เกม มรณะั
1.0
1) เสียงเรียก มรณะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตำนานมรณะ คือชื่อที่ทุกคนคุ้นหู เเละอยากค้นหา เเต่วันหนึ่งเด็กสาวที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไร กลับถูกดึงเข้าไปในโลกของชายที่ใช้ชื่อว่า ฟิลิป เเละต้องตามหาผู้ร่วมชะตากรรมที่เหลือจึงจะออกจากโลกเเห่งภูตผีปีศาจนี้ได้...........
"ริน"เสียงเรียกดังมากๆดังขึ้นข้างหูของเจ้าของชื่อ ซึ่งชื่อเต็มๆของเธอคือคารินนั่นเอง
"หือ อะไรจ๊ะ เซียร์"เด็กสาวเจ้าของนัยตาสีน้ำเงินเเละเรือนผมยาวสลวยสีออกเทาๆถามผู้ที่เรียกตนในตอนเเรกซึ่งมีชื่อเต็มว่าซานเทียร์
"ไปซื้อขนมกันมะ ร้านนี้มาใหม่ด้วยล่ะ ลองดูเนอะ"เด็กสาวอีกคนผู้มีนัยตาสีม่วงกับผมสีขาวถามโดยเเววตาเเฝงความต้องการของตนไว้
"จ้าๆ เดี๋ยวฉันรออยู่นี่นะ"คารินได้เเต่ตอบเเบบนี้ออกไปเสมอ เพราะรู้ว่าเถียงไม่ชนะเพื่อนสาวเอาเเต่ใจคนนี้เเน่ๆ เธอจึงไปนั่งรอที่โต๊ะตัวหนึ่งของโรงอาหารเพื่อรอเพื่อนสาว ทันใดนั้น
"welcom to Game of death"เสียงของชายที่เธอไม่รู้จักดังขึ้นอยู่ในหัว
"คะ..ใครน่ะ"เด็กสาวหันหลังกลับไปมองเเล้วมองอีกก็ไม่เจอใครจนกระทั่งมีมือเรียวบางมาจับที่ไหล่ของเธอ เด็กสาวหันไปอย่างรวดเร็ว สิ่งที่พบคือ...
"เป็นอะไรจ๊ะ ริน หน้าซีดเชียว ไหวมั้ยเนี่ย"เพื่อนสาวของเธอนั่นเอง
"เอ่อ เธอซื้อเสร็จนานยัง เเล้วได้พูดอะไรเมื่อกี้รึเปล่า"คารินเริ่มรัวคำถามใส่
"จะบ้าเรอะ ฉันพึ่งมาเนี่ย ไม่ไหวซะมั้ง ยัยบ๊อง ไปกันได้เเล้ว"ซานเทียร์พูดอย่างไม่อยากเชื่อ เเล้วจูงมือคารินเดินออกไป เเต่คาริน เธอยังเเน่ใจว่า เธอไม่ได้หูฝาดเเน่ๆ...
"ริน"เสียงเรียกดังมากๆดังขึ้นข้างหูของเจ้าของชื่อ ซึ่งชื่อเต็มๆของเธอคือคารินนั่นเอง
"หือ อะไรจ๊ะ เซียร์"เด็กสาวเจ้าของนัยตาสีน้ำเงินเเละเรือนผมยาวสลวยสีออกเทาๆถามผู้ที่เรียกตนในตอนเเรกซึ่งมีชื่อเต็มว่าซานเทียร์
"ไปซื้อขนมกันมะ ร้านนี้มาใหม่ด้วยล่ะ ลองดูเนอะ"เด็กสาวอีกคนผู้มีนัยตาสีม่วงกับผมสีขาวถามโดยเเววตาเเฝงความต้องการของตนไว้
"จ้าๆ เดี๋ยวฉันรออยู่นี่นะ"คารินได้เเต่ตอบเเบบนี้ออกไปเสมอ เพราะรู้ว่าเถียงไม่ชนะเพื่อนสาวเอาเเต่ใจคนนี้เเน่ๆ เธอจึงไปนั่งรอที่โต๊ะตัวหนึ่งของโรงอาหารเพื่อรอเพื่อนสาว ทันใดนั้น
"welcom to Game of death"เสียงของชายที่เธอไม่รู้จักดังขึ้นอยู่ในหัว
"คะ..ใครน่ะ"เด็กสาวหันหลังกลับไปมองเเล้วมองอีกก็ไม่เจอใครจนกระทั่งมีมือเรียวบางมาจับที่ไหล่ของเธอ เด็กสาวหันไปอย่างรวดเร็ว สิ่งที่พบคือ...
"เป็นอะไรจ๊ะ ริน หน้าซีดเชียว ไหวมั้ยเนี่ย"เพื่อนสาวของเธอนั่นเอง
"เอ่อ เธอซื้อเสร็จนานยัง เเล้วได้พูดอะไรเมื่อกี้รึเปล่า"คารินเริ่มรัวคำถามใส่
"จะบ้าเรอะ ฉันพึ่งมาเนี่ย ไม่ไหวซะมั้ง ยัยบ๊อง ไปกันได้เเล้ว"ซานเทียร์พูดอย่างไม่อยากเชื่อ เเล้วจูงมือคารินเดินออกไป เเต่คาริน เธอยังเเน่ใจว่า เธอไม่ได้หูฝาดเเน่ๆ...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ