ที่ตรงนี้ มีเพียงเธอ

     "ทำอะไรหน่อยสิยิม ยู เด็กพวกนายทำให้เราขาดผู้จัดการชมรม" เพื่อนๆ ในชมรมต่างบ่นเป็นเสียงเดียวกัน เมื่อต้องทนอยู่ในชมรมที่ไม่ได้ทำความสะอาด เสื้อผ้าไม่มีใส่ เพราะไม่มีใครซัก ไม่มีใครช่วยจัดการเรื่องต่างๆ ภายในชมรม
 
     "งั้นเราก็รับใหม่สิ" ใครคนหนึ่งเสนอทุกคนต่างพากันเห็นด้วย
 
     "แต่ไม่เอาเด็กๆ ของพวกนาย แต่ละคนทำอะไรไม่เป็นดีแต่สร้างความวุ่นวาย" อีกคนเสนอ
 
     "เราเสนอน้องเชอร์รี่กับน้องแอ๊บ เพราะสองคนนี้ไม่ได้อยู่ในแฟนคลับ" ยิมเอ่ยเสนออย่างคนมีแผนภายในใจ ทุกคนต่างพากันเห็นพ้องต้องกัน ยิมจึงรับหน้าที่ไปเจรจา
 
     "สรุปน้องสองคนว่าอย่างไง" ชายหนุ่มมาคุยกับสองสาวตรงๆ อธิบายเหตุผล ทั้งคู่มองหน้ากันต่างก็ใช้ความคิด
 
     "เอ่อ ความจริงแล้วเชอร์รี่ก็ชอบทั้งพี่ยิม พี่ยู คงไม่มีคุณสมบัติ" หญิงสาวเอ่ยบอกตามความเป็นจริง ชายหนุ่มพยักหน้ารับรู้เขาไม่ได้สนใจ เพราะรู้อยู่แล้ว เนื่องจากเห็นสองสาวมาดูในชมรมเล่นฟุตบอลบ่อยๆ
 
     "พี่คิดว่าน้องสองคนเหมาะสม และทุกคนก็เห็นด้วย เอาเป็นว่าถ้าน้องตกลงเจอกันที่ชมรมหลังเลิกเรียนนะครับ" ชายหนุ่มยิ้มเป็นกันเอง โบกมือลาสองสาว ทั้งคู่หันมามองหน้ากันต่างขอความเห็นซึ่งกันและกัน
 
     "แอ๊บว่าไง" เชอร์รี่ถามเหมือนขอความคิดเห็นแต่ในใจตื่นเต้น ตกลงไปตั้งนานแล้ว
 
     "แหม ความจริงไม่ต้องถามแอ๊บก็ได้ เพราะเชอร์รี่แอบตกลงในใจไปแล้วใช่ไหมล่ะ" แอ๊บยิ้มล้อเลียนเพื่อนสาวทำให้อีกฝ่ายเขินหน้าแดงยังกับลูกตำลึง
 
     "เอาเป็นว่าแอ๊บตกลงจ๊ะ" หญิงสาวยืนยันเท่านั้นเชอร์รี่ก็ปรี่เข้าไปกอดด้วยความดีใจทันที แอ็บกอดตอบเพื่อนเข้าใจถึงความรู้สึกของคนกำลังมีความรัก และที่แอบซ่อนภายในใจ หญิงสาวเองก็อยากมีโอกาสใกล้ชิดใครบางคน
 
     "งั้นเลิกเรียนไปเลยนะ" เชอร์รี่รีบพูด
 
     "จ้า" แอ๊บตกลงพลางขำเพื่อน
 
     หลังเลิกเรียนสองสาวก็ตรงไปที่ชมรมทันที หนุ่มๆ ต่างก็รอการมาของทั้งสองสาว เว้นแต่ยูที่เฉยๆ
 
     "ขออนุญาตค่ะ" สองสาวเอ่ยพร้อมเพียงกัน หนุ่มๆ พากันออกมาต้อนรับอย่างสามัคคี นึกเสียกำลังเจอกับดาราโด่งดังเลยทีเดียว
 
     "งานที่น้องสองคนต้องรับผิดชอบก็มีเท่านี้แหละครับ" ยิมอธิบายหน้าที่รับผิดชอบให้สองสาวฟัง เมื่อทั้งคู่รับทราบ ยิมก็พาคนในชมรมไปเตะฟุตบอล สองสาวก็ทำตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายอย่างขยันขันแข็ง จนหนุ่มๆ ปลื้มกันเป็นแถวๆ
 
     "ผ้าขนหนูคะพี่ยู" แอ๊บเห็นชายหนุ่มวิ่งจนเหงื่อท่วม คิดอยู่นานกว่าจะก้าวมายืนใกล้ๆ
 
     "ขอบใจ" ชายหนุ่มรับมาใช้อย่างว่าง่าย หากแต่ไม่ได้พูดอะไรอีก หญิงสาวกลัวจะเป็นการรบกวนชายหนุ่มจึงเดินเลี่ยงไปทำงานต่อ หญิงสาวมานั่งซักเสื้อผ้าด้วยมืออย่างขมักเขม้น ทั้งที่อากาศเริ่มเย็นแต่หญิงสาวยังคงนั่งซักไม่รู้สึกอะไร
 
     "ใส่ไว้อากาศเย็น" ยูเองก็ยืนมองหญิงสาวอยู่นาน อดเป็นห่วงไม่ได้ แอ๊บมองชายหนุ่มที่เดินหายไปแล้วพลางมองเสื้อคลุมที่ไหล่ยิ้มซักผ้าต่ออย่างอารมณ์ดี ยิมบังเอิญผ่านมาเห็นมองด้วยสายตามีประกาย
 
     "เหนื่อยเหมือนกันแฮะ" หลังจากสองสาวทำความสะอาดชมรม ซักผ้าเรียบร้อยก็มานั่งพัก ถึงปากจะบอกว่าเหนื่อย แต่ทั้งคู่ไม่ได้แสดงสีหน้าว่าเหนื่อยเลยต่างดูมีความสุขด้วยซ้ำ
 
     "เป็นไงบ้าง นี่น้ำ" ยิมเดินมาหาสองสาวยื่นน้ำผลไม้กระป๋องให้คนละกระป๋องทั้งคู่รับมาพร้อมกับขอบคุณ
 
     "สบายมากค่ะ" เชอร์รี่ตอบอย่างอารมณ์ดี แอ๊บพยักหน้าสนับสนุน
 
     "พี่ดีใจที่เลือกคนไม่ผิด กลับเถอะเดี๋ยวพี่ไปส่ง"
 
     "ค่ะ" สองสาวรีบรับปากทันที โชคดีที่บ้านของสองสาวอยู่ใกล้กันและโชคดีมากๆ ที่รุ่นพี่หน้าตาดีสองคนมาส่งสองสาว