นางฟ้าบันดาลรัก

วันต่อมา
 
รุ่งเช้้า 5.00 น.
 
นางฟ้าน้อยหมุนตัวสองครั้งและร่ายคาถาขณะที่บอยกำลังหลับอยู่บนเตียงบ้านและสวมชุดนอน สีฟ้า เขากำลังเคลิ้มอยู่พอดีเลย
 
โอมเพี้ยงทันใดนั้นท้องฟ้าก็แปรเปลี่ยนเป็นสีดำมืดครึ้ม ฝนตกลงมาอย่างหนักทำให้หลังคาบ้านของสุมาลี ชุ่มไปด้วยน้ำ
 
ทันใดนั้นร่างของปกรณ์ก็กลายเป็นร่างเดิม หรือ ร่างบอยและหลุ่นตุ๊บลงมาจากหลังคาบ้านของสุมาลีอย่างรวดเร็วด้วยเวทมนต์ของนางฟ้าน้อยสุดสวย
 
ตุ๊บ โอ๊ยๆ เจ็บจัง มึนหัวเลยเรา
 
หญิงสาวจึงตกใจ ลืมตาด้วยความสลึมสลือแล้วร้อง อ๊ายด้วยความกลัวเมื่อรู้สึกว่ามีใครสักคนหล่นลงมาทับตัวของเธอ
 
นี่เธอเป็นใคร สุมาลีเอ่ย
 
ผมเองครับ  ปกรณ์เอ่ยพร้อมกับลุกขึ้นนั่งบนเตียงสีชมพูของหญิงสาว ในห้องมีโคมไฟระย้าสวยงาม และตกแต่งด้วยสีชมพูทั้งห้องและมีตุ๊กตาชิสุกะน่ารักทีเดียว
 
แล้วเธอมาได้ยังไงกันน่ะ
 
เธอเป็นใคร แล้วเธอตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ ฉันจำได้ว่าเธอตายไปแล้วนะ นาย...
 
ผมเอง ลองนึกดูสิครับว่าผมเป็นใคร
 
สองคนนั่งขย่มเตียงไปมา และตะโกนเสียงดัง
 
5.30 น.
 
ไม่นานพ่อกับแม่ของสุมาลีก็เกิดความสงสัย ชายชรา และหญิงชราเดินมาหน้าห้องของสุมาลี
 
ก๊อกๆ ขอแม่กับพ่อเข้าไปดูหน่อยนะลูกว่าเกิดอะไรขึ้น
 
สุมาลีเลิกคิ้วเพราะทำอะไรไ่ม่ถูก เธอกำลังคิดว่าจะเดินไปเปิดประตูดีไหม
 
สุมาลีเดินกลับมาที่เตียงขณะที่บอยนอนทับขาเธอ
 
สุมาลีกระซิบใส่หูของปกรณ์เบาๆ
 
แต่ทำไมฉันถึงไม่เจอเธอเลยล่ะ ฉันเลยคิดว่าเธอตายไปแล้วน่ะ
 
โอ๊ยจั๊กกะจี๊จัง บอยหัวเราะเสียงดัง
 
ทันใดนั้นก็เกิดฟ้าผ่าเสียงดัง 3 ครั้งทำให้ไฟดับทั่วบ้าน
 
บอยจึงแอบเข้าไปซ่อนใต้เตียงของสุมาลี พร้อมกับคอยเงี่ยหัวฟังข้อมูลต่างๆ
 
และไม่ช้าสุมาลีก็เปิดประตูให้พ่อกับแม่ออกมา
 
เข้ามาได้เลยค่ะ
 
พ่อกับแม่ของเธอไม่เจอใครเลยในห้องของลูกสาวตนเอง
 
หญิงชรา และขายชรารู้สึกแปลกใจที่พวกเขาได้ยินเสียงราวกับว่าลูกสาวของเธอคุยกับใครบางคนอยู่ ไม่ช้าท้ังสองคนก็เดินกลับไปนอนต่อที่ห้องของตนเอง
 
พวกเราคงหูฝาดไปละมั้ง ชายชรากล่าว
 
ออกมาได้แล้ว สุมาลีเอ่ย
 
ได้ครับเจ้าหญิง
 
บอยตอบกลับ
 
แต่เตียงเจ้าหญิงนี่ก็นิ่มดีเหมือนกันนะครับ อิอิ
 
^^