สรภูมิหิมพานต์

คำนำ นวเนตร
ในเนื้อเรื่องกล่าวถึงบุคคลที่เป็นทหารรับจ้างของ สมเด็จพระนเรศวรเชื้อชาติญี่ปุ่น ฮันดะ ขณะสงคราม ฮันดะ ได้พบรักกับ จำปี หญิงสาวชาวไทยมีลูกหนึ่งคนเป็นบุตรชายก่อนที่ ฮันดะ จะออกไปทำศึกนั้นกลัวว่าตนจะมีอันเป็นไปและเมียกับลูกจะลำบากเพราะตนไม่มีสมบัติอะไร จึงขอให้เมียรักของตนพาลูกชายออกจากเมืองไปอยู่ป่าลึกห่างไกลไว้กับพระอาจารย์ที่ตนเคารพนับถือพระอาจารย์สุธิโกก็ยินดี บอกลาถ้ารอดจากการรบจะมาอยู่ทำมาหากินที่นี้ ฮันดะ ไม่มีอะไรที่มีค่ามีแต่ตำราเพลงดาบของญี่ปุ่นกับดาบซามูไรไว้ให้ดูต่างหน้า จำปีอุ้มลูกวัยสี่เดือนรอคอยการกับมาของ ฮันดะ แต่ก็ไม่มีวี่แววจนสงครามสงบอโยธยาได้อิสรภาพแต่จำปีกับเป็นทุกข์เพราะผัวของนางได้ไปแล้วไปลับเวลาผ่านไป เด็กน้อยลูกของฮันดะวัยได้สองขวบปีสามารถฝึกร่ำเรียนวิชาความรู้จากพระอาจารย์ได้แล้ว พระอาจารสุธิโกจึงสอนศิลปะการใช้ดาบของญี่ปุ่นจากตำราของฮันดะให้ชำนาญและได้ฝึกร่วมกับศาสตร์ของไทย พออายุได้ 10 ขวบปีพระอาจารย์สุธิโก จึงบวชเป็นสมเณรให้ได้ร่ำเรียนวิชาต่างๆทั้งคณิตคิดคำนวณ การพูดจาภาษาไทยฟังพูดอ่านเขียน ศึกษาพระธรรมคำสอน พุทธประวัติ นิทาน วรรณคดี และเณรที่ชื่นชอบมากคือป่าหิมพานต์เมืองสวรรค์ เณรน้อยลูกของฮันดะ อายุ 15 ปีก็สึกมาช่วยแม่ทำมาหากินตามป่าเขา ยังคงฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ทั้งสองศาสตร์อยู่เสมอไม่ว่างเว้น มั่นเพียรศึกษาตำราของพระอาจารย์ทุกแขนง  พระอาจารย์สุธิโกได้ตั้งชื่อให้ว่า นวเนตร