นิยาย : ฉันกับเธอ. . .รักนี้จะเป็นอย่างไร
5) กลับบ้านพร้อมกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความLessson 5 กลับบ้านพร้อมกัน
--------------------บนรถเมล์(ขากลับ) --------------------
“เห้ย ๆ ป้ายหน้าก็ถึงแล้วนี่หว่า หวานใจมึงอ่ะ” ไอบอยแซวผม
“จะบ้าไง !! บอกเพื่อนกู เพื่อนกู” ผมย้อนไอบอย
เอี๊ยด ด ดดด !!
หญิงสาวเดินขึ้นมาบนรถด้วยสำภาระที่เต็มไม้เต็มมือ หันไปมองชายหนุ่มที่เธอนัดไว้ ทันใดนั้นเองก็มีเสียงชายหนุ่มพูดมาข้างหลัง “ปุ๋ย เด๋วเราช่วยเธอถือ”
“นึกว่าจะไม่ช่วยชั้นซะแล้ว” ยัยปุ๋ยว่าผม
“นี่ชั้นช่วย เธอยังมาด่าชั้นอีก เธอนี่แย่จริง ๆ” ผมบ่น
“ชั้นถือคนเดียวก็ได้ ปล่อย !!”
“ชั้นล้อเล่น เธอไปนั่งข้างหลังสิ ชั้นให้รุ่นน้องจองที่ไว้หมดแล้ว” ผมพูดแล้วพร้างชี้ เธอพยายามชะเง้อหน้ามองไปเบาะข้างหลังเห็นชายหนุ่มประมาณ20กว่าคนเธอจึงหันหน้ามาบอกผม
“ไม่เอาอ่ะ ชั้นยืนดีกว่า”
“อืม ๆ แล้วแต่เธอ” ผมพูดเบา ๆ
“แล้วแฟนเธอหล่ะ ? ไปไหนแล้ว” ผมถามเธอ
“เค้าก็มีธุระส่วนตัวบ้างสิ”เธอพูดน้ำเสียงเศร้า ๆ
“ทั้ง ๆ ที่กลับบ้านทางเดียวกันนี่นะ” ผมแย้ง
“เหอะน่า !! เลิกยุ่งกับเรื่องของชั้นซักทีได้มั้ย ? ” เธอพูดใส่อารมณ์ ทำไม ๆ เวลาเธอพูดแบบนี้หัวใจของชั้นมันยิ่งเต้นแรง เหมือนรางกายเป็นอะไรซักอย่าง
“….” ผมยืนเงียบตลอดทาง ผมได้แต่แอบมองเวลาเธอยืนอยู่บนรถเมล์ ดู ๆ ไปแล้วเธอก็น่ารักดีเหมือนกัน
ตัวเล็ก ๆ ขาว ๆ หมวย ๆ แต่ชั้นไม่เข้าใจอย่างเดียวทุกอย่างในตัวเธอดีหมดยกเว้นปาก !!
อ๊อด ด ด ดดด. . . !!!!
“ตาทึ่มนายไม่ลองรึไง ?? ” ยัยปุ๋ยทักผม
“อืม ๆ โทษทีชั้นเม่อนะ ~ กลับบ้านแล้วเพื่อนโชคดี” ผมเดินลงจากรถ ยัยนั่นวันนี้มาแปลก ๆ ยังไงไม่รู้ พฤติกรรมเธอเปลี่ยนไป
“เอ่อ. . .บนรถเมื่อกี้ชั้นขอโทษนะที่พูดแรงไปหน่อย” เธอพูดกับผมอย่างเศร้า
“อืม ๆ เธอรีบกลับบ้านมั้ย ? ชั้นอยากนั่งกินลมสวนน้ำท้ายหมู่บ้านก่อนสิ ไปด้วยกันมั้ย ? ” ผมเชื้อเชิญเธอ
“ใครจะไปกับนายหล่ะ. . .ท่านายข่มขืนชั้นขึ้นมาชั้นจะทำไงหล่ะ ?”
“เธอจะบ้าไปแล้วหรอ ?? ใช่สิ เด๋วนี้เธอมันโตแล้วหนิไม่เหมือนตอนเด็ก” ผมพูดอย่างน้อยใจ
“เออ ๆ งั้นชั้นคิดดูก่อนละกัน” เธอพูดแบบผลัด ๆ
“6โมงครึ่ง (18.30 น.) ชั้นรอเธอที่สวนท้ายหมู่บ้านท่าเธอไม่มาก็ไม่เป็นไร” ผมพูดก่อนจะเรียกวินมอไซให้เธอ
“ชั้นบอกแล้วไงขอคิดก่อน นายอย่ากดดันได้มั้ย ?” เธอโวยวาย
“เธอขึ้นวินไปก่อนเลยเด๋วชั้นตามไป” ผมบอกเธอ
“...” เธอไม่พูดอะไรแล้วขึ้นวินมอไซร์ไป
“คนอะไรว่ะ ขอบคุณซักคำก็ไม่มี !!”
. . . .
-------------------สวนท้ายหมู่บ้าน-------------------- 18.45น.
ชายร่างสูงนั่งรอสาวน้อยเธอนัดกันไว้เมื่อเย็น บัดนี้ชายหนุ่มนั่งรอตั้งแต่6โมงเย็น ชายร่างสูงคิดในใจแค่เพียงอยากนั่งคุยกับสาวน้อยที่เขานัดไว้ เพื่อที่จะคุยเรื่องราวต่าง ๆ สมัยยังเด็กและถามไถ่เรื่องราวของแฟนหนุ่มของเธอด้วยความเป้นห่วงว่าจะถูกหลอก ระหว่างที่ชายหนุ่มนั่งครุ่นคิดอยู่นั้น ได้มีเสียงกิ่งไม้ที่แห้งถูกเหยียบ
“แกร๊บ !!” ชายหนุ่มรีบหันกลับมาดูกลับพบเพียงความว่างเปล่าไม่มีใครอยู่บริเวณนั้นเลยชายหนุ่มยังคงนึกที่จะรอสาวน้อยต่อไปแต่ก็มีเสียงกิ่งโม้ถูกเหยียบอีก “ใครอ่ะ ออกมาเด๋วนี้นะ” ชายหนุ่มตะโกน ในทันใดนั้นเองชายหนุ่มเดินไปตามเสียงที่ตนเองได้ยินและแล้วก็พบกับ เงาสีดำ ๆ ลักษณะคล้ายคนกำลังวิ่งหนีชายหนุ่มอยู่นั่นเอง
ชายหนุ่มวิ่งตามเงาดำ ๆ นั้นไปแต่เขาพลาดวิ่งตามเงานั้นไม่ทัน ในใจชายหนุ่มขณะนั้นเองคงคิดว่าตัวเองเจอดีเข้าซะแล้ว เพราะเวลาก็โพลเพล้แล้วด้วยชายหนุ่มจีงรีบกลับบ้านอย่างทันที เมื่อเดินผ่านหน้าบ้านสาวน้อยชายหนุ่มได้แต่มองไปที่ห้องนอนของสาวน้อย ในใจนึกครุ่นคิดทำไมสาวน้อยไม่มาตามที่นัดไว้
-------------------กล้า--------------------
“ป้าเทืองครับ. . .วันนี้มีอะไรทานป้า” ผมพูดกับป้าเทืองพลันเอามือลูบท้อง
“วันนี้มีแกงจืด กับ ปลาเก๋าลาดพริก อาหารจานโปรดของคุณหนูเลยจ่ะ” ป้าเทืองพูดแล้วยิ้มน้อย ๆ
ผมแอบดีใจที่ป้ายังจำอาหารจานโปรดของผมได้ “ป้าเทืองทานพร้อมกันมั้ยครับ”
“คุณหนู. . .ทานก่อนเลยจ่ะ เด๋วป้าไปทำธุระก่อน คุณหนูทานเยอะ ๆ นะค่ะ ป้าไปหล่ะ” ป้าเทืองพูดก่อนรีบไปธุระข้างนอก
“เอ้อ. .คุณหนู ป้าลืมบอกไป ป้ากลับพรุ่งนี้ค่ำนะจ๊ะ” ป้าเทืองเดินย้อนกลับมาบอกผม
“ครับป้า. ..ไม่เป็นอะไรครับ” ผมพูดแล้วยิ้ม ๆ
ที่มันก็วันที่เท่าไหร่แล้วที่ผมนั่งกินข้าวคนเดียว ผมนั่งคิดระหว่างกินข้าวเย็นอย่างอร่อยด้วยฝีมือป้าเทือง
เมื่อผมกินข้าวเสร็จจึงไปเปิดซีดีเพลง ทุกครั้งที่ผมอยู่บ้านหรือหอคนเดียวผมก็จะเปิดเพลงหล่ะครับมันช่วยให้ความเหงานั้นลดน้อยลงไปได้
ตุ้บ !! เสียงถุงน้ำอะไรสักอย่างกระทบกับกระจกห้องผม
“อีตาบ้า~ ลดเสียงหน่อยเสียงดังหนกหูชั้นจะวาดรูป” ยัยปุ๋ยตะโกนมาจากหน้าต่าง
“แล้วใครใช้ให้เธอฟังหล่ะ ห๊ะ !! ยัยหัวกะทิ” ผมย้อนเธอกลับ
“อะไรย๊ะ !! นายว่าใครหัวกะทิ นายนั่นแหละไอหน้าลิง ปิดเสียงเพลงนายก่อนได้มั้ยชั้นหนกหู” ยัยปุ๋ยเรื่อมโวยวาย
ผมเดินไปปิดเครื่องเสียงหันกลับมาทะเลาะกับยัยปุ๋ยต่อต่อ “หน๊อย~ย ย ชั้นก็ว่าเธอไง ยัยหัวกะทิ”
“ชั้นเหมือนหัวกะทิตรงไหน” เธอถามผม
“ชั้นจำเป้นจะบอกต้องบอกให้เธอรู้ด้วยไง ?” ผมพูดพร้อมทำหน้าตากวนตีน !!
“ชั้นไม่อยากคุยกับนายละ ” เธอปิดหน้าต่างก่อนที่จะปิดไฟในห้องลงนอน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ