Remember of high school

ณ บ้านผม 7.00 น. แม่ผม : บุ๊ค ตื่นได้แล้วลูกเอ๊ยยย เดี๋ยวมันจะไปโรงเรียนสาย ผม : ค๊าบ ๆ จะลงไปแล้ว ๆ แม่ผม : เร็วๆ ก็แล้วกัน… 45 นาทีผ่านไป ไวเหมือนโกหก ผมก็ยังไม่ออกมาจากห้อง ทำไงได้วะ เมื่อคืนแม่ง ล่อนั่งโหลดหนังโป๊ ถึง ตี4 ใครมันจะไปตื่น เหอะ ๆ นั้นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นมันอยู่ที่ แม่ผมกำลังเดินขึ้นมา พร้อมกับ ถาดใส่ผลไม้ ไหว้เจ้า แล้วเข้ามาหากุ หึหึ รู้ใช่ป๊ะ ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ถาดใบนั้นได้ลอยมากระทบกระบาลผมตัง ผ่างงง ! แม่ผม : ตื่นได้แล้ว โว้ย !!! ผม : โหดอ่ะแม่  ไม่เห็นต้องรุนแรงเลย T^T แม่ผม : ถ้าแม่ไม่ทำอย่างนี้ ลูกก็ ไม่ตื่นดิ ไปๆ ลงไปอาบน้ำกินข้าว แล้วไปโรงเรียน ๆ ผม : รับทราบค๊าบบบบบ หลังจากผมทำธุระส่วนตัวกับ นางฟ้า AV ของผมทั้งหลายในห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว (แอบหื่น 555+) ได้เวลาไปโรงเรียนแล้วล่ะ โรงเรียนผมอยู่ห่างจากบ้านกุแค่ 500ม. เท่านั้นแหละ รถบ้านผมก็มีนะ คนไปส่งก็มี แต่ผมเลือกที่จะเดินไป เพราะอะไร น่ะหรอ เพื่อนๆผมน่ะสิ มันจะมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
เมื่อผมเดินไปถึงข้างโรงเรียน หมาตัวแรกที่เอ่ยปากเรียกผมก็คือ ไอเชี่ยบอล บอล : กว่าจะเสด็จได้นะ ไอคุนชาย นอนซุกนมใครอยู่ล่ะเมิงงงง ไอนี่มันสนิทกับผมตั้งแต่ม.ต้นแล้วล่ะ มันคือตัวสร้างสีสันของกลุ่มเลยล่ะ ต่อมาก็… ตู๋ : กุว่าน่ะ น้อง อากีระ วาตาเสะ ชัวร์เลย ม่ามม ม  ส่งไฟล์ให้กุเมื่อคืน กุจำได้ 555 นมบึ้ม ๆ ไอนี่มันคือเพื่อนโคตรรัก ตั้งแต่ อนุบาลล่ะ ไอเชี่ยนี่ หล่อสุดใน 4 คน ไปกับมัน รับรอง สาวเพียบ ! และคนสุดท้าย ไอซ์ : พวกเมิงนิ คิดจะหาสาระคุยกันตอนเช้าก่อนจะออกไปเรียนได้ป่าววะ สาส ฟังแล้วเสื่อม ! ไอนี่มัน สนิทกับผม ตอนซ้อมบาสด้วยกัน มันเปรียบเสมือน เครื่องจักรที่คอยดึงพวกผมไปเรียน กุ : เออ ๆ เลิกคุยก็ เลิกคุย เข้าโรงเรียนไปดูห้องเรียนกันดีกว่าว่ะ ๆ ห้องประจำอยู่ไหนยังไม่รู้เลย คือ โรงเรียนผมจะไม่เข้าแถวตอนเช้าวันแรกอ่ะ จะปล่อยให้นักเรียนไปดูห้องเรียนกันเองแล้วก็ เข้าพบครูประจำชั้นเอง และเรื่องวุ่นๆ ของเด็ก ม.4 ที่มีกันอยู่ 4 คนก็ได้เริ่มขึ้นตั้งแต่จุดนี้ล่ะ
อาจารย์ประกาศ : ประกาศ นักเรียนทุกท่าน กรุณาไปตรวจสอบห้องประจำของทุกคนด้วยนะคะ เพื่อจะให้เกิดความง่ายแก่การเริ่มการเรียนของวันนี้ ขอบคุณคะ ผม : - -* เอ่อ การเริ่มการเรียนของวันนี้ แล้วถ้าเรียนวันนี้ กุจะเอาไรเรียนวะ เชี่ยเอ๊ยยยยย หนังสงหนังสือห่าเหวไรก็ไม่ได้เอามา เฮ้ออออ พวกมัน : เมิงคิดว่า พวกกุเอามาหรอวะ วันแรก ต้องชิลๆ อย่างนี้ล่ะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ ผม : เหอ ๆ อยากให้จารย์ คิดแบบนี้บ้างจังว่ะ รับรองสบายย ย ย ยย ตู๋ : เห้ย ๆ มาดูนี่ดิ ดวงดีว่ะ เรา4 คนอยู่ห้องเดียวกันหมดเลยอ่ะ บอล : เห้ย เจ๋งว่ะ ฮี๊วววววว ไอซ์ : ทำไมพวกเมิงไม่แยกกันอยู่วะ หนักใจกุอีก เฮ้ออออ แต่ก็ดี ได้อยู่ด้วยกัน ผม : อ่านะ ๆ ป่ะๆ ขึ้นห้องดีกว่า แล้วผมก็บิดขี้เกียจ ด้วยความที่ติดนิสัยของเหวี่ยงแขนไปมาตอนบิดขี้เกียจ แขนผมจึงไปถูกกับ ญ คนนึงเข้า ตุบ.. ผม : เอ่อ ขอโทษครับ เจ็บตรงไหนรึป่าว คือ เราไม่ได้ตั้งใจอ่ะ ญ คนนั้นเงยหน้าขึ้นมา ผมเกิดอาการslow ชั่วขณะ ม่าง นึกว่าโฆษณายาสระผม สะบัดหน้าเงยมาซะนะ น่ารัก อ่ะ ^^ แบบว่า เป๊กเลย ๆ ญ คนนั้น : ไม่เจ็บอ่ะ ไม่เป็นไรหรอก ทีหน้าทีหลังหัดดูหน้าดูหลังด้วยล่ะกัน ถ้าจะบิดขี้เกียจก็หัดไปบิดไกลๆ จะได้ไม่โดนคนอื่นด้วย เดี๋ยวเชื้อขี้เกียจไปติดคนอื่นอ่ะ ทำไงล่ะ ?
ณ ตอนนั้น จำได้ว่า อึ้งไปเลย แล้วผมเป็นคนที่ไม่ค่อยยอมใครด้วย พอได้ยินแค่นั้นแหละถึงจะน่ารักแต่ผมก็ไม่ยอม ผม : โอ๊ย คุณเธอ ขอโทษก็ขอโทษแล้ว จะมาบ่นอะไรยาวยานเป็นคนแก่ไปได้ หา แล้วไอการที่ชั้นมาบิดขี้เกียจตรงนี้มันผิดด้วยหรอ ป้ายก็ไม่ได้มีบอกไว้นิ ส่วนไอเชื้อขี้เกียจน่ะ ไม่มีหรอก ๆ (ขี้โม้) พูดงี้ฉันเสียหายนะ ญ คนนั้น : อ้าว ! แล้วแกมาบิดโดนชั้นทำไมล่ะ ถ้าแกไม่โดนฉัน ฉันก็ไม่ต้องมาบ่นแกอย่างนี้หรอก ผม : - -* ก็บอกว่าไม่ได้ตั้งใจ ๆ ไม่เข้าใจหรอ !!!! พวกนั้น : - -* เวรตะไลล่ะ เจอแบบนี้กุว่ายาวแน่ ๆ ผมกับยัยนั้นก็ เถียงกับ ฉอด ๆๆๆๆๆๆๆ อยู่หน้าตึกที่กำลังจะขึ้นไปเรียน อาจารย์ก็มาพอดี เพราะผมกับยัยนั่นเถียงกันดังมาก !!! อาจารย์ : นี่พวกเทอ อยู่ห้องไหนกันเนี่ย ผม,ยัยนั้น : 4/6 ครับ/ค่ะ พวกนั้น : เหอะ ๆ ดันมาอยู่ห้องเดียวด้วยกันอีก ยัยนั้น เลยเดินขึ้นห้องไป โดย ที่ผมนั้น ยังค้างๆ คาๆในใจว่า เอ๊ะ กุผิดหรอ ? ตู๋ : 5555 วันแรก ก็เจอเลยนะเมิงงง ระวังเป็นพรหมลิขิตนะ ^^ ผม : พรหมลิขิต เชี่ยไร กุว่า ลิขิตให้มาเถียงกันมากกว่า บอล : หึหึ กุรู้นิสัยเมิงอยู่น่า 555 หลังจากผมโดนแซวอยู่พักนึง ก็ได้เวลาผมเอาคืนเพื่อนรักผมบ้างล่ะ ผม : เมิงจะขำไรนักหนา ไอตู๋ กุว่า เมิงรีบ ๆขึ้นห้องเหอะ มันยังคงฮากับเรื่องที่ผมเจอเมื่อกี้นี้น่ะ แต่ ผมได้เวลาเอาคืนบ้างแล้วล่ะ ผม : เมิงรับขึ้นห้องเหอะ บรรดาแฟนคลับเมิงมากันแล้วล่ะ ไอซ์ : ตัวใครตัวมันล่ะกัน กุไปก่อนล่ะ เจอกันบนห้องนะเมิง ตู๋ : สัส เอ๊ย ย ยย กรรมติดจรวดจริง ๆ บอล : กุว่าน่ะ ไม่ติดจรวจหรอก กุว่าน่ะ เร็วตามลมตดมากกว่า เพราะกุพึ่งตบมะกี้เล๊ยยย 5555 ผม : - -* มุขเมิงควรเล่นให้ถูกที่ถูกเวลาบ้างนะ บอล : ไปเหอะ ๆ กุขี้คร้านเคลียให้มัน แล้วพวกผม ก็ขึ้นไปบนห้อง… พอ ถึงบนห้อง สิ่งที่พวกผมหาเป็นสิ่งแรกก็คือ ที่นั่ง และต้องเป็นหลังห้องริมหน้าต่างท่านั้น ถึงเวลาเรียนคาบอื่นมันจะไม่ติดหน้าต่าง แต่ขอให้มันเป็นหลังห้องริมประตูก็ได้ พอพวกผมเจอที่นั่งประจำ อาจารย์ก็เริ่มพล่ามตาบสเต็ป อาจารย์ : สวัสดคะ นักเรียนทุกคน ดิฉัน ชื่อ ….. อะไรก็ว่าไป ผมไม่สนใจอะไรมากหรอก เพราะตอนนี้ ผมกำลังมองข้างหลังของ ยัยนั่นอยู่ และกำลังคิดว่า ‘คนไรน่ารักสาสเลยวะ !’ อาจารย์ : เรามาเริ่มกันที่ การแนะนำตัวเลยนะ เอาตามเลขที่ก็แล้วกัน ^^
                คนแรกก็ไม่ใช่ใครที่ไหน คือ ไอซ์นั้นเอง เพราะมันชื่อจริงขึ้นต้นด้วยก.ไก่ ต่อมาก็คือ ไอบอล ไอตู๋และผม หลังจากเพื่อนๆ เพราะนำตัวไปได้ครึ่งนึง ยัยนั้นก็ออกมาแนะนำตัวบ้าง ยัยนั้น : สวัสดีค่ะ หนูชื่อ … ชื่อเล่น โดนัท เรียกนัทเฉยๆ ก็ได้ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนๆทุกคนนะคะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ และยัยนัท ก็แจกยิ้มหวานให้ก็จะเข้าที่นั่งไป ผม : โดนัทหรอ หึหึหึ (ทำหน้าชั่ว ๆ) ตู๋ : เมิงกำลังคิดอะไร เลวๆ อยู่ใช่ป๊ะ ?? ผม : เออ รู้ทันกุจริง แต่ดูจากนามสกุลแล้ว ผู้ดีไม่ใช่ย่อย ไปสืบหน่อยมั้ยว่าบรรพบุรุษเค้าเป็นใคร บอล : เห้ยไอซ์ ไปเสรือกเรื่องชาวบ้านกับพวกนี้ด้วยกันป่ะ ? ไอซ์ : กุขอผ่านว่ะ ๆ
หลังจากแนะนำตัวเสร็จ อาจารย์ก็เริ่มแจกตารางเรียนให้พวกเพื่อนๆ และพวกผม จากนั้นอาจารย์ก็ออกจากห้องไป ไม่ถึง 1 นาที โต๊ะยัยนัทก็มีคนมารุม ถามนู้นถามนี่ โดยเฉพาะผู้ชาย พวกผมก็ไม่สนใจอะไรมากมายนัก เพราะว่า พวกผมนั้นต้องเป็น บอดี้การ์ดทางสายตาให้กับไอตู๋ซะก่อน เพราะ สาวๆในห้อง มองมันซะจน เห็นทะลุไปถึงไส้ติ่งแล้ว ไม่นาน ออดก็ดัง กรี๊งง ๆๆๆๆๆๆ
                เวลาที่เหลืออีก 3 คาบ อ่อ ลืมบอกไปว่า พวกผมเรียนกัน 8 คาบนะครับ รวมคาบเที่ยงด้วยแล้ว ก็ 9 คาบ กว่าจะเลิกก็ 16.30 นู้นแหละ 3 คาบที่เหลือ อาจารย์ก็ ให้คุยกันจนคุ้นเคยจนมาถึงคาบเที่ยง ปัญหาแรกก็มาหาพวกผมเลย ไอเชี่ยเตี้ยคนนึงมันมาถามพวกผม มันน่ะชื่อ ไอแมน
แมน : เห้ย พวกเมิงอ่ะ ได้ข่าวว่าเป็นนักกีฬาบาสจังหวัดที่ 4 ตัวเลยใช่ป่าววะ ? บอล : เออ แล้วไมวะ ? แมน : กุจะท้าพวกเมิงแข่งบอล ผม : - -* เมิงบ้าหรอ ถามพวกกุว่าเป็นนักบาสมั้ย เสรือกท้ากุแข่งบอล พวกเมิงว่าไงวะ ? ผมหันถามเพื่อนซี้ผมทั้ง 3 คน แน่นอนว่า ถ้าใครเอาด้วยคนนึงกลุ่มเราก็เอาเหมือนกันหมด เป็นไงล่ะเพื่อนผม รักกันดีมั้ยล่ะ 555 ไอซ์ : แล้วแต่เมิงไอบุ๊ค บอล : ตามใจคุนชาย ตู๋ : เมิงก็น่าจะรู้นิสัยกุ ? ผม : สรุป พวกเมิงนี้ รอกุตัดสินใจใช่ป่ะเนี่ย ?? บอล : เอ้า แล้วก่อนจบม.3 ใครเป็นคนยกตำแหน่งคนตัดสินใจให้เมิงล่ะ? ให้กุทวนความจำมั้ย ผม : เออ ๆ เท่าไหร่ ? ผมถามราคาพนันทันที เพราะดูจากรูปลักษณ์หน้าตาให้ไอคนที่มาท้าแล้ว มันต้องเล่นแดรกตังค์กันแน่นอน แมนและพวก : คนล่ะ 50 ตกแล้ว ทีมล่ะ 200 พวกผม : ok จัดเลย
                หลังจากที่พวกผมรวมตังค์กันเสร็จแล้ว ลูกตะกร้อก็ไหลลงมาสู่สนาม นี่คือบอล 4 คน ปกติแม่มเล่น5 แต่พวกผมเล่น 4 เพราะต่างฝ่ายต่างมีคนไม่พอ การโยนเหรียญเลือกแดน/เขี่ย ก็ได้เริ่มขึ้น เพื่อนแมน : เมิงเอาไร ? แมน : กุเอาก้อย ผม : งั้นกุเอาหัว แกร๊ง ๆๆๆ เสียงเหรียญได้ตกลงสู่พิ้นเพื่อให้เห็นกันจะๆว่า คนโยนนั้นไม่โกง เพื่อนแมน : ออกหัว เมิงได้เลือก ไอบุ๊ค แน่นอน ผมเลือกเขี่ยอยู่แล้ว เพราะ เตะที่สนามบาสในโรงยิมของโรงเรียนนี่หว่า ร้อนน่ะ ไม่มี ผม : เขี่ย แมน : เออ กุเอาฝั่งนู้น เพื่อนแมน : เอานะ 2 ลูก ใครยิงได้ก่อน เอาตังไปเลย ให้เวลา 15 นาที ถ้าเกิน แล้วยังเสมออยู่ต่อเวลาถ้าต่อเวลาแล้วยังเสมออีก ยิงลูกโทษ แต่ถ้าเกินแล้ว ทีมไหนนำ ทีมนั้นชนะไปเลย ! เข้าใจทั้ง 2 ฝ่าย พวกผม / พวกแมน : เออ วี๊ดดดดดดด เสียงคนบีบปาก รึยังไงเรียกไม่ถูก เอาเป็นว่า เสียงมันดังก็แล้วกัน เปรียบดังสัญญานการเริ่มการแข่ง
                สนามนี้มีโกลเป็น ช่องเล็กๆ ของแป้นบาส ที่ลูกตะกร้อลูกนึงจะลอดเข้าได้พอดี ถ้าไม่เจ๋งจริงล่ะก็ ยิงไม่เข้าชัวร์
                เริ่มเขี่ย ตำแหน่งของพวกผม บอลประตู ไอซ์หลัง/กลาง ผม,ตู๋ หน้า ส่วนการยืนโซนของทีมไอแมนนั้น ช่างมันเหอะ ผมไม่ได้สนใจ เหอะ ๆ ผมเขี่ยบอลเบาๆ ส่งให้ไอตู๋ บอกไว้ก่อนนะว่า ถึงพวกผมจะเป็นนักกีฬาบาสระดับจังหวัด แต่ เรื่องบอลน่ะ ผมก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน เมื่อไอตู๋ได้บอล ด้วยความที่ ส่วนสูงเท่ากัน รู้จักกันมาเป็น 10 ปี มันต้องรู้ใจผมแน่ ๆ ไอตู่เริ่มเลี้ยงขึ้นไปแดนพวกไอแมน และหลบทีมมันคนนึงไปได้อย่างสวยงาม จากนั้น มันส่งให้ผม ทำ 1 2 กัน จนมันเลี้ยงไปถึงเส้นหลัง และเปิดงามๆให้ผม จังหวะนั้น ประตูมันและตัวหลังตัวสุดท้ายของมันปิดอยู่ที่เสาแรก แต่ว่าผมนั้นยืนรออยู่ที่เสาสองเรียบร้อยแล้ว แค่สะกิดบอลให้มันเข้าช่องแค่นั้นเอง ผมง้าง และแป แต่…. วืดดด หัวลมครับพี่น้อง มันเป็นความโง่ส่วนบุคคลห้ามลอกเลียนแบบ เป็นอันขาด ผมแปบอล วืด หัวเกือบทิ่มกันเลยทีเดียว พวกมัน : ไอควายยยยยยยยยย !!!!!!!!!!!!!!!!
                เสียงไอสามคนนั้นด่าผมแบบ เคืองปนฮา เหอะ ๆ บอลก็ไหลออกหลังไป คราวนี้ถึงที ทีมไอแมนบุกบ้างล่ะ มันเล่นต่อบอลกันในแดนมัน และค่อยๆ รุกเข้ามาแดนผม ดูจากลักษณะการต่อบอลแล้ว ไอพวกนี้ก็ไม่ต่างจากพวกผมตอนเล่นบาสเลย ทั้งเข้าขา ทั้งสวยงาม แต่จะผ่านผมกับไอตู๋ซึ่งเป็นด่านแรกนั้น ยาก หึหึ ไอตู๋ ได้สะกัดตัวครองบอลไว้ ผมก็ไปปิดตัวรับบอล และใช้แผน Man2Man จับตัวจับตายเหมือนตอนเล่นบาส แต่มันก็ยังส่งมาได้ เพราะ นายประตูมันวิ่งออกมาจากประตูมัน เพื่อขอบอล และยิงครึ่งสนาม แต่หลุดกรอบออกไป ผลัดกันรุกผลัดกันรับอยู่อย่างนี้มา จนถึงนาทีที่ 14 เพื่อนไอแมนได้เตือนว่า จะหมดเวลาแล้ว ตอนนั้น พวกผมเป็นฝ่ายบุกด้วยความที่ชอบ C.Ronaldo มากมาย ผมจึงเลี้ยงตั้งแต่แดนตัวเอง หลบพวกมันไปได้ 2 คน และตัดสินใจกดหลังเท้าแบบเต็มข้อ บอลพุ่งลอดดากนายประตูทีมไอแมนไป แต่ แก๊ง บอลชนเสา ! สันชาตญาณของไอตู๋บอกมันว่า จิ้มเบาๆ ไอตู๋ซึ่งยืนอยู่ตรงนั้น พอดิบพอดี ก็จิ้มบอลเข้าไปแบบ งงๆ แต่มันทำท่าเหมือนตั้งใจ เอ๊ะยังไง แต่ก็นะ ชนะแล้วนิ ^^ เพราะเวลาหมดพอดีตอนไอแมนเริ่มเขี่ย
ผม : เอามา ๆ 200 ^^ แมน : เออ ๆ แพ้แล้ว แต่เล่นกับพวกเมิงนิ มันส์จริงๆเลยว่ะ ผม : 555 ไว้วันหลังมา ดวลกันใหม่ เจอกันเว้ย ๆ ไอซ์ : ไอสลัด ! ไม่คิดจะให้กุ โชว์อะไรกับเค้าบ้างรึ แหม ๆ เห็นโดนัทมาดู เลยโชว์เต็มที่เลย ผม : หืออ ? อะไร ใครมาดู ยังไง กุงง กุได้ตังค์แล้ว ไปกินข้าวล่ะ ตู่ : เมิงมานิ เพี๊ยะ !!! เสียงฝ่ามือดึงวิญญานกระทบโดนหัวผม ผม : อะไรของพวกเมิงนิ ? บอล : เมิงไม่เห็นจริงๆหรอ ? ผม : เห็นอะไรวะ ? ตู๋ : นู้น ๆ ล่ะมันก็ชี้ไปข้างสนาม ผม : อ้าว ยัยขี้บ่นนั้นเอง ทำไมหรอ ไอซ์ : เมิงนิ ไม่รู้ตัวเลยหรอ ? ประจำเลยนะ ตู๋ : อื้ม ตั้งแต่เมื่อก่อนล่ะ เวลาทำเชี่ยไรจริงจังน่ะ ไม่ค่อยสนใจอะไรหรอก รู้มั้ยว่า โดนัทน่ะ มามองเมิงตั้งแต่แรกเลยนะ ^^ ผม : เมิงรู้ได้ไงว่ามองกุ เค้าอาจจะมามองพวกเมิง 3 คนก็ได้ บอล : กุเป็นประตู กุเห็นหมดล่ะ มองเมิงนั้นแหละ ไม่ไปทักเค้าหน่อยหรอ ? ผม : เออ ๆ ไปหน่อยก็ได้ แล้วผมก็เดินเข้าไปทักทายตามมารยาท และใช้คำพูดที่คิดว่า สุภาพสุดๆแล้วในตอนนั้น ผม : มาทำไม ยัยขี้บ่น ? โดนัท : หา !นี่ แกว่าฉันหรอ ? ผม : ไม่ได้ว่า แต่เรียกเฉยๆ แค่นั้นแหละ ว่าแต่ มีอะไรล่ะ? โดนัท : ไม่มีอะไรแล้ว ไอบ้า ! ผม : อ้าวเฮ้ย ? อะไรของเธอเนี่ยย !!! พวกนั้น : เมิงไปหาเรื่องอะไรเค้า !!!! ตู๋ : เอ่อ ขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยนะ ว่าแต่มีอะไรหรอ ?? โดนัท : คือว่า เราไม่มีเพื่อนไปกินข้าวน่ะ เลยคิดว่า พวกนาย น่าจะไปกินกับเราได้ บอล : -0-  คิดถูกแล้วหรอที่จะมากับพวกเราจริงๆน่ะ พวกเราน่ะไม่เท่าไหร่ แต่ไอบุ๊คเนี่ย ดูท่าจะไม่ค่อยให้ความร่วมมือซักเท่าไหร่นะ ไอซ์ : เออ ๆ เลิกพูดเหอะ อีกครึ่งชั่วโมงก็พักแล้ว ไปกินข้าวกันดีกว่า มีไรค่อยคุยกันตอนกินข้าว โดนัท : ขอบคุณพวกเธอ 3 คนมากนะ ^^ พวกนั้น : ไม่เป็นไร ๆ ผม : แล้วฉันล่ะ ? หา !! เธอคิดจะไม่ขอบคุณชั้นบ้างเลยหรอ โดนัท : ไม่รู้ไม่ชี้ ไปกินข้าวกันเถอะ ผม : -_- ถึงกับงง
แล้วพวกเราก็ไปกินข้าวกัน สิ่งที่ผมเห็นตลอดของเวลากินข้าวก็คือ รอยยิ้มของยัยนัทเวลาไอบอล ปล่อยมุข ผู้หญิง คนแรกที่กล้ามากินข้าวกับพวกผม แต่ พอจะกินเสร็จ สิ่งที่ทำให้งานกร่อยก็คือ ปากผมนี่แหละ เพราะผมดันไปถามอะไรที่ไม่ควรถามเข้า
ผม : นี่ ยัยนัท ทำไมแกถึงได้มากินข้าวกับพวกฉันเนี่ย ? เพื่อนในห้องไม่คบรึไง ? สงสัยจะใช่ หารู้ไม่ว่า คำพูดนั้น ทำให้นัทถึงกับ อึ้ง โกรธจนหน้าแดง และ ผมก็ยังแดรกข้าวอย่างไม่สนใจอะไร แต่ไอ 3 คนนั้นน่ะ รู้แล้วมันเริ่มที่จะขยับออกห่างผมไปเรื่อย ๆ จนได้ระยะ ยัยนัทก็เลย อีตาบ้า อย่างนายจะมาเข้าใจอะไร แล้ว ยัยนัทก็ วิ่งออกไปเลย ตู๋ : งานเข้าแล้วล่ะเมิง 555 บอล : ตามเคลียเอาเองก็แล้วกัน กุไม่เกี่ยวนะ ไอซ์ : มันเป็นทางของเค้า (ไอเชี่ยนี้มาแปลก ๆ) ผม : แล้วใครชวนยัยนั้นมากินข้าวล่ะฟร่ะ โอ๊ยยยยย
                ผมเป็นประเภทหากผู้หญิงงอน หรือไม่พอใจอะไรแล้ว จะไม่ค่อยยอม ถ้าคุยไม่รู้เรื่องจริง ๆน่ะ กริ่งเริ่มเรียนคาบต่อไปดังขึ้นแล้ว ผมก็ได้ขึ้นไปห้องเรียนกับเพื่อนผมตามปกติ แต่มันไม่ปกติตรงที่ คาบนี้ ยัยนัทไม่ขึ้นมา และ อาจารย์ก็พล่าม ๆ
ผม : เห้ยเมิง ๆ ยัยนัทแม่ม ไม่ขึ้นห้องว่ะ ? ตู๋ : กุว่า สถานการณ์ไม่ดีแล้วว่ะ ไปตามหน่อยเหอะ บอล : เออ ๆ ไปๆตาม ๆ ไอซ์ : ใช่ๆ ไปตาม ๆ แต่เมิงไปตามคนเดียวนะ ผม : อ้าว แล้วพวกเมิงทำไมทิ้งกุอย่างนี้ T^T พวกนั้น : อ้าว ก็เมิงแม่มก่อนเรื่องเองนี้หว่า อาจารย์ : เห้ย โต๊ะนั้นน่ะ คุยไรนักหนา อยากหัวแตกรึไงหา !!!!! พวกผม : ค๊าบบบบบบ ผม : อาจารย์ครับ ขออนุญาตไปปัสสาวะครับ ^^ อาจารย์ : เออ รีบไปรีบมา ผม : ขอบคุณครับ (ไม่อยากจะบอกว่า อาจารย์น่ะ สอนวิชาศาสนานะเนี่ย เล่นถามหาหัวแตกกันเลยทีเดียว)