รักของฉันและเธอ

เช้ามาฉันก้อต้องตื่นมาเจออีตาบ้ากามอีกและฉันหล่ะเซ็งสุดๆ นั่นพูดถึงก้อมาเลย

"แก้วจ๋า วันนี้ไปเรียนได้ยัง"  พูดซะเลี่ยน

"เออ ป่ะไปเรียนกันไอ้คุนหนู"
"ค้าบบ"  แล้วฉันกับอีตานั่นก้อมาถึงโรงเรียน ฉันจะต้องรีบไปหาเพื่อนฉันนะยะแล้วนายนี่จะเดินตามฉันมาทำไมเนี่ย
"นี่นาย จะเดินตามฉันมาทำไมห๊ะไม่มีเพื่อนหรือไง"
"เพื่อนหน่ะมีแต่อยากตามแก้วไปอ่ะ"
"ประสาท"
"ฟางจ๋า~ แก้วมาแล้วคิดถึงจังเลย"
"จ้า  อ้าวแก้วแล้วนั่นใครอะแฟนหรอแหมมีแฟนไม่บอกกันเลยนะ"
"บ้าๆป่าวนั่นหน่ะเพื่อนพอดีไปเปนพี่เลี้ยงให้หน่ะ"
"หรอแล้วชื่อไรอะ"
"ชื่อโทโมะครับ ตอนนี้เปนเพื่อนเดี๋ยวอีกหน่อยก้อเปนแฟนเองครับ"
"นี่นาย"
"^^"  ฉันหล่ะปวดหัวกับอีตานี่จริงเลย
"อ้าวไอป๊อบ"  รู้จักป๊อบได้ไงฟะ
"อ้าวไอโมะเปนไงบ้างวะเพื่อนแล้วมาที่นี่ได้ไงเนี่ย"
"ก้อเพิ่งกลับมาจากญี่ปุ่นอะ"
"เอ่อ โทดนะ 2 คนนี้รู้จักกันแล้วหรอ"  ฟางถามอย่างงงๆ
"อ๋อ ฟางคงยังไม่รู้ซินะว่าป๊อบกับโมะอะเปนเพื่อนกันตั้งแต่เดกๆแต่ต้องจากกันเพราะว่าไอโมะไปเรียนเมืองนอก"
"ใช่ๆ ไอป๊อบไหนวะแฟนแกที่บอกว่าสวยนักสวยหนา"
"นี่ไงแฟนเรา ฟางแนะนำตัวซิ"
"อ่อ เราฟางนะเปนแฟนกับป๊อบแล้วก้อเปนเพื่อยสนิทแก้วยินดีที่ได้รู้จักโทโมะ"
"ครับ แก้วใจ รีบขึ้นห้องกันเถอะ"
"เออๆ วันนี้มาแปลกพูดเพราะซะ" ฉันเดินบ่นไปตลอดทางขึ้นอาคารและระหว่างทางก้อมี..........
"โมะขา กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะทำไมไม่บอกหวายคะหวายคิดถึงโมะขามากเลยนะคะเรากลับมารักกันเหมือนเดิมนะคะโมะขา" เหนหน้ายัยนี่แล้วอยากจะกระโดดถีบมันทำมาเปนโมะคะโมะขา ไม่ใช่หึงหรอกนะก้อแค่...โมโหแค่นั้นเอง
"เอ่อ หวายคือเราคิดกับหวายแค่เพื่อนนะตอนนี้เรามีแฟนแล้วหล่ะ ^^" ใครวะแฟนนายฉันอยู่บ้านเดียวกับนายยังไม่รู้เลย
"ไม่จริง คนไหนหล่ะคะแฟนโมะ"
"นี่ไง" เฮ้ยๆๆๆๆ  ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วยฟะ อย่าเอาฉันไปเกี่ยวนะตาโทโมะบ้า
"ไม่จริงยัยทอมจอแบนนี่หรอคะ"  แหมพูดแทงใจดำเหลือเกินนางพยูน
"ใช่ฉันนี่แหละแฟนโมะ นี่ใครคะทำไมมาเกาะแกะโมะแบบนี้แก้วไม่ยอมนะคะ" ฉันหมั่นไส้หรอกนะถึงได้ทำแบบนี้
"เอ่อ" ตานี่คงจะอึ้งหล่ะซิเมื่ออยู่ดีๆฉันก้อเดินมากอดเอวเค้าไว้
"แก้วถามว่าใครคะ"
"เอ่อ เพื่อนหน่ะครับไปกันเถอะที่รัก" พูดอย่างเดียวจะไม่ว่าเลยนะนี่นายเอามือมารวบเอวฉันไว้ด้วย
"นายมีสิทอะไรมากอดเอวฉัน" ฉันพูดเสียงกรอดไรฟันให้ได้ยินกัน 2 คน
"^^" หน้าด้านซะไม่มี  แต่ก้อสะใจที่ทำให้ยัยพยูนกรี๊ดดแตกไปได้
"ที่พูดเมื่อกี๊อะจริงหรอ ^^" ยังไม่จบอีก

"ป่าว ฉันเล่นไปตามเนื้อผ้าเท่านั้นแหละ"  ฉันตอบตามที่สมองคิด แต่นายนั่นดูจะเศร้าอย่างเหนได้ชัด
"แต่ฉันคิดจริงนะ แก้วฉันชอบเธอนะ" อะไรกันล้อเล่นใช่มั้ย
"555+ ล้อเล่นซิท่า ฉันไม่เล่นด้วยนะเรื่องแบบนี้อะไปๆ มานั่งคุกเข่าอะไรตรงนี่เล่า"
"ฉันชอกเธอ..........จริงๆนะ"
"0_0" โกหกหน่า
"เปนแฟนกันฉันนะแก้ว"
"เอ่อฉัน..คือว่า......คือว่าฉัน" นายนี่หน้าดูจริงจังมากเลย
"ให้โอกาศฉันก้อยังดีอย่าปฎิเสธความรักฉันเลยนะแก้ว"
"อืมก้อได้แล้วจะเกบไปพิจารณานะ^^"
"แล้วจะให้คำตอบวันไหนอ่ะ"
"วันนี้วันที่ 25 พฤษภาคม วันที่ 7 วันเกิดนายค่อยให้คำตอบนะ"
"อืมหวังว่าฉันคงจะได้รับคำตอบที่ดีที่สุดในวันเกิดฉันนะ...แก้ว"
"อืม เรียนได้แล้วครูจะมาแล้ว" ตอนนี้รู้สึกเหมือนกับว่าหน้าฉันกำลังแดงอยู่
"หืมกำลังหน้าแดงหรอ"
"ปะ..ป่าวสักหน่อย -/////- ไปเรียนเลยไป"
"คร้าบบบบ  คนน่ารัก"
"ใครน่ารัก"
"แก้วแหละน่ารักที่สุดเลย"
"บ้าหน่าโทโมะ -////////-"
"555+ ไม่แกล้งแล้วก้อได้ดูซิหน้าแดงเปนมะเขือเทศแล้ว"
"ป่าวซักหน่อย" 

แกคิดหรอว่าแกจะได้รักกับโมะของฉันอย่างมีความสุขเพราะว่าฉันจะขัดขวางแกทุกวิธีทางนังแก้วแก ตายแน่