คดีจำเป็น ตอน คดีฆาตกรรมรางรถไฟ

เรื่องมันจำเป็น ของมันจำเป็น ก็เรื่องมันจำเป็น ทำยังไงได้เรื่องมันจำเป็น ฉันต้องมีเธอ ก็เรื่องมันจำเป็น ต้องเข้าใจ
       เพลงนี้ทำให้ผมรู้สึกคิดถึงเพื่อนๆที่น่ารัก(ษา)ทั้ง 2 โอ๊ยยยย (เสียงป้อม: กรูได้ยินนะเมิง) จร้าาาาาา เออ ปล่อยไอ้ป้อมไป แต่เพลงที่ไอ้ป้อมถอดคีย์ทั้งหมดได้เองคือเพลง มันไม่จริง ของเจ๊ใหม่ เจริญปุระครับ มันถอดคีย์เพลงนี้ด้วยกีตาร์โปร่งครับ ปกติเล่น Desperado ถอดเองไม่หมด ต้องดูโน๊ตตลอด นี่ไม่ต้องเลย ถอดเอง เก่งครับเก่ง เรื่องเดียวนะเมิง (เสียงป้อม: อีภีม) จร้าาาาาา ล้อหน่อยก็ไม่ได้เนอะ เออ เล่น M ดีกว่า เอ๊า เสียงโทรศัพท์มาซะงั้น
"สวัสดีครับ สำนักงานทนายความธีรนัยน์และเพื่อนครับ ไม่ทราบว่ามีธุระ"
"พี่ภีมคะ คืออิ๋ว อยากจะให้พี่ภีมช่วยพิจารณาใบลาบนโต๊ะด้วยนะคะ เพราะอิ๋วจะต่อปริญญาโทที่อังกฤษค่ะ 2 ปีกลับ" ไอ้ 2 ตัวไม่เท่าไหร่ แต่รายนี้เล่น 2 ปีเยย ฮือๆๆๆๆๆ  จะทอดทิ้งกรูกันไปถึงไหน  
"เอ่อ... คือ...." ผมต้องดูจนได้ และยัยเหมียว เพื่อนที่แสนดีของอิ๋ว น้องที่แสนดีของผม ยื่นใบลากิจไปต่างจังหวัด
"พี่ภีมคะ เหมียวขอโทษนะคะที่วันนี้เหมียวต้องกลับบ้าน บังเอิญว่าญาติเสียค่ะ และนี่..." อะไรอีกล่ะ  
"ใบลาศึกษาต่อค่ะ" อร๊างงงงงงงงงงงงงงงง มันรุมทิ้งกรูหมดเยยยยยยยยยย ฮือๆๆๆๆๆๆๆ ผมพูดทั้งน้ำตาว่า
"น้องอยากไปก็ไป ขอบคุณมว๊ากกกกกก" ดูท่าเหมียวจะห่วงใยผมมว๊ากกกกกก
"เอ่อ...พี่ภีมเป็นอะไรรึเปล่าคะ"
"ไม่ต้องห่วงฉัน ชั้น ชั้น อนุมัติ" และปั๊มตราอย่างขมขื่น
"ขอบคุณค่ะ" เหมียวยิ้มและจากไป ส่วนใครคนนี้ก็เดียวดาย อีหยินก็ชะแว้บมา
"ภีม"
"จะทิ้งกรูไปอีกคนใช่มั้ย หยิน"
"เฮ้ย อะไร เป็นอะไรล่ะวันนี้"
"ทุกคนทิ้งกรูกันหมดเลย เล่นลากันคนละปี 2 ปี เนี่ย ลากันทั้งออฟฟิศเลย"
"เมิงก็ลาอีกคนสิ" แนะ
"ลาอะไรล่ะ กรูไม่มีอะไรจะเสียแล้ว"
"ลาออกไงเมิง" สาาาาาาาาาาาาาาาธุ อีเวรรรรร
        ผมสูบบุหรี่แก้เซ็งที่โต๊ะทำงานของผม ภาวนาในใจว่า ขอให้พวกแมร่งเครื่องบินตก ทั้งเหมียว ทั้งอิ๋ว ไอ้ป้อมไอ้โต๊ะ อย่าได้มีความสุขในทริปของเมิงทุกคนนนน เฮ้อออออ ได้แต่คิด นังหยินก็จะไปไหน ผมยังไม่รู้เลย
"เออ ว้าาาาาาาา เห็นทีต้องลาไปด้วยอีกคน" ผมขาดสติไปแว้ววว เศร้ามว๊ากกกกก
"ไปไหนก็ไปเลย ไป๊ ฮือๆๆๆๆๆๆ"
"ขอโทษจริงๆ ภีม"
"ไม่ต้องมาพูด พอ กรูไม่ฟัง กรูจะอยากร้องไห้ ฮือๆๆๆๆๆ" เพลงมาซิ
ร้อง อยากจะร้องไห้ ร้องจนไม่เหลือน้ำตา ร้องให้มันรู้ว่า ความจริงใจไม่มีค่าให้เธอจำ
แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ทุกคนทิ้งกรูไปแว้ววววววววว
โปรดติดตามตอนต่อไปนะน้องนะ - -