black the killer

เช้าของทุกวันซึ่งยังเป็นยุคของซามูไรได้มีนักสู้ต่างๆเสนอตัวให้กับขุนนางเพื่อรับใช้เป็นคู่คุ้มกันเหล่าพวกนักฆ่า
โดยเฉพาระชนเผ่าเงาบินซึ่งตัวหลักของเรื่องนั้นคือแบล็กเป็นหัวหน้านำเผ่าเข้าสังหารหลายชีวิตที่ทำงานให้กับ
(โส)และพวกขุนนางที่แอบรับใช้(โส)เป็นที่รับๆ
(ไนท์)แบล็กเมื่อไหร่เจ้าจะเลิกงวงสักทีค่าต้องดูเจ้าตลอดเพราะเจ้าเป็นหัวหน้าชนเผ่าเจ้าได้ยินไหมแบล็ก
แบล็กซึ่งเป็นคนขี้เกียจแต่มีฝีมือพอได้ยินเสียงของไนท์จึงลุกขึ้นมา
(แบล็ก)รู้แล้วน่าเจ้าพูดอย่างนี้ตลอดเลยน่ะเจ้าอ่ะค่าเหนื่อยจากการสู้มาหลายคืนแล้วนี้
แบล็กพูดด้วยเสียงอ่อนๆตกดึกเป็นเวลาของนักฆ่าเผ่าเงาบินน้องของ(ไนท์)นั้นคือ(ริน)ที่มีสัมผัสรู้ได้ว่ามีใครที่
เป็นศัตรู
(ริน)ท่านพี่
(ไนท์)มีอะไรริน
(ริน)ค่าสัมผัสว่ามีนักล่าที่เป็นศัตรูของพวกเราอยู่ไม่ไกลนัก
เมื่อแบล็กทราบข่าวจึงไปตามทางที่(ริน)บอกและพบนักล่า10คนแบล็กจึงสังหารอย่างง่ายดายเพราะนักล่ามี
ฝีมืออ่อนหัดกว่าแบล็กมากเมื่อแบล็กสังหาร9คนไปแล้วเหลือ1คนนั่นเป็นหัวหน้านักล่าซึงพอมีฝีมืออยู่บ่าง
(หัวหน้านักล่า)เจ้าคือแบล็กใช้ไหมพวกค่ารอเจ้าตั้งนานพอเจ้ามาถึงเจ้าก็เล่นงานลูกน้องค่า ส่ะเรียบค่าจะล้างแค้น
แทนลูกน้องค่า
(แบล็ก)มาเลยค่าไม่เคยกลัว
เมื่อแบล็กพูดเสร็จทั้ง2ก็สู้กันอย่างรุนแรงแบล็กฟันเข้าที่เอวของหัวหน้านักล่าจนล้มลงไปและด้วยความที่ลุกไม่
ไหวจึงยอมแพ้และได้บอกแบล็กว่า
(หัวหน้านักล่า)อึ...หึ... ค่าไม่ได้ถูกส่งมาจากใครทั้งนั้นค่าถูกส่งมาจากปราสาท(อินโดกิ)ให้มาจัดการเจ้าเอื้อ..
เมื่อหัวหน้าลักล่าพูดเสร็จก็ได้นอนลงไปกับพื้นเพราะทนบาดแผลไม่ไหวและตายในที่สุด
วันรุ่งขึ้นแบล็กได้นำเผ่าของตนออกเดิรนทางไปยังที่ที่(โส)อยู่จึงนำเผ่าไปเพื่อต่อสู้กับ(โส)พอเดินทางจนมาถึง
แม่น้ำต้องว่ายข้ามไปพอว่ายมาถึงฝั่งตรงข้ามเสร็จทุกคนก็อ่อนเพลียกันมากเพราะเดินทางกันมาตั้งแต่เช้าจน
เกือบหัวค่ำแล้วยังว่ายน้ำกันมาอีก100เมตรร่างกายจึงอ่อนเพลียได้พักอาศัยอยู่แถวแม่น้ำซึ่งมีปลาอยู่
(แบล็ก)เฮ้ย.....วันนี้ก็เหนื่อยอีกวันแล้วค่าขอหลับกอนล่ะ
(ไนท์)เจ้านี้ชั่งไม่มีความอดทนเลย
ไนท์พูดอย่างเบาๆซึงไนท์ได้เลิกเทลาะกับแบล็กไปตั้งนานแล้วพอทุกคนได้หลับผักผ่อนเสร็จเรีบยร้อยแล้วได้มี
คนเหล่หล่อนนั้นคือ(สิ๊ว)ได้เดินทางผ่านมาเห็นพวกของแบล็กและเห็นน้องของ(ไนท์)นั้นคือ(ริน)จึงเกิดความรัก
ในตัว(ริน)จึงแอบอุ้มไปที่อื่นแต่(ริน)รู้สึกตัวตอนที่อุ้มออกห่างจากพวกแบล็กได้132เมตรจึงสอกสอกใส่คอของ
(สิ๊ว)ๆก็ปล่อยลง
(ริน)นี้เจ้าเป็นใคร
(สิ้ว)ค่าชื่อว่า(สิ๊ว)เป็นคนเหล่หล่อนค่าเห็นเจ้าสวยค่าเลยอุ้มเจ้ามาไงเจ้ายอมเป็นคนรักของค่าเถอะ
พอ(สิ๊ว)พูดจบก็วิ่งเข้าไปหา(ริน)รินจึงสู้แต่ด้วยความที่มีฝีมือไม่ถึง(สิ๊ว)จึงรอ้งให้ให้(แบล็ก)และ(ไนท์)มาช่วย
พอ(แบล็ก)ได้ยินเสียงของ(ริน)จึงวิ่งไปช่วยแล้วได้บอกว่า
(แบล็ก)เจ้าปล่อยตัวนางไปเถอะเรามาสู้กันดีกว่า
(สิ๊ว)หึๆเจ้าน่ะหรอจะสู้กับค่าห่างกันอีกเยอะล่ะมั้ง
(ริน)ระวังด้วย(แบล็ก)เจ้านี้ฝีมือเก่งกาจมาก
พอพูดจบ(สิ๊ว)กับ(แบล็ก)ก็สู้กันอย่างดุเดือด(สิ๊ว)และ(แบล็ก)ต่างคนๆก็มีฝีมือและความไวขึงสู้กันอย่างที่
(แบล็ก)ไม่เจอมาก่อน(แบล้ก)เสียถ้าถูกฟันเข้าที่ขาจึงล้มลงไป(สิ๊ว)จึงเห็นว่าได้เปรียบจึงจะแทงเข้าที่หลั
(แบล็ก)ถ้าถูกฟันที่ขาจะโมโหมากจึงจะมีพลังและความไวสูงขึ้นตอนที่(สิ๊ว)วิ่งเข้าไป(แบล็ก)ลุกยืนอย่างเร็วและ
วิ่งสวนไปทาง(สิ๊ว)ๆคงมาก(แบล็ก)จึงสันดาบตีไปที่ท้องของ(สิ๊ว)จนสลบเห็ตผลที่(แบล็ก)ไม่ค่า(สิ๊ว)เพราะเห็น
ว่าเป็นพวกได้แน่นอนในภายหน้าจึงไม่ค่าพอ(สื๊ว)ตื่นขึ้นมาพูดว่า
(สิ๊ว)นี้ค่ายังไม่ตายเหรอ..
สิ๊วพูด้วยนำเสียงที่มึนงง
(ริน)เจ้ายังไม่ตายเหรอ(แบล็ก)ยังไว้ชีวิตเจ้าอยู่เทิ่อคืนเนี่ยเจ้าทำอไรค่าอย่าลืมน่ะ
(สิ๊ว)ค่าลืมไปแล้วน่ะ
(สิ๊ว)พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนๆ
 หลังจากที่(สิ๊ว)ฟื้นแบล็กก็มองหน้า(สิ๊ว)แล้วก็พูดว่า
(แบล็)เจ้าชื่อ(สิ๊ว)ใช้ไหมค่าจะขอให้เจ้ามาเป็นพวกค่าได้รึปล่าว
(สิ๊ว)ทำไมค่าต้องไปเป็นพวกเดียวกับเจ้าด้วยล่ะ
(แบล็ก)เจ้าเห็นความสวยใน(ริน)ใช่ไหม
 (สิ๊ว)ใช่แต่ถ้าหากเจ้าจะเอาตัวนางมาให้ค่าเจ้ากูให้เลยสิ
พอ(สิ๊ว)พูดเสร็จก็ลุกขึ้นแล้วเดินจากไปอย่างไม่ลังเล
 
ANDมีต่อน่ะครับ