นิยาย : ฉันกับเธอ. . .รักนี้จะเป็นอย่างไร

10.0

เขียนโดย WinsBlue

วันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 20.13 น.

  34 ตอน
  19 วิจารณ์
  42.15K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

11) Lessson 11

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Lessson 11

 

รถสปอร์ตคันหรูจอดหน้าหอพัก ก่อนที่ชายหนุ่มร่างสูงจะลงจากรถแล้วเดินตรงดิ่งไปห้องของเพื่อนชายหนุ่มเขานั่นเอง

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก !!! เสียงชายหนุ่มร่างสูงเคาะประตูเรียกเพื่อนเขาเอง

 

“มาหากูถึงที่นี่มีอะไรรึเปล่า พ่อมาริโอ้” เสียงไอแมนพูดกับผม

 

“กูจะมาชวนพวกมึงไปเปิดหูเปิดตา ไปเปล่าเด๋วกูเลี้ยงเอง” ผมเชื้อชวนพวกมัน

 

“ไป !!” เสียงไอบอยกับไอแมนตอบพร้อมกัน

 

“เร็ว ๆ หน่อยนี่ก็ จะ 4 ทุ่มละ กว่าจะไปถึงอีก” ผมเร่งพวกมัน 2 คน เนื่องจาก หอพักของพวกมันอยู่ไกลจากร้านประจำพวกเรามาก

 

------------------ผับแห่งหนึ่ง------------------

 

“ไอกล้า มึงคิดจริงจังกับน้องปุ๋ยป่าวว่ะ ? ” ไอบอยถามผมด้วยท่าทีเมา ๆ

 

“อืม. .ทำไมหล่ะ ?” ผมตอบ

 

“ก็. ..กูเห็นตั้งแต่มึงเป็นเพย์บอยมาเนี่ย มึงทำผู้หญิงเสียใจมาหลายคนแล้ว ไม่นึกเลยว่ามึงจะกลับตัวกลับใจมาเป้นคนดี 5 5 5. ” ไอบอยพูดพร้อมหัวเราะกับไอแมน

 

“ไอบอยนี่มึงกำลังดูถูกกูอยู่นะ !! ” ผมเริ่มโมโห

 

“ก็กูดูถูกหนิ กูไม่ได้ดูผิด 5 555.” ไอบอยหัวเราะ

 

“กูไม่คุยกับมึงละ.. . กูไปเข้าห้องน้ำก่อนเด๋วมา”  ผมรีบตัดบทสนทนาก่อนที่จะลุกจากที่นั่งเพื่อไปเข้าห้องน้ำระหว่างทางที่ผมกำลังเดินอยู่นี้ ต้องไปเบียดเสียดกับผู้คนมากมาย ทำให้ผมเดินไม่ค่อยสะดวก ผมรู้สึกว่ามีมือเล็ก ๆนิ่ม ๆ มาสกิดที่หัวไหล่ขางขวาของผม ผมหันกลับไปดู

 

“ใช่. .. นายนี่เองที่ไปต่อย พี่บีของชั้น” เสียงผู้หญิงวัยใส พูดกับผม

 

“เอ่อ. .. ไม่ทราบว่าคุณเป็นใคร ทักคนผิดแล้วหล่ะครับ” ผมพูดเพื่อให้เธอไม่ต้องตกใจ

 

“ก็นายไง ที่ไปต่อยพี่บีที่สวนสนุกวันนั้น ชั้นเห็นต่อหน้าต่อตา” เธอแย้งขึ้นมา

 

“อ่อ. ..วันนั้นผมขอโทษด้วยละกัน ผมขอตัวก่อนละ” พอผมพูดจบก็เดินไปเข้าห้องน้ำทันที เพื่อทำธุระส่วนตัวเมื่อทำเสร็จผมเดินออกมาจากห้องน้ำก็เจอยัยนี่ยืนรออยู่หน้าห้องน้ำ

 

“เอ่อ. ..โทษทีนะค่ะที่เมื่อกี้ เมย์เสียมารยาท ^^/” เธอส่งยิ้มบาง ๆ ให้ผมเล็กน้อย

 

“ไม่เป็นไรครับ เมื่อกี้ผมก็เสียมารยาทเหมือนกัน”

 

“หนูขอแนะนำตัวนะค่ะ หนูชื่อเมย์ ค่ะอายุน้อยกว่าพี่บี 1 ปี ไม่ทราบว่าพี่ชื่ออะไรค่ะ ?” เธอถามผมด้วยท่าทางอันสดใส

 

“อ่อ. ..พี่ชื่อกล้าครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับน้องเมย์” ผมยิ้มให้เธอก่อนที่จะยื่นมือให้เธอจับ

 

“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ วันนี้หนูมาคนเดียวให้หนูไปนั่งกับพี่ได้ไหม ?” เธอถาม

 

“เอ่อ. ..พอดีวันนี้พี่มากับเพื่อนหน่ะ เมย์จะไม่รังเกียจหรอ ?”

 

“ไม่หรอกค่ะ ให้หนูไปนั่งด้วยนะค่ะ”

 

“ไปก็ไปจ่ะ”  ผมพูดก่อนที่จะพาเธอไปที่โต๊ะที่พวกผมนั่งโดยมีไอแมนกับไอบอยนั่งอยู่ เมื่อผมพาเมย์ไปถึงไอบอยกับไอแมนทำท่าทีตกใจกันใหญ่

 

“พี่ ๆค่ะ สวัสดีค่ะ” เมย์สวัสดีอย่างมีมารยาท

 

“เอ่อ. ..สวัสดีครับ น้องรู้จักกับไอกล้าด้วยหรอครับ ? ” ไอแมนถาม

 

“เพิ่งรู้จักเมื่อกี้เองค่ะ. ..แต่หนูเคยเห็นเค้าต่อยคู่หมั้นหนูอ่ะค่ะ” เธอพูดแล้วทำหน้าตาเศร้า

 

“โห !! น่ารักอย่างนี้มีแฟนแล้ว พี่ละเสียดายจริง ๆ ” ไอบอยเริ่มม่อ

 

“เห้ย~ ไอบอยน้องเค้ามีแฟนแล้วมึงยังจะม่ออีกหรอ” ผมเบรคไอบอยอย่างกระทันหัน ไอบอยทำสีหน้าไม่พอใจผมก่อนที่จะให้เต้นกับไอแมนสองคนที่ฟรอ

 

“พี่กล้าค่ะ เมย์ไม่น่ารักตรงไหนหรอ พี่บีถึงได้ไม่ใส่ใจหนูเลย” เธอถามผมด้วยน้ำเสียงที่เศร้าไปกว่าเดิม

 

“เมย์ก็น่ารักอ่าจ่ะ น่ารักมากด้วยแต่พี่ว่า บีเค้าคงไม่เห็นความสำคัญของเมย์แหละ ” ผมปรอบใจน้องเมย์

 

“ค่ะ~ พี่กล้า ” เธอพูดแล้วชงเหล้าให้ผมเรื่อย ๆ จนผมกับเธอเริ่มเมาอย่างหนัก เรานั่งคุยกันไปกันมาจนกระทั่งได้รู้ว่าเธอก็เป็นลูกสาวของเพื่อนพ่อผม เราคุยกันอย่างสนิทสนมไวมากเนื่องจากเธอเป็นคนอัธยาสัยดี ดูน่าเอ็นดู

เมื่อถึงเวลาผับปิด ผมจึงชวนไอบอยกับไอแมนกลับและชวนน้องเมย์กลับด้วย แต่น้องเมย์บอกขอกลับแท็กซี่เนื่องจากเธอบอกพ่อเธอบอกเธอไปทำรายงานบ้านเพื่อน ผมจึงไม่ว่าอะไร เมื่อผมส่งไอบอยกับไอแมนกลับบ้านแล้ว ผมก็ขับรถมาที่บ้านผมต่อ เห็นไฟห้องยัยปุ๋ยยังเปิดอยู่ ผมจึงโทรไปหาเธอ

 

“ฮาโหล ” เธอพูด

 

“ทำไมนอนดึกจังอ่ะ เด๋วก็กลายเป็นหมีแพนด้าหรอก” ผมถามเธอ

 

“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีหรอก เสียงนายเหมือนคนเมาเลย แหวะ !! ” เธอพูดเหมือนรังเกียจผมแล้วเธอกํโผล่หน้าออกมาทางหน้าต่างเพื่อดูอาการผม

 

“ใช่ชั้นเมา เมามากด้วย เมาเหล้ามันดีกว่าเมารัก เพราะอาการ ‘แฮงค์’มันฟื้นตัวเร็วกว่า ‘เฮริท์’ นะ” ผมพูดแล้วยิ้มให้เธอทางหน้าต่างห้อง

 

“เสี่ยวมาก !!!” เธอด่าผม

 

“ชั้นเมามากละขอตัวไปนอนก่อน” ผมพูด

 

“เด๋วสิ !! กินข้ามต้มก่อนมั้ย เด๋วชั้นทำให้กิน ”

 

“ก็ดี ว่าแต่ทำไมเธอดูแลชั้นดีจังเลยหล่ะ หรือว่าเธอหลงเสน่ห์ชั้นแล้ว” ผมแซวเธอ

 

“จะบ้าไง !! อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย ไอหน้าลิง ” เธอด่าผมกลับมาก่อนที่จะลงมาเปิดประตูบ้านให้ผมเข้าไปในบ้านของเธอ

 

“นั่งรอตรงนี้แหละ เด๋วชั้นไปทำให้” เธอพูดก่อนจะเดินเข้าครัวไปทำข้าวต้มให้ผมกิน

 

“ทำไมคืนนี้เธอนอนดึกจังหล่ะ ??? ” ผมถามเธอ

 

“เรื่องของชั้น มันเกี่ยวอะไรกับนายด้วยหล่ะ !! ”

 

“โอเค ๆ ชั้นไม่ถามเธอล่ะ ชั้นรู้ว่าชั้นไม่มีสิทธิ์ที่จะรับรู้เรื่องราวในชีวิตเธอ ” ผมพูดอย่างน้อยใจ

 

“มันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ นายเมาแล้วพูดมากอ่ะ !! เด๋วชั้นไปเอาข้าวต้มมาให้ ” เธอพูดเสียงสั่น ๆ ก่อนที่เธอจะเดินไปที่ครัวหยิบถ้วยขามต้มร้อนมาให้ผมกิน

 

“นี่นายจะกินข้าว หรือ จะมองหน้าชั้น ห๊ะ !! ”

 

“. . .” ผมเงียบ

“อย่ามองมากนักจะได้มั้ย ?” เธอตะคอกใส่หน้าผม

 

“. ..” ผมเงียบอีก

 

“ทำไมนายต้องมองหน้าชั้นด้วยชั้นไม่เข้าใจจริง ๆ เลย มันมีอะไรพิเศษตรงไหนเนี่ย ห๊ะ !!”

 

“ก็ชั้นมองที่เธอน่ารักไง”

 

“แต่ชั้นไม่ให้นายมอง มีอะไรมั้ย ?”

 

“ก็ชั้นจะมองอ่ะ !! ”ผมเถียงเธอ

 

“ชั้นไม่คุยกับนายล่ะ กินข้าวเสร็จเอาจานไปแช่ไว้ด้วยชั้นขึ้นไปนอนละ” เธอพูดจบเธอก็วิ่งขึ้นไปบนห้องของเธอเลย ทิ้งให้ผมนั่งกินข้าวคนเดียวเมื่อผมกินข้าวเสร็จก็เดินออกจากบ้านของเธอโดยที่ใจของผมยังอยู่ในบ้านหลังนั้น ทุกครั้งที่ผมหลับตาก็มีภาพใบหน้าของยัยปุ๋ยแว๊บมาให้เห็นอยู่ตลอด ผมได้แต่สงสัยตัวเองว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ สงสัยผมคง ‘ชอบ’ ยัยปุ๋ย จริง ๆ ซะแล้วหล่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา