ฝากหัวใจไว้ที่...ฮานอย

 
หลังจากนั่งเงียบกันมาซักพัก ธงรบ เป็นผู้ทำลายความเงียบ แล้วพูดกับ ปิ่นปักว่า 

“คุณมีที่พักหรือยัง แล้วพักแถวไหน”
 
“ถามทำไม…มิทราบ” แต่เมื่อนึกถึงความช่วยเหลือของชายหนุ่ม ก็ตอบเขาว่า “ก็คงพักแถว ทะเลสาป ฮว่านเกี๋ยม ละมั๊ง เห็นเค้าว่า ที่พักถูกๆและก็ดีด้วย”
 
“แสดงว่าคุณยังไม่มีที่พัก” 
 
“แล้วไง ว่าแต่คุณถึงก่อน หรือ ฉันถึงก่อนละ”
 
“ผมพักที่โรงแรม................แถวฮว่านเกี๋ยม เหมือนกัน”
 
“ค่ะ หวังว่าเราคงไม่พบกันอีก แต่ค่ารถเดี๋ยวฉันช่วยคุณออกละกัน”
 
ธงรบแอบหัวเราะเยาะหญิงสาว “ยัยบ๊อง เอ้ย จะเอาปัญญาที่ไหนมาช่วยละ คิดแล้วอยากจะขำ
ก่อนจะเอ่ยถามปิ่นปักอีกครั้งว่า คุณจะมาเที่ยวกี่วัน”
 
“ถ้าไม่มีอะไรมากวนใจฉันก็คงจะอยู่ซัก 2 อาทิตย์” หญิงสาวตอบแบบไม่ใส่ใจ
แล้วถามกลับชายหนุ่ม “คุณล่ะ”
 
“ผมยังไม่รู้เลย” 
 
ชายหนุ่มบอกให้คนขับรถจอดเมื่อเห็นว่าถึง ทะเลสาปฮว่านเกี๋ยม ซึ่งตามตำนานนั้นเล่าว่า
 
ในกลางศตวรรษที่ 15 สวรรค์ได้ประทานดาบกายสิทธิ์แก่ จักรพรรดิ์ Ly Thai To จนพระองค์นำไปราวีจนปลดแอกจาก จีน ได้อยู่มาวันหนึ่งขณะล่องเรือสำราญในทะเลสาปแห่งนี้ ก็มีเต่ายักษ์ทองคำว่ายมาบนผิวน้ำ และกระโดดคาบเอาดาบกายสิทธิ์นั้นอันตธานหายไปเบื้องล่าง...จึงเป็นที่มาของชื่อ ซึ่งแปลว่าทะเลสาปคืนดาบ (Hoan = คืน Kiem = ดาบ) อันสื่อความหมายว่า เมื่อเสร็จภารกิจแล้ว ดาบกายสิทธิ์ ต้องถูกเจ้าของมาทวงคืนนั่นเอง
 
เมื่อธงรบให้คนขับรถจอดก็เตรียมเอาของลง ปิ่นปักก็ลงพร้อมกับชายหนุ่ม “โอเคหารสอง USD20 คนละ USD 10 นะ” ปิ่นปักบอกชายหนุ่ม แล้วเริ่มมองหากระเป๋า พลางทำหน้าเหรอหรา ธงรบแอบขำ แล้วแกล้งหันไปพูดกับหญิงสาว
 
“หาอะไรกันคุณ แค่ USD 10 เท่านี้ อย่ามาทำเป็นกระเป๋าหาย ลูกไม้เก่าๆ ไม่เอาหน่า เลิกใช้เหอะวิธีนี้ มันเชยแล้วคุ๊ณณณ” ชายหนุ่มแกล้งลงท้ายประโยคด้วยเสียงสูง
 
“ฉันไม่มีนิสัยแบบนั้นแน่ๆ” พร้อมกับบ่นเสียงเบาๆ
 
“อยู่ไหนกันนะ โอ๊ย!! อยากจะร้องไห้” หญิงสาวทำตาแดงๆ
 
เมื่อชายหนุ่มเห็นท่าทางของหญิงสาวก็อยากจะคืนให้ เพราะเห็นว่าหญิงสาวทำหน้าตาน่าสงสาร ถ้าไม่ได้ยินเสียงปิ่นปักพูดว่า
 
“เคยมีน้ำใจที่จะช่วยหามั๊ย”
 
“เอ๊ะ!! คุณ จะให้คนช่วย พูดจาดีๆ หวานๆ เป็นมะ”
 
“ว่าแต่คุณหาอะไรล่ะครับ ผมจะรู้มะ” ชายหนุ่มแกล้งถาม
 
“ก็กระเป๋าฉันนะสิ ตอนลงจากเครื่องยังอยู่เลย ฉันจำได้”
 
“หือหือ ทำไงละเนี่ย พาสปร์อต เงิน ทำไมมันซวยแบบนี้นะ”  แล้วคิดในใจ (เพราะนายนี่แน่ๆ วันนี้เพราะฉันเจอนายฉันถึงซวยไม่เลิกเนี่ย)