ตกหลุมรัก นักจอมเวทย์

7.7

เขียนโดย ด้ายสีแดง

วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.17 น.

  9 ตอน
  23 วิจารณ์
  16.03K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) ผมมารับที่รักไปเป็นเจ้าสาวไงครับ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
        "กลับมาแล้วจร๊า น้องรักของพี่ อยู่ไหนเอ๋ย ดาร์ลิ้ง~~ พี่ซื้อขนมเค้กมาฝาก แกด้วยน่า"ฉันตะโกนเพื่อเรียกน้องด้วยเสียง250 เดสิเบล ร้องเผื่อเพื่อนข้างบ้านไมได้ยิน อิอิบ้านที่ฉันอยุ่เป็นบ้านเล็กๆ เล็กมากเลยแหละฉันอยู่กับน้องเเค่ 2 คน เพราะพ่อกับแม่ฉันเสียไปนานแล้ว ล่ะ แต่ยังไงซะฉันก็ยังมีน้องที่น่ารักอยู่น่า
        "มาแล้วไหนๆ ขนมเค้กอยุ่ไหน ผมอยากกิน" เด็กน้อยที่ตัวสูงแค่เอวของฉันวิ่งจากหลังบ้านเพื่อมาหาพี่สุดสวยอย่างฉันด้วยความเร็วจี้
        "แหม๋ พอพูดถึงของกิน งี้รีบเชียวน่า เห็นแก่กินไหมเนี่ย เราอ่ะ" ฉันบอกน้องด้วยน้ำเสียงร่าเริงแบบสุด
        "แล้วพี่ไม่เห็นแก่กินรึไง ว่าแต่ผม ที่ผมเป็นแบบนี้ก็เพราะเลียนแบบพี่น่า"หน๋อยน้องคนนี้ ปากดีขึ้นทุกวันแล้วน่ะใครเห็นแก่กินไม่มี ไม่มี๊(เสียงสูงเชียวน่ะหล่อน)
        "พอเลยๆ ไปหยิบ จานมาไส่ไป "พูดจบน้องของฉันของวิ่งไปหยิบจานทันที  เมื่อได้จานมาแล้วฉันก็จัดการวางผักกาดหอม ไว้ตรงกลางแล้ววางเค้ก แล้วโรยผักชี เเละเเกะสลัก เเตงกวา วางให้สวยงาม อิอิ ล้อเล่นน่า แค่หยิบใส่จานแค่นั้นแหละ
        "เอ้าเสร็จ เรียบร้อยกินกันได้เลยจร๊า" เมื่อพูดจบ ฉันกับน้องก็เปิดการเเสดงหลังเรื่องบู๋ร่างพลานทันที โดยมีสิ่งที่เป็นศัตรูอยู่ตรงหน้าแล้วต้องเขมือบมันให้หมด เมื่อเวลาผ่านไปไม่ถึง 5 นาที หนังเรื่องนี้ก็จบสิ้น โดยการกินที่รวดเร็วเหนือเสียงของพี่น้อง 2 คนนี้นั้นเอง
        "เฮ๊อ อิ่มจัง ดาร์ลิ้งไปล้างจานด้วยน่ะ ครับ แล้วอาบน้ำนอนได้แล้ว ล่ะ"ฉันได้ทีก็ใช้น้องสุดรักทันที แบบเป็นพี่ที่ไม่เห็นแก่ตัวไง
        "ได้ครับผม รับทราบคำสั่ง" พูดจบน้องฉันก็วิ่งไปล้างตานทันที อิอิ เห็นไหมน้องฉันน่ารักแค่ไหน อยากได้ไปเป็นน้องด้วยล่ะสิ อิอิ
        "ก๊อกๆๆ" เอ๋ ใครมาเคาะประตูเอา ตอนนี้เนี่ยย อ่า ผีรึเปล่าอ่ะ กลัวจังฉันเดินไปแล้วค่อยเเง้มประตุทีล่ะนิดกก็มันกลัวอ่าเผื่อเป็นผีจะได้วิ่งทัน เมื่อเปิดปุ๊บก็ต้องเจอกับสิ่งที่ไม่คาดฝันนั้นคิอ
        " ไฮ ที่รัก ไม่ได้เจอกันตั้งหลายวินาที คิดถึงๆ"*0* กรี๊ดดดดดด นั้นมัน ผู้ชายที่ฉันเจอเมื่อ กี้นี่ ฉันอาจจะตาฝาดไหนลองปิดอีกครั้งสงสัยสมองฉันจะเบลอๆ
        "ปั้ง~~"ฉันปิดประตูอีกครั้งแล้วเมื่อเปิดอีกทีก็เจอแบบเดิมอ่ะ รู้ได้ไงเนี่ยว่าฉันอยู่ที่นี้ แล้วรู้จักชื่อฉันได้ไงแล้วคิดถึงอะไรกันหรือว่าคิดถึงเเก้มเค้าหรอ
        "ปิดประตูใส่เค้าทำไมอ่ะ เค้าตกใจน่า"
        "นายมาได้ไงเนี่ย แอบตามฉันมาหรอ "ฉันพูดทันทีโดยที่ยังไม่เปิดประตูให้เค้าเข้ามา
        "ผมจะมารับที่รักไปเป็นเจ้าสาวไงครับ"*0* อะไรน่ะ
   
 
 
 
       

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา