Love please.. รักนี้ฉันขอเถอะนะ!

5.2

เขียนโดย เพ็นซิล

วันที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2554 เวลา 16.07 น.

  4 ตอน
  3 วิจารณ์
  8,873 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) แค่ได้พบเธอ...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

'ครื้ดดด!!'

เป็นเสียงประตูที่ได้ถูกเปิดออกและตามมาด้วยขาสวยๆของผู้หญิงคนหนึ่ง...

 

'O.o' แต่ช่างเวทนาสำหรับหลายคน! เพราะเมื่อทุกคนเลื่อนสายตาไปมองใบหน้าของสาวคนนั้น ..เอ่อ....

"นี่! ทำไมมองฉันแบบนี้ล่ะทุกคน ^^;" นาภาส่งยิ้มแหยๆให้กับสายตาที่มองเธอด้วยอาการตาค้าง

"ฉัน..สวยใช่ไหมล่ะ?!" เมื่อนาภาพูดประโยคนี้จบทุกคนก็ทำสีหน้าและท่าทาง'อ้วก'ไปตามๆกัน

'เอ่อ..ยังไงๆอยู่นะ -.-'

แล้วนาภาก็เดินไปที่นั่งของตน และสอดส่องไปที่ๆเธอเคยเจอเขา ผู้ชายเทวดาคนนั้น..

"เฮ้อ! ไม่เจอเลย สงสัยคงไม่ได้อยู่ห้องนี้ล่ะมั้ง.." ฉันถอนหายใจเบาๆ และได้ความรู้สึกว่ามีใครมานั่งข้างๆ

"พระเจ้า!! OoO!!!" ทุกคนคงรู้ดีสินะ...นาภาได้เจอเทวดาเข้าแล้ว

'- -+' เทวดาคนนั้นได้หันมามองอาการตกใจตาค้างปากเหวอของเธอ พร้อมกับถอนหายใจ

"เธอเลิกทำอะไรแบบนี้สักทีได้ไหม?!" เขาพูดพร้อมประสานคิ้วเข้าหากัน

"ฉะ ฉัน..ทำอะไรหรอ? ^^' " ฉันตอบไปอย่างอายๆกับน้ำเสียงที่เย็นชาแบบนั้น

"เธอรู้ไหม! เมื่อวานนี้เธอทำเอาฉันเกือบตายนะ!!" เขาพูดเสียงเข้มใส่ พร้อมสายตาที่จริงจัง..

"ฉัน..ฉัน ไปทำอะไรให้นายเกือบตายหรอ..คะ? " นาภายังคงอาการเดิม..

"เมื่อวานเธอเป็นลมต่อหน้าฉัน!! ทำให้เพื่อนในห้องคิดว่าฉันทำร้ายเธอนะรู้ไหม!!" เขาเริ่มย้ายใบหน้าอันหล่อเหลาเข้ามาใกล้มากขึ้น

 

 

"เฮ้! นี่เธอฟังอยู่หรือเปล่าเนี่ย!!!" ฉันสะดุ้งกับเสียงที่กลอกใส่หูครั้งที่2

"ฉันชอบนาย!!" *0*นี่ฉันพูดอะไรไปเนี่ย!เราเพิ่งเจอเขาเองนะ ให้ตายสิๆ!

". . ."

เอาแล้วไงๆ เขาเงียบอีกแล้ว =o= ฉัน..จะทำยังไงดีเนี่ยย!!

"เธอ..........ไม่ใช่สเปคฉัน, โทษทีนะ" O.o เป็นคำที่รุนแรงมากๆสำหรับสาวน้อยที่ชื่อนาภาทำให้การบอกรักของเธอล้มเหลวทันตาเห็น..

"อะ เอ่อ..ฉันพูดเล่นน่ะ ฮ่ะๆๆ ฉันแค่...ฉันแค่..อยากเป็นเพื่อนกับนาย ...เท่านั้น......เอง"

 

ตอนนี้ดูเป็นเวลาที่ช่างยาวนานมาก เพราะนาภารอ..ที่เขาจะตอบว่าเขาจะยอมให้เธอเป็นเพื่อนด้วย

"ก็ดี..ไม่เสียหายอะไร" เขาตอบเบาๆ แต่ว่าฉันได้ยินมันชัดมากก

'กรี๊ดดดดดด!ไม่ใช่ฝันใช่ไหม๊.......โอ้ยย!ดีใจสุดๆๆๆ ><' นาภาเป็นคนที่เก็บอาการไม่ค่อยอยู่จริงๆทำให้เทวดาคนนั้นเห็นสีหน้าของเธอทันที

"หึ! เธอนี่มันตัวซวยจริงๆ (- -") "เขาบ่นกับตัวเอง และเวทนากับตัวของเขา

 

 

และนาภาก็ยังง..ไม่ได้'ถาม'ชื่อของเขา เพราะมัวแต่ดีใจที่ได้เป็นเพื่อนของเขาคนนั้น'สุดหล่อ' ...

 

 

 

 

To be continued... <เพ็นซิล>

ผิดพลาดประการใดของอภัยด้วยนะคะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา