงสัยเป็น ผีมั่งฮะ
แก้ว/โทโมะ-ผะ...ผะ...ผี กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดด (กอดกันเฉย)
เคนตะ-นั้นไงๆๆ ผมเห็นอีกแล้ว
แก้ว/โทโมะ-กริ๊ดดดดดดดดดดดดด
แล้วอยู่ๆ.............
 
---------------ติดตามตอนต่อไป-------------------
ขอบคุณจริงที่ยังติดตามกันอยู่นะค่ะ