นิยาย : ฉันกับเธอ. . .รักนี้จะเป็นอย่างไร

10.0

เขียนโดย WinsBlue

วันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 20.13 น.

  34 ตอน
  19 วิจารณ์
  42.15K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

16) Lessson 16

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Lessson 16

 

รถสปรอตคันหรู มาจอดที่หน้าผาชานหนุ่มร่างสูงบอกให้สาวน้อยปิดตา ชายหนุ่มเดินมาเปิดประตูรถ พรันจูงมือเด็กสาว บอกให้ “ระวัง” เพราะบริเวณนั้น พื้นผิวค่อนข้างไม่เรียบไม่เหมาะกับรองเท้าส้นสูงของเธอ สภาพอากาศท้องฟ้าเปิดกว้าง แสงสีทองจากพระจันทร์ส่องสะท้อนลงมา กระทบผิวน้ำทะเล พร้อมกับเสียงคลื่นสาด ชายร่างสูงพาหญิงคนรักของเค้ามาที่นี่เพื่อจะสารภาพความในใจ

 

“ถึงแล้ว. ..เป็นไงสวยมั้ย ? ” ผมเปิดตาให้เธอมองไปรอบ ๆ

 

“โอ้โห. ...สวยมากเลย ไม่น่าเชื่อว่านายจะรู้จักสถานที่ดี ๆ แบบนี้ด้วย ” เธอตกตะลึงเล็กน้อย ผมเดินเข้าไปจับมือเล็ก ๆ ของเธอขึ้นมาระหว่างหน้าอก

 

“เธอรู้ใช่มั้ย ว่าชั้นจะทำอะไร ? ” ผมถามเธอ

 

“. . . ” เธอเงียบเบี่ยงหน้าหลบเล็กน้อย

 

“ตั้งแต่ที่ชั้นได้มาพบกับเธอ. ..ก็รู้สึกว่าชีวิตของชั้นจากที่เคยเป็นสีเทา ตอนนี้มันเป็นสีชมพู ชั้นไม่รู้จะสัญหาคำพูดใด ๆ มาพูดกับเธอหรอก แต่. .เอ่อ. .คือว่า~ ” ปากของผมมันไม่ยอมพูด มันมัวแต่อ้ำ ๆ อึ้ง ๆ พูดไม่ออกจนเธอบอกกับผม

 

“แต่อะไรละ. ..ชั้นรอฟังอยู่ ” เธอให้กำลังใจผม

 

“ชะ. .ชะ. . .. . ...ชั้น” ผมอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ ผมเห็นสีหน้าเธอ เริ่มเปลี่ยนไป เหมือนมีอะไรในใจ

 

“ชั้น รัก เธอ นะ” ผมพูดแล้ว ก้มหน้าอย่างอาย ๆ

 

“. . .” เธอเงียบ มือขึ้นปิดปาก บิดตัวไปมา ๆ รู้สึกว่าเธอจะเขิน

 

“แล้วเธอ~ รู้สึกยังไงกับชั้นหล่ะ ? ”

 

“ชั้น. . ก็. ..~” เธอ พูดแล้วบิดตัวก้มหน้า

 

“ก็ อะไร ? ”

 

“เหมือนกับนายแหละ ” เธอพูดเบา ๆ

 

“เหมือนกันอะไรอ่ะ ? ชั้นไม่รู้” ผมท้วงเธอ

 

“เอ้า~ นายนี่ยังไงกันแน่เนี่ย ชั้นก็เหมือนนายอ่ะแหละ” เธอมองผมแบบค้อนๆ

 

“โอเค ๆ ชั้นไม่ว่าอะไรเธอ แต่เธอช่วยไปนั่งตรงโขดหินตรงนั้นได้มั้ย ? ” ผมพูดแล้วชี้ไปทางโขดหิน

 

“อืม ๆ ” เธอพยักหน้าแล้วเดินไปนั่งตรงโขดหิน ผมเดินตามเธอไปเธอนั่งแล้วหันหน้ามาทางผม ก่อนที่ผมจะนั่งขุกเข่าทำเหมือนพระเอกในหนัง

 

“ ชั้นไม่มีสิ่งของที่ดีที่สุด ไม่มีสิ่งของที่มีค่ามากที่สุด แต่ชั้นมีเพียง คำว่ารัก คำว่าภักดี ให้กับเธอ เธอจะยอมรับชั้นมั้ย ? ” ผมพูดพรันยื่นแหวนประจำตระกูลไปให้เธอ เธอน้ำตาคลอเบ้า มือกุมปากก่อนที่จะเอามือข้างซ้ายมากางนิ้วให้ผม

 

“ชั้นรู้ว่าชั้นยังไม่ดีพอ สำหรับนิ้วนางข้างซ้ายของเธอหรอก ชั้นขอเปลี่ยนเป็นข้างขวาได้มั้ย ?” ผมพูดจบ เธอเอามือมาตีที่ไหล่ผม เบา ๆ ก่อนที่เธอจะเปลี่ยนมือมาเป็นข้างขวาแล้วยื่นให้ผม

 

“ชั้นรู้ว่าชั้นไม่ได้เป็นผู้ชายที่ดีที่สุดในโลก แต่ชั้นขอพูดกับเธอนะ ว่าชั้นจะเป็นผู้ชายที่ไม่ทำให้เธอเสียใจ” ผมพูดแล้วสวมแหวนใส่นิ้วนางข้างขวาของเธอ คราวนี้เธอร้องไห้ออกมา ผมดึงเธอขึ้นมายืน ผมกอดเธอแน่น เอามือลูบหลัง ลูบหัวเธอ  ผมไม่รู้ว่าเธอจะยังมีใจให้นายบีอยู่รึเปล่า แต่ตอนนี้ ผม รักเธอ ครับ

 

“นี่นาย. ..อย่ากอดชั้นแน่น สิ  ชั้นหายใจไม่ออก”  เธอบอกผม

 

“อุ้ย !!  ชั้นขอโทษละ กัน  อากาศเริ่มหนาวแล้ว เธอจะเข้าไปนั่งในรถมั้ย ? ” ผมบอกเธอ

 

“ไม่หล่ะ  ชั้นชมวิวก่อน นายเข้าไปหลับก่อนเหอะ ขับรถมาตั้งไกล”

 

“ปุ๋ย~ ชั้นขออะไรเธออย่างหนึ่งสิ ” ผมถามเธอ เธอเบิกตากว้าง

 

“อะไรหล่ะ ?”

 

“แหวนมันก็เหมือนความรักของเราทั้งสองคนแหละ ชั้นอยากให้เธอเก็บรักษาความรักของเราทั้งสองคนไว้เธอทำได้รึเปล่า ? ”

 

“อืม ^^/ ”

 

เธอตอบผม  ผมเข้าไปใกล้เธออีกพร้อมกับจูบลงบนที่หน้าผากเธอเบา ๆ

 

“เธอนี่~ หัวเถิกเหมือนกันหนิ” ผมแซวเธอ

 

“นาย !! ” เธอชี้หน้าผม ๆ

 

 

“เอาละ ๆชั้นไม่กวนเธอล่ะ ๆ ” ผมถอยหลังแล้วโบกมือให้กับเธอก่อนที่จะเข้าไปนอนในรถ

 

 

------------------ ปุ๋ย ------------------

 

ฉันอยู่ที่หน้าผา ที่ที่ เค้าพาชั้นมาสารภาพรัก ฉันหันหลังกับไปดูเค้านอนหลับแล้ว ฉันยืนพูดอยู่คนเดียว นายกล้า~ นายรู้มั้ย นายเป็นผู้ชายคนเดียว และ คนแรก ที่ทำกับชั้นแบบนี้  ทีแรกชั้นนึกว่านายจะเป็นเหมือนผู้ชายทั่ว ๆ ไป แต่มาถึงวันนี้ ชั้นอยากจะบอกนายว่า นายไม่เหมือนคนอื่น ๆ นายมีอะไรที่วิเศษไปกว่านั้น ชั้นอยากจะบอกนายว่า “ชั้น รัก นาย นะ”

 

“นี่ !!! ยัยหัวกะทิ  อากาศวันเย็นเด๋วเธอก็ไม่สบายอีกหรอก เข้ามาในรถ” เค้ากวักมือเรียกฉัน

 

“รู้แล้วน่า . .” ฉันตอบเค้ากลับไป ก่อนที่จะเดินไปนั่งในรถของเขา

 

“ชั้นขอนอนก่อนละกัน. . .เธอจะฟังเพลงอะไรก็เปิดเลยนะ” เขาพูดพรันหยิบแผ่นซีดีเพลงมาให้ฉัน

 

“ชั้นขอเปิดวิทยุละกัน ชั้นชอบฟัง” ฉันบอกเค้า ก่อนที่จะหมุนหน้าปัดไปที่วิทยุช่องโปรด

 

“สำหรับคนที่กำลังมีความรักนะครับ ช่วงนี้เราขออวยพระให้เลยละกัน ด้วยเพลง ๆ นี้ครับ” เสียง DJ คลื่นวิทยุพูดพร้อมกับเปิดเพลง ฉันนอนตะแคงข้างหันไปมองเขาอย่างมีความสุข

 

“เธอเป็นมากกว่ารัก เพราะเธอนั่นคือครึ่งชีวิต ชั้นใช้เวลาทั้งชีวิต เพื่อตามหาและรอคอยเธอมาแสนนาน และสุดท้ายก็เจอ. ..ว่าเธอคือทุกอย่างที่เติมเต็มหัวใจ  จากนี้ทุกลมหายใจชั้นคือเธอ” เสียงเพลงจากวิทยุ ที่มี DJ คอยเปิด ชั้นมองหน้าเค้าพร้อมกับถามเค้า

 

“นายว่าเพลงนี้เพราะมั้ย ? ชั้นชอบมาก ๆเลยหล่ะ ” ฉันยิ้ม ๆให้เขา

 

“. . .” เขาเงียบ ฉันถามเค้าอีก

 

“ นายไม่ชอบเพลงนี้หรอ ? ”

 

“. . .” เขาเงียบอีกรอบ

 

“นี่นาย~ ชั้นกำลังพูดกับนายอยู่นะ !! ” ฉันเริ่มโมโห ในการกระทำของเขา

 

“  คร๊อก~ ฟี่  Zzz ” เสียงกรนของเขา นายนี่หลับไปตั้งแต่ตอนไหนนะ ชั้นหันมานอนหงายหน้าปรกติตามเคย ชั้นหันไปมองบนท้องฟ้า หมู่ดาวเต็มไปหมด ชั้นจับที่แหวนสีทองที่เค้ามอบให้กับชั้น ชั้นพูดกับตัวเองว่า ชั้นจะเก็บรักษาแหวนวงนี้ให้ดีที่สุด ชั้นจะรักษา “รัก” ของเราไว้นะ แล้วชั้นก็เผลอหลับไป ตื่นมาก็มาอยู่ที่บ้านชั้นแล้ว ชั้นลงจากรถของเขา

 

“นี่ปุ๋ย~ ”

 

เขาเรียกฉัน

 

“ห๊ะ ? ”

 

“ฝันดี นะ” เขาพูด พรางยิ้มหวาน ๆ ให้ฉัน ทุกครั้งที่เค้ายิ้มแบบนี้ หัวใจของฉันมันจะละลายให้ได้ ฉันโบกมือให้เขา ก่อนที่จะเดินเข้าบ้านไป ฉันอาบน้ำ สระผม เตรียมตัวจะนอนเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

 

RRRrrr  !!

 

“ฮาโหล” ฉันรับโทรศัพท์

 

“ปุ๋ย~ บีเองนะ ปุ๋ยทำไรอยู่ ? ” บีถามฉัน

 

“ปุ๋ยกำลังจะนอนอ่ะ บี แค่นี้ก่อนะปุ๋ยง่วงมากแล้ว ” ฉันรีบบ่ายเบี่ยงไม่อยากคุยกับเค้า

 

“เด๋วก่อนสิปุ๋ย บียังรักปุ๋ยเหมือนเดิมนะ ปุ๋ยยังเหมือนเดิมอยู่มั้ย ? ” เค้าถามฉัน เป็นคำถามที่ตอบยากที่สุด

 

“. . .” ฉันเงียบ

 

“แล้วไอหมอนั่นที่ต่อยบี มันเป็นใคร ” บีถามฉันอีกรอบ

 

“บีไม่ต้องรู้หรอก แค่บีไปให้ไกลจากชีวิตปุ๋ยก็พอแล้ว” ฉันกัดฟันพูดไล่เขาไป

 

“บีรู้ว่าปุ๋ยไม่อยากให้บีไปหรอก เพียงแต่มี เมย์ มาติดอยู่ใช่มั้ยหล่ะ”

 

“.  . .” ฉันเงียบ

 

“บี บอกแล้วไงว่าบีไม่ได้คิดอะไรกับเมย์  ที่บีอยู่กับเมย์เพราะทางบ้านบังคับ เพราะทางบ้านของบีกับเมย์มีธุรกิจร่วมกัน” บีอธิบายกับฉัน

 

“แล้วไง แค่นี้นะ ปุ๋ยง่วงแล้ว” ฉันกำลังจะวางก็มีเสียงแทรกขึ้น

 

“พรุ่งนี้เด๋วบีไปหานะ ” สิ้นเสียงของเขาฉันก็กดวางไป  ฉันนักนึกถึงเวลาวันเก่า ๆ ที่ฉันกับบี ยังรักกันอยู่ บีเขาเป็นคนมีน้ำใจ แต่ติดที่ว่าเขาไม่เข้าใจอะไรฉันเลย ตอนนี้ฉันไม่สนใจอะไรบีแล้ว เพราะตอนนี้หัวใจของฉันมอบให้กับนายกล้าไปหมดแล้ว ฉันนั่งมองโทรศัพท์ มองดูรูปนายกล้า “นายนี่~ ก็หล่อเหมือนกันนะ” ฉันบ่นคนเดียว ก่อนที่จะเพลียมาก ๆ และเผลอหลับไป

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา