Remember of high school

พอผมออกมาจากห้อง สิ่งที่ผมทำอย่างแรกก็คือ โทรหารุ่นน้องที่ผมเชื่อใจที่สุดในโรงเรียนนี้ ไอปอ
ผมโทรหาไอปอและสั่งให้มันหา เด็กผู้หญิงม.ปลายผมยาวน่ารักๆ ที่นั่งอยู่คนเดียว เพราะด้วยความคิดผม ยัยนัทไม่น่าจะมีเพื่อนคนอื่นอีกแล้ว (โทรศัพท์ดังว่ะ)

ผม : เหวย!
ปอ : เจอแล้วพี่ อยู่ที่อาคารฟ้า (อาคารฟ้าเป็นอาคารพักนั่งเล่นของเด็กนักเรียนน่ะครับ)
ผม : เออ ขอบใจมาก แค่นี้ล่ะ

                และ ตีนก็มาหาผมจนได้ เมื่อผมมาที่อาคารฟ้า เพราะภาพที่ผมเห็นคือ ไอเชี่ยกลุ่มนึง 3 คน มันกำลังล้อมยัยนัทไว้ ไอเชี่ยกลุ่มนั้นน่ะ มันคือ พวกไอเชี่ยแน่ พวกเชี่ยนี้น่ะมีเคยเรื่องกับผม สมัยผม ม.3 เรื่องราวเหมือนมันไฟมันจะมอดดับลงแต่มันกำลังจะลุกอีกครับ และประโยคสนทนาที่ผมได้ยินก็คือ

เชี่ยเบอร์ 1 : นี่ๆน้อง น้องมาทำอะไรคนเดียวล่ะครับ เปลี่ยวๆอย่างนี้สงสัยอยากเสียว
เชี่ยเบอร์ 2 : โดดไปกับพี่ข้างนอกเหอะน้อง มานั่งตรงนี้ก็ไม่ได้ไรขึ้นมาไปกับพวกพี่ดีกว่า
ไอแน่ : น้องรู้จักพี่มั้ย พี่น่ะ พี่แน่นะเว้ย ไปกับพี่เหอะ รับรองเสียวแน่ ๆ หึหึ
ผม : โคตรแมนเลยว่ะพวกเมิง แม่ม 3 คนรุมผู้หญิงคนเดียวเนี่ยนะ เหอะ ๆ
ไอแน่ : เมิงอีกแล้วหรอ ไอเชี่ยบุ๊ค ปีที่แล้วยังไม่เข็ดอีกใช่ป่าววะ ?
ผม : ใครเข็ดหรือไม่เข็ดกันแน่วะ กุจำได้ว่า กุไล่เตะเมิงนะ ?
ไอแน่ : ไอสัสนิ วอนซะและ เห้ย เอามันดิ
โดนัท : เอ่อ บุ๊ค ใจเย็นๆก่อนนะ คือ ฉันก็ไม่ได้อยากให้มีเรื่องอะไรมากมายหรอกนะ อย่ามีเรื่องเลยเหอะ
ผม : ยัยนัท เธอ เดินมานี่เลย (แล้วผมก็ไปดึงนัทมา แล้วมันให้เค้าเดินตรงไหรวะเนี่ย ?)
ต่อจากนี้ผมขอเรียกโดนัทว่านัท หรือ ยัยนัทเฉยๆก็แล้วกันนะ ^^
ไอแน่ : ไอสัส ทำแมนนะเมิง ! เจอกุแน่!!!

                หมัดแรกปล่อยออกมา ผมหลบได้ จากนั้นผมก็ดูนาฬิกาเพราะเวลามันเหลืออีกแต่ 3 นาที จะหมดคาบ และรวมเวลาที่ ไอพวกเชี่ยนั้นจะออกมาจากห้องเรียนมันก็ 5 นาทีพอดี สมองผมได้ประมวลความคิดและก็ ใส่มันสิครับ ผมสวนหมัดขวาคืนเข้าเต็มหน้าลูกน้องมัน โดนเข้าไป กวนหญิงของกุนัก แม่ม รู้จักกันครึ่งวันรวบเอาเค้าเป็นหญิงเลยหรอวะ แต่ทำไงได้ ผมตกหลุมรักยัยนี้ตั้งแต่ผมบิดขี้เกียจแล้วล่ะ ^^

ผม : นัท หลบไปอยู่ข้างหลังก่อนนะ อีกสัก 5 นาทีคงมีคนมาช่วยน่ะ
นัท : อื้ม แต่ บุ๊คคนเดียวจะไหวหรอ ?
ผม : ยัยบ๊องเอ๊ยยย เห็นอย่างนี้ก็เหอะ ฉันกระทืบไปพวกนี้มาจนเบื่อแล้วนะ
นัท : ระวังด้วยล่ะ อีตาบ้า ^^

                ประโยคอาจจะยาว แต่ตอนนั้นน่ะ ไม่ถึง 10 วิ พอผมต่อยพวกมันไป 1 ดอก ไอแน่เริ่มมาล้อมผม ตอนนี้แหละถึงคราวซวย มหาตรีน 3 ด้าน ไม่รู้จะหลบไปทางไหนผมก็ได้แต่ ยอมให้มันถีบและ ก็สวนมันไปบ้างเป็นครั้งครา จนผมรู้สึกว่าเริ่มไม่ไหวแล้ว ตุบ ! เสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินก่อนที่ผมจะลงไปกองกับพื้น ดีนะเนี่ยพื้นมันไม่เลอะ เสียงนั้นคือ ตรีนครับ แต่เป็น แบคคิ๊กของไอเพื่อนเลิฟของผมนั้นเอง ไอตู๋ !

ตู๋ : ว่าไง ไอพระเอก หายไปซะนาน แหม ๆ ที่แท้มาปกป้องสาวไว้นี้เอง
ผม : เออ เอาเหอะ ขอบใจมากที่มาช่วย
และ ไอไอซ์กับไอบอลก็มาพยุงผม ฝั่งมันน่ะ ร่วงไป 1 แล้ว เหลือ 2 แน่นอนว่า 1-1 มือเปล่าๆไอตู๋น่ะไร้เทียมทาน เพราะไอเชี่ยนี้ เทควันโดสายหร่าไรไม่รู้ แม่มเตะสายดำนอน แถมยังเรียนมวยไทยมาอีก
ไม่นาน ไอตู๋ก็คว่ำไอแน่และเพื่อนมันอีกคนไปได้สบายๆ
ผม : ทำไมกุไม่เก่งเหมือนเมิงบ้างวะ
ตู๋ : เหอะ ๆ เมิงก็ลองมีไม้ดูดิ กุว่าเมิงเก่งกว่ากุอีก
ไอซ์,บอล : ไปเหอะ ๆ ขึ้นเรียน
คาบต่อไปเป็นคาบของอาจารย์แม่ หรืออาจารย์ประจำชั้นของพวกเรานั้นเองและสภาพของผม ปากแตก เสื้อยับ แถมเลอะนิดๆอีก ทำไมจะไม่โดนถาม
จารย์แม่ : นี่เธอน่ะ ไปทำอะไรมา
ผม : ผมมีเรื่องชกต่อยครับ แต่ว่าผมมีเหตุผลนะครับ พยานผมก็มี
จารย์แม่ : อ่ะไหนพยาน
นัท : หนูคะอาจารย์ หนูไปเข้าห้องน้ำ แล้วมันเกิดเหตุสุดวิสัยขึ้นหนูเลยขึ้นไปบนห้องเรียนไม่ได้ นายนี่เลยมาตามหนูคะ แต่ตอนนั้นหนูโดนรุ่นพี่ม.5 ข่มขู่อยู่คะ
จารย์แม่ : พวกนั้นเป็นใคร เอาเรื่องเลยมั้ย ?
ผม : จารย์ครับ ไม่ต้องหรอก เอาเรื่องพวกนั้น เดี๋ยวผมก็โดนอีกหรอก เก็บเรื่องนี้ไว้นะครับ ผมขอร้อง
จารย์แม่ : เฮ้อออ รู้นะว่าเธอมีคนใหญ่คนโตอยู่ในโรงเรียนนี้ แต่ อาจารย์ก็ไม่อยากเห็นศิษย์เจ็บตัวซักเท่าไหร่นะ ^^ ดูแลตัวเองด้วยล่ะ
พวกผม : ครับ/ค่ะ

                หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรมาก ผมก็นอนอย่างเดียว เล่นโดน 3 รุม 1 เลยนิ ผมก็ไม่ใช่ตัวใหญ่มากมายอะไรด้วยตอนนั้นน่ะ เห้อออ วันแรกก็ยุ่งซะแล้ว แต่ก็ดี ผมได้เพื่อนหญิงอีกคนเข้ามาในกลุ่ม ตลอดเวลาเกือบ ครึ่งเทอมที่นัทได้เข้ามาอยู่กับพวกผม เธอจะเป็นเสมือน นางฟ้าตัวน้อยๆ ที่คอยบริการน้ำให้พวกผมเวลาเตะบอล คอยช่วยนู้นช่วยนี้ ก่อนจะสอบกลางภาค 1 อาทิตย์

ผม : เมิง กุว่าไปสืบหาเรื่องนัทกันเถอะ พรุ่งนี้ก็วันเสาร์ล่ะ กุเห็นแม่มมีรถมารับทุกวันเลย
ตู๋ : ตามใจเมิงล่ะกัน เพราะพรุ่งนี้ ไอสองตัวนี้ไม่ว่าง มันจะต้องไปเคลียเรื่องที่ดินน่ะ หุ้นส่วนของแม่มันทั้งสองเลย เหลือแต่เมิงกับกุแล้วว่ะ
ผม : เออ งั้นวันนี้ กุไปนอนบ้านเมิงล่ะกัน k ป่ะ
ตู๋ : ไม่เอาว่ะ กุอยากนอนบ้านเมิง
ผม : เออ เอางั้นก็ได้ แต่ก่อนอื่น ยัยซื่อบื้อ !!!!!!
นัท : อีตาบ้า เรียกทำไม ?
ผม : ขอถ่ายรูปหน่อยดิ อ่ะยิ้มมมม ^^ แชะ  ใจมากมาย แยกย้ายกันกลับบ้านล่ะ บะบาย ๆ
ตู๋: เออ ไอไอซ์ ไอบอล มีไรก็ โทรมานะเว้ย
ไอซ์ , บอล : เออได้ ๆ
ผม : ป่ะ กลับกันดีกว่า ^^

ที่บ้านผม ^^ เย็นๆแล้วล่ะ
ผม : แม่ค๊าบบบบบ คืนนี้ ตู๋นอนด้วยน๊า ๆ
แม่ผม : อ้าว ทำไมหรอ?
ตู๋ : พอดีต้องทำงานอ่าครับ ^^ ว่าจะมาติวหนังสือด้วย จะสอบแล้ว
หน้าตาไอเชี่ยนี้แม่ม เชื่อถือได้ ถ้าเอาไอบอลมานะ กุว่า แม่กุต้องบอกว่า “กะหนีเที่ยวอ่ะดิ” เหอะ ๆ แต่ช่างเหอะ พอมาถึงบ้านผม ก็ได้ทำการบ้านอะไรเรียบร้อย แม่ผมเลยบอกว่า
แม่ผม : วันนี้จะไปงานเลี้ยง ไปด้วยกันมั้ย 2 หนุ่ม
ตู๋ : เอ่ออ… แล้วมันก็มองมาหาผมด้วยสายตาแบบว่า กุเกรงใจ แต่ถ้าไปเอารถไปเอง (เพราะเสื้อผ้ามันไม่ยากอะไรอยู่แล้ว หุ่นผมกับมัน แทบจะเรียกได้เลยว่าแฝด แต่ที่ไม่เหมือนก็คือ หน้าตากับสีผิวนี้ล่ะ ผมแม่มเศือกดำ แต่ไอตู๋แม่มขาว เกาหลี)
ผม : อาบน้ำแปป ๆ เห้ย เมิงอาบในห้องกุเลย เดี๋ยวกุอาบห้องแม่กุเอง k ป่ะ
ตู๋ : ok ได้ เสื้อผ้าก็ที่เดิมใช่มั้ย ?
ผม : เออที่เดิม แต่แปป แม่ งานใคร ?
แม่ผม : อ๋อ งานลูกชายเพื่อนป๊ะป๋าเค้านะลูก แต่งสบายๆก็ได้ แกไม่ค่อยเคร่งเท่าไหร่
ผม : ครับแม่ เห้ยตู๋ แล้วแต่เมิงเลย แต่ของกุน่ะ เชิตนะเว้ย !!
ตู๋ : เออ ๆได้

พออาบน้ำกันเสร็จ ผมก็ลงมาพร้อมเสื้อเชิตสีขาวพับแขน กาเกงเดฟเซอร์ๆรองเท้าไนกี้ธรรมดา ส่วนของไอตู๋ก็เชิตดำ กางเกงเดฟ รองเท้าไนกี้ และสิ่งที่ลืมไม่ได้เลยก็คือ กุญแจรถ ^^

แม่ผม : จะไปกับแม่มั้ยลูกๆ ?
ผม : ไม่อ่ะแม่ ลูกว่าลูกไปเองดีกว่า เดี๋ยวป๋าจะยาว
แม่ผม : ได้เลยจ๊ะลูก งานที่โรงแรม XXX น่ะ
ผม : ครับ ไปเหอะเพื่อน
ตู๋ : เออ

Civic 3 Doors ของพี่ชายสุดน่ารักของผม ก็ตกเป็นของผมชั่วขณะ เพราะมันทะลึ่งอยากไปเรียนเมืองนอกเอง 5555 ผมเลยเอามาขับได้อย่างสบายใจ ก่อนเข้างานผมก็ต้องทำตามสไตล์ก่อนล่ะ ผมมาที่ร้านขายของชำ

ผม : ป้า LM แดง 10 บาท
ป้า : ได้เลยลูก จะไปไหนกันเนี่ย
ผม : ไปงานเลี้ยงอะป้า ไปแล้วนะ
ป้า : จ๊า ๆ ขับรถดีๆ อย่าไปหาเรื่องใครเค้าล่ะ
ผม : รู้แล้ว ๆ (กวนตรีนจริง ๆ) อ่ะ เอาไปดูด เดี๋ยวพองานเลิกค่อยมาดูดอีกตัว
ผมยื่นบุหรี่ให้ไอตู๋ พวกผมถือว่าเป็นเด็กเชี่ยเลยก็ว่าได้ ดูดบุหรี่ตั้งแต่ ปิดเทอม ม.3 มีแต่ไอไอซ์คนเดียวล่ะที่ไม่ดูด ไม่ใช่แค่ดูดบุหรี่นะ กินเหล้าก็ด้วย แต่ตามงานอย่างนี้ผมไม่ค่อยจะกินหรอก 555 เดี๋ยวโดนสวด
พอพวกผมดูดบุหรี่เสร็จ ก็ขับรถจบมาถึงโรงแรม ก็เข้าไปในงาน เพราะ การ์ดบ้านผมจะได้มา 2 ใบเสมอ เพราะอะไรน่ะหรอ พ่อผมกับแม่ผม ทำงานคนล่ะที่น่ะสิ พอมาถึงข้างใน…
ผม : นั่งโต๊ะไหนดีวะ เอาว่างๆ กุจะเอาเหล้า 555
ตู๋ : ความคิดไม่เคยเปลี่ยนเลยนะเมิง เอาโต๊ะนั้น ๆ
ผมก็เดินไปที่โต๊ะแล้วก็ เก็บเหล้าซ่อนใต้โต๊ะเลยจ๊า เดี๋ยวอด ๆ ที่เหลือก็รอให้ เจ้าภาพเริ่มงานแค่นั้น
แค่สิ่งที่ เซอร์ไพรส์ สุดๆก็คือ…
?? : ขอโทษนะคะ นั่งด้วยได้มั้ยคะ ?
ผม : ตามสบายเลยครับ ^^
ตู๋ : เหอะ ๆ
?? : อีตาบ้า ! ^^
ผม : ? เอ๋ (ยิ้มอย่างนี้ เสียงอย่างนี้ คำพูดอย่างนี้) ยัยนัท !
นัท : อื้ม นัทเองแหละ ทำไมอ่ะ จะเค้าไม่ได้หรอ ??
ผม : เอ่ออ ก็ จำได้อ่ะนะ แต่มันแปลก ๆ
นัท : ทำไมหรอ นัทใส่ชุดนี้แล้วมันแปลก ๆ หรอ
ในใจผมน่ะ สวยมากเลย แต่ปากมันพูดไม่ออก
ตู๋ : อยากบอกว่า เค้าสวยอะดิ เหอะ ๆๆ กุรู้นะ
นัท : จริง หรอ ๆ
สองคนนี้เริ่มแหย่ผมแล้ว ล่ะผมก็หนาแดงโดยไม่รู้ตัว แต่เอาเหอะผมก็นั่งกินไปเงียบไป สองคนนั้นก็คุยกันอย่างถูกคอถูกชะตา เสร็จงานเลี้ยงก็เลิกพอดี…
ผม : นี่ยัยนัท กลับยังไงล่ะเทอ ?
นัท : ก็ คนที่บ้านเค้าจะมารับอ่ะ
ผม : แล้วพ่อกับแม่เทอล่ะ ?
นัท : พ่อกับแม่เค้ามีธุระต้องทำเลยฝากนัทมาเอง ก็ไม่คิดว่าจะเจอบุ๊คกับตู๋ด้วยอ่ะ
ตู๋ : โลกมันกลมอ่ะนะ ว่าแต่ กลับกับไอบุ๊คมั้ยล่ะ มันเอารถมา ? ไม่ต้องลำบากคนที่บ้านอีก ดึกป่านนี้แล้ว
นัท : บุ๊ค นัทกลับด้วยได้หรอ ?
ผม : ได้สิ กลับด้วยกันเลยนี้ล่ะ ^^ อ่อ แม่ฉันมาพอดีเลย แม่นี่ๆ เพื่อนลูกชื่อโดนัท
นัท : สวัสดีคะ คุณน้าสวยจังเลยนะคะ
แม่ผม : แหม ๆ ปากหวานจังเลยนะ หนูก็สวยเหมือนกันนั้นแหละ ว่าแต่หนูจะกลับกับใครหรอ
นัท : กลับกับบุ๊คอ่าคะ พอดีเค้าจะไปส่งหนู
แม่ผม : คิดอะไรไม่ดีไม่ร้ายกับหนูโดนัทเค้ารึป่าวเนี่ย ไอลูกตัวแสบ ตู๋ ฝากอัดมันด้วยนะถ้ามันทำอะไรเกินไปน่ะ
ตู๋ : ครับแม่ ผมจะเอาให้มันจำไปเลย 555
ไอเชี่ยนิ ได้ทีล่ะเอาใหญ่
แม่ผม : งั้นแม่กลับแล้วนะ ป๋ายาวอีกเหมือนเคย
ผม : เหอะ ๆว่าแล้ว เจอกันที่บ้านนะแม่ ^^
แม่ผม : จะได้เจอเรอะ อิอิ
ผม : แม่ก็ โอ๊ยยย
ตู๋ : คุณแม่กลับเถอะครับ เดี๋ยวทางนี้ผมดูมันให้เอง
แม่ผม : จ๊า ๆ ฝากด้วยล่ะกัน
แล้วแม่ผมก็ ขึ้นรถกลับบ้านไปเป็นที่เรียบร้อย
นัท : งั้นเค้าโทรหาที่บ้านแปปนะ
ตู๋ :  เสร็จแล้วไปหาทางนู้นนะ ป่ะเมิง เหลืออยู่ตัวนึง อิอิ
แล้วพวกผมก็ไปอัพปอดมา พร้อมกับ พายัยนัทกลับบ้านและที่รักของผม Regency 1 กลมที่ขโมยมาจากงาน 555 จ่ายตังค์แล้วนี่หว่า ช่วยไม่ได้
นัท : ว่าแต่ไอซ์กับบอลล่ะ ?
ตู๋ : ไอสองคนนั้นมันไม่ค่อยถูกกับงานแบบนี้น่ะ อีกอย่าง เจ้าภาพงานนี้รู้สึกจะไม่ค่อยถูกกับที่บ้านมันทั้ง 2 คนเท่าไหร่ เลยไม่ได้รับการ์ดล่ะมั้ง
นัท : อ๋อหรอ แล้ว รถใครล่ะเนี่ย ?
ผม : รถพี่ชั้นน่ะ ถามอยู่ได้ บ้านอยู่ที่ไหนเนี่ย ?
นัท : อ๋อ หมู่บ้าน XX ซอย XX
ผม,ตู๋ : หา !!!! หมู่บ้านเดียวกันกับกุ/ไอบุ๊คเลย
นัท : จริงหรอ ๆ แล้วบ้านบุ๊คหลังไหนอ่ะ วันหลังจะได้แวะมาเยี่ยมคุณพ่อคุณแม่บุ๊คบ้าง
ผม : ก็ ซอยXX หลัง กลางน่ะ
ตู๋ : ว่าจะถามหลายรอบล่ะ นัทเพิ่งย้ายมาหรอ ?
นัท : อื้ม นัทย้ายตามพ่อมาน่ะ
ตู๋ : คงจะเหนื่อยหน้าดู อ๊ะถึงซอยแล้วนิ ๆ บ้านหลังไหนเอ่ย ??
นัท : หลังนี้ๆ
ผม , ตู๋ : เกิดอาการอึ้งอีกครั้ง บ้านหลังใหญ่สัส กุอยู่มา ตั้งนาน ทำไมไม่เคยเห็นวะ
ตู๋ : ก็เมิงเคยสนเชี่ยไรเกียวกับหมู่บ้านเมิงบ้างล่ะ ซอยก็มีไม่กี่ซอย บ้านหลังเบ้ง ยังมองไม่เห็นอีก
นัท : ยังไงก็ ขอบคุณมากนะ ที่มาส่ง ^^
ผม : ไม่เป็นไรหรอก เพื่อนกันน่ะ (จริงๆ กุอยากเป็นอย่างอื่นมากกว่า T^T)
นัท : กลับดีๆนะ บะบาย ๆ ^^
ผม , ตู๋ : บาย ๆ
ผม : เราจะเอายังไงกับไอเหล้ากลมนี้ดีวะเนี่ย ?
ตู๋ : ก็ แดรกสิครับพี่น้อง ในห้องเมิงอ่ะ ป่ะ ๆ ออกไปซื้อโซดา
ผม : ป่ะ ๆ โซดา 8 น้ำแข็ง 10 บาท ไม่พอ แดกน้ำแทนเอา 555
ตู๋ : ไม่มีปัญหา
ผมออกไปซื้อ โซดากับน้ำแข็งมา เพื่อที่จะกินเหล้า ตามประสาเด็กๆอ่ะนะ นึกถึงตอนนั้นแล้วขำว่ะ 555
หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรมาก เมาครับพี่น้อง 2 คน กว่าจะตื่นก็เที่ยง พอตื่นมาอาบน้ำเสร็จทั้ง 2 คนก็ได้ออกไปหาต้นตระกูลของนัทว่าเป็นใครมาจากไหน ถึงได้รู้ว่า ยัยนี่น่ะ เป็นหลานของเจ้าของแพปลาที่ใหญ่ที่สุดในตอนนี้ และพ่อเค้าต้องมาสืบสานกิจการต่อ ผมเลยได้รู้ สรุปแล้ว เหอะ ๆ เจ๋งใช่ย่อย

                เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก สอบกลางภาคก็มาถึง ระหว่างนั้น พวกเราก็นัท ก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น เราได้ไปติวหนังสือด้วยกัน แต่ก็ไม่รู้ทำไมว่า ยัยนัทไม่ให้พวกเราเข้าบ้าน แต่ก็ เอาเหอะ เราเป็นผู้ชายนี่เนอะ ติวไปเล่นไปตามประสา สอบกลางภาคเสร็จก็เรียนต่อ แต่ไอเรียนต่อนี้ล่ะ เป็นเรื่องอีกแล้ว…ที่หน้าโรงเรียน

ไอแน่ : เมิงอ่ะไอบุ๊ค เย็นนี้เจอกุ ข้างโรงเรียน
สาสน์ท้ารบมาถึงพวกผมแล้ว มีหรือว่าผมจะยอม ทั้ง 4 คนรับทราบ ผมได้ตามกำลังเสริมจากเด็กๆ ม.3 มา และเพื่อนๆ ที่เหลืออยู่ชั้น ม.4 ของผม
นัท : ระวังตัวด้วยล่ะ เดี๋ยวก็เจ็บอีกหรอก
ผม : จ๊า ๆ ไม่เจ็บหรอก ครั้งนี้ไมได้ฉายเดี่ยว มีไอพวกนี้ไปด้วย หายห่วง
ไอซ์ : ไปกันเหอะ ไปดูสถานที่ก่อน ไม่รู้ไอเชี่ยพวกนั้นจะเล่นตุกติกอะไรรึป่าว
บอล : กุก็ว่าอย่างนั้นแหละ ไปดูหน่อยก็ดี
ตู๋ : งั้น เดี๋ยวพวกเมิงไปดูนะ กุจะไปจับตาดูไอพวกนั้นหน่อย เด็กๆ พร้อมใช่ไหม ?
ผม : พร้อมหมดแล้ว กุนัดไว้แล้วล่ะ งั้น แยกย้าย
พวกนั้น : เออ
ที่ผมมาดูสถานที่ไม่ใช่อะไรหรอก ที่นี้น่ะ เป็นลานจอดรถกว้าง ๆ ลานนึง แต่ทั้งซอก ทั้งหลืบน่ะ มันเยอะเหมาะแก่การซ่อนอาวุธอย่างมากมาย และพวกผมก็เจอมัน… ทั้งท่อเหล็ก ทั้งไม้ สงสัยมีดมันคงเอาติดตัวไว้ชัวร์ พอถึงเวลานัด พวกมันก็มา แต่มันมาแบบ เลวๆ น่ะสิ !
ไอแน่ : ว่าไง พ่อพระเอก วันนี้นางเอกไม่ได้มาด้วยหรอ
ผม : ยัยนั้นจะมาได้ไงล่ะวะ เค้าก็กลับบ้านไปแล้วดิ ไม่มาทำตัวเชี่ยๆ เหมือนพวกเมิงหรอก
ไอแน่ : กลับบ้านแล้วหรอ จริงหรอ แล้วนี้ ใครเอ่ย ???
มันพายัยนัทออกมาจากฝูงของมัน เมื่อผมเห็น นั้นแหละ แค้นสุด ๆ
ไอซ์ : กุว่าแล้ว แต่ไม่คิดว่าจะขนาดนี้ว่ะ เห้ยพวกเรา เตรียมตัว
พวกผม 4 คน ดึงอาวุธประจำกายออกมาจากกระเป๋า ผมจะเป็น ท่อเหล็ก ไอตู๋นั้น มันพกดาบเคนโด้ มาติดตัวตลอด ไอไอซ์ดาบไม้คู่ ไอบอล ดาบไม้ยาว
ไอแน่ : อ๊ะ ๆ มีอาวุธ เห้ย พวกเรา ไปเอามาบ้างดิ
พวกไอแน่ : ครับลูกพี่
ผมไม่รู้เหมือนกันว่า ไอพวกนี้ไปเรียกคำว่าลูกพี่กับคนอย่างไอแน่ทำไม แต่ที่รู้คือ ตอนนี้ ผมจะทำยังไงให้ยัยนัทมาอยู่ทางฝั่งผมให้ได้
พวกไอแน่ : พี่ครับ งานเข้า อาวุธหายหมดเลย
บอล : พวกกุน่ะเอาไปเก็บตั้งแต่พวกเมิงยังไม่มาแล้วล่ะโว้ย
สงครามประสาทเริ่มก่อตัวใหญ่ขึ้นแล้ว การเจรจาจบลงด้วยคำของไอแน่ว่า
ไอแน่ : บอกพวกเมิงให้กลับไป แล้วกุ จะส่งอีนี่คืนให้ แล้วพวกเมิงมาเจอกับพวกกุ
ผม : โคตรยุติธรรมเลยว่ะ แม่ม พวกกุมีเท่าๆเมิง แต่แม่มให้เอาออกไปหมด แล้วให้กุไปสู้กับพวกเมิง 10 กว่าคนเนี่ยนะ
ไอแน่ : หรือเมิงจะเดินกลับไปแบบไม่เจ็บตัวแต่ อีนี่เป็นของกุ
ผม : ฝันไปเหอะ เห้ย ทำตามมัน
ตู๋ : ปอ เดี๋ยวพวพวกกลับไปก่อนนะ ทางนี้พี่เคลียเอง
ปอ : เอ่อ พี่ มันจะดีหรอ ?
ไอบอล : เออ เชื่อเหอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ได้เห็นหน้าพี่เหมือนเดิมนั้นแหละ
ปอ : ครับพี่ ระวังตัวนะ เห้ยพวกเรา กลับ
จริงๆ มันไม่กลับหรอก ผมรู้อยู่ มันเฝ้าดูอยู่ห่าง ๆ แต่ตอนนี้ เรื่องยัยนัทน่ะสิ ปัญหาใหญ่
ผม  : ส่งตัวผู้หญิงมา (ไอสัส นึกว่ากุกำลังจับคนเสพยาบ้าอยู่)
ไอแน่ : ไม่ว่ะ 555
ไอซ์ : ชิบหายแล้ว !
จังหวะมันหัวเราะ ผมพุ่งเข้าไป เอาเหล็กกระแทกที่ท้องไอแน่ แล้วก็ พาตัวยัยนัทหนีออกมา แต่ตอนนั้น พวกมันล้อมผมไว้หมดแล้ว ในจังหวะนั้น ผมแย่แน่ๆถ้าผมไม่มี กระป๋องโค้กในมือยัยนั้น
ผม : นัท ฉันขอกระป๋องโค้กนั้นหน่อย
ไอซ์ : เมิงจะเอาทำไรวะ
ผม : เอาไปแดก กุหิวน้ำ  ถุ๊ย ! เมิงจะบ้าหรอ กุจะเอาไว้เล่นกับมัน