รักของฉันและเธอ

หายไปนานลืมเนื้อเรื่องไปหมดแล้วเน่อ ^^

---------------------------------------------------------------

พักเที่ยง...

"แก้วไปกินข้าวกันป่ะ" โทโมะชวนแก้วก่อนใคร
"อืมป่ะ ไปซิฟางไปด้วยกันไม๊" ฉันหันไปถามฟาง
"อ่อ ไม่หล่ะจ่ะฉันไม่รบกวนดีกว่าพอดีฉันจะไปกินกับป๊อบอ่ะ" ฟางตอบ
"อืม งั้นก้อไม่เปนไร ป่ะโทโมะ" พูดแล้วเดินนำไป
"คร้าบบบบบบบบ" แล้วนายนี่ก้อเดินตามหลังฉันมา
"โมะขา" เสียงมาก่อนตัว 
"ป่ะไปกันได้รึยังค่ะ" ดันฉันออกแล้วมาเกาะแขนโทโมะไว้
"ไปไหนครับ" นายนี่ก้อซื่ออีก
"ไปกินข้าวกันไงค่ะหรือว่าจะกินหวายดีเอ่ย" พูดได้ไม่อายปากเลยนะยัยพยูน
"นายโทโมะถ้างั้นฉันไปก่อนนะ โชคดี"
"ดีแน่แหละย่ะถ้าไม่มีเธอ" หวายตอบทันควัญ
"เดี๋ยวซิแก้ว ปล่อยเถอะครับผมจะไปกินข้าวกับแฟนผมขอตัวนะครับ ป่ะที่รัก" โทโมะคว้าข้อมือฉันไว้แล้วหันไปแกะมือหวายออกจากแขนเขา
"อืม ป่ะ"
"นี่โมะขา ไม่คิดจะไปกินข้าวกับหวายหน่อยหรอคะ" ยัยนั่นว่าอย่างไม่พอใจ
"ไม่หรอกครับ ผมจะไปกินข้าวกับแฟนผม"
"โมะ ลีลาอยู่นั่นแหละแก้วหิวแล้วนะ"
"ครับไปคับที่รัก"
"นังแก้วแก ฉีกหน้าฉันแกไม่รอดแน่ หึ!!!!!!!!!"
"คยองเทมานี่ซิ" หวายเรียกคยองเเท

"อะไรอีกหวาย" ถามด้วยความหงุดหงิด

"แกชอบยัยแก้วใช่มั้ย" หวายถามพร้อมทำหน้าตาเจ้าเลห์
"ก้อรู้ๆกันอยู่แล้วจะถามทำไมวะ"
"อยากได้ยัยแก้วเป็น_มียไม๊" คยองเทดูจะสนใจขึ้นมาโดยทันที
"อยากซิ ว่าแต่แกมีแผนอะไรอีกหล่ะ"
"ฉันจะให้แกทำแบบนี้เราจะได้ประโยชด้วยกันทั้ง 2 ฝ่าย ซุบซิบๆๆๆๆๆๆ.............." จากนั้นทั้ง 2 ก้อวางแผนกัน
"ตกลงตามนี้นะ" หวายถามคยองเทเพื่อความแน่ใจ
"อืม เพื่อแก้วฉันทำได้" ตอบตกลงพร้อมทำหน้าเจ้าเลห์
"งั้น เริ่ม!!!" หวายพูดพร้อมกับแยกย้ายกันไปตามแผน

ด้านแก้ว โมะ
"โมะ อิ่มแล้วอ่า" แก้วพูดพร้อมทำแก้มป่อง แล้วลูบท้องตัวเองไปด้วย
"อืม อิ่มแล้วก้อลุกดิ แล้วอย่าทำหน้าแบบนี้อีกนะ" โทโมะพูดแล้วลุกขึ้น
"ทำไมอ่า" แก้วถามแล้วลุกตาม
"มันน่ารักเกินไป เดี๋ยวฉันจะมีคู่แข่ง" โทโมะตอบอย่างหน้าตาเฉยในขณะที่แก้ว
"ฉ่า -////////////- อ่ะ...เอ่อ...คือ...คือว่าฉัน.....ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนดีกว่านะ" แก้วพูดแล้วเดินไป
"หึ เขินไม่เข้าเรื่องเลยนะแก้วใจ^^" ยิ้มอย่างมีความสุข

ระหว่างที่แก้วเดินมาเข้าห้องน้ำ

"แก้วใจ^^" คยองเทโผล่ออกมาจากไหนไม่รู้มาดักหน้าแก้วไว้
"อ่ะ....อ่าวคยองเทมีอะไรหรอ" ชักยังไงๆแล้วนะ โทโมะช่วยด้วย
"เอ่อคือว่าผมมีเรื่องจะคุยด้วยอ่ะตามมานี่หน่อยซิ" พูดเปนเชิงขอร้อง
"มีไรคุยตงนี้ก้อได้นิ"
"ไม่ได้!!" ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วยอ่าแก้วใจกลัว
"อืมๆ งั้นนำไปซิ" ฉันเลยต้องจำยอม
"อืม" แล้วคยองเทก้อเดินนำแก้วมาในสถานที่แห่งนึงซึ่งไกลพอสมควร
"พาแก้วมาที่นี่ทำไมหรอ" แก้วถามเพราะที่นี่มันคือหอพักหน่ะซิ
"เข้ามาก่อนซิ" คยองเทเปิดประตูห้องให้แก้วเข้าไป
"อ่ะ...เอ่อ ไม่ดีกว่ามีไรคุยตรงนี้ก้อได้นิ ^^' " ยิ้มเข้าไว้แก้วยิ้มเข้าไว้
"คุยนอกห้องมันไม่สดวกอ่ะเข้ามาข้างในดีกว่าน่า" พูดแล้วกระชากแขนแก้วให้เข้ามาข้างใน
"เอ่อ....มีไรว่ามาซิแก้วจะรีบกลับไปหาโทโมะป่านนี้รอแย่แล้ว"
"เปนไรกับโทโมะหรอ" เหยิบเข้ามา 1 ก้าว
"อ่อ เพื่อนสนิทกัน" ถอยออกไป 1 ก้าว
"แล้วมันชอบแก้วรึเปล่า" เหยิบเข้ามา 1 ก้าว
"มะ...ไม่รู้ซิ" ถอยไป 1 ก้าว
"แล้วเธอหล่ะชอบมันรึเปล่า" เหยิบเข้ามา 1 ก้าว
"มะ..ไม่รู้เหมือนกัน" ถอยออก 1 ก้าว
"หรอ" ก้าวเข้ามา 1 ก้าว
"อืม"ถอยออกไป 1 ก้าว
"แต่ฉันชอบเธอนะ" ก้าวเข้ามา 1 ก้าว
"ห๊ะ!!!!" ถอยจนชิดกำแพง
"ฉะนั้น ฉันมีสิทในตัวเธอ" ก้าวเข้ามาพร้อมเอามือรวบเอวแก้วไว้
"ทะ..ทำอะไรอ่ะคยองเท ปล่อยแก้วนะแล้วที่เรียกมาจะคุยเรื่องอะไรหล่ะ"
"ไม่คุยแล้วแหละเปลี่ยนเปนการกระทำดีกว่า" คยองเทพูดพร้อมกับรัดแก้วแน่นขึ้น
"การกระทำ การกระทำอะไรปล่อยฉันนะปล่อย"
"เฉยๆหน่า" จากนั้นคยองเทก้อเริ่มรุกล้ำบริเวณคอของแก้ว

ด้านโทโมะ
"ทำไมแก้วไปนาน จังชักเปนห่วงแล้วซิ" พูดแล้วเดินไปดูแก้วที่ห้องน้ำ

ห้องน้ำหวายมาดักรออยู่แล้ว
"แก้ว แก้ว แก้วครับอยู่ในห้องน้ำรึเปล่า" โทโมะตะโกนอยู่หน้าห้องน้ำหญิง
"อ้าวโมะ มาทำไรที่นี่คะ" หวายทำเดินออกมาจากห้องน้ำ
"มาตามหาแก้วหน่ะ แก้วอยู่ในห้องน้ำไม๊หวาย" โมะถาม
"ไม่มีหนิ่คะ" แอ๊บไม่รู้แบบสุดๆ
"เหนบอกจะมาเข้าห้องน้ำหนิ่ หายไปไหนของเขานะ" ถามด้วยความเปนห่วง
"เหนเดินไปกับคยองเทนี่คะ ท่าทางมีความสุขกระหนุงกระหนิงกันเชียว"
"ว่าไงนะแก้วไปกับคยองเท"
"ใช่หน่ะซิคะ"
"แล้วไปทางไหน" ถามด้วยอาการร้องรน
"ทางนู้นค่ะ" หวายชี้ทางไปมั่วๆแต่มันเปนทางเดียวกับที่คยองเทพาแก้วไป
"ไปนะ" โทโมะวิ่งไปอย่างรวดเร็ว
"เดี๋ยวซิคะโมะรอหวายด้วย หึถึงรีบไปก้อเท่านั้นป่านนี้ยัยแก้วมันคงเปนของคยองเทไปแล้วแหละ" หวายตะโกนแล้ววิ่งตามหลังโทโมะไป ส่วนคำหลังบ่นกับตัวเองเบาๆด้วยความสะใจ

ด้านแก้ว
"อย่า..หยุดนะ หยุดเดี๋ยวนี้" คยองเทกำลังมีความสุขกับลำคอขาวของแก้ว
"หืม ทำไมไม่ชอบหรอ"
"ใช่ ชั้นไม่ชอบปล่อยฉันเดี๋ยวนี้"
"ใช่ซิ ฉันมันไม่ใช่ไอโมะหนิ่เธอถึงไม่ชอบ" พูดด้วยความโมโหพร้อมกับเหวี่ยงแก้วขึ้นเตียง
"โอ้ย  ปล่อยๆปล่อยนะ" แก้วดิ้นเมื่อคยองเทคลานเข้ามาจับขาเขาไว้
"นิ่งๆน่า" คยองเทว่าแบบรำคาญ
"นี่เธอ โอ้ย" แก้วหยิบโคมไฟมาฟาดเข้ากับหัวคยองเท
"โทโมะช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย!!!!!~" แก้วร้องขอความช่วยเหลือ

-----------------------------------------------------------------------------

โทโมะจะช่วยแก้วได้ไม๊นะติดตามตอนต่อไป  รู้สึกว่าทุกคนจะไม่ค่อยชอบนิยายเราเลยอ่ะ

ไม่เม้นกันเลย เราว่าจะเลิกอัพแล้วแหละแต่งไปก้อไม่มีคนอ่าน ตอนนี้อาจจะเปนตอนสุดท้ายนะ