4 สหายพจญเเดนออเคมิสต์ ( FMA BBI )

"อัล ฟื้นสิ!"
ฉันเขยาตัวอัล มีเพียงเสียงลมหายใจที่เเผ่วเบาลงเรื่อยๆเเละหยุดลง
"อัล!"
ฉันเรียกคนที่อยู่ตรงหน้าด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ลมหายใจของอัลได้หยุดลงเเล้ว
"ฉันยังไม่ได้บอกนายเลยว่าทำไมฉันถึงอยากจะเกิดเป็นพี่ของนายนะ!"
"น่ารำคาญจริง" เอ็นวี่พุ่งมาจะเเทงฉันอีกรอบ ฉันหลับตาลงเพื่อรับชะตากรรม เเต่ว่า...
'ฉัวะ!'
เลือดของคนๆที่เบี่ยงตัวมาบังได้กระจายเต็มพื้น
"เจ้าเหล็กไหล" เสียงของคนข้างหลังได้เอ่ยขึ้นมาอย่างเเผ่วเบา
"พันเอก!"
เจ้าของชื่อที่เอ่ยขึ้นได้ล้มลงไปกับพื้น หัวใจฉันได้ตกลงไปยังตาตุ่ม
ทั้งอัล...ทั้งรอย
"ฮึก" ฉันมิอาจกลั้นน้ำตาไว้ได้อีกเเล้ว น้ำตาได้หยดลงมายังพื้น เเละไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
"เจ้าพันเอกหัวลูกชิ้น ลุกขึ้นมาสิ เจ้าคนที่ไม่ได้เรื่องในวันฝนตก!"
ฉันประชดคนที่นอนอยู่ข้างๆ
"นายมันไร้ความสามารถ เรายังไม่รู้ผลเเพ้ชนะเลยนะ นายจะเป็นผบ.สูงสุดไม่ใช่หรอ เเล้วนายจะให้คุณฮิวส์ตายเปล่าหรือไง เจ้าหัวลูกชิ้น!"
"เอ็นวี่ นายน่ะฆ่าเสามนุษย์ไปตั้ง2คนเเล้วนะ" ลัตส์พูดขึ้น
"เหลือเเต่เจ้าเปี้ยกสินะ เเต่ถึงยังไงมันก็ไม่ยอมทำงานให้เราหรอก"
ฉันหันมายังเอ็นวี่ ในใจของฉันสั่งให้ฆ่า ฆ่านายเท่านั้น
"อย่าอยู่เลย เอ็นวี่!"
ฉันลุกขึ้นพลางจะเอาออโต้เมลล์ขึ้นมาฟันคนที่อยู่ตรงหน้า
'เเกร๊ก!'
จู่ๆออโต้เมลล์ก็ใช้การไม่ได้
"ทำไมกันนะ"
"ก็เพราะนี่ไง" ฉันมองน็อต2ตัวที่อยู่ในมือของเอ็นวี่
"อึ้ก!" ฉันโดนเอ็นวี่ชกที่ท้องทำให้ฉันทรุดลงไปกับพื้น
"หลับไปเงียบๆซะเถอะนะ"
จู่ๆก็มีเถาวัลญ์มาพันตัวเอ็นวี่ไว้ ทำให้เอ็นวี่ไม่สามารถเเทงได้
"อะไรกันเนี้ย!"
"เจน!/ฟูมิทัล!" ฉันหันไปตามเสียง
"ทุกคน!"