นิยาย : ฉันกับเธอ. . .รักนี้จะเป็นอย่างไร

Lessson 16
 
รถสปรอตคันหรู มาจอดที่หน้าผาชานหนุ่มร่างสูงบอกให้สาวน้อยปิดตา ชายหนุ่มเดินมาเปิดประตูรถ พรันจูงมือเด็กสาว บอกให้ “ระวัง” เพราะบริเวณนั้น พื้นผิวค่อนข้างไม่เรียบไม่เหมาะกับรองเท้าส้นสูงของเธอ สภาพอากาศท้องฟ้าเปิดกว้าง แสงสีทองจากพระจันทร์ส่องสะท้อนลงมา กระทบผิวน้ำทะเล พร้อมกับเสียงคลื่นสาด ชายร่างสูงพาหญิงคนรักของเค้ามาที่นี่เพื่อจะสารภาพความในใจ
 
“ถึงแล้ว. ..เป็นไงสวยมั้ย ? ” ผมเปิดตาให้เธอมองไปรอบ ๆ
 
“โอ้โห. ...สวยมากเลย ไม่น่าเชื่อว่านายจะรู้จักสถานที่ดี ๆ แบบนี้ด้วย ” เธอตกตะลึงเล็กน้อย ผมเดินเข้าไปจับมือเล็ก ๆ ของเธอขึ้นมาระหว่างหน้าอก
 
“เธอรู้ใช่มั้ย ว่าชั้นจะทำอะไร ? ” ผมถามเธอ
 
“. . . ” เธอเงียบเบี่ยงหน้าหลบเล็กน้อย
 
“ตั้งแต่ที่ชั้นได้มาพบกับเธอ. ..ก็รู้สึกว่าชีวิตของชั้นจากที่เคยเป็นสีเทา ตอนนี้มันเป็นสีชมพู ชั้นไม่รู้จะสัญหาคำพูดใด ๆ มาพูดกับเธอหรอก แต่. .เอ่อ. .คือว่า~ ” ปากของผมมันไม่ยอมพูด มันมัวแต่อ้ำ ๆ อึ้ง ๆ พูดไม่ออกจนเธอบอกกับผม
 
“แต่อะไรละ. ..ชั้นรอฟังอยู่ ” เธอให้กำลังใจผม
 
“ชะ. .ชะ. . .. . ...ชั้น” ผมอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ ผมเห็นสีหน้าเธอ เริ่มเปลี่ยนไป เหมือนมีอะไรในใจ
 
“ชั้น รัก เธอ นะ” ผมพูดแล้ว ก้มหน้าอย่างอาย ๆ
 
“. . .” เธอเงียบ มือขึ้นปิดปาก บิดตัวไปมา ๆ รู้สึกว่าเธอจะเขิน
 
“แล้วเธอ~ รู้สึกยังไงกับชั้นหล่ะ ? ”
 
“ชั้น. . ก็. ..~” เธอ พูดแล้วบิดตัวก้มหน้า
 
“ก็ อะไร ? ”
 
“เหมือนกับนายแหละ ” เธอพูดเบา ๆ
 
“เหมือนกันอะไรอ่ะ ? ชั้นไม่รู้” ผมท้วงเธอ
 
“เอ้า~ นายนี่ยังไงกันแน่เนี่ย ชั้นก็เหมือนนายอ่ะแหละ” เธอมองผมแบบค้อนๆ
 
“โอเค ๆ ชั้นไม่ว่าอะไรเธอ แต่เธอช่วยไปนั่งตรงโขดหินตรงนั้นได้มั้ย ? ” ผมพูดแล้วชี้ไปทางโขดหิน
 
“อืม ๆ ” เธอพยักหน้าแล้วเดินไปนั่งตรงโขดหิน ผมเดินตามเธอไปเธอนั่งแล้วหันหน้ามาทางผม ก่อนที่ผมจะนั่งขุกเข่าทำเหมือนพระเอกในหนัง
 
“ ชั้นไม่มีสิ่งของที่ดีที่สุด ไม่มีสิ่งของที่มีค่ามากที่สุด แต่ชั้นมีเพียง คำว่ารัก คำว่าภักดี ให้กับเธอ เธอจะยอมรับชั้นมั้ย ? ” ผมพูดพรันยื่นแหวนประจำตระกูลไปให้เธอ เธอน้ำตาคลอเบ้า มือกุมปากก่อนที่จะเอามือข้างซ้ายมากางนิ้วให้ผม
 
“ชั้นรู้ว่าชั้นยังไม่ดีพอ สำหรับนิ้วนางข้างซ้ายของเธอหรอก ชั้นขอเปลี่ยนเป็นข้างขวาได้มั้ย ?” ผมพูดจบ เธอเอามือมาตีที่ไหล่ผม เบา ๆ ก่อนที่เธอจะเปลี่ยนมือมาเป็นข้างขวาแล้วยื่นให้ผม
 
“ชั้นรู้ว่าชั้นไม่ได้เป็นผู้ชายที่ดีที่สุดในโลก แต่ชั้นขอพูดกับเธอนะ ว่าชั้นจะเป็นผู้ชายที่ไม่ทำให้เธอเสียใจ” ผมพูดแล้วสวมแหวนใส่นิ้วนางข้างขวาของเธอ คราวนี้เธอร้องไห้ออกมา ผมดึงเธอขึ้นมายืน ผมกอดเธอแน่น เอามือลูบหลัง ลูบหัวเธอ  ผมไม่รู้ว่าเธอจะยังมีใจให้นายบีอยู่รึเปล่า แต่ตอนนี้ ผม รักเธอ ครับ
 
“นี่นาย. ..อย่ากอดชั้นแน่น สิ  ชั้นหายใจไม่ออก”  เธอบอกผม
 
“อุ้ย !!  ชั้นขอโทษละ กัน  อากาศเริ่มหนาวแล้ว เธอจะเข้าไปนั่งในรถมั้ย ? ” ผมบอกเธอ
 
“ไม่หล่ะ  ชั้นชมวิวก่อน นายเข้าไปหลับก่อนเหอะ ขับรถมาตั้งไกล”
 
“ปุ๋ย~ ชั้นขออะไรเธออย่างหนึ่งสิ ” ผมถามเธอ เธอเบิกตากว้าง
 
“อะไรหล่ะ ?”
 
“แหวนมันก็เหมือนความรักของเราทั้งสองคนแหละ ชั้นอยากให้เธอเก็บรักษาความรักของเราทั้งสองคนไว้เธอทำได้รึเปล่า ? ”
 
“อืม ^^/ ”
 
เธอตอบผม  ผมเข้าไปใกล้เธออีกพร้อมกับจูบลงบนที่หน้าผากเธอเบา ๆ
 
“เธอนี่~ หัวเถิกเหมือนกันหนิ” ผมแซวเธอ
 
“นาย !! ” เธอชี้หน้าผม ๆ
 
 
“เอาละ ๆชั้นไม่กวนเธอล่ะ ๆ ” ผมถอยหลังแล้วโบกมือให้กับเธอก่อนที่จะเข้าไปนอนในรถ
 
 
------------------ ปุ๋ย ------------------
 
ฉันอยู่ที่หน้าผา ที่ที่ เค้าพาชั้นมาสารภาพรัก ฉันหันหลังกับไปดูเค้านอนหลับแล้ว ฉันยืนพูดอยู่คนเดียว นายกล้า~ นายรู้มั้ย นายเป็นผู้ชายคนเดียว และ คนแรก ที่ทำกับชั้นแบบนี้  ทีแรกชั้นนึกว่านายจะเป็นเหมือนผู้ชายทั่ว ๆ ไป แต่มาถึงวันนี้ ชั้นอยากจะบอกนายว่า นายไม่เหมือนคนอื่น ๆ นายมีอะไรที่วิเศษไปกว่านั้น ชั้นอยากจะบอกนายว่า “ชั้น รัก นาย นะ”
 
“นี่ !!! ยัยหัวกะทิ  อากาศวันเย็นเด๋วเธอก็ไม่สบายอีกหรอก เข้ามาในรถ” เค้ากวักมือเรียกฉัน
 
“รู้แล้วน่า . .” ฉันตอบเค้ากลับไป ก่อนที่จะเดินไปนั่งในรถของเขา
 
“ชั้นขอนอนก่อนละกัน. . .เธอจะฟังเพลงอะไรก็เปิดเลยนะ” เขาพูดพรันหยิบแผ่นซีดีเพลงมาให้ฉัน
 
“ชั้นขอเปิดวิทยุละกัน ชั้นชอบฟัง” ฉันบอกเค้า ก่อนที่จะหมุนหน้าปัดไปที่วิทยุช่องโปรด
 
“สำหรับคนที่กำลังมีความรักนะครับ ช่วงนี้เราขออวยพระให้เลยละกัน ด้วยเพลง ๆ นี้ครับ” เสียง DJ คลื่นวิทยุพูดพร้อมกับเปิดเพลง ฉันนอนตะแคงข้างหันไปมองเขาอย่างมีความสุข
 
“เธอเป็นมากกว่ารัก เพราะเธอนั่นคือครึ่งชีวิต ชั้นใช้เวลาทั้งชีวิต เพื่อตามหาและรอคอยเธอมาแสนนาน และสุดท้ายก็เจอ. ..ว่าเธอคือทุกอย่างที่เติมเต็มหัวใจ  จากนี้ทุกลมหายใจชั้นคือเธอ” เสียงเพลงจากวิทยุ ที่มี DJ คอยเปิด ชั้นมองหน้าเค้าพร้อมกับถามเค้า
 
“นายว่าเพลงนี้เพราะมั้ย ? ชั้นชอบมาก ๆเลยหล่ะ ” ฉันยิ้ม ๆให้เขา
 
“. . .” เขาเงียบ ฉันถามเค้าอีก
 
“ นายไม่ชอบเพลงนี้หรอ ? ”
 
“. . .” เขาเงียบอีกรอบ
 
“นี่นาย~ ชั้นกำลังพูดกับนายอยู่นะ !! ” ฉันเริ่มโมโห ในการกระทำของเขา
 
“  คร๊อก~ ฟี่  Zzz ” เสียงกรนของเขา นายนี่หลับไปตั้งแต่ตอนไหนนะ ชั้นหันมานอนหงายหน้าปรกติตามเคย ชั้นหันไปมองบนท้องฟ้า หมู่ดาวเต็มไปหมด ชั้นจับที่แหวนสีทองที่เค้ามอบให้กับชั้น ชั้นพูดกับตัวเองว่า ชั้นจะเก็บรักษาแหวนวงนี้ให้ดีที่สุด ชั้นจะรักษา “รัก” ของเราไว้นะ แล้วชั้นก็เผลอหลับไป ตื่นมาก็มาอยู่ที่บ้านชั้นแล้ว ชั้นลงจากรถของเขา
 
“นี่ปุ๋ย~ ”
 
เขาเรียกฉัน
 
“ห๊ะ ? ”
 
“ฝันดี นะ” เขาพูด พรางยิ้มหวาน ๆ ให้ฉัน ทุกครั้งที่เค้ายิ้มแบบนี้ หัวใจของฉันมันจะละลายให้ได้ ฉันโบกมือให้เขา ก่อนที่จะเดินเข้าบ้านไป ฉันอาบน้ำ สระผม เตรียมตัวจะนอนเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
 
RRRrrr  !!
 
“ฮาโหล” ฉันรับโทรศัพท์
 
“ปุ๋ย~ บีเองนะ ปุ๋ยทำไรอยู่ ? ” บีถามฉัน
 
“ปุ๋ยกำลังจะนอนอ่ะ บี แค่นี้ก่อนะปุ๋ยง่วงมากแล้ว ” ฉันรีบบ่ายเบี่ยงไม่อยากคุยกับเค้า
 
“เด๋วก่อนสิปุ๋ย บียังรักปุ๋ยเหมือนเดิมนะ ปุ๋ยยังเหมือนเดิมอยู่มั้ย ? ” เค้าถามฉัน เป็นคำถามที่ตอบยากที่สุด
 
“. . .” ฉันเงียบ
 
“แล้วไอหมอนั่นที่ต่อยบี มันเป็นใคร ” บีถามฉันอีกรอบ
 
“บีไม่ต้องรู้หรอก แค่บีไปให้ไกลจากชีวิตปุ๋ยก็พอแล้ว” ฉันกัดฟันพูดไล่เขาไป
 
“บีรู้ว่าปุ๋ยไม่อยากให้บีไปหรอก เพียงแต่มี เมย์ มาติดอยู่ใช่มั้ยหล่ะ”
 
“.  . .” ฉันเงียบ
 
“บี บอกแล้วไงว่าบีไม่ได้คิดอะไรกับเมย์  ที่บีอยู่กับเมย์เพราะทางบ้านบังคับ เพราะทางบ้านของบีกับเมย์มีธุรกิจร่วมกัน” บีอธิบายกับฉัน
 
“แล้วไง แค่นี้นะ ปุ๋ยง่วงแล้ว” ฉันกำลังจะวางก็มีเสียงแทรกขึ้น
 
“พรุ่งนี้เด๋วบีไปหานะ ” สิ้นเสียงของเขาฉันก็กดวางไป  ฉันนักนึกถึงเวลาวันเก่า ๆ ที่ฉันกับบี ยังรักกันอยู่ บีเขาเป็นคนมีน้ำใจ แต่ติดที่ว่าเขาไม่เข้าใจอะไรฉันเลย ตอนนี้ฉันไม่สนใจอะไรบีแล้ว เพราะตอนนี้หัวใจของฉันมอบให้กับนายกล้าไปหมดแล้ว ฉันนั่งมองโทรศัพท์ มองดูรูปนายกล้า “นายนี่~ ก็หล่อเหมือนกันนะ” ฉันบ่นคนเดียว ก่อนที่จะเพลียมาก ๆ และเผลอหลับไป