Zombieเกินร้อยกับVampireล้นแก้ว!~

รักRomanticที่ไม่Romantic....
Zombie!!!
"หนีเร็ว มันมากันแล้ว!!~"
"แทงค์มาแล้ว!!~"
"ไม่นะ!!~"
"เร็วขึ้นมาเร็ว!!~"
ซอมบี้เป็นพวกควบคุมสติไม่อยุ่ จริงเหรอ?ทำไมมันต้องกินเนื้อ?ไม่มีใครตอบเราได้นอกจากซอมบี้...
------------------------------------
"ซู้ด!!~"ชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังโซ้ยราเม็งอย่างเมาส์มันส์
"ฮ้า!!~ราเม็งคุณป้าเนี่ยอร่อยจังนะครับ.."ชายหนุ่มคนนั้นพูดหน้าตาย
"อืมกินให้เยอะๆนะอเลนคุง วันนี้ต้องไปโรงเรียนวันแรกนี้"
"โอ๊ยเรื่องนั่นไม่ต้องห่วงหรอกครับผมว่าไปโรเรียนวันแรกนั่นแหละเสียพลังงานน้อยที่สุด"อเลนยิ้มให้
"จ้าๆงั้นก็ไปดีมาดีน่า"
"คร้าบ!"อเลนเดินออกนอกร้านไปอย่างสง่างาม
"อ..อเลนคุงยังไม่ได้จ่ายเงินเลยจะ"คุณป้าแกลืมเรื่องเงินไปซะสนิท อเลนช่างเบี่ยงเบนเก่งจริงๆ
-------------------------------------
ณ โรงเรียน Pandora
"โอ้โห*0*!!ใหญ่เบ้อเร่อเลย!!~"อเลนตาค้างกับโรงสุดใหญ่โต
"ปราสาทชัดๆ!"ขณะอเลนกำลังเหวออยู่ก็มีคนมาชนเขาจากข้างหลัง
ปึ้ก...
"อ๊ะ"อเลนเกือบล้ม
"เฮ้ย!แกยืนเอ๋อทำไมวะเขาเดินกันเนี่ยแกหนะเข้าไปในโรงเรียนได้แล้วถ้าเป็นเด็กใหม่"
"ขอโทษครับรุ่นพี่..."อเลนก้มหน้าสำนึกผิด
"ไอ้นี้แปลกวะ..."
วิ้วเกือบไปถ้าเรามีเรื่องกับพวกนี้สงสัยเจอนรกแหงๆ
อเลนพูดแล้วรีบวิ่งชิวไปเลย!!~
ปึ้ก!!~
โดนอีกแล้วครับท่าน
"อุ๊ย!?"
โครม!!~
เด็กหญิงอกโตคนหนึ่งล้มทำให้ อเลนตกใจ มันเป็นความผิดเขาเองที่วิ่งไปชนเขาต้องรับผิดชอบ!!~
"หวาๆ~เป็นอะไรไหมครับ"อเลนลนลานใหญ่
"ไม่..."สาวคนนั่นยืนขึ้นแล้วเก็บเอกสารที่อเลนชนตก
"ผมช่วยนะ..."
"ไม่ต้อง..."
"งั้นผมไปละ"
"เห็นแก่ตัว..."
"ปกติ"อเลนเดินเข้าตึกไป
เขาต้องตกตะลึงเมื่อเดินเข้าไป บรรยากาศเย็นเฉียบโอ้มันช่างเหมาะจริงกับเขา และความกว้างขวางสุดลูกหูลูกตามันไม่ใช่โรงเรียนแล้วมันคือปราสาท.....
ปิ๊งปอง!~
"นักเรียนปี1กรุณาเข้าห้องด่วนนักเรียนปี1กรุณาเข้าห้องด่วน"
"แล้วเราอยู่ห้องอะไรนะ?"อเลนเกาหัวแล้วเดินวนไปวนมา
"นายนักเรียนแลกเปลี่ยนจากอิตาลีใช่ไหม อเลน ซิลเลอร์ใช่ไหม"อาจารย์คนหนึ่งเดินมา
"ครับมีอะไร"
"นายอยู่ห้องเดียวกับฉันตามมานี้"อาจารย์ลึกลับเรียกให้อเลนเดินตามไป
"แล้วครูชื่ออะไรเหรอ"
"บากะ....บากะ ลูซิเฟอร์.."บากะ!?
"Nice to meet you"อเลนยิ้มให้
"เช่นกัน"บากะเดินนำเฉยๆ
8 นาที ต่อมา
"วุ้ว เดินตั้งนานแล้วนะไหนละห้องผม"อเลนหันซ้ายหันขวา
"นี้ไงห้อง1-A"
"อื๋อ?"อเลนทำหน้างงเพราะว่ารอบๆห้อง1-Aมีห้อง2-SS 2-S อยู่ด้วย
"ทำไมถึงมีปี2อยู่ด้วยละครับ"
"เอาไว้ค้ำจุนรุ่นน้อง ห้องA มีพวกสติไม่ดีแต่ฉลาดหิมะละลายเยอะแยะ- -"บากะเดินเข้าห้องไปแล้วพูดว่า
"นี้คือนักเรียนใหม่ทำความรุ้จักซะ"
"อ..เอ่อ..อเลน ซิลเลอร์ นักเรียนแลกเปลี่ยนจากอิตาลีครับ..."อเลนพูดแล้วเกาหัวแกร๊กๆ
"ห้องนี้เราใช้ร่วมกับห้องSSทำใจหน่อยนะอเลน"บากะถอนหายใจ
"ครับ"
"ใครมีคำถามบ้างไหม..."
เงียบ.....
"ฮะๆนี้หนะเหรอห้อง A SS"อเลนหัวเราะแห้งๆ
วืด...
มีนักเรียนหญิงคนหนึ่งยกมือขึ้นถาม
"มี...ที่....พัก....หรือ....ยัง...คะ..."พูดอย่างช้าถึงช้าที่สุด
นักเรียนทั้งห้องทึ้งที่ หญิงคนนั่นพูด ทำไหมหนะเหรอ เพราะเธอคือ ราชินีแห่งความมืดหนะสิ
"ไม่มี"อเลนตอบเนี้ยบๆ
"พัก...ที่...บ้าน...ฉัน...ได้"หญิงคนนั่นตอบแบบเรียบๆ
"จริงอะ!!~*-*"อเลนวิ่งพรวดพราดเข้าไปหาเธอ
ห้วบ!!~
อยู่ดีๆอเลนก็ไปนั่งกอดเข่าที่มุมห้องมีไอความมืดอยู่รอบๆ
"หมอนั่นโดนเข้าแล้วครับคำสาป!!~คำสาปของยู!!~"เคนชี้ไปที่ยู ราชินีแห่งความมืดที่ทำให้ อเลนจ๋อย
"โอ้!!~"
"อย่าไร้สาระกันได้ไหมได้เวลาเรียนแล้วนะ.."บากะเดินเข้าไปหาอเลนแล้วจับไหล่ของ อเลน
"ได้เวลาเรียนแล้วเด็กให..."
"ฉันมันขยะTT-TT"
"อาจารย์บากะไปด้วยอีกคนแล้วครับท่าน!!!~"
"ใครก็ได้ช่วยที่ๆ!!~"
"ยูยัยปีศาจ!!~"
"เคนไปช่วยเขาเร็ว!!~"
"ไม่มีทางเฟ้ย!!~"
"ว้ากๆๆๆ!!~"
"เรียกรถพยาบาลที่ค่า!!!!!!!~"
------------------------------------
พักเที่ยง
"ฮ้า!~ ในที่สุดก็นอนได้ซะทีน่า" อเลนหลุดจากความมืดเขานอนใต้ต้นซากุระใหญ่...
"ไงอเลน นักเรียนใหม่ใช่ไหม กินข้าวด้วยกันไหม ฉันซื้อมาให้นายด้วยนา"ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา
"อา..อืม...อือได้สิ"อเลนตอบแบบ กึ่งๆไม่เต็มใจ
"ฉันชื่อ คาโต้ เคนชิโร่ นายละโทษทีฉันจำชื่อนายไม่ได้อะ.."
"อเลน...อเลน ซิลเลอร์ นักเรียนแลกเปลี่ยนจากอิตาลี"อเลนพูดแล้วหยิบขนมปังทาโกยากิมากิน
"โฮ่เจ๋งอะแล้วนายจะไปอยู่บ้านของยูจริงๆเหรอ"เคนถามแล้วดูดนมกล่อง
"ก็ผมไม่มีที่พักแล้วนี้"
"งั้นเหรอ น่าเสียดายจริงๆ"
"แล้วนายมีพี่น้องบ้างไหมละ อเลน..."เคนถามในสิ่งที่ไม่สามารถตอบได้
"!!...ไม่มีหรอก...ไม่สิ...ตายกันหมดแล้วละ..."อเลนพูดแล้วกำมือจนเลือดออก
"งั้นเหรอ...เหมือนกับฉันเลยนะ พ่อแม่ฉันตายไปนานแล้ว ตอนนี้หนะ ฉันตามหาคนร้ายอยู่กะว่าถ้าเจอจะฆ่าให้เหี้ยนเลยฮะๆ"เคนหัวเราะหน้าตาเฉยๆ
"ไม่ตกใจบ้างเหรอ"
"ไม่หรอกก็มันเหมือนกับฉันเลยนี้^-^"เคนยิ้มหน้าใส
"เออใช่อยากจะถามอะไรหน่อย"
"อะไรเหรอ"
"คนที่หน้าอกใหญ่ๆผมยาวๆสีดำ นัตย์ตาสีเขียว มีเขี้ยวนี้ใครเหรอ"
"ม...ไม่จริงน่า"
"อะไร?"
"เธอคนนั่น..."
"ทำไม?"
"เป็นสาวโมเอะประจำโรงเรียนเลยนะเฟ้ยTOP5หนะTOP5นะ*-*นายไปรุ้จักเขาได้ยังไงฟระ!!!~"เคนกระฉากคอเสื้อของ อเลนทำให้อเลนตกใจ
"หวาๆ~ก็แค่บังเอิญเดินชนหนะเธอปากเสียมากเลยแถมหน้าตายอีก..."อเลนพูดจบก็นอนลงอีกครั้ง
"ซวยแล้วไงแก นั่นหนะ ราชินีแห่งเลือดเลยนะ"เคนเหงื่อตก
"ไม่กลัวหรอกผมไม่ตายง่ายๆ"
"แต่ว่านายได้ตายแน่..."เสียงของหญิงคนหนึ่งดังขึ้นบนต้นซากุระทำให้อเลนเงยหน้าขึ้น
"ไงยัยปากเสียขึ้นไปหอยบนนั่นแถมกล้าดียังไงใส่กางเกงลายฟ้า หมีขาวอีกต่างหาก กล้าดียังไงใส่มันมา"อเลนเงยลุกขึ้นแล้วพูดยัวะโมโห
"เออใช่อเลนชั้นติดธุระไปก่อนนะฮะๆ"เคนเบี่ยงหนี
"อืมได้สิขอบใจที่มาคุยเป็นเพื่อนนะ"
"โอ้!!"
ฟ้าว!!~
!!
ฟุ่บ!
"ปฏิกริยาตอบสนองไวดี แต่ ปากใช้ไม่ได้เลยนายหนะ"สาวนัตย์ตาสีเขียวพูด
"อะฮ่าใครละปากเสียก่อนหนะคุณมิสึกิ?"
"แกจบชีวิตแล้วละ"
"ผมพร้อม!~"
.
.
.
ติดตามตอนต่อไป
นี้ยังไม่เข้มข้น มันต้องตอนต่อไปสิเฟ้ย
----------------------------------
รายการพิเศษ!?
"เอาละผมก๊า พิธีกรมีดารารับเชิญมา บากะ!!~ของโลกคุ่ขนาน"
"ครับ.."
"ทำไมแกเงียบจังวะไอ้หอกหักเอ๊ย!!"
ตูม!!~
จบรายการเพียงเท่านี้...