Zombieเกินร้อยกับVampireล้นแก้ว!~

รักRomanticที่ไม่Romantic....

Zombie!!!

"หนีเร็ว มันมากันแล้ว!!~"

"แทงค์มาแล้ว!!~"

"ไม่นะ!!~"

"เร็วขึ้นมาเร็ว!!~"

ซอมบี้เป็นพวกควบคุมสติไม่อยุ่ จริงเหรอ?ทำไมมันต้องกินเนื้อ?ไม่มีใครตอบเราได้นอกจากซอมบี้...

------------------------------------

"ซู้ด!!~"ชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังโซ้ยราเม็งอย่างเมาส์มันส์

"ฮ้า!!~ราเม็งคุณป้าเนี่ยอร่อยจังนะครับ.."ชายหนุ่มคนนั้นพูดหน้าตาย

"อืมกินให้เยอะๆนะอเลนคุง วันนี้ต้องไปโรงเรียนวันแรกนี้"

"โอ๊ยเรื่องนั่นไม่ต้องห่วงหรอกครับผมว่าไปโรเรียนวันแรกนั่นแหละเสียพลังงานน้อยที่สุด"อเลนยิ้มให้

"จ้าๆงั้นก็ไปดีมาดีน่า"

"คร้าบ!"อเลนเดินออกนอกร้านไปอย่างสง่างาม

"อ..อเลนคุงยังไม่ได้จ่ายเงินเลยจะ"คุณป้าแกลืมเรื่องเงินไปซะสนิท อเลนช่างเบี่ยงเบนเก่งจริงๆ

-------------------------------------

ณ โรงเรียน Pandora

"โอ้โห*0*!!ใหญ่เบ้อเร่อเลย!!~"อเลนตาค้างกับโรงสุดใหญ่โต

"ปราสาทชัดๆ!"ขณะอเลนกำลังเหวออยู่ก็มีคนมาชนเขาจากข้างหลัง

ปึ้ก...

"อ๊ะ"อเลนเกือบล้ม

"เฮ้ย!แกยืนเอ๋อทำไมวะเขาเดินกันเนี่ยแกหนะเข้าไปในโรงเรียนได้แล้วถ้าเป็นเด็กใหม่"

"ขอโทษครับรุ่นพี่..."อเลนก้มหน้าสำนึกผิด

"ไอ้นี้แปลกวะ..."

วิ้วเกือบไปถ้าเรามีเรื่องกับพวกนี้สงสัยเจอนรกแหงๆ

อเลนพูดแล้วรีบวิ่งชิวไปเลย!!~

ปึ้ก!!~

โดนอีกแล้วครับท่าน

"อุ๊ย!?"

โครม!!~

เด็กหญิงอกโตคนหนึ่งล้มทำให้ อเลนตกใจ มันเป็นความผิดเขาเองที่วิ่งไปชนเขาต้องรับผิดชอบ!!~

"หวาๆ~เป็นอะไรไหมครับ"อเลนลนลานใหญ่

"ไม่..."สาวคนนั่นยืนขึ้นแล้วเก็บเอกสารที่อเลนชนตก

"ผมช่วยนะ..."

"ไม่ต้อง..."

"งั้นผมไปละ"

"เห็นแก่ตัว..."

"ปกติ"อเลนเดินเข้าตึกไป

เขาต้องตกตะลึงเมื่อเดินเข้าไป บรรยากาศเย็นเฉียบโอ้มันช่างเหมาะจริงกับเขา และความกว้างขวางสุดลูกหูลูกตา
มันไม่ใช่โรงเรียนแล้วมันคือปราสาท.....

ปิ๊งปอง!~

"นักเรียนปี1กรุณาเข้าห้องด่วนนักเรียนปี1กรุณาเข้าห้องด่วน"

"แล้วเราอยู่ห้องอะไรนะ?"อเลนเกาหัวแล้วเดินวนไปวนมา

"นายนักเรียนแลกเปลี่ยนจากอิตาลีใช่ไหม อเลน ซิลเลอร์ใช่ไหม"อาจารย์คนหนึ่งเดินมา

"ครับมีอะไร"

"นายอยู่ห้องเดียวกับฉันตามมานี้"อาจารย์ลึกลับเรียกให้อเลนเดินตามไป

"แล้วครูชื่ออะไรเหรอ"

"บากะ....บากะ ลูซิเฟอร์.."บากะ!?

"Nice to meet you"อเลนยิ้มให้

"เช่นกัน"บากะเดินนำเฉยๆ

8 นาที ต่อมา

"วุ้ว เดินตั้งนานแล้วนะไหนละห้องผม"อเลนหันซ้ายหันขวา

"นี้ไงห้อง1-A"

"อื๋อ?"อเลนทำหน้างงเพราะว่ารอบๆห้อง1-Aมีห้อง2-SS 2-S อยู่ด้วย

"ทำไมถึงมีปี2อยู่ด้วยละครับ"

"เอาไว้ค้ำจุนรุ่นน้อง ห้องA มีพวกสติไม่ดีแต่ฉลาดหิมะละลายเยอะแยะ- -"บากะเดินเข้าห้องไปแล้วพูดว่า

"นี้คือนักเรียนใหม่ทำความรุ้จักซะ"

"อ..เอ่อ..อเลน ซิลเลอร์ นักเรียนแลกเปลี่ยนจากอิตาลีครับ..."อเลนพูดแล้วเกาหัวแกร๊กๆ

"ห้องนี้เราใช้ร่วมกับห้องSSทำใจหน่อยนะอเลน"บากะถอนหายใจ

"ครับ"

"ใครมีคำถามบ้างไหม..."

เงียบ.....

"ฮะๆนี้หนะเหรอห้อง A SS"อเลนหัวเราะแห้งๆ

วืด...

มีนักเรียนหญิงคนหนึ่งยกมือขึ้นถาม

"มี...ที่....พัก....หรือ....ยัง...คะ..."พูดอย่างช้าถึงช้าที่สุด

นักเรียนทั้งห้องทึ้งที่ หญิงคนนั่นพูด ทำไหมหนะเหรอ เพราะเธอคือ ราชินีแห่งความมืดหนะสิ

"ไม่มี"อเลนตอบเนี้ยบๆ

"พัก...ที่...บ้าน...ฉัน...ได้"หญิงคนนั่นตอบแบบเรียบๆ

"จริงอะ!!~*-*"อเลนวิ่งพรวดพราดเข้าไปหาเธอ

ห้วบ!!~

อยู่ดีๆอเลนก็ไปนั่งกอดเข่าที่มุมห้องมีไอความมืดอยู่รอบๆ

"หมอนั่นโดนเข้าแล้วครับคำสาป!!~คำสาปของยู!!~"เคนชี้ไปที่ยู ราชินีแห่งความมืดที่ทำให้ อเลนจ๋อย

"โอ้!!~"

"อย่าไร้สาระกันได้ไหมได้เวลาเรียนแล้วนะ.."บากะเดินเข้าไปหาอเลนแล้วจับไหล่ของ อเลน

"ได้เวลาเรียนแล้วเด็กให..."

"ฉันมันขยะTT-TT"

"อาจารย์บากะไปด้วยอีกคนแล้วครับท่าน!!!~"

"ใครก็ได้ช่วยที่ๆ!!~"

"ยูยัยปีศาจ!!~"

"เคนไปช่วยเขาเร็ว!!~"

"ไม่มีทางเฟ้ย!!~"

"ว้ากๆๆๆ!!~"

"เรียกรถพยาบาลที่ค่า!!!!!!!~"

------------------------------------

พักเที่ยง

"ฮ้า!~ ในที่สุดก็นอนได้ซะทีน่า" อเลนหลุดจากความมืดเขานอนใต้ต้นซากุระใหญ่...

"ไงอเลน นักเรียนใหม่ใช่ไหม กินข้าวด้วยกันไหม ฉันซื้อมาให้นายด้วยนา"ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา

"อา..อืม...อือได้สิ"อเลนตอบแบบ กึ่งๆไม่เต็มใจ

"ฉันชื่อ คาโต้ เคนชิโร่ นายละโทษทีฉันจำชื่อนายไม่ได้อะ.."

"อเลน...อเลน ซิลเลอร์ นักเรียนแลกเปลี่ยนจากอิตาลี"อเลนพูดแล้วหยิบขนมปังทาโกยากิมากิน

"โฮ่เจ๋งอะแล้วนายจะไปอยู่บ้านของยูจริงๆเหรอ"เคนถามแล้วดูดนมกล่อง

"ก็ผมไม่มีที่พักแล้วนี้"

"งั้นเหรอ น่าเสียดายจริงๆ"

"แล้วนายมีพี่น้องบ้างไหมละ อเลน..."เคนถามในสิ่งที่ไม่สามารถตอบได้

"!!...ไม่มีหรอก...ไม่สิ...ตายกันหมดแล้วละ..."อเลนพูดแล้วกำมือจนเลือดออก

"งั้นเหรอ...เหมือนกับฉันเลยนะ พ่อแม่ฉันตายไปนานแล้ว ตอนนี้หนะ ฉันตามหาคนร้ายอยู่กะว่าถ้าเจอจะฆ่าให้เหี้ยนเลยฮะๆ"เคนหัวเราะหน้าตาเฉยๆ

"ไม่ตกใจบ้างเหรอ"

"ไม่หรอกก็มันเหมือนกับฉันเลยนี้^-^"เคนยิ้มหน้าใส

"เออใช่อยากจะถามอะไรหน่อย"

"อะไรเหรอ"

"คนที่หน้าอกใหญ่ๆผมยาวๆสีดำ นัตย์ตาสีเขียว มีเขี้ยวนี้ใครเหรอ"

"ม...ไม่จริงน่า"

"อะไร?"

"เธอคนนั่น..."

"ทำไม?"

"เป็นสาวโมเอะประจำโรงเรียนเลยนะเฟ้ยTOP5หนะTOP5นะ*-*นายไปรุ้จักเขาได้ยังไงฟระ!!!~"เคนกระฉากคอเสื้อของ อเลนทำให้อเลนตกใจ

"หวาๆ~ก็แค่บังเอิญเดินชนหนะเธอปากเสียมากเลยแถมหน้าตายอีก..."อเลนพูดจบก็นอนลงอีกครั้ง

"ซวยแล้วไงแก นั่นหนะ ราชินีแห่งเลือดเลยนะ"เคนเหงื่อตก

"ไม่กลัวหรอกผมไม่ตายง่ายๆ"

"แต่ว่านายได้ตายแน่..."เสียงของหญิงคนหนึ่งดังขึ้นบนต้นซากุระทำให้อเลนเงยหน้าขึ้น

"ไงยัยปากเสียขึ้นไปหอยบนนั่นแถมกล้าดียังไงใส่กางเกงลายฟ้า หมีขาวอีกต่างหาก กล้าดียังไงใส่มันมา"อเลนเงยลุกขึ้นแล้วพูดยัวะโมโห

"เออใช่อเลนชั้นติดธุระไปก่อนนะฮะๆ"เคนเบี่ยงหนี

"อืมได้สิขอบใจที่มาคุยเป็นเพื่อนนะ"

"โอ้!!"

ฟ้าว!!~

!!

ฟุ่บ!

"ปฏิกริยาตอบสนองไวดี แต่ ปากใช้ไม่ได้เลยนายหนะ"สาวนัตย์ตาสีเขียวพูด

"อะฮ่าใครละปากเสียก่อนหนะคุณมิสึกิ?"

"แกจบชีวิตแล้วละ"

"ผมพร้อม!~"

.

.

.

ติดตามตอนต่อไป

นี้ยังไม่เข้มข้น มันต้องตอนต่อไปสิเฟ้ย

----------------------------------

รายการพิเศษ!?

"เอาละผมก๊า พิธีกรมีดารารับเชิญมา บากะ!!~ของโลกคุ่ขนาน"

"ครับ.."

"ทำไมแกเงียบจังวะไอ้หอกหักเอ๊ย!!"

ตูม!!~

จบรายการเพียงเท่านี้...