นิยาย : ฉันกับเธอ. . .รักนี้จะเป็นอย่างไร

10.0

เขียนโดย WinsBlue

วันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 20.13 น.

  34 ตอน
  19 วิจารณ์
  42.18K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) Lessson 8

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Lessson 8 เคยเข้าใจชั้นบ้างมั้ย ?

 

------------------ปุ๋ย------------------

 

หลังจากนายบีกลับจากบ้านฉันไป ทิ้งให้ฉันเหงาตามลำพังเหมือนเคยเพราะพ่อแม่ของฉันกลับท่านทำงานหนัก กลับบ้านก็ เที่ยงคืน ทำให้ฉันนั้นเป็นคนขี้เหงา ระหว่างที่ฉันนั่งเม่ออยู่นี้ เสงียงโทรศัพท์ฉันก็เข้า

 

RRRrrr !!!

 

“ฮาโหล ??? ” ฉันพูดกับคนในโทรศัพท์

 

“ปุ๋ย  เรื่องวันนี้บีขอโทษนะ” เสียงบีพูดกับฉันในโทรศัพท์

 

“อืม ปุ๋ยเข้าใจดี แล้วบีทานไรยังอ่ะ ?”

 

“อืมทานแล้ว ปุ๋ยไม่โกรธบีใช่มั้ยเรื่องวันนี้” เค้าย้ำฉันอีกรอบ

 

“อืมไม่ว่าไรหรอก ว่าแต่บีทำไรอยู่หล่ะ ? อาบน้ำยัง ? นอนกี่โมง ?” ฉันถามเหมือนไม่ได้เจอเค้ามานาน

 

ตุ๊ด ๆ เสียงรอสายจากในโทรศัพท์ของบี

 

“เอ่อ. . .ปุ๋ยงั้นแค่นี้ก่อนนะเด๋วบีโทรไปใหม่” บีพูดจบเค้าก็วางสายจากฉัน

ความรู้สึกของฉันตอนนี้เหมือนคนที่เรารักจากเราไป  ทั้ง ๆ ที่ฉันไม่เคยทำอะไรผิดใจบีเลยฉันนั่งนึกแล้วน้อยใจ

ทำไมบีไม่เคยถามชั้นสักคำเลยว่า ทานไรยัง ทำไรอยู่ เรียนเป็นไงบ้าง วันนี้ทานข้าวกับอะไร ตั้งใจเรียนรึเปล่า ชั้นอยากให้มีคนมาถามชั้นอย่างนี้ทุก ๆ วัน ทำไมนะบี บีไม่เคยพูดกับปุ๋ยอย่างนี้บ้างเลย  ฉันนอนกอดหมอนร้องไห้ทุกวันเมื่อรู้ว่าคนที่เรารักกับกำลังจะจากเราไปต่อหน้าต่อตา ฉันคิดมากจนเผลอหลับไป

 

อ๊อด !!! อ๊อด !!

 

ฉันตื่นขึ้นมาตอนเช้าอย่างง่วงเงียมองนาฬิกา “เห้ย !! 9 โมงแล้วนี่หว่า นัดกับนายกล้าไว้ตายแน่เลย” ฉันรีบลุกจากที่นอนเพื่อลงไปบอกนายกล้าให้เค้ารอฉันเด๋วฉันไปเรียกเค้าที่บ้านเอง

 

“มีอะไร ? คนจะหลับจะนอน” ฉันพูดกับกล้า

 

“เธอ~ ลืมนัดของเราแล้วไง” นายกล้าพูดทำหน้าเศร้า

 

“ไม่ลืมหรอก เด๋วชั้นอาบน้ำแปปนึงเด๋วชั้นไปเรียกนายที่บ้าน โอเค ?” ฉันพูดพรางเกาหัวอย่างคนหงุดหงิด

 

“ชั้นรอเธอมาเกือบชั่วโมงแล้วนะ” นายกล้าขึ้นเสียง

 

“รอไม่ได้ก็ไม่ต้องรอสิ ชั้นไปละไม่อยากเสียเวลาเถียงกับนาย ครึ่งชั่วโมงเด๋วชั้นตามไป” ฉันพูดกับกล้าเสร็จก็เดินเข้าไปนายบ้าน มองออกมาดูทางนอกหน้าต่าง เห็นนายกล้าเดินก้มหน้าเดินกลับบ้านไป นี่ฉันพูดแรงไปจริงหรือ ? เค้าจะโกดฉันมั้ย ? ฉันบ่นกับตัวเองก่อนที่จะอาบน้ำ

 

ติ๊ง. . . หน่อง ง ง งงง !!

 

“เร็ว ๆ หน่อยสิไอหน้าลิง ชั้นร้อนตับจะแตกอยู่แล้วเนี่ย !!” ฉันตะโกน

 

“ค๊าบ ๆ” เสียงนายกล้าตะโกนออกมา ก่อนที่จะใส่ร้องเท้าผ้าใบคู่เก่า ๆ

 

“รองเท้านายอ่ะ ซื้อใหม่ได้แล้วนะ” ฉันมองไปที่รองเท้าสีเก่า ๆ ขาด อย่างรังเกียจ

 

“เอาน่า~ ว่าแต่เธอรีบกลับบ้านมั้ย ?” เค้าถามฉันหรือว่าหมอนี่เป็นห่วง

 

“เรื่อย ๆ อ่ะวันนี้ฉันไม่รีบ” ฉันตอบ

 

“ป่ะ. . .” เค้าเดินมาจับมือฉันก่อนที่หัวใจของฉันจะเต้นแรงขนาดนี้ ความรู้สึกแบบนี้ครั้งสุดท้ายมีตั้งแต่ที่ฉันกับบีเป็นแฟนกันแรก ๆ

 

“อี๋~ เอามืออันสกปรก ๆ ของนายออกไปให้ไกลจากตัวชั้นเด๋วนี้” ฉันพูดพร้อมกลับสะบัดมือ

 

 

“อืม ๆ ชั้นขอโทษ” เค้าพูดพรางปล่อยมือฉัน

 

ฉันเหลือบมองนาฬิกาข้อมือเค้า ทำไมนาฬิกาเค้ามันไม่ตรงกับของฉันกันนะ“นาฬิกานาย ตายยั่งงั้นหรอ ?”

ฉันถามเค้าอย่างสงสัย เค้ามองมาที่ฉันอย่างยิ้ม ๆ

 

“ที่ชั้นไม่เปลี่ยนถ่านหรือว่าไม่ซื้อใหม่เพราะแฟนเก่าของชั้นซื้อมาให้ หน่ะ”

 

“หรอ อืม” ฉันตอบเค้าอย่างมีท่าทีเศร้า นี่เราเป็นอะไรไปกับอีแค่หมอนั่นพูดถึงแฟนเก่าเนี่ยนะ

 

“นี่เธอ~ จะเม่อไปถึงไหนขึ้นมาสิ” เค้าเรียกฉันขึ้นแท็กซี่

 

“อ่อ เออ” ฉันขึ้นรถตามเขาไป

 

“นี่นายจะพาชั้นไปไหนเนี่ย ห๊ะ ?” เด๋วก็รู้เองแหละ

 

“ถึงก็บอกชั้นด้วยละกันชั้นนอนดึก” ฉันพูดแล้วเอนตัวลงไปนอน

 

“ได้เลยจ่ะ ที่รัก ^^.” เค้าพูดแล้วยิ้ม ๆ ให้ฉัน

 

“ทะลึ่ง !!” ฉันยกมือจะทุบเค้าแต่ก็ไม่ทุบไม่รู้ทุกครั้งที่เค้าพูดด้วยถ้อยคำหวาน ๆกับฉัน มันทำให้ใจของฉันสั่นหวิว ๆ เสมอ เป็นเพราะอะไรกัน  ???

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา