นางฟ้าบันดาลรัก

วันต่อมา

รุ่งเช้้า 5.00 น.

นางฟ้าน้อยหมุนตัวสองครั้งและร่ายคาถาขณะที่บอยกำลังหลับอยู่บนเตียงบ้านและสวมชุดนอน สีฟ้า เขากำลังเคลิ้มอยู่พอดีเลย

โอมเพี้ยงทันใดนั้นท้องฟ้าก็แปรเปลี่ยนเป็นสีดำมืดครึ้ม ฝนตกลงมาอย่างหนักทำให้หลังคาบ้านของสุมาลี ชุ่มไปด้วยน้ำ

ทันใดนั้นร่างของปกรณ์ก็กลายเป็นร่างเดิม หรือ ร่างบอยและหลุ่นตุ๊บลงมาจากหลังคาบ้านของสุมาลีอย่างรวดเร็วด้วยเวทมนต์ของนางฟ้าน้อยสุดสวย

ตุ๊บ โอ๊ยๆ เจ็บจัง มึนหัวเลยเรา

หญิงสาวจึงตกใจ ลืมตาด้วยความสลึมสลือแล้วร้อง อ๊ายด้วยความกลัวเมื่อรู้สึกว่ามีใครสักคนหล่นลงมาทับตัวของเธอ

นี่เธอเป็นใคร สุมาลีเอ่ย

ผมเองครับ  ปกรณ์เอ่ยพร้อมกับลุกขึ้นนั่งบนเตียงสีชมพูของหญิงสาว ในห้องมีโคมไฟระย้าสวยงาม และตกแต่งด้วยสีชมพูทั้งห้องและมีตุ๊กตาชิสุกะน่ารักทีเดียว

แล้วเธอมาได้ยังไงกันน่ะ

เธอเป็นใคร แล้วเธอตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ ฉันจำได้ว่าเธอตายไปแล้วนะ นาย...

ผมเอง ลองนึกดูสิครับว่าผมเป็นใคร

สองคนนั่งขย่มเตียงไปมา และตะโกนเสียงดัง

5.30 น.

ไม่นานพ่อกับแม่ของสุมาลีก็เกิดความสงสัย ชายชรา และหญิงชราเดินมาหน้าห้องของสุมาลี

ก๊อกๆ ขอแม่กับพ่อเข้าไปดูหน่อยนะลูกว่าเกิดอะไรขึ้น

สุมาลีเลิกคิ้วเพราะทำอะไรไ่ม่ถูก เธอกำลังคิดว่าจะเดินไปเปิดประตูดีไหม

สุมาลีเดินกลับมาที่เตียงขณะที่บอยนอนทับขาเธอ

สุมาลีกระซิบใส่หูของปกรณ์เบาๆ

แต่ทำไมฉันถึงไม่เจอเธอเลยล่ะ ฉันเลยคิดว่าเธอตายไปแล้วน่ะ

โอ๊ยจั๊กกะจี๊จัง บอยหัวเราะเสียงดัง

ทันใดนั้นก็เกิดฟ้าผ่าเสียงดัง 3 ครั้งทำให้ไฟดับทั่วบ้าน

บอยจึงแอบเข้าไปซ่อนใต้เตียงของสุมาลี พร้อมกับคอยเงี่ยหัวฟังข้อมูลต่างๆ

และไม่ช้าสุมาลีก็เปิดประตูให้พ่อกับแม่ออกมา

เข้ามาได้เลยค่ะ

พ่อกับแม่ของเธอไม่เจอใครเลยในห้องของลูกสาวตนเอง

หญิงชรา และขายชรารู้สึกแปลกใจที่พวกเขาได้ยินเสียงราวกับว่าลูกสาวของเธอคุยกับใครบางคนอยู่ ไม่ช้าท้ังสองคนก็เดินกลับไปนอนต่อที่ห้องของตนเอง

พวกเราคงหูฝาดไปละมั้ง ชายชรากล่าว

ออกมาได้แล้ว สุมาลีเอ่ย

ได้ครับเจ้าหญิง

บอยตอบกลับ

แต่เตียงเจ้าหญิงนี่ก็นิ่มดีเหมือนกันนะครับ อิอิ

^^