black the killer

หลังจากที่สิ๊วเดินจากไปแบล็กก็รู้สึกเสียดายที่ไม่ได้เพื่อนร่วมกลุ่มอีกคนซึ่งเป็นคนที่ฝีมือดีมากแบล็กจึงโม่โห่และพูดว่า*โถ่โว้ยเจ้าสิ๊วทำไมมันถึงไม่เข้าร่วมกลุ่มกับพวกเรา*พอแบล็กพูดขึ้นมาแบล็กก็ตัดสินใจออกเดินทางต่อจนมาถึงหุบเขามรณะซึ่งจะมีพวกโจรมากบดันกันเยอะเพราะเป็นที่ๆไม่มีคนเดินผ่านสักเท่าไรแต่ถ้าผ่านมาพวกมันก็จะปล้นและฆ่าในที่สุดจึงมีคนตั้งฉายาว่าหุบเขามรณะแต่พวกชนเผาเงาบินคงเป็นเรื่องธรรมดาเพราะฝีมือแต่ล่ะคนเก่งๆทั้งนั้นพอเดินเข้าไปกันทั้งหมดรินก็สัมผัสได้ว่า*ทุกคนค่าสัมผัสถึงกลุ่มคนที่มีจิตชั่วร้ายอยู่แถวๆนี้หลังจากที่รินพูดทุกคนก็หยุดแล้วแบล็กก็ถามว่า*แล้วเจ้าพอจะรู้ไหมว่ามันอยู่แถวไหนกันบ่างรินจึงสัมผัสจิตได้ว่า*มีทั้งหมด56คนอยู่รอบตัวเรา*พอรินพูดเสร็จพวกโจรจึงออกมาแล้วพูดว่า*พวกเจ้ามาจากไหนแล้วรู้ไหมว่าพวกเราเป็นใครน่ะ*แบล็กจึงตอบว่า*กลองโจรหุบเค้ามรณะ*หัวหน้าโจรก็พูดอีกว่า*ใช่พวกเราคือกลองโจรแห่งหุบเค้ามรณะ555+*พอพูดเสร็จพวกกลองโจรจึงวิ่งกันไปทางพวกของแบล็กแบล็กเลยให้ทุกคนสู้เหมือนกันพวกของแบล็กมีแค่23คนเท่านั้นเพราะคนในชนเผาถูกฆ่าโดยโสหมดแล้วพอทั้ง2ฝ่ายสปะทะกันกลองโจรตายกันเรีบยเหลือแต่หัวหน้าซึ่งยังไม่ได้สู่อะไรๆด้แต่ยืนมองพวกของแบล็กไม่มีใครบาดเจ็บเลยสักคนเดียวพอหัวหน้าโจรเห็นว่าพวกของแบล็กนั้นมีฝีมือมากจึงคิดจะหนี้แต่ถูกจับไว้ได้แบล็กจะกำลังฟันหัวหน้ากลองโจรเลยพูดว่า*อย่าฆ่าค่าเลยฆ่ายอมให้ทุกอย่างพวกค่ถูกส่งตัวมาจากขุนนางที่รับใช้โส*พอพูดจบแบล็กจึงฟันเข้าที่คอจนคาดกระเดนเพราะแบล็กคิดว่ามันต้งกลับไปบอกเจ้าโสแน่นอน

พวกของแบล็กก็ได้เดินทางต่อไปมุ้งหวังว่าจะต้องไปล้างแค้นเจ้าโสซึ่งเป้นคนที่หักหลังพวกชนเผาตัวเองพอเดินทางไปถึงเมืองชิบุซะซึ่งเป็นมืองที่ใหญ่พอสมควรแบล็ฏจึงพูดขึ้นมากับพวกว่า*พวกเราแยกย้ายกันไปเที่ยวผักผ่อนกันก่อนเถอะ*ส่วนไนท์ได้พูดขึ้นมาว่า*แบล็กเจ้ามากับค่าก้อนส่วนรินเจ้าไปกับคนอื่นก่อนน่ะค่ากับแบล็กมีเรื่องคุยกันหน่อยน่ะ*พูดเสร็จไนท์ก็ก็ดึงตัวแบล็กไปพอถึงร้านอาหารร้านหนึ่งซึ่งไม่ใหญ่มากแต่อาหารก็หรากหลายพอไนท์ถึงที่ๆจะคุยกับแบล็กแล้วก็พูดขึ้นว่า*แบล็กเมื่อไหร่พวกเราถึงจะถึงสักทีค่าทนรอต่อไปไม่ไหวแล้วน่ะ*แบล็กจึงตอบว่า*ค่าคิดว่าคงอีก2วันถึงจะถึงถิ่นของมัน*พอแบล็กับไนท์พูดเสร็จก็กินอาหารและผักผ่อนกัน

เช้าวันรุ้งขึ้นแบล็กจึงออกมาสูดอากาศบริสุธแบล็เดินชมเมืองตอนเช้าเพราะว่าไค่อยมีคนมากเท่าไรแบล็เดินไปตามทางก็เห็นริกคานิกซึงมีวิชาเวทมนต์ต่างๆสามารถเปลี่ยนร่างเป็นอะไรก็ได้แบล็กซึ่งจำริกคานิกไม่ได้จึงเดินไปถามริกคานิกว่าเจ้าทำไมมายืนที่มีแดดสองแบบน้คนเดียวมิกคานิกเห็นแบล็กเข้ามาถามจึงมองหน้าแบล็กและนึกออกว่านั้นคือแบล็กมิคานิรบอกแบล็กว่า*เจ้าคือแบล็กใช่ไหม*แบล็กงงมากเพราะมีคนรู้จักชื่อทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนแบล้กจุงถามว่า*เจ้ารู้จักค่าได้ไงเราเคยเห็นหน้ากันด้วยเหรอ*แบล็กถามอย่างนี้ริกคานิกจึงหัวเราะขึ้นมาแล้วพุกว่า*ค่าคือริกคานิกไง*พอริกคานิกพูดเสร็จจึงแปลงร่างกับมาเป็นร่างเดิมแล้วถามแบล็กว่า*คราวนี้จำค่าได้รึยัง*แบล็กตกใจมากที่ได้มาพบกับริกคานิกซึ่งเป็นผู้เฒ่าแห่งหมู่บ้านเงาบิน

แบล็กจึงนำรกคานิกไปพบกับทุกคนทุกคนจึงตกใจมากเพราะไม่ได้เห็นริกคานิกนานแล้วแบล็กถามริกคานิกว่า*ท่านมาอยู่ที่เมืองนี้เองนั้นเหรอริกคานิก*ริกคานิกตอบว่า*ใช่แล้วค่ามาอยู่ที่เมืองนี้ตั้งแต่เจ้ายังเด็กๆอยู่เลยแบล็ก*อแบล็กพบริกคานิกจึงเตียมตัวที่จะบุกไปที่ท่านของโสเพราะริกตานิกสามารถหายตัวและสามารถนำคนไปได้อีกแบล็กจุงบอกริกคานิกว่า*ท่านริกคานิกท่านพาพวกเราไปฐานของเจ้าโสกัน*พอริกคานิกเห็นความมตั้งใจที่จะไปหาเจ้าโสจึงพากันไปฐของมัน

พอถึงแล้วแต่ยังไม่สามารถเข้าไปในปราสาทของโสได้เพราะมีอาคมอนาเขตไว้อยู้ไม่สามารถหายตัวเข้าไปได้แบล็กจึงตัดสิ้นใจกันว่า*พวกเราแยกกันไปจัดการกันเดียวโสค่ากับไนท์จะบุกเข้าไปเอง*พอแบล็กพูดจบทุกคนก็ได้พากันบุกถิ่นที่อยู่ของโสโสรู้เรื่องอยู่แล้วจึงออกมาปรากฏร่างอยู่บนหลุงคายอกปราสาทแบล็กเห็นจึงกระโดดหลายๆขั้งจนกวบถึงโสแล้วเป็นกับดักโสถูกสมุนชื่อว่าการิกโผล่ออกมากลางครรแบล็กยังไม่ทันตั้งตัวเลยถุกจับกดลงพื้นอย่างแรงพอไนท์เห็นเข้าตอนกำลังวิ่งขึ้นไปบนยอดปราสาทแบล็กจึงส่งสัญญาณมือบอกให้ขึ้นต่อไปแต่โชคดีที่แบล็กตกอัดกระแทกใส่ทรายอ่อนจึงไม่บาดเจ็บหนักแต่ก็บาดเจ็บพอลุกขึ้นมาได้แบล็กก็พูดว่า*ค่าไม่มีเวลาเล่รนกับเจ้าหรอกน่ะ*พอการริกได้ยินเข้าจึงตอบว่า*ค่าไม่เคยจะให้ใครทำร้ายถ่านแบล็กได้*พอการิกพูดจบก็ต่อสู้กับแบล็กอย่างดุเดือดแต่ด้วยความที่แบล็กตกลงมาจากที่สูงจึงบาดเจ็บทั้งตัวหรือปวดทั้งตัวเลยสู้กับการิกอย่างเจ็บปวดทั้งๆที่ยังไม่โดนฟัน

พอสู้กันได้สักพักการิกเหนื่อยเพราะลุกอย่างเดียวส่วนแบล็กตั้งรับเหมื่อนกันแบล็กเห็นว่าการิกเหนื่อยจึงแทงเข้าไปตงท้องแต่เชี่ยเพระการิกหลบได้แบล็กเสียหลักโดนการิกที่ขาเพื่อตัดำลังแต่การิกไม่รู้ว่าแบล็กถ้าถูกฟันเข้าที่ขาจะโมโห่มากพอแบล็กล้มลงไปการิกก็กำลังจะฟันเข้าที่คอของแบล็กแบล้กก็ลุกขึ้นได้อย่างไม่เสการิกงงมากจึงหยุดวิ่งและยืนจองมองแบล็กอย่างกล้าๆกลัวๆแบล็กหันกลับไปทางการิกและวิ่งเข้าใส่อย่ารวดเร็วและเข้าท้องและตามที่ต่างๆอีกจนการิกล้มลงไปและพูดให้แบล็กฟังว่า*เจ้าไม่มีววันเอาชนะท่านโสได้หรอก*พอการิกพูดเสร็จก็นอนลงพื้นอย่างแรงและตายในที่สุด

ส่วนไนท์วิ่งขึ้นไปถึงยอดปราสาท

และได้เรียกโสอย่างดังโสก็หันมาและพูดว่า*555+ในที่สุดพวกเจ้าก็ถึงที่นี้สักที555+*ไนท์จึงพูดไปว่า*โสวันนี้จะเป็นวันตายของเจ้า*พอทั้ง2พูกเสร็จก็สู้กันพอสู้กันได้สักแปปนึงไนท์ก็เกือบแพ้เพราะอ่อนแอกว่าพอโสเดินเข้ามาจะมาฆ่าไนท์แบล็กซึ่งกระโดดมาทางเดิมก็โผ่ลออกมาวิ่งเข้าไปปัดดาบของโสจนดาบปลิวและก็กำลังจะแทงแต่ด้วยความที่หมดแรงจะเป็นรมเพราะวิ่งขึ้นมาอย่างเร็วทำให้โสจับดาบหันเข้าตัวแบล็กแทงที่ท้องของแบล็และพูดว่า*เจาไม่มีทางชนะค่าได้หรอกเจ้าแบล็ก*และโสเวี่ยงทั้ง2คนลงจากยอดปราสาททั้งแบล็กและไนท์ก็หมดสติไม่สามารถทำอะไรได้จึงตกลงไป

ENDมีต่อน่ะครับ