ขอบคุณที่ให้ฉันได้รักเธอ Thank 4 U

       ฉันรู้สึกดีที่เช้านี้ ฉันตื่นมาแล้วตาไม่ได้บวม มันทำให้ฉันมาโรงเรียนได้อย่าง ร่าเริง สดใส  

“พี่พีหวัดดี^^” ฉันกล่าวทักทายรุ่นพี่ ที่เรียกได้ว่าเจอกันเมื่อไหร่เป็นต้องทักก็ว่าได้

“อ่า~ครับ”รพี่พี่เอ่ยตอบพร้อมส่งยิ้มให้ตามปกติอย่างเช่นทุกวัน  ก่อนจะขอตัวไปเรียน

 หลังจากที่รุ่นพี่ลับหลังไป รอยยิ้มของฉันก็พรุดพายเต็มใบหน้า ยิ้มให้ตัวเองอย่างมีความสุข ก่อนจะต้องฝันสลายเมื่อถูกเจ้าเพื่อนตัวดีเข้ามาทำลายซะได้

แปะๆๆ!

“พี่เค้าเดินไปไหนต่อไหนแล้ว!!!!”เพื่อนสาวตบมือรัวๆใส่หน้าของหนุ่มร่างบางจนเจ้าตัวสะดุ้งหันควับมองหน้าเพื่อนด้วยแววตาขุ่นเคือง

“นี่แนะ!!!!จุ้นไม่เข้าเรื่อง”หนุ่มร่างบางหยิกเข้าให้ที่แขนของเพื่อนตัวแสบจนร้องโอ๊ย! และยิ้มด้วยความหมันไส้

“โอ๊ย!!อาร์มบ้า เจ็บนะ ชิๆๆ”

“หมูบีมเอ๊ย ไปดีกว่าอยู่กับแกเนี่ยประสาทจะกิน”ว่าเข้าให้แล้วเดินหนีขึ้นห้องเรียนไป ปล่อยบีมให้โวยวายเป็นบ้าอยู่คนเดียว

“ห๊า O[___]o!!!!!!! อาร์ม ว่าใครหมูฮะ! อ๊ากกกกไม่ย้อมมมมT^T”

 …………………………………………………………………………………………………………………………………..

วันต่อมา

“แล้วโทรหาชั้นนะ  จุ๊บ!”

   อึก!

ฉันชะงักกึกระหว่างทางเดินกลับบ้าน เมื่อเห็นรุ่นพี่ที่คุ้นเคยดีกับ แฟนสาว !!!~

“บายนะที่รัก”พี่พีโอบเอวพี่แพรวก่อนพี่แพรวจะขึ้นรถพร้อมกับการหอมแก้ม สายตาที่พี่พีมองแฟนสาวมันช่างหวานจนคนข้าหลังมองตามด้วยความเศร้าใจ ถึงแม้จะแอบอิจฉาเล็กๆแต่ฉันก็พอที่จะเข้าใจสถานะของตัวเองดี ว่าตัวเองอยู่ในฐานะน้องชาย!!!

 “อ้า อาร์มกลับบ้านแล้วเหรอ? “เสียงรุ่นพี่ที่เอ่ยทักทำเอาเด็กหนุ่มทำตัวไมถูก ไม่รู้จะวางหน้ายังไงดี

“คะ ครับ!! อาร์มไปก่อนนะ พี่พีหวัดดี”เพราะยังทำใจไม่ได้กับภาพตรงหน้าเมื่อครู่  ฉันรีบสาวเท้าหนีด้วยเพราะกลัวหัวใจตัวเองจะเผลอพูดอะไรที่ไม่ควรพูดออกไป พร้อมๆกับความสัมพันธ์ที่อาจจะเปลี่ยนไปเพราะตัวเขาเอง….

“อะ อ้าว รีบไหนของเขานะ?” พี่พีเกาหัวด้วยความงุนงงก่อนจะเดินเข้าบ้านตัวเองไป

ฉันเก็บกระเป๋าแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้า “อาร์มเอ่ย…ลงมากินข้าวได้แล้ว”เสียงแม่ของฉันตะโกนเรื่องเมื่อถึงเวลาอาหาร

ฉันรีบวิ่งลงมาข้างล่าง แล้วต้องตะลึงกับอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะ “ทำไมมันเยอะแบบนี้ล่ะแม่” ฉันถามด้วยความสังสัย

“ลูกจำไม่ได้แล้วหรอ ว่าวันนี้วันอะไร” ฉันทำหน้ามึนงงเล้กน้อยกับสิ่งที่แม่พูด แต่ทันใดอ๊อดก็ดังขึ้น อ๊อดดดดดดดดดดดดดด

ฉันจึงไปเปิดประตู ~~ แฮปปี้เบริ์ดเดยฺทูยู แฮปปี้เบริ์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบริ์ดเดย์ แฮปปี้เบริ์ดเดย์ แฮปปี้เบริ์ดเดย์ทูยู~~

ฉันตกใจมากกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ทุกคนจัดงานวันเกิดให้ฉัน โดยมีพี่พีเป็นคนถือเค้ก ฉันรู้สึกดีใจมากเลย ที่ทุกคนจำวันเกิดฉันได้ ฉันลืมวันเกิดตัวเองได้ไงเนี่ย ฉันตำหนิตนเองเล็กน้อย แม่จึงชวนพี่พีเขามานั่งกินข้าวข้างในด้วยกัน

ฉันนั่งยิ้มไม่หุบปาก นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่คนเดียว ไม่ยอมกินข้าว จนแม่ถามว่า “เป็นอะไร ทำไมไม่กินข้าว มัวแต่นั่งยิ้มเป็นคนบ้าอยู่ได้” “ก็มันดีใจอ่ะแม่” ฉันตอบแม่ทั้งๆที่ยิ้มอยู่ หลังจากที่ฉันกินข้าวเสร็จแล้วไม่ทำอะไรนอกจากนั่งยิ่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ แม่เลยไล่ฉันให้ขึ้นไปนอน หลังจากนั้นฉันก็นอนหลับไปทั้งที่ยิ้ม เหมือนคนบ้าทั้งคืน

 -----------------------------------------------------------------------------------------

โทดทีนร้าทุกคน ตัวหนังสือเราอ่านไปอยากไปหน่อย เพิ่งแต่งอ่า อาจจะไม่สนุกเท่าที่ควรนร้า ^^