นิยาย : ฉันกับเธอ. . .รักนี้จะเป็นอย่างไร

Lessson 9 สวนสนุกหรือสวน ???

 

------------------กล้า------------------

 

“นี่ ยัยหัวกะทิถึงแล้วตื่น ๆ” ผมปลุกเธอ

 

“ที่นี่ที่ไหนเนี่ย ???”  เธอถามผมพร้อมกับแคะขี้ตา - -*

 

“สวนสนุกไงเล่า ลงมาเร็ว ๆ ชั้นจะพาเธอไปที่. . .เอ่อ เอ่อ”

 

“ที่ไหนเล่า ?? ” เธอลงมาจากรถแล้วถามบอก

 

“เหอะน่ามาเหอะ” ผมรีบจูงมือเธอเดินเข้าสวนสนุก

“กินไอติมป่ะ ? เด๋วเลี้ยง” ผมพูดแล้วยิ้ม ๆ

 

“เอา~ รสช๊อกโกแล็ตอ่ะ” เธอชี้ไปทางไอติม

 

“นี่~ เธอม่คิดจะปฏิเสธกันเลยใช่มั้ยเนี่ย ?” ผมย้อน

 

“ท่าชั้นเล่นตัวก็อดกินฟรีอ่ะสิ ” เธอย้อน

 

“ผู้หญิง อาไร๊ !!” ผมขึ้นเสียงก่อนที่คนขายไอติมจะแซว

 

“คู่นี้น่ารักจังเลยนะค่ะ”

 

“ป่าวค่ะ เราเป็นแค่เพื่อนกันค่ะ” เธอรีบปฏิเสธแล้วหันมามองหน้าผมแล้วยิ้ม ๆ ผมก็ฝืนยิ้มให้เธอ แต่เธอรู้มั้ยในใจของชั้นมันรู้สึกอย่างไรที่เธอพูดแบบนั้น  เราเดินออกจากร้านขายไอติมไปที่เครื่องเล่นต่าง ๆ เราเล่นกันอย่างมีความสุขจนมาถึงที่ “บ้านผีสิง”

 

“กล้า~ ชั้นไม่เล่นนะ ชั้นกลัวผี”  เธอเขย่ามือผม

 

“มันของปลอมไม่มีอะไรหรอก เข้ามาสิ” ผมลากเธอ เธอขัดขืนเล็กน้อยสุดท้ายเธอก็ต้องจำใจเดินเข้าไปพร้อมผม

 

“จับมือชั้นไว้สิ เธอจะได้ไม่หลง” ผมยืนมือให้เธอ เธอกำมือผมแน่นเมื่อเข้าไปในบ้านผีสิง ข้างในเป็นทางคดเคี้ยวและมีผีออกมาบ่อย ๆ เมื่อถึง กลางบ้าน จะมีแสงไฟสลัว ๆ ทำให้ผมมองให้เธออย่างเรือนราง ผมเห็นเธอกลัวจนตัวสั่นผมจังหันตัวเธอเข้ามาหาผมก่อนที่จะโน้มตัวลงไปบอกเธอว่า

 

“เธอ~ ไม่ต้องกลัวนะชั้นจะอยู่กับเธอ” ผมพูดพรางจับแก้มที่สองข้าง

 

เธอพยักหน้าและทุกครั้งที่ผีออกมาเจอจะกระโดนมาเกาะผมทำให้ผมรู้สึกเป็นฮีโร่ในสายตาเธอตอนนั้นแม้มันจะเป้นเวลาแค่แปปเดียวก็เหอะ   เมื่อเราออกมาจากบ้านผีสิง

 

“สนุกมั้ย ? ” ผมถามเธอ

 

“สนุกกับผีอ่ะสิ ชั้นหิวน้ำอ่ะไปซื้อให้หน่อยสิ” เธอใช้ผม

 

“ครับ~ เจ้าหญิง รอกระผมตรงนี้นะครับ” ผมพูดประชดแล้วรีบวิ่งไปซื้อน้ำมา

 

“อ่ะนี่ โค้กชั้นซื้อมาให้” ผมยืนขวดน้ำโค้กให้กับเธอ

 

“ไปถ่ายรูปกัน” ผมชวนเธอ

 

“แต่ชั้นไม่ได้เอากล้องมานะ” เธอแย้ง

 

“มือถือไง กล้องมือถือชั้น ชัดมาก”

 

“ อือ ๆ นำไปสิ ” เธอพูดพร้อมให้ผมพาไป จังหวะนี้แหละผมจึงจับมือเธอไปสถานที่ ๆ คู่รักจะมาถ่ายรูปด้วยกัน เป็นรูปหัวใจสองข้างมาบรรจบกัน ตรงกลางมีม้านั่ง ข้าง ๆ มีต้นไม้สีเขียว เข้ม ๆ ขึ้นเป็นย่อม ๆ มีพืชเรื้อยขึ้นเต็มที่พักหลังม้านั่ง เธอมองหน้าผมแปลก ๆ ผมชี้ไปทางม้านั่ง

 

“ไปนั่งสิเด๋วชั้นถ่ายให้ก่อน ”

 

“อืม ๆ”

 

“ 1 2 3 แฉะ !! ตาชั้นบ้างหล่ะ เธอไปถ่ายให้หน่อย” ผมบอกเธอ

 

“. . . ” เธอเงียบก่อนที่จะกดถ่าย

 

“ไหนดูหน่อยสิ หล่อป่าว ? ก็ดูดีอ่ะ เธอนี่ถ่ายรูปเก่งนะ” 

 

“. . .” เธอเงียบแล้วก้มหน้า ผมรู้สึกผิดปรกติจึงถามเธอ

 

“ปุ๋ย~ เธอเป็นอะไรอ่ะ ?”

 

“. . .” เธอเงียบก่อนชี้ไปทางอื่น ๆ ผมมองตามเธอ ภาพที่เห็นเป็นหน้าไอหน้าตี๋ กำลัง ถ่ายรูปคู่กับแฟนใหม่อยู่

ผมรีบตรงดิ่งเข้าไปหาไอหน้าตี๋

 

“เห้ย~ ไอหน้าตี๋ ทำไมมึงทำยั่งงี้ว่ะแล้ว ปุ๋ยอ่ะ ?” ผมโมโหไอหน้าตี๋

 

“อ่อ~ ปุ๋ยเราเบื่อแล้วแหละ นายอยากได้ก็เอาไปสิ” ก่อนที่มันจะโอบแฟนใหม่มันแล้วเดินจากผมไป

 

“ไอสัส !!”  ผมด่ามันก่อนที่จะง้าหมัดต่อยมันร่วงลงไปกองกับพื้นก่อนที่จะวิ่งไปหาปุ๋ย แล้วลากข้อมือปุ๋ย

 

“กล้า~ นายช่วยพาชั้นกลับบ้านได้มั้ย ? ” น้ำเสียงของปุ๋ยช่างดูเศร้าเหลือเกิน

 

“ได้ สิ ขอโทษนะที่ทำให้เที่ยวรอบนี้ไม่สนุก” ผมพูดแล้วโบกแท๊กซี่ ระหว่างทางเราทั้งสองคนเงียบตลอดทางจนถึงบ้านเธอ เราลงจากรถเธอหันมามองหน้าผมแล้วยิ้มก่อนที่จะหันหลังแล้วเดินเข้าบ้านไป

 

“ปุ๋ย~ มานี่ก่อน” ผมเรียกเธอ เธอเดินกลับมาแล้วถาม

 

“มีอะไร ?”

 

“ยืมมือถือหน่อยสิ”

 

“อ่ะนี่ เอาไปทำอะไร ??”

 

“เถอะน่า ” ผมยิ้ม ๆ      ////  ตู๊ด ๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

 

“นี่นาย~ ทำอะไรกับมือถือชั้น ??? ” เธอถาม

 

“อ่ะนี่ รูปชั้น เพื่อไว้เธอคิดถึงชั้น หรือเวลาเธอเหงา เธอก็จะได้มีชั้นอยู่ข้าง ๆ ไงหล่ะ” ผมยิ้ม ๆ

 

“นายมัน บ้า !! ใครจะไปคิดถึงนาย” เธอพูดอย่างเขิน ๆ

 

“งั้น~ ชั้นกลับละ ฝันดีจ่ะ >.< / ” ผมพูดแล้วหันหลังเดินกลับบ้าน

 

“เด๋ว~ นายกล้า” เธอเรียก ผมเดินย้อนกลับไปถามเธอว่า

 

“มีอะไร ?”

 

“วันนี้สนุกมาเลย ขอบคุณนะ” เธอพูดแล้วยิ้ม ๆ

 

“ชั้นก็เหมือนกันแหละ ” ผมเกาหัวเขินอย่างรุนแรง ตอนนี้ร่างกายของผมอ่อนระทวยไปหมดแล้วหัวใจเต้นแรง ตุ๊บส์ ๆ บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าตอนนี้รู้สึกอย่างไร

 

“ปุ๋ย~ เอาหูมาชั้นมีไรจะบอก !!” ผมมองซ้ายมองขวาก่อนพูด

 

“อะไรหรอ ??” เธอเบิกตาโตด้วยความอยากรู้ ก่อนที่ผมจะโน้มตัวไปข้าง ๆ  หูเธอ

 

“ จุ๊บ !!! ” ผมหอมแก้มเธอเบา ๆ ก่อนที่จะวิ่งกลับเข้าบ้าน

 

“นี่นาย~ ทุเรศที่สุด !!” เธอตะโกนท่าทางโมโห ผมเอามาก ๆ

 

“ฝันดี ยัยหัวกะทิ” ผมตะโกนไป ก่อนที่เธอหันหลังกลับเข้าบ้าน เห้อ~ วันนี้ผมคิดว่ากะจะทำให้เป็นวันที่สนุกซักหน่อย กลับทำให้มันแย่ไปแกว่าเดิม ไอหน้าตี๋ทำไมนายถึงทำกับยัยปุ๋ยของชั้นได้ขนาดนี้นะ