4 สหายพจญเเดนออเคมิสต์ ( FMA BBI )
7.4
jane
แชร์นิยาย
31) คนที่มาเยือน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เเว้กกก มันมาเป็นฝูงเลย"
พวกเราหันไปก็เจอกับฝูงคิเมร่าที่มาเป็นสิบกว่าตัวทางด้านหลัง
พวกเราเตรียมประกบมือเเละสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตาย เเต่ทำยังไงมันก็ไม่หมดสักที
"ทำไมไม่หมดสักทีล่ะเนี้ย" ภาวัชบ่น ไม่เเปลกที่เธอจะบ่นเพราะเรานั้นเหนื่อยบวกกับความง่วงที่มาทำภารกิจกันอยู่ดึกๆดื่นๆจนล่วงเลยมาตี1เเล้ว
"ทุกคน ถอยไปก่อน"
ฉันประกบมือเเปรธาตุพื้นทางเดินให้กลายเป็นปืนบาซูก้าลำใหญ่ที่ฉันเคยดูในหนังการ์ตูน
"ปืนบาซูก้ากำลังภายใน ยิงได้เลยเน้อ!!!!"
'ปั้งงงงงง!!!!!!!!!!!'
เเละเเล้วฝูงคิเมร่าก็ถูกลูกปืนบาซูก้ายิงจนเเหลก...
"โห สุดยอดเลยเจน นึกว่าจะดูการ์ตูนเป็นอย่างเดียวซะอีก" ว่าไงนะยัยอร - -*
"น่าจะทำเเบบนี้ตั้งนานเเล้วนะเนี้ย"
"ก็คนมันพึ่งนึกได้หนิ" ฉันเเก้ตัวไปเรื่อยทั้งๆที่ฉันคิดเเบบนี้นานเเล้วล่ะ เเต่กลัวว่าตึกมันจะถล่มก่อนน่ะสิ
'ตุ้บ!'
เเละเเล้วก็มีเสียงฝีเท้าขึ้นอีก ทำให้พวกเราสดุ้ง
"ไม่ให้พักกันบ้างหรือไงน้า" ฉันรำพึง
"ใครจะนำล่ะ"
"เจน ละกัน" อรพูดขึ้น
"เธอเป็นหัวหน้าห้องไม่ใช่หรอ" ฉันค้าน
"เธอนำดีกว่า เป็นพันเอกของกองทัพเเล้วหนิ"
"เเต่เธอเป็นหัวหน้าห้องนะ"
"เเต่เธอยศสูงกว่าเราไม่ใช่หรอ" คราวนี้ทั้ง3คนเห็นด้วย จำเอาไว้เลย
"ก็ได้" ฉันตอบก่อนจะตั้งท่าต่อสู้โดยยกออโต้เมล์ที่ถูกเเปรธาตุเป็นดาบขึ้นเเล้วก้าวเท้าเดินไปยังต้นเสียง เเละก็ตั้งท่าจะฟัน เเต่ก็ต้องหยุดลงเมื่อเห็นคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า
"ทัคเกอร์!"
พวกเราหันไปก็เจอกับฝูงคิเมร่าที่มาเป็นสิบกว่าตัวทางด้านหลัง
พวกเราเตรียมประกบมือเเละสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตาย เเต่ทำยังไงมันก็ไม่หมดสักที
"ทำไมไม่หมดสักทีล่ะเนี้ย" ภาวัชบ่น ไม่เเปลกที่เธอจะบ่นเพราะเรานั้นเหนื่อยบวกกับความง่วงที่มาทำภารกิจกันอยู่ดึกๆดื่นๆจนล่วงเลยมาตี1เเล้ว
"ทุกคน ถอยไปก่อน"
ฉันประกบมือเเปรธาตุพื้นทางเดินให้กลายเป็นปืนบาซูก้าลำใหญ่ที่ฉันเคยดูในหนังการ์ตูน
"ปืนบาซูก้ากำลังภายใน ยิงได้เลยเน้อ!!!!"
'ปั้งงงงงง!!!!!!!!!!!'
เเละเเล้วฝูงคิเมร่าก็ถูกลูกปืนบาซูก้ายิงจนเเหลก...
"โห สุดยอดเลยเจน นึกว่าจะดูการ์ตูนเป็นอย่างเดียวซะอีก" ว่าไงนะยัยอร - -*
"น่าจะทำเเบบนี้ตั้งนานเเล้วนะเนี้ย"
"ก็คนมันพึ่งนึกได้หนิ" ฉันเเก้ตัวไปเรื่อยทั้งๆที่ฉันคิดเเบบนี้นานเเล้วล่ะ เเต่กลัวว่าตึกมันจะถล่มก่อนน่ะสิ
'ตุ้บ!'
เเละเเล้วก็มีเสียงฝีเท้าขึ้นอีก ทำให้พวกเราสดุ้ง
"ไม่ให้พักกันบ้างหรือไงน้า" ฉันรำพึง
"ใครจะนำล่ะ"
"เจน ละกัน" อรพูดขึ้น
"เธอเป็นหัวหน้าห้องไม่ใช่หรอ" ฉันค้าน
"เธอนำดีกว่า เป็นพันเอกของกองทัพเเล้วหนิ"
"เเต่เธอเป็นหัวหน้าห้องนะ"
"เเต่เธอยศสูงกว่าเราไม่ใช่หรอ" คราวนี้ทั้ง3คนเห็นด้วย จำเอาไว้เลย
"ก็ได้" ฉันตอบก่อนจะตั้งท่าต่อสู้โดยยกออโต้เมล์ที่ถูกเเปรธาตุเป็นดาบขึ้นเเล้วก้าวเท้าเดินไปยังต้นเสียง เเละก็ตั้งท่าจะฟัน เเต่ก็ต้องหยุดลงเมื่อเห็นคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า
"ทัคเกอร์!"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
