รักนี้ที่ปรารถนา

     หลังจากหมดช่วงพักผ่อนยาวก็ถึงเวลากลับมาเรียนตามปกติ สาวๆตั้งอกตั้งใจเรียน ช่วยกันอธิบายในสิ่งที่อีกฝ่ายไม่เข้าใจ โดยอาจจะดูแปลกสำหรับคนอื่นสักหน่อย ที่มีหนึ่งหนุ่มคือ เคน เข้าไปรวมด้วย ทุกคนพากันสงสัยว่าพวกเธอไปสนิทกับชายหนุ่มตอนไหนแล้วดูชายหนุ่มจะยิ้มแย้มมากกว่าเดิมด้วย

     "นี่ๆพวกเธอไปสนิทกับเขาตอนไหน" เสียงเพื่อนร่วมคณะเอ่ยถามอย่างสงสัย

     "ไม่บอกหรอกจ๊ะ" ส้มพูด คนที่ถามถึงกับอึ้งไม่กล้าถามต่อเพราะรู้ดีว่าส้มเป็นแบบไหน

     "ดูท่าทุกคนจะสงสัยกันมากนะ" กิ่งกระซิบ

     "อย่าไปสนใจ" ส้มบอกทุกคนจึงหันมาสนใจหนังสือเรียนตรงหน้า

     "น้ำครับสาวๆ" เคนวางน้ำลงบนโต๊ะ แล้วขยับไปนั่งข้างๆมะนาว

     " อิจฉามะนาวจัง" กิ่งพูดพลางชันมือสองข้างเอาหน้าวาง

     "นั่นสิ" ส้มพูดอีกคนทำเอามะนาวเขิน

     "ไม่ต้องอิจฉามากันแล้ว" เคนพูดพลางโบกมือให้เพื่อนเห็นว่าอยู่ตรงนี้ พอสองหนุ่มเดินเข้ามาสาวๆในมหา'ลัยก็มองเป็นตาเดียว ยังกับมองดาราก็ไม่ปาน พอสาวๆเห็นสองหนุ่มมานั่งโต๊ะที่พวกส้มนั่งอยู่ก็พากันอิจฉา ที่พวกเธอรายล้อมด้วยหนุ่มหล่อ

     "มากันทีไม่ธรรมดา" ส้มยิ้มเอ่ยแซว

     "ธรรมดาโลกไม่จำนะครับ" ดิวยิ้มเก๋

     "ดีใจที่มาใช่ไหม" วุทธหันมาถามกิ่ง

     "ดีใจสิ" กิ่งตอบตอบความจริง

     "เลิกอิจฉามะนาวแล้วใช่ไหม" มะนาวได้ทีถามเพื่อน เพราะระดับความหวานสู้ทั้งสองคู่ไม่ได้

     "ไม่ล่ะ" ส้มตอบ เคนกับมะนาวมองหน้ากันแล้วยิ้ม ทุกคนคุยกันอย่างสนุกสนาน

     "เอ่อขอโทษนะค่ะ เธอมีแฟนยัง" จู่ๆก็มีหญิงสาวใจกล้าคนหนึ่งเดินเข้ามาถามดิว

     "ผมหรา" ดิวหันมองทุกคนแล้วชี้ที่ตัวเอง หญิงสาวที่มาถามพยักหน้า

     "นี่ไงแฟนผม" ดิวกอดส้มยิ้มแป้นบอกกับสาวที่มาถาม สีหน้าหล่อนดูเศร้าก่อนจะเดินคอตกออกไป

     "มีเสน่ห์น่าดู" ส้มพูด

     "ครับ แต่อยากให้ส้มรักคนเดียวนะ" หยอดหวานใส่ทำเอาโดนหยิกด้วยความหมั่นไส้ไปทีนึง

     "คนสวยใจร้าย" ดิวแกล้งบ่น พาทุกคนหัวเราะ

     "ไปเดินเล่นกัน" วุทธเอ่ยชวน

     "เห็นข้างๆมหาลัยมีตลาดนัด" ดิวเอ่ยบ้าง 

     "ไปสิ" ส้มรีบตกลง

     "ไปกันนะ" เคนหันมากระซิบกับมะนาว เธอยิ้มพยักหน้า ทั้งหมดจึงพากันเดินไปเที่ยวตลาดนัด

     ข้าวของขายกันมากมาย ทั้งของกิน ของใช้ เสื้อผ้า เครื่องประดับ มีให้เลือกจนสาวๆหลายตา ผู้คนก็เยอะ ทั้งนักศึกษาและประชาชนทั่วไป

     เคนเห็นมะนาวเดินไม่ค่อยทัน เพราะคนเยอะจึงยื่นมือให้เธอ เธอยืนมองฉงนใจว่าเขายื่นทำไม

     "เราเป็นแฟนกันใช่ไหม" เขากระซิบถาม เธอพยักหน้าตอบอายๆ

     "งั้นจูงมือกัน" เขาพูดขยับมือตัวเองไปข้างหน้าหญิงสาว เธอขยับมือยื่นให้ เขายิ้มสดใสพาเธอเดินชมตลาดนัด

     "อันนี้สวยจัง" มะนาวหยุดมองร้านขายนาฬิกา สายตาจับจ้องนาฬิกาเรือนนึงอย่างถูกใจ แต่พอเห็นราคาแล้วก็แอบถอนหายใจ ชายหนุ่มหยุดตามเห็นเธอสนใจนาฬิกา แต่แล้วก็เดินออกมาชวนเขาเดินต่อ

     "หิวไหม" หลังจากเดินสักพักชายหนุ่มก็หันมาถามหญิงสาว

     "รอถามทุกคนก่อนไหม" มะนาวเสนอ เคนเห็นด้วยจึงโทรหาเพื่อน เพราะคนเยอะเลยเดินแยกกัน 

     "ดิวว่าให้เดินไปสุดทางจะมีร้านอาหารอยู่ไปเจอกันตรงนั้น" เขาหันมาบอกเธอ

     "จ้า งั้นเราไปกันเถอะ" ชายหนุ่มพยักหน้าเดินจูงมือเธอเดินต่อ มะนาวอมยิ้มเดินตามชายหนุ่ม

     ไม่นานทั้งคู่ก็มาถึงร้านอาหาร มองเห็นดิวกับส้มนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ทั้งสองคนจึงเข้าไปสมทบ

     "วุทธบอกกำลังมา" พอทั้งคู่นั่ง ดิวก็บอก ทั้งสองคนพยักหน้ารับรู้

     "ขอตัวไปห้องน้ำนะเดี๋ยวมา" เคนหันไปบอกเพื่อนท้ายประโยคหันมาทางมะนาว เธอยิ้มให้เขา

     "มาเร็วๆล่ะ" ดิวพูด

     "เอ่อ" เคนหันมาพูดกับเพื่อนก่อนจะเลี่ยงไปห้องน้ำ แต่พอพ้นสายตา เขาก็เดินกลับไปทางเดิม ตรงดึงไปที่ร้านขายนาฬิกา

     "เอาเรือนนี้ครับ" พอถึงเขาก็ชี้บอกพนักงานเรือนที่เห็นมะนาวมองอย่างสนใจ

     "ให้ห่อด้วยไหมค่ะ" พนักงานถาม

     "ครับ" เมื่อลูกค้าตกลงห่อด้วยพนักงานจึงห่อผูกโบว์ให้อย่างสวยงาม เขารับมาแล้วจ่ายเงิน

     "ขอบคุณที่มาอุดหนุนนะค่ะ" 

     "ขอบคุณครับ" ชายหนุ่มเก็บใส่กระเป๋ารีบกลับมาที่ร้านแล้วทำเหมือนว่าไปห้องน้ำมา

     "ห้องน้ำคนเยอะจริง" เขาพูดแล้วนั่งลง เห็นทุกคนมากันครบแล้ว

     "มาๆสั่งอาหารกัน" ดิวเห็นพร้อมหน้ากันแล้ว จึงเรียกพนักงานมารับออเดอร์

     "สาวๆอยากกินอะไรสั่งเลยนะ" ดิวพูด

     "สายเปย์หรือนี่" ส้มแซวยิ้มๆ

     "งั้นไม่เกรงใจนะ" กิ่งบอกพลางสั่ง พนักงานยืนรอพร้อมรับออเดอร์ หลังจากทวนอาหารให้ลูกค้าเรียบร้อยพนักงานก็ไปส่งบิลออเดอร์ทันที

     ระหว่างรออาหารทุกคนก็พากันคุยเรื่องเดินตลาดนัด โดยเฉพาะสาวๆ คุยกันไม่หยุดจนกระทั่งอาหารถูกเสริ์ฟนั้นแระ สาวๆถึงหยุดคุยกันแล้วหันมาสนใจอาหาร

     "อร่อยนะ" ส้มบอกหลังจากกินอาหารเรียบร้อย

     "โอเคเลย" วุทธพูดบ้าง

     "สั่งอะไรอีกไหม" เคนหันมาถามมะนาว เธอยิ้มส่ายหัวปฏิเสธ

     "อิ่มแล้วไปเดินกันต่อ" ดิวพูดพลางกวักมือเรียกพนักงานเก็บตัง พอจ่ายตังเรียบร้อย ก็เดินตามทุกคนออกจากร้าน

     "ไปฟังดนตรีกันไหม" วุทธหันมาชวนทุกคน เพราะระหว่างทางมาร้านอาหารเห็นมีวงดนตรีเล่นอยู่

     "ก็ดีนะ" ส้มบอก ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย วุทธจึงเดินนำทาง ยิ่งเดินเสียงของนักร้องก็ยิ่งชัดขึ้น ไม่นานวุทธก็พาทุกคนมาถึงจุดที่เขาแสดงดนตรี

     "หาที่นั่งกัน" วุทธพูด สายตาเล็งจุดเหมาะๆพาทุกคนเข้าไปนั่ง

     "เล่นดีเนอะ นักร้องก็ร้องเพราะ" หลังจากได้ที่นั่ง ส้มก็เอ่ยชม

     "ชักอยากเล่นดนตรีบ้างแล้วสิ" ดิวทำเสียงงอน ส้มยิ้ม พลางเอามือจับปากดิวให้ยิ้ม แล้วพูด

     "แค่ชอบแต่คนนี้รักนะ"

     "หวานกว่าเพลงก็คู่นี้แระ" วุทธเอ่ยแซว

     "ไม่ต่างกันหรอกน่า" ดิวพูดส่งสายตาให้เพื่อน เพราะเห็นว่ากิ่งซบบ่าเพื่อนอยู่

     "เนอะ" คำสุดท้ายส่งมาที่เคน เห็นเพื่อนจับมือมะนาวเอาไว้ตลอดเวลา

     "ฟังเพลงไปเถอะ" เคนดุเบาๆ ดิวจึงไม่สนใจ หันมาสนคนข้างๆแทน

     ทุกคนนั่งฟังเพลงกันจนเพลิน จนลืมเวลา มารู้สึกตัวอีกที วงดนตรีก็เอ่ยลากับคนฟังแล้ว

     "กลับกันเถอะ" ดิวหันมาชวนทุกคน

     "ส้ม เดี๋ยวเคนขอไปส่งมะนาวนะ"

     "โอเคฝากด้วยนะ" ส้มโบกมือให้เพื่อน

     "งั้นกิ่งให้วุทธไปส่งนะ" วุทธหันมาถามแฟนสาวบ้าง

     "ได้จ๊ะ"

     "งั้นดิวไปส่งส้มนะ" เขาหันมาพูดกับเธอบ้างเมื่อเพื่อนๆไปกันหมด

     "แล้วรถส้มล่ะ" เธอทำท่าครุ่นคิด

     "จอดไว้ที่มหาลัยก่อนก็ได้" ดิวเสนอ

     "ไม่ดีกว่า เผื่อมีธุระ แล้วดิวไม่ว่าง" ส้มพูดพลางหยิบโทรศัพท์โทรหาใครบางคน สนทนาสักครู่ก็วางสาย

     "ป่ะ" หันมาชวนชายหนุ่ม เขาจึงจูงมือเธอเดินไปยังรถของเขาที่จอดอยู่ไม่ไกลนัก

     ทางด้านเคนหลังจากส่งหญิงสาวถึงบ้านแล้วก็ยื่นของบางอย่างให้หญิงสาว เธอรับมาพลางถาม

     "อะไรหรือ"

     "ของขวัญชิ้นแรกสำหรับการเป็นแฟนครับ" เขายิ้มละมุนบอกเธอ

     "ขอบคุณนะ" เธอยิ้มหวานรู้สึกปลื้ม ที่เขาใส่ใจ เอาใจเธอแบบนี้

     "เคนไปก่อนนะฝันดีครับ"

     "ฝันดีค่ะ" เธอยืนมองจนรถเขาหลับสายตาจึงเดินเข้าบ้าน พอถึงห้องก็วางของทุกอย่างแล้วหยิบกล่องของขวัญที่ได้จากชายหนุ่ม ค่อยๆแกะออกจนเห็นของข้างในกล่อง

     "ไลน์" เสียงไลน์เข้าพอดี มะนาวจึงหยิบขึ้นมาอ่านก็เห็นเป็นข้อความจากชายหนุ่มถามว่าเธอชอบของขวัญไหม เธอยิ้มตอบเขา

     "ชอบมาก ขอบคุณนะ" 

     "ด้วยความยินดีครับ" เขาพิมพ์ตอบกลับมา มะนาวอ่านยิ้มหน้าบานอยู่คนเดียว มองนาฬิกาที่ชายหนุ่มให้แล้ววางบนหัวนอน แล้วไปอาบน้ำ ไม่นานก็ออกมาพร้อมกับชุดนอนน่ารักสมวัย มองนาฬิกาอีกครั้งก่อนจะปิดไฟนอน