ข้ามฟ้ามาหาเธอ

       ภานุ หนุ่มหล่อหน้าตาดีที่เฝ้ารอคอยรักแท้ มาตลอด ได้ตัดสินใจเดินทางไปเที่ยวต่างจังหวัด เพื่อพักหัวใจไว้ชั่วคราว เนื่องจากเขาต้องอกหักซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนทำให้บางทีเค้ารู้สึกเบื่อหน่ายกับความรักจนไม่อยากเข้าใกล้ใคร และปฏิญาณตนไว้ว่าจะไม่แบ่งความรักให้ใครอีกแล้ว

        แต่การมาเที่ยวต่างจังหวัดครั้งนี้ก็ทำให้เขาได้พบเจอกับผู้หญิงคนหนึ่งเธอคนนั้นชื่อว่า ฟ้าใส เธอเป็นสาวร่าเริงชั่งฝัน

ชอบเดินทางท่องเที่ยว ดูสถานที่สวยงามไปเรื่อยๆ ภาณุรู้สึกรักฟ้าใสตั้งแต่แรกพบ แต่เขาคิดว่าเธอก็คงเป็นเหมือนผู้หญิง

คนอื่นที่เคยหักอกเค้ามาก่อน เลยทำเป็นเมินเฉย โดยที่ไม่รู้เลยว่าฟ้าใสก็แอบมองเขาอยู่เหมือนกัน

        เนื่องจากความอยากรู้อยากเห็นตามประสา เด็กสาวชั่งฝันทำให้ฟ้าใสตัดสินใจสะกดรอยตามภานุไปยังที่พักของเค้า ระหว่างภานุกำลังเดินเข้าห้องพัก ฟ้าใสก็รีบเดินไปตัดหน้าภานุ

     "จ๊ะเอ๋" ฟ้าใสทักทายด้วยหน้าตายิ้มแย้มร่าเริง

  ภานุทำตาโต ด้วยสีหน้าตกใจ และตะลึงไปในเวลาเดียวกันว่าทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้ 

ฟ้าใสสารภาพไปว่า ความจริงแล้วเธอตาม เขามา 

          "แห่ๆๆ  ไม่โกรธใช่ป่าวหล่ะคู๊นน"  ภานุยืนหน้านิ่ง ตาค้าง และคิดในใจว่าไม่อยากจะเชื่อ ยัยคนนี้ที่เราเจอเมื่อตะกี๊นี้ตามเรามาทำไมกันนะ

แต่แล้วทั้งสองคนก็เริ่มทำความรู้จักกัน และตกลงว่าจะเป็นเพื่อนกัน

ฟ้าใสเห็นว่าตัวเองอยู่คนเดียวแล้วเหงาๆ ไม่รู้จะอยู่กับใครดีก็เลยนึกถึงภานุขึ้นมา จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาภานุ

"นี่ นุย้ายมาอยู่ที่พักเดียวกะเรามั๊ยจะได้เจอกันบ่อยๆด้วย เราเหงาอ่ะ"

ภานุไม่รีรอรีบตอบตกลงไป ทันที วันรุ่งขึ้นภานุก็ย้ายไปอยู่ที่พักห้องข้างๆห้องของฟ้าใส ทั้งสองคนนัดกันว่าจะไปเที่ยว ดูฟาร์มวัวกัน

ระหว่างที่เขาทั้งสองกำลังเดินชมฟาร์มอยู่นั้น เขาก็ได้เจอกับแม่วัวตัวหนึ่งกำลังเจ็บท้องจะคลอดลูก ทั้งสองคนตกใจมากทำตัวไม่ถูก เดินวนไปเวียนมาอยู่นาน จึงตัดสินใจตะโกนร้องบอกให้คนได้ยิน เจ้าของฟาร์มรีบวิ่งมาดู และรีบทำคลอดให้แม่วัว 

   ส่วนฟ้าใส และ ภานุอาศัยเข้าไปช่วย เวลาผ่านไปทั้งสองคนเริ่มรู้สึกรักกันแต่ก็ยังกล้าๆกลัวๆที่จะบอกว่ารัก ออกไป

   ทั้งสองคนเริ่มออกไปท่องเที่ยวหลายๆจังหวัด ทำให้พวกเขาสนิทสนมกันมากขึ้น และกล้าที่จะบอกเรื่องราวส่วนตัวมากขึ้น จนกระทั่งวันหนึ่ง ภานุตัดสินใจชวนฟ้าใสไปที่ยวทะเลหมอก

โดยวางแผนว่าจะชวนฟ้าใสไปอยู่บนจุดสูงสุดของยอดเขา แล้วจะเปิดเผยความในใจที่เค้ามีต่อฟ้าใส  แต่แล้วแผนก็ต้องล่ม เพราะว่าฟ้าใสเกิดท้องเสียขึ้นมา อาจเป็นเพราะว่าฟ้าใสกินกุ้งมากเกินไป ภานุรีบนำตัวฟ้าใส่ส่งโรงพยาบาล แต่โชดีที่ฟ้าใสไม่เป็นอะไรมาก

   ภานุเข้าไปดูฟ้าใส และสูดลมหายใจเข้าลึก แล้วพูดว่า

            "ฟ้าใส..." 

            "นี่ นุ ขอบใจนะที่ช่วยชั้นหนะ"

ฟ้าใสลุกพรวดขึ้นมาพูดตัดหน้าภานุ  เห้ออ ชีวิต จะพูดออกไปอยู่แล้วเชียว  ภานุนึกขึ้นในใจ 

  กริ๊งๆๆ  เสียงโทรศัพท์มือถือของฟ้าใสดังขึ้น

         "ว่าไงจ๊ะน้องสาวคนดีของพี่  มีเรื่องไรจ๊ะเนี่ยถึง    โทร มาได้" ฟ้าใสถาม 

        "แหม  คุณพี่ คุณน้องก็คิดถึงคุณพี่หนะซิ  แล้วตอนนี้พี่ไปเที่ยวอยู่ที่ไหนหละจ๊ะ" 

        "โอ้ยย พี่อยู่โรงพยาบาลจ้ะ นี่ๆๆไม่ต้องตกใจด้วย ไม่เป็นไรมากหรอก พี่กินกุ้งมากไปหน่อยหนะท้องไส้เลยปั่นป่วน แต่โชคดีเพื่อนพี่ช่วยไว้"  

       "หืม...เพื่อนหรอ" น้องสาวของฟ้าใสถามอย่างแปลกใจ

 "เอ้า ดูทำเสียง พี่ก็มีคนคบนะเนี่ย" 555+สองพี่น้องหัวเราะลั่น

      "พี่จ๋า เดี๋ยวน้องไปเรียนก่อนนะจ๊ะ หายไวๆหละ จุ๊บๆจ้ะ"

    "นี่ฟ้าใสเธอมีน้องด้วยหรอ ไม่เห็นจะบอกกันเลยนะ"       ภานุทำหน้าตาน้อยใจฟ้าใส 

   "โอ๋ๆๆ นุจ๋า เราไม่ได้จะปิดบังนะ แต่เรากลัวว่านุจะชอบน้องเราหล่ะซิ"

   "เอ๊ะ เธอว่าไรนะ ทำไมต้องกลัวว่าเราจะชอบน้องเธอด้วยหล่ะ"

  ฟ้าใสหน้าแดงก่ำ เนื้อตัวเย็นเฉียบ ส่วนภานุรอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ สายตาจ้องมองที่ฟ้าใสอย่างไม่กระพริบ บรรยากาศภายในห้องเงียบสงัด ทุกอย่างหยุดเคลื่อนไหว

ฟ้าใสดึงตัวภานุเข้ามาในอ้อมแขนอันเรียวเล็กของเธอ ความรู้สึกของเค้าทั้งคู่แสดงถึงพลังรักอันมหาศาล และเปี่ยมไปด้วยความอบอุ่น ทั้งสองคนเริ่มรับรู้ถึงความรู้สึกที่มีต่อกัน และนี่คือรักจริงๆใช่ไหม>>>

         ##ความรู้สึกนี้ เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น ยังมีอุปสรรคมากมายที่รอคอยพวกเขาอยู่##

                รัก ลาจาก รอคอย