Love please.. รักนี้ฉันขอเถอะนะ!
เพ็นซิล
2) จอร์จจี้ที่รัก!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"..." ตอนนี้ในสมองของนาภาเลอะเลือนไปหมด เพราะหัวกระแทกกับพื้นห้องรุนแรง ไม่น่าเลยจริงๆ (- -')
"จอร์จ!!" ฉันลืมตาพร้อมกับตกใจอย่างมากเมื่อเพื่อนสมัยชายเก่ามาแวะนาภาที่ห้องพยาบาลคนเดียวแบบนี้
"ทำไมหรอ? ,ภา" เขาเรียกชื่อฉันอย่างอ่อนโยนจริงๆ ><
"เปล่าหรอก..แค่จะถามว่า...นายมาที่นี่ได้ยังไงอะ,ไหนว่าย้ายบ้านแล้วไม่ใช่หรอ" ฉันถามพลางมองหน้าเขา
"บ้าเปล่า?! เราไม่เคยย้ายบ้านเลยนะ.. หน้าผา เอ้ย!นาภา ^^" จอร์จมีรอยยิ้มที่มีเสน่ห์จริงๆ ถึงได้สาวติดบรึม! แต่เอ๊ะ!คำเมื่อกี้มัน..
"เฮ้!อย่าเรียกฉายาสุ่มสี่สุ่มห้าสิยะ - -*" ฉันพูดพลางจะเอามือไปตบแขนจอร์จ แต่ทว่าแผลก็เจ็บขึ้น
"โอ้ย!" จอร์จรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ และเอามือของเขารวบมือนาภาทั้งสองข้าง
"ไม่เป็นไรนะนาภา เด๊๋ยวเราไปตามครูให้" เขารีบวิ่งไปหาครูพยาบาล
สักพักหนึ่ง จอร์จเดินออกมาพร้อมครูปฐมพยาบาล
"เจ็บแผลที่หัวใช้ไหมจ๊ะ?"คุณครูถามนาภาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
"อะ อ่อค่ะ!"
"ไหนขอดูหน่อยสิ?" เมื่อคุณครูพูดจบก็มานั่งบนเตียงแล้วดูแผลให้
"ถ้าอย่างนี้ไม่เป็นอะไรหรอกจ้ะ ^^ แต่เพื่อนหนูนี่เป็นห่วงจริงๆเลยนะ เร่งครูให้รีบเดินเชียว ฮ่ะๆ" แหมอาจารย์นี่ล่ะก็แซวไปเรื่อย สักพักฉันเหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนตัวแข็งเลย ..
"จอร์จ!!" เป็นอะไรหรือเปล่านะ -0-
"จอร์จ!!!" นาภาก็เริ่มเป็นห่วงเลยพยายามลุกขึ้นนั่งบนเตียง และจับแขนจอร์จพร้อมเขย่าไปมาๆ
"หืออ!! อะไรๆๆ เกิดอะไรขึ้น เป็นอะไรหรือเปล่า,ภา" จอร์จสะดุ้งขึ้นและรีบมามองหน้านาภาด้วยความเป็นห่วง
"O.O! อะ เอ่ออ..." ฉันนั่งงงๆพร้อมขมวดคิ้ว "นายเป็นอะไรเปล่านิ เห็นยืนค้างอ้ำอึ้งมานานละ?"
"อ๋อออ อ๋ออ! คือเรา..." เขาก้มหัวลงแล้วส่ายไปมาพร้อมพูดว่า "ไม่มีอะไรหรอก ไม่มีอะไร"
"หะๆๆ (- -') นายนี่ยังไม่เปลี่ยนเลยนะ! อ้อ!ฉันยังไม่ได้ถามนายเลย นายอยู่ร.ร.อะไร แล้วห้องอะไรล่ะ?" ฉันนึกคำถามเก่าที่ค้างคาได้จึงถามขึ้น
"นี่ภาไม่รู้หรอ?! ร.ร.เดียวกับเธอไง แต่อยู่ห้อง2น่ะ ภาอยู่ห้อง3สินะ แต่ว่าเราอุตส่าห์ย้ายร.ร.เก่าตามภามาเลยนะเนี่ย!" เขาพูดแล้วก็ส่งยิ้มให้
"จริงหรอ!? นี่เราเพิ่งรู้นะเนี่ย!! อ้อ!..ฉันมีอย่างหนึ่งจะถามนายอะ" ฉันเริ่มคิดอะไรอย่างหนึ่งออก
"อะไรหรอ?" จอร์จก็นั่งลงบนเก้าอี้ด้วยความสนใจในคำถามที่นาภาจะถาม
"นายรู้จัก...ผู้ชายห้องเดียวกับเราบ้างมะ?" ฉันถามช้าๆ แล้วก็บิดตัวไปมานิดหนึ่ง
"รู้นะ มีคนหนึ่งเป็นเพื่อนเราเอง" *0*โอ้วว! สาาาาธุ!ขอให้เป็นสุดหล่อคนนั้นเถ๊อะ >..<
(แล้วนาภาก็คิดภาพวันที่มาร.ร.วันแรก) 'อู๊ยย!หล่อค่ะหล่อ!!
"ภา!!" เขาตะโกนใส่หูฉันเสียงดังมาก
"โอ้ยย! เดี๋ยวหูแตกขึ้นมาจะทำไงเนี่ย!" ฉันพูดพลางเอามือลูบหูเบาๆ
"^^ เด็กน้อยเอ๊ย!"จอร์จพูดพลางยิ้มไปหัวเราะไป
"เอ่ออ ......" ฉันนึกอะไรออกอีกอย่าง
"อะไรจ๊ะ?" จอร์จรอฟังคำถามที่นาภาจะถาม
"นี่มันคาบเที่ยงแล้วนะ! นายไม่กินข้าวหรอยะ!!! (- -*)" ฉันพูดแล้วเอานิ้วชี้ไปที่นาฬิกาที่แขวนอยู่ในห้องนี้
"เฮ้ย! เออใช่!! ไปก่อนนะภา จุ๊บๆ ^^" อึ๋ย!อย่าว่าอะไรเลยนะฉันขยะแขยงมากเลยอะ (- -.)
และแล้วนาทีที่เงียบสงัดก็ได้มาถึง...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
