ขอโทษทีที่ฉันร้ายมาก^^!

-

เขียนโดย LoveJMs

วันที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2554 เวลา 08.24 น.

  5 ตอน
  7 วิจารณ์
  10.33K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) หะพ่อมีแฟนใหม่หลอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
   วันรุ่งขึ้นวันนี้เป็นวันเสาร์นายนั้นเลยไม่มาแต่พ่อฉันบอกมีเรื่องจะคุยฉันเลยต้องลงมา
                  "พ่อมีอะไรก็ว่ามาสิ- -"ฉันถามพ่อด้วยอารมณ์ที่ไม่ดีเอาการมากๆเพราะท่านคงทราบดีและว่าวัน
  หยุดห้ามใครเข้ามารบกวนฉันเป็นอันขาด
          "เอ่อคือว่าพ่อมีเรื่องจะบอกแต่มันน่าอายมากและมันก็อาจจะทำให้ลูกมีความสุขมากๆแน่ๆ"พ่อฉันพูด
        อย่างอ้อมค้อมมากๆลีลามากมันทำให้ฉันหงุดหงิดเป็นการท่านคงจะไม่รู้ละซิตอนนี้ฉันโครตไม่แฟร์มาก
                          "พ่อบอกมาเหอะมัวแต่ลีลาอู่ได้มันจะทำให้ครีมหงุดหงิดนะ"ฉันพูดด้วยสีหน้าไม่มีอารมณ์
                   เล่นด้วยเพราะว่าฉันไม่ใชเด็กผู้หญิงคนเดิมที่สดใสร่าเริง
        "คือว่าพ่อมีแฟนใหม่แล้วนะเขาจะมาเป็นแม่คนใหม่ของลูกครีมนะ^^"พ่อฉันพูดปนอายแต่ฉันไม่ตลกกับ
  ท่านเลยสักนิดมันรู้สึกเสียใจมากกว่า
                                    "เรื่องแค่นี้วันหลังอย่ามาบอกครีมเลยดีกว่าพ่อนอกใจแม่ครีม"ฉันพูดก่อนจะ
     เดินออกจากบ้านด้วยสายตาเศร้าแต่ก็ไม่ลืมเพื่อนคนนึงเขาชื่อโฟเป็นหนุ่มฮอตที่สุดในโรงเรียนฉัน้ราพึ่งรู้จักกันไม่นานน
              "ฮัลโหลนี่โฟออกมาเที่ยวกับเราหน่อยดิเราเหงาอ่ะ...อื้มที่ร้ากาแฟแหละเรามีเรื่องปรึกษา...จ๊ะ"ฉันพูดแล้วยิ้มแฉ่ง
         ณ ร้านการแฟ
                             "เอ้าไงโฟมาถึงซะทีนะ^__^"ฉันพูดทักทายโฟที่มีสาวๆตามมาไม่หยุดไม่หย่อน
แต่ก็แอบอิจฉานะเนี้ยที่มีคนติดใจมากมายซะขนาดโฟคนเหนื่อยแหละ
        "แหะๆสาวๆตามฉันมาไม่หยุดเลยเลมาช้าน่ะครับครีม^^"โฟส่งยิ้มหวานไปให้ฉันฉันเฉญๆกับรอยยิ้ม
ตอนรกโฟสารภาพกะว่าจะจีบฉันเล่นๆแต่เห็นฉันเฉยๆเลยฟอร์มเสียเลยมาเป็นเพื่อนกัน
                   "ฉันมีเรื่องจะปรึกษามันเกี่ยวกับครอบครัวฉันขอปรึกษากับนายหน่อย"ฉันพูดแล้วส่งสายตาดุๆ
ไปให้แฟนคลับนายโฟเพื่อบอกว่าไปซะฉันมีธุระคุยอย่ามาแส่เรื่องนี้
    "อื้มแล้วเรื่องที่จะปรึกษาเกี่ยวกับอะไรหลอครีมถึงต้องมาคุยกับโฟมากขนาดนี้?"โฟถามอย่างสงสัย
                                     "คือพ่อฉันมีแม่ใหม่น่ะแต่แม่เก่าฉันตายแล้วฉันไม่อยากให้พ่อมีคนอื่นนอกจาก
แม่ของฉันโฟเข้าใจรึป่าว(. .)"ฉันอธิบายให้โฟฟังเรื่องทั้งหมดโฟอึ้งแล้วพูดต่อ
         "เธอนี่น่าสงสารจังเลยฉันคิดว่าเธอเป็นคนสดใสร่าเริงแล้วเธอก็ร้ายกาจซะมาก^^"โฟอธิบบาย
                    "ฉันไม่ได้ร้ายมากซะขนาดนั้นโฟก็พูดเกินไปนะ- -"ฉันพูดแล้วทำท่าเหมือนว่าฉันไม่ได้ร้ายมาก
ขนาดนั้นซะหน่อยนะฉันก็เป็นคนดีกับเขาย๊ะ
          "ก็มันจริงนี่ฮะๆ"โฟพูดแล้วขำ
                     "อยู่กับฉันมันน่าขำรึไง-0-"ฉันพูดแล้วทำท่างอนเพราะขำอยู่กับฉันทีไรมักจะขำ
             "ก็ฉันอยู่กับแล้วมีความสุขมากๆเลยเห็นเธอยิ้มก็ขำแล้ว"โฟยิ้มหวานให้ฉัน
                                  "พอเลยโฟอยากไปเที่ยว>~<"ฉันพูดแล้วทำท่าจะชวนโฟไป
                       "รู้เลยจะชวนไปเที่ยวใช่ไหม^^"โฟทำท่าเหมือนรู้ทันก็เขารู้ตั้งแต่วันแรกละ-0-ฉันเลยเบื่อ
        เวลาคิดอะไรเขาก็รู้หมดเปลือก
                ณ  ที่สอนเด็กืที่มาทุกวัน^^
           "โอ้โหคนแบบเธอมาสอนเด็กด้วยหลอไง"นายโฟพูด
    ปึก
                 "โอ๊ยเจ็บเธอนี่ฉันจเบเว๊ย"นายโฟพูดแล้วทำท่าสุดๆเลยอ่ะอุบาท
     "นายอย่ามาพูดจาหยาบคายให้เด็กๆรู้ซิถึงฉันจะร้ายฉันก็มีจิตใจนะ- -"ฉันพูดแล้วเชิงบอกว่าเด๊วตอนเย็น
  แกโดนแน่ๆไอ้โฟโดนๆเด๊วจะฆ่าให้
                                       "เอ้าเด็กๆนั่งที่มาเรียนกัน^^"ฉันพูดแล้วเด็กๆก็วิ่งไปนั่งที่
                      "สวัสดีค่ะพี่ครีม>~<พวกเราคิดถึงพี่ครีมวันนี้พี่ครีมจะสอนเรื่องไรอ่าคะ"เด็กๆถามฉัน
           "ก็วันนี้พี่ครีมจะมาสอนวิทย์สอนนี่พี่โฟจะมาสอนศิลปะ"ฉันยิ้มให้โฟ
                       "อ้าวฉันเกี่ยวไรเนี้ย- -"โฟทำหน้างอน
                  "เอาน่าสอนเด็กไปแค่ชั่วโมงเดียวเองน่านะ"ฉันทำท่าขอร้องเขา
          และแล้ว1ชั่วโมงเราก็สอนเด็กๆอย่างมีความสุข
                            "โอ๊ยเหรื่อยชะมัดเลยเธอว่ามะ??"นายโฟถามฉัน
                  "ถึงเหนื่อยแต่ก็มีความสุขและสนุกกับพวกเด็กๆไม่ใช่หลอโฟ"ฉันพูดให้โฟรู้ว่าสิ่งที่ทำมันดี
     "ก็จริงนะมันทั้งสนุดมีความสุขยังกะโลกในความฝันเลยเวลาอยู่กับเธอสบายใจมาก"นายโฟพูดแล้วส่งยิ้มมา
"นายรู้ป่าวว่าเด็กๆที่เราสอนน่ะไม่มีพ่อแม่เลยนะพวกเขาน่าสงสารมากๆ"ฉันพูดจากใจจริงๆนี่นาสงสาร
            "เออใช่พุ่งนี้เราต้องไปเรียนหนังสือแล้วกลับบ้านก็เหอะ"โฟทำท่าเหมือนนึกได้
                                 "เด๊วไม่กินอะไรลองท้องหน่อยรึไงฉันหิวนะโซ๊ยน่าย"ฉันพูด
         ณ ร้านอาหารที่ฉันชอบ
               "นี่หรอร้านอาห่ารที่เธอชอบนะo_O"โฟถามฉันแบบว่าเหลือเชื่อว่าคนรวยอบบจะมากินที่แบบนี้
                             "ใช่มันดูอบอุ่นดีอกตอนฉันยังไม่เป็นเพื่อนนายนะฉันมากินคนเดียวประจำ"ฉันพูด
                      "คนเดียวหลอ??"นายโฟทวนคำที่ฉันพูดมันแปลกตรงไหนนะที่ฉันกินคนเดียว
             "อื้มใช่ฉันกินคนเดียวร้านนี้อร่อยมากๆเลยละ"ฉันอธิบายแล้วก็กินมันอย่างอร่อยแล้วพวกเรา2คนก็
 กินมันเสร็จแล้วก็อิ่มท้องด้วย^__^
           ณ บ้านฉัน
                              "ฉันไปแล้วนะโฟบายพรุ่งนี้เจอกันที่โรงเรียนนะ"ฉันพูดแล้วส่งยิ้มไปให้
                         "อื้มโอเคเจอกันอ่อหลับฝันดีนะฝันถึงเราด้วยละ5555"นายโฟพูดหลงตัว-0-
                                                 "ชิ"ฉันพูดแล้วเดินเข้าบ้าน
                       "ทำไมครีมกลับมาช้าปติไม่เคยกลับเกิน6โมงเลยนะ"พ่อฉันพูดด้วยความโมโหปนหงุดหงิด
เช่นเดียวกันซึ้งฉันเห็นผู้หญิงคนนึงนั่งข้างเขา
                                 "ครีมโตละอย่ามาแส่เรื่องของครีมให้มาเลยพ่อวันหลังเอาเวลาไปดูเมียน้อยดีกว่านะ"
ฉันพูดปนประชดเพราะไม่ชอบ
                  "ครีมมันจะมากไปแล้วนะ"แล้วฉันก็ขึ้นบ้านหนีพ่อแล้วฉันกเข้าห้องงนอนร้องไห้นี่ฉันร้องไห้อยู่หรอ
             ทำไมฉันถึงอ่อนแอแบบนี้นะครีม

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา