รักนี้ที่ปรารถนา

     เช้าวันสุดท้ายของการเที่ยวพักผ่อน วันนี้บรรดาสาวๆตื่นไวกว่าปกติ มะนาวมองเพื่อนรักสองคนที่เดินออกมาจากห้องยิ้มแล้วทักทาย

     "อรุณสวัสดิ์จ๊ะ"

     "อรุณสวัสดิ์มะนาว" ส้มยิ้มแย้มทักตอบ

     "อรุณสวัสดิ์จ๊ะ เมื่อคืนมะนาวไม่ยอมตามไปเที่ยวกับพวกเรา สนุกมาก" กิ่งเล่าอย่างตื่นเต้น

     "ไม่ไปนะดีแล้ว" ส้มยิ้ม

     "ทำไมล่ะ" กิ่งถามด้วยความสงสัย

     "เพราะเพื่อนเราได้มีเวลาสวีตกับเคนไง" พอส้มเฉยกิ่งถึงเพิ่งเข้าใจ มะนาวตีแขนเพื่อนเบาๆอย่างเขินอาย

     "มีอะไรพิเศษไหมนะ" ส้มชะโงกมาถามใกล้ๆเพื่อนมะนาวอมยิ้มเดินหนีไม่พูดอะไร

     "อรุณสวัสดิ์ครับสาวๆคุยอะไรกันอยู่เอ่ย" คงไม่ใช่มีแต่สาวๆที่ตื่นแต่เช้าหนุ่มๆก็เหมือนกันพากันเดินยิ้มส่งเสียงมาแต่ไกล

     "กำลังบ่นคิดถึงใครบางคนอยู่นะ" ส้มยิ้มหวานตอบพวกหนุ่มๆ

     "ใครกันนะ" ดิวรู้ว่าแฟนสาวแกล้ง เลยลอยหน้าลอยตาถาม

     "ไม่บอกหรอก" ส้มยิ้ม ดิวมองส้มด้วยความมั่นเคี้ยวจึงเข้าไปอุ้มหญิงสาว แต่ส้มเหมือนรู้ทันจึงวิ่งหนี ทำเอาคนอื่นหัวเราะ 

     "แน่จริงตามให้ทันสิ" ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวท่าท้ายมีหรือจะยอมจึงวิ่งไล่ตาม

     "ดูสิเล่นเป็นเด็ก" วุทธเอ่ยขำๆ

     "อย่าไปกวนเขาเลยเราไปเดินเล่นกันเถอะ" กิ่งชวนเพื่อนที่เหลือ ทุกคนเห็นด้วยพากันเดินไปเป็นคู่ๆ ป้าม่านมองเด็กๆด้วยความเอ็นดูก่อนจะเตรียมตั้งโต๊ะไว้ให้กับทุกคน

     "ลมพัดเย็นสบายจัง" มะนาวกางแขนรับลม เคนมองหญิงสาวไม่วางตา พลางคิดในใจ

     "คนอะไรน่ารักจัง"

     "มองมากเพื่อนเราสึกหมด" กิ่งเอ่ยแซวเคน เมื่อเห็นชายหนุ่มมองเพื่อนไม่วางตา

     "สายตาเคนจะมองแค่คนเดียว" เคนพูดเสียงดังฟังชัด มะนาวได้ยินไม่พ้นต้องอายหน้าแดง เพราะเคนขยันหยอดเหลือเกิน

     "ฮิ้ววว" วุทธส่งเสียงล้อเลียน

     "อิจฉาจังเลย" กิ่งเอ่ย

     "อิจฉาทำไมวุทธก็รักของวุทธนะ" ชายหนุ่มเข้ามาใกล้ๆบอกหญิงสาวเสียงออดอ้อน

     "แบร่ๆ" กิ่งแล่บลิ้นแล้ววิ่งหนี วุทธเลยวิ่งตามทำให้มะนาวกับเคนเดินกันแค่สองคน

     "วันหยุดยาวนี้มะนาวมีความสุขมากเลย" จู่ๆหญิงสาวก็เอ่ย

    "เคนก็เหมือนกัน" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับจับมือหญิงสาว มะนาวยิ้มยอมให้ชายหนุ่มจูงมือเธอ สองคนเดินเล่นคุยกันไป ระหว่างนั้นก็ได้ยินเสียงของส้ม

     "ทั้งสองคนหันมาหน่อย" ทั้งคู่หันมาตามเสียงเรียก

     "แชะ" เสียงชัตเตอร์ของกล้องถ่ายรูป สองคนยิ้มเพราะะูกเพื่อนถ่ายรูปเสียแล้ว

     "มาๆถ่ายรูปกันดีกว่า" ส้มเรียกทุกคนมารวมตัวตั้งกล้องถ่ายรูปถ่ายรูปหมู่

     "มาๆถ่ายคู่ให้" เสียงวุทธโบกมือขอกล้องจากส้ม ส้มยื่นให้แล้วเดินไปยืนข้างๆดิว

     "พร้อมนะ แชะ" 

     "เคน มะนาว มาเร็ว" วุทธหันมาเรียก สองคนมองหน้ากันเขินไป เดือดร้อนให้ส้มกับดิวต้องมาจัดท่าให้

     "ถ่ายล่ะนะ" เสียงวุทธบอกเมื่อส้มส่งสัญญาณโอเค

     "มาวุทธเราถ่ายให้มั้ง" ส้มบอก วุทธจึงยื่นกล้องคืนให้แล้วคว้าตัวกิ่งมากอด ส้มรีบถ่ายอย่างไว ซีนแบบนี้พลาดไม่ได้เลย

     หลังจากพากันถ่ายไปหลายรูป ได้วิวสวยๆตามที่ต้องการจนพอใจ ส้มก็ชวนทุกคนกลับที่พักเพราะสายมากแล้ว

     "กลับมาแล้วหรือค่ะ ทานอะไรกันก่อนกลับนะทุกคน" ป้าม่านยิ้มบอกทุกคนเมื่อเดินเข้ามา

     "หลายวันนี้ลำบากป้าม่านเลยนะค่ะ" ส้มเข้าไปกอด

     "ไม่ลำบากเลยค่ะ" ป้าม่านบอกก่อนที่จะขอตัวไปปล่อยให้หนุ่มๆสาวๆ นั่งทานข้าวคุยกันตามภาษาวัยรุ่น หลังจากทานอาหารเรียบร้อย ทุกคนก็แยกกันเก็บของ เพื่อเดินทางกลับ

     "เคน อิจฉานายว่ะได้เรียนมหา'ลัยเดียวกันกับสาวๆ" ระหว่างเดินกลับที่พักดิวก็พูดขึ้นมา รู้สึกเสียดายจึงเอ่ยไปกับเพื่อน

     "นั่นสิ" วุทธพูดมั้ง

     "พวกแกจะอิจฉาทำไม ในเมื่อมหา'ลัยพวกแกก็ไม่ไกลนิ อยากมาหาพวกเธอก็มาได้" เคนพูดพลางตบบ่าเพื่อน

     "เอ่อใช่" ดิวเพิ่งนึกขึ้นได้

     "งั้นเตรียมใจเลยเพื่อน พวกเราคงได้เจอกันบ่อยขึ้น" วุทธบอกพลางกอดเพื่อนสองคน

     "ตามนั้น" เคนพยักหน้าให้เพื่อน

     "แยกกันตรงนี้ไว้เจอกันนะเพื่อน" ดิวโบกมือให้เคนเมื่อถึงที่พัก เคนโบกมือตอบเพื่อน

     ทางด้านสาวๆหลังเก็บของขึ้นรถเรียบร้อยก็พากันมาลาป้าม่าน ป้าม่านรับไหว้เด็กๆให้พรตามภาษาคนหลักคนใหญ่

     "เดินทางปลอดภัยนะจ้า"

     "ขอบคุณค่ะ" สามสาวไหว้รับพรพร้อมกัน

     "ไว้วันหยุดมากันอีกนะค่ะ" ป้าม่านบอกกับทุกคน

     "ไว้ส้มจะพาทุกคนมาอีกคะ ไปก่อนนะค่ะ" ป้าม่านโบกมือให้เด็กๆ ทุกคนโบกมือลาก่อนพากันเดินทางกลับ