sunnyboy แกล้งป่วนเพราะแอบรัก
7.2
4) คู่ป่วน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตึงๆๆๆๆ
"แม่คะ มีอะไรกินมั้งช้าวเนี้ย"
"มีไข่เจียว"
"งั้นหนูไปอาบน้ำก่อนนะค่ัะ""จะ เร็วๆนะ"
"ค่า~"
หลังจากอาบน้ำเสร็จฉันก็เดินไปแต่งตัวในห้องนอนผนังลายดอกไม้สีชมพูหวานแหวว เสร็จแล้วฉันก็ลงมากินข้าวแล้วเตรียมแพ็คของใส่กระเป๋าเพื่อจะไปเรียน
ปี้นๆๆๆ
"ค่า ไปก่อนนะแม่"
"อืม"
ตึงๆๆ
"ป่านค่ะ"
"ทางนี้เลยครับ"(พนักงานพูดก่อนที่จะชี้ไปทางเบาะนั่งติดหน้าต่าง)
"ค่ะ"
พรุ่งนี้ก็หยุดแล้ว จะได้พักซักที แต่...เมื่วานนี่มันสุดจะทนจริงๆเลย เฮ้อ~
เอี๊ยดดดดดดดดด
"สายฟ้าครับ"(ฉันได้ยินเสียงคนๆนึงพูดขึ้นมาฉันว่าเสียงกับชื่อมันคุ้นๆนะ) "ทางนั้นเลยครับ"(พนักงานชี้มือมาทางชั้นอยากร้องไห้)
"ขอเปลี่ยนได้ไหมครับไม่อยากนั่งกับคนซุ่มซ่าม"(ว่าใครซุ่มซ่ามยะ)
"ได้ครับ ทางนั้นเลยครับ"
"ขอบคุณครับ"
ประมาณ 15 นาที ฉันก็มาถึงโดรงเรียน รถของยัยฝนขับตามมาติดๆ ยั่งกะจะมาเป็นบอร์ดี้การ์ดยังไงยังงั้น
แอดดดดดดดด
"นี่ค่ะเงิน"
"ขอบคุณครับ"
ตึงๆๆ
"ไง ยายฝน ขับรถมาติดๆเลยนะ"
"อยากจะมาถ่ายภาพเด็ดไปลงfacebook"
"บ้า!"
"ล้อเล่น...ปะ เข้าเรียนกัน"
"อืม"
ระหว่างที่ฉันกับยัยฝนเดินอยู่นั้น สายฟ้า ก็เดินตัวลีบเข้ามาแทรกเราสองคน
"นี่มีมารยาทมั้งสิ คนเค้ากำลังเดินอยู่"(ฉันเปิดบท)
"ไม่เป็นไรค่ะตามสบาย"
"นี่ยัยฝนจะบ้าผู้ชายไปแล้วนะ"
"โทดครับๆ"
"ทำหน้าตาให้เหมือนคนสำนึกผิดหน่อยสิ-*-"
"นี่ป่าน อย่าไปว่าเขาเลย"
"ใช่ครับอย่าว่าผมเลย~"
"อย่ามาทำเสียงกวนๆได้มะ"
"เอาล่ะๆ สายฟ้านายไปเข้าห้องนายได้แล้ว ส่วนฉันจะไปกับป่าน"(ยัยฝนทำตัวเหมือนกรรมการขึ้นมาทันใด)
เมื่อแยกจากกันแล้วฉันจึงรีบเดินปรี่เข้าห้องไปอย่างรวดเร็วแล้วหันมาพูดกับยัยฝนว่า
"ฝน ไม่เข้าเรียนรึไง"
"ถอดรองเท้าอยู่"
"ทำไมนานจัง"
"เสร็จแล้ว"
หลังจากนั้นฉันก็เรียนคาบ1-คาบ2ตามปกติ เมื่อมาถึงเวลาพัก 10 นาที
"ฝนไปซื้อไอติมกินกัน"
"อืม กำลังหิว"
ทันใดนั้นสายฟ้าก็เดินเข้ามาหาแล้วพูดว่า
"เดี๋ยวฉันเลื้ยงเอง"
"ขบคุณนะ แต่ บ้านฉันไม่ได้จน"
"ได้ค่ะ~"สงสัยตอนนี้หัวใจยัยฝนหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มแล้ว
"งั้นไปซื้อกันเลย"
"เชิญไปกันสองคนเถอะ" "ถ้าไม่ไปผมกอดอีกแน่"
"ป...ไปก็ได้ ชิ!"
แล้วพวกเราก็เดินไปซื้อไอติมกินกันและแน่นอน สายฟ้า จ่าย.....
"แม่คะ มีอะไรกินมั้งช้าวเนี้ย"
"มีไข่เจียว"
"งั้นหนูไปอาบน้ำก่อนนะค่ัะ""จะ เร็วๆนะ"
"ค่า~"
หลังจากอาบน้ำเสร็จฉันก็เดินไปแต่งตัวในห้องนอนผนังลายดอกไม้สีชมพูหวานแหวว เสร็จแล้วฉันก็ลงมากินข้าวแล้วเตรียมแพ็คของใส่กระเป๋าเพื่อจะไปเรียน
ปี้นๆๆๆ
"ค่า ไปก่อนนะแม่"
"อืม"
ตึงๆๆ
"ป่านค่ะ"
"ทางนี้เลยครับ"(พนักงานพูดก่อนที่จะชี้ไปทางเบาะนั่งติดหน้าต่าง)
"ค่ะ"
พรุ่งนี้ก็หยุดแล้ว จะได้พักซักที แต่...เมื่วานนี่มันสุดจะทนจริงๆเลย เฮ้อ~
เอี๊ยดดดดดดดดด
"สายฟ้าครับ"(ฉันได้ยินเสียงคนๆนึงพูดขึ้นมาฉันว่าเสียงกับชื่อมันคุ้นๆนะ) "ทางนั้นเลยครับ"(พนักงานชี้มือมาทางชั้นอยากร้องไห้)
"ขอเปลี่ยนได้ไหมครับไม่อยากนั่งกับคนซุ่มซ่าม"(ว่าใครซุ่มซ่ามยะ)
"ได้ครับ ทางนั้นเลยครับ"
"ขอบคุณครับ"
ประมาณ 15 นาที ฉันก็มาถึงโดรงเรียน รถของยัยฝนขับตามมาติดๆ ยั่งกะจะมาเป็นบอร์ดี้การ์ดยังไงยังงั้น
แอดดดดดดดด
"นี่ค่ะเงิน"
"ขอบคุณครับ"
ตึงๆๆ
"ไง ยายฝน ขับรถมาติดๆเลยนะ"
"อยากจะมาถ่ายภาพเด็ดไปลงfacebook"
"บ้า!"
"ล้อเล่น...ปะ เข้าเรียนกัน"
"อืม"
ระหว่างที่ฉันกับยัยฝนเดินอยู่นั้น สายฟ้า ก็เดินตัวลีบเข้ามาแทรกเราสองคน
"นี่มีมารยาทมั้งสิ คนเค้ากำลังเดินอยู่"(ฉันเปิดบท)
"ไม่เป็นไรค่ะตามสบาย"
"นี่ยัยฝนจะบ้าผู้ชายไปแล้วนะ"
"โทดครับๆ"
"ทำหน้าตาให้เหมือนคนสำนึกผิดหน่อยสิ-*-"
"นี่ป่าน อย่าไปว่าเขาเลย"
"ใช่ครับอย่าว่าผมเลย~"
"อย่ามาทำเสียงกวนๆได้มะ"
"เอาล่ะๆ สายฟ้านายไปเข้าห้องนายได้แล้ว ส่วนฉันจะไปกับป่าน"(ยัยฝนทำตัวเหมือนกรรมการขึ้นมาทันใด)
เมื่อแยกจากกันแล้วฉันจึงรีบเดินปรี่เข้าห้องไปอย่างรวดเร็วแล้วหันมาพูดกับยัยฝนว่า
"ฝน ไม่เข้าเรียนรึไง"
"ถอดรองเท้าอยู่"
"ทำไมนานจัง"
"เสร็จแล้ว"
หลังจากนั้นฉันก็เรียนคาบ1-คาบ2ตามปกติ เมื่อมาถึงเวลาพัก 10 นาที
"ฝนไปซื้อไอติมกินกัน"
"อืม กำลังหิว"
ทันใดนั้นสายฟ้าก็เดินเข้ามาหาแล้วพูดว่า
"เดี๋ยวฉันเลื้ยงเอง"
"ขบคุณนะ แต่ บ้านฉันไม่ได้จน"
"ได้ค่ะ~"สงสัยตอนนี้หัวใจยัยฝนหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มแล้ว
"งั้นไปซื้อกันเลย"
"เชิญไปกันสองคนเถอะ" "ถ้าไม่ไปผมกอดอีกแน่"
"ป...ไปก็ได้ ชิ!"
แล้วพวกเราก็เดินไปซื้อไอติมกินกันและแน่นอน สายฟ้า จ่าย.....
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ